Is het erg belangrijk voor mensen die
verlangen naar een echt leven van gebed en van vereniging met God, om de ascese
te beoefenen (in de zin van afwisselende handelingen met het oog op het
verbeteren van gebreken en het verwerven van deugde ). Wat is wezenlijk? Wat
dreigt een overbelasting te worden?
Wat de ascese betreft is het meest
wezenlijke natuurlijk God te beminnen. Trouwens, als men bemint, bewondert men;
men zoekt te behagen aan de beminde persoon, hem na te volgen. Dit nastreven
van volmaaktheid wordt alle christenen opgedragen : Jullie zullen dus
onverdeeld goed zijn, zoals jullie hemelse Vader onverdeeld goed is (Mt 5,48).
Met nog meer reden geldt dit dus voor hen die een leven willen leiden van een
grotere vereniging met God. Omdat God navolgen geen geringe zaak is, is de
ascese hier volstrekt noodzakelijk. Deze mag nochtans geen doel op zichzelf
worden : het verlangen naar volmaaktheid moet altijd een verlangen omvatten om
God beter te beminnen, om meer doorzichtig te worden voor zijn liefde, dat wil
zeggen om minder hindernissen op te werpen tegen zijn instorting in ons. Anders
lijkt me dat ascese naar een verkeerde weg leidt. Ik ben bang dat zielen die
niets anders dan hun volmaaktheid zoeken, uiteindelijk van God wegtrekken en
zich fixeren op zichzelf.
Er bestaan verhandelingen die u
methodisch zeggen wat u aan inspanning moet doen om volmaakt te worden. Maar
dat alles is zeer theoretisch; als men de volmaaktheid van God beschouwt en
zijn eigen armoede kent, kan men slechts huiveren voor het Herculeswerk dat u
wacht. Dit werk hebben heldhaftige zielen zeker met vrucht ondernomen. Maar wie
kan er zich op onze dagen op beroemen zon ziel te bezitten die in staat is om
in de mallemolen van het moderne leven een strenge levensregel te volgen die
hem stap voor stap naar de volmaaktheid leidt?
Ik geloof dat men een beetje wantrouwig
moet staan tegenover deze technieken met gebruiksaanwijzing die toepasselijk
zijn voor iedereen. De mensen zijn niet als chemische stoffen waarop men dit of
dat proces toepast en die dan zon omvorming ondergaan. Integendeel, elk van
hen is uniek en moet, misschien met de hulp van een geestelijk leider,
aangaande de ascese trachten de raad te vinden die voor hem geschikt is.
Is het niet door dit gebrek aan inzicht
in de toepassing van de ascetische regels dat er in de kloosters, behalve zeer
heilige zielen zoveel anderen zijn die zo ver van de volmaaktheid verwijderd
lijken dat de leken er vaak door geschokt zijn? Volgens de verhandelingen over
ascese zou men soms zeggen dat we moeten wachten op volmaaktheid om in
gemeenschap met God te treden. In dit geval wouden we lang mogen wachten, een
heel leven zou niet volstaan. Het lijkt erop dat alles gelijktijdig moet
gebeuren : de opgang naar een meer volmaakt leven, naar de kennis en de liefde
van God, het ene als voorwaarde voor het andere.
Wel moet men vermijden lak te hebben aan
alle middelen die God ons geeft om ons te vervolmaken. Het bijzondere
dagelijkse gewetensonderzoek blijft nodig om er zich rekenschap van te geven
waar het schoentje wringt. Als men met God verenigd is, is dat overigens niet
moeilijk, het volstaat om alle omstandigheden te onderzoeken waarbij men in de
loop van de dag verplicht is geweest vergiffenis af te smeken.
De biecht, zo in
diskrediet gebracht in onze dagen, maar een oprechte biecht niet de
automatische vloed van een litanie van gemeenplaatsen en afgelegd voor een
priester die je aandachtig wil aanhoren. Bij elk van deze ontmoetingen met de
vergiffenis schenkende Christus heeft men de indruk ballast weg te gooien om
het opstijgen voort te zetten. Tenslotte de veelvuldige communie, een communie
waar men de Geest toelaat bezit te nemen van de ziel om haar te zuiveren en te
sterken. Ik weet dat het in de kerk, vooral in de zondagsmis, onmogelijk wordt,
omdat men niet kan opvallen door te blijven bidden in zijn hoek. Na één of twee
minuten van ingetogenheid moet men deelnemen aan het laatste gebed, de
berichten beluisteren en onmiddellijk na de laatste zegen naar buiten gaan en
praten met de anderen. Jezus begrijpt dat; als men aandachtig blijft voor Hem
en vol liefde, zal Hij zich onvermijdelijk meedelen aan de ziel, zelfs tijdens
het klaarmaken van de zondagsmaaltijd.
