Ja, hier zijn we terug na een half jaar stilte. Rustig was het anders niet. We zijn heel hard bezig geweest met opknappingswerken aan het huis en allerhande achterstallige werkjes. Papier- en schrijfwerk blijven dan altijd achterwege. We hebben ook wat moeilijke momenten gehad: we hebben met drieën een zware bronchitis gehad en we zijn 2 van onze 4 puppy's verloren aan een ons onbekende besmettelijke ziekte in één week tijd toen ze 6 maanden waren: Gipsy en Tibet. Bij Gipsy heeft de dierenarts nog een poging gedaan hem weer leven in te spuiten terwijl we eigenlijk al wisten dat het een verloren zaak was. De ene dag liep hij nog rond, weliswaar wat passief, en de volgende morgen was bijna alle leven al uit hem verdwenen. Tibet daarentegen, die na enkele dagen dezelfde symptomen vertoonde, hebben we in huis gehaald omwille van de vrieskou maar ook hij heeft de morgen niet gehaald. De dierenarts kon er geen diagnose aan linken. De andere roedelleden zijn er echter van gespaard gebleven. Oef! Het was even angstig, vooral toen een week later Venus heel erge vergiftigingsverschijnselen vertoonde na het knabbelen aan één of ander rottend kadavertje. Vermoedelijk heeft ze het meeste vergif toch kunnen overgeven, want vooraleer de dierenarts er aan kwam was het ergste al voorbij. Nogmaals oef! Het doet goed om nog even iets over hen te schrijven. Ze hebben een kort maar mooi leven gehad. "Het ga jullie goed Tibet en Gipsy".
Ja, het is steeds weer wikken en wegen of we nu de dierenarts erbij halen of dat we moeder natuur haar werk laten doen. Wij hebben zelf ook onze bronchitis doorstaan zonder enige medicatie of tussenkomst van een dokter. Peter heeft 2 weken in bed gelegen zonder enig voedsel, enkel water. Toen hij uiteindelijk volledig genezen was, had hij zich al in maanden niet meer zo vitaal gevoeld. Wij zijn ervan overtuigd dat het lichaam van een levend wezen een hoge graad van zelfregulering en zelfgenezing bevat. Het is een kwestie van het te geloven en de kracht en het doorzettingsvermogen te hebben om de periode van zwakte en ziekte te "beleven" en in de "aanvaarding" te gaan. Verzet maakt alleen nog zieker!
30-04-2009 om 00:00
geschreven door Yanne en Peter 
|
Het duo Venus-Goby vooraan blijkt toch niet zo'n ideaal koppel te zijn. Venus loopt goed als swingdog (op de 2de rij) maar als leadingdog volgt ze niet voldoende de commando's op. Ze laat ook te veel haar 'liever lui dan moe' kant zien. We hebben haar dus terug op de 2de rij gezet naast Buddha waar ze nu zonder morren goed meeloopt.
Ondertussen hebben we het team van 4 uitgebreid met de 2 andere puppy's, Goby en Buddha, die momenteel gezond en wel aan het puberen zijn. Goby heeft duidelijk aanleg om leadingdog te worden. Verleden weekend hebben we haar vooraan gezet daar Allegria heel erg tegendraads deed en verschillende keren, zonder duidelijke aanleiding, zomaar ging zitten tijdens de rit. Of gaf ze aan dat ze de brui gaf aan het leiden van het team? Ze was immers altijd meer haar jachtinstinct aan het volgen dan het parcours. Goby naast Venus echter ging meteen goed, gaf blijk van een gezonde werklust en zorgde er ook voor dat de lijn meer gespannen bleef. Buddha loopt mee als swingdog. Hij doet dit niet slecht maar is zeer nieuwsgierig naar alles wat hij tegenkomt langs de weg. Niet abnormaal natuurlijk tijdens deze pubertijd. Luisteren is echter ook nog niet zijn beste kant. Het zal zeer consequent werken worden met hem. 