Wat de versterving betreft nog meer in
diskrediet geraakt dan de biecht deze blijft nochtans onontbeerlijk voor wie
beter wil leren beminnen. Ze leert ons inderdaad wat offer is, er is geen echte
liefde zonder offer, dat is zelfs waar voor menselijke liefde. Maar zoals voor
de rest geldt ook hier, de versterving is geen doel op zichzelf en is slechts één
van de middelen om op te gaan naar God. [ ]
Voor een leek die leeft in de wereld en
een werelds leven leidt zoals bij mij lange tijd het geval was, moet de
versterving leiden tot het zich losmaken van dit leven terwijl men het volledig
leidt zoals tevoren. Een ding waar men bijzonder moet op letten is dat we
onszelf moeten versterven en niet de anderen. Als een man een goed verzorgde en
elegante vrouw heeft gehuwd, mag ze zicher niet aan overgeven om dat niet meer te zijn onder het voorwendsel van
volmaaktheid; ze mag niet onder het voorwendsel van versterving de maaltijden
minder verzorgen, zich minder bezighouden met het onderhoud, het comfort van
haar huis: minder moeite doen om gasten goed te ontvangen, zich minder
bezighouden om gezonde ontspanning te zoeken met haar kinderen. Alles moet
hetzelfde blijven, hoewel het een andere drijfveer heet: de liefde voor de
anderen, die in ons de weerschijn moet zijn van de liefde voor God, moet ertoe
komen het te winnen van de persoonlijke voldoening, zelfs om ze te laten
verdwijnen, terwijl men uiterlijk altijd hetzelfde resultaat laat zien. Alle
moderne middelen die het werk verlichten, mag men niet misprijzen onder het
voorwendsel van zich te versterven, maar men moet ze beschouwen als middelen om
meer beschikbaar te zijn voor God en voor de anderen. [ ]
De beste verstervingen zijn steeds het
met liefde aanvaarden van wat zich als onaangenaam, ergerlijk en ongelukkig
voordoet in het leven.
Kortom, de ascese en de versterving
vormen ons niet om opdat we beter door God bemind zouden worden wat geen zin
heeft, daar Hij oneindig van ons houdt maar laten ons toe meet van Hem te
houden, ons steeds meer toegankelijk te maken voor zijn liefde. Dat is trouwens
ook het doel van het gebed, van elk gebed: door Christus de Geest ontvangen om
zonder ophouden te groeien in de Vader.
Uit : Gedragen door God Overwegingen bij
de briefwisseling tussen Camille C. en Henri Caffarel ISBN 907667101 NUGI 631
In
blok 14 zaten gevangenen die op het land moesten werken. Daar was de vlucht
gemakkelijk. Er hadden al drie vluchten plaats gevonden en in alle drie de
gevallen moest er 10 mannen sterven voor 1 gevluchte. Een van de gedetineerden
wist opnieuw te vluchten. In de kampen bestond toen een wet dat er 10
veroordeeld werden om van honger te sterven in een sombere en donkere kelder,
doodskamer of hongerbunker genoemd.
Toen
op het avondappel bleek dat er iemand ontbrak waren allen vervuld van schrik en
verbijstering. Ze wisten wat hun te wachten stond. Alle gevangenen van alle
blokken moesten 3 uren recht blijven staan. Pas om 9 uur s avonds werd de
order gegeven de rijen te verbreken. Voor straf kreeg alleen blok 14 niets. Het
weinige eten dat voor hen bestemd was werd in een gracht gegooid. Ze werden
zonder eten naar hun houten bedden gestuurd. De volgende dag na het
ochtendappel werden de anderen zoals gewoonlijk naar hun werk gestuurd. Deze
van blok 14 moesten in een rij op het plein blijven staan. Zonder eten, zo nu
en dan geslagen met de kolven van de geweren, voor de hele dag onder de
brandende julizon. Velen vielen bewusteloos op de grond door gebrek aan eten en
drinken en uitgeput door vermoeidheid. Ze werden weggehaald en aan de kant
gegooid, de een over de ander. Er werd geen hulp geboden zodat hun gezichten
opzwollen door de grote hitte en droogte. Omstreeks 3 uur in de namiddag werd
een korte pauze van een half uur gegeven voor het verlate middageten. Daarna,
terug opstaan en in de rij wachten tot de zonsondergang. Opnieuw vielen er
slachtoffers. Pater Maximiliaan hield stand, ondanks zijn zwakte.
Tegen
de avond keerden de bewoners van de andere blokken terug van hun werk en werden
in rijen tegenover de anderen geplaatst. Zo moesten zij naar hun makkers blijven
kijken, wetend dat ze hen niet konden helpen of een woord van medeleven konden
uiten.
Karl Fritsch
Gerhard Palitsch
Na
het avondappel kwam Lagerführer Fritzsch, commandant van het kamp, vergezeld
van officier Palitzsch, Rapportführer en een troep SSers naar blok 14.
De
Lagerführer : Omdat de vluchteling van gisteren nog niet is teruggevonden,
zullen er 10 van u moeten sterven.
De
commandant gaat voorbij en kijkt strak in het gezicht van de gevangenen van de
eerste rij en met een wenk van zijn hand kiest hij er willekeurig één uit. Zijn
nummer wordt direct genoteerd terwijl hij uit de rij wordt gehaald en apart
gezet. Zo volgen er nog negen. De overblijvers herademen, maar de veroordeelden
worden doodsbleek. Ze kijken ontdaan naar hun makkers, die ze moeten verlaten,
terwijl hun gedachten en hun hart verder gaan : naar huis, naar hun ouders,
naar hun vrouw, hun kinderen
Er
gaan stemmen op, stemmen van afscheid, stemmen van fierheid en van leed.
Een
veroordeelde : Vaarwel vrienden, we zullen elkaar weer ontmoeten waar er echte
gerechtigheid is.
Een
andere veroordeelde : Leve Polen! Voor Polen wil ik sterven!
Frans
Gajowniczek (snikkend) : Mijn arme vrouw, mijn arme kinderen ik moet ze als
wezen achterlaten
De
10 veroordeelden staan daar, afgescheiden van de anderen. Ze kunnen geen woord
meer zeggen.
Plotseling
stapt een man kordaat uit de rij. Hij gaat recht op de commandant van het kamp
af. Na zijn muts afgenomen te hebben ging hij in houding staan voor de
commandant.
Het
is pater Maximiliaan Maria Kolbe. Zijn gezicht straalt een diepe rust uit.
De
commandant (verbaasd) : Wat wil dit Poolse zwijn?
Pater
Kolbe (wijzend naar Gajowniczek) : Ik ben een Pools katholiek priester. Ik ben
al oud. Ik wil zijn plaats innemen, want hij heeft vrouw en kinderen
De
commandant (verwonderd en tot zijn adjudant) : Hij is een Paap.
De
commandant : Daar ga ik mee akkoord. Raus!
Met
een wenk van zijn hand gaf hij Gajowniczek opdracht zijn plaats in de rij weer
in te nemen.
Frans Gajowniczek
Frans
Gajowniczek kende pater Kolbe niet persoonlijk tot op het moment dat hij zich
voor hem opofferde. Toch verkeerde pater Kolbe in de mogelijkheid om eens
levend het kamp te verlaten. Fysiek en psychisch was hij nog gezond genoeg. In
de geschiedenis van het kamp van Auschwitz is dit het enige geval geweest dat
een gevangene vrijwillig zijn leven gaf voor een ander.
Spoedig
daarna werden de 10 veroordeelden opgesloten in blok 13, later is het nummer
veranderd in blok 11. De gekozenen waren van verschillende leeftijd, maar ze
waren vooral zwak, niettegenstaande Fritzsch niet de gewoonte had er bij de
keuze een criterium op na te houden.
De
kelder van de dood was gegraven onder het terrein waarop blok 13 stond. Hier
kwam geen mens levend uit en de lijken werden rechtstreeks naar het crematorium
gebracht. De kelder was omgeven door een dikke, 6 m hoge muur. In de kelder
waren cellen. Op het gelijkvloers was het verblijf van het tuchtcommando.
Enkele cellen hadden venstertjes en britsen, andere cellen waren donker en
leeg.
In
juli 1941 werden de 10 gevangenen van blok 14 na het avondappel naar een van
deze cellen gebracht. Ze moesten zich uitkleden en werden in een nieuwe cel
geduwd. In de kelder zaten reeds een 20-tal andere slachtoffers in aanpalende
cellen. Vanaf die dag kregen zij geen voedsel meer. Iedere dag deden de bewakers
de ronde en gaven opdracht de lijken van degenen, die s nachts waren
gestorven, weg te brengen.
De
Pool Bruno Borgowiec werd veroordeeld om in de hongerbunker tolk en secretaris
te zijn. Hij was steeds aanwezig bij die dagelijkse controles omdat hij de
dodenlijst moest bijhouden en ook wel de gesprekken en verzoeken van de
gevangenen moest vertalen van het Pools in het Duits.
Bruno
Borgowiec : Uit de cel waar de ongelukkigen zaten, hoorde men iedere dag de
gebeden, die hardop werden gebeden, de rozenkrans en godsdienstige liedjes en
de gevangenen van de andere cellen deden mee. Als de bewakers afwezig waren
ging ik de kelder in om met mijn makkers te praten en hen te troosten. De
vurige gebeden en gezangen ter ere van de allerheiligste Maagd waren in heel de
kelder te horen. Het was voor mij alsof ik in een kerk was. Pater Maximiliaan
begon en alle anderen antwoordden. Soms waren ze zo in gebed verzonken dat ze
niet eens de komst merkten van de bewakers voor het dagelijks bezoek; op het
gebrul van de bewakers zwegen ze tenslotte.
Bij
het openen van de cellen huilden de arme gevangenen en smeekten om een stuk
brood en een beetje water. Dit werd iedere keer geweigerd. Als een van de
sterkeren zich bij de deur waagde, kreeg hij onmiddellijk trappen tegen zijn
buik, zodat hij achterover viel op het cement en dood bleef liggen of hij werd
doodgeschoten.
Wat
een marteling deze gevangenen moesten ondergaan, getuigen de emmers zij waren
altijd leeg en droog. De rampzaligen dronken van de dorst hun eigen urine op.
Pater
Maximiliaan vroeg niets en beklaagde zich nergens over. Hij bemoedigde de
anderen, probeerde de gevangenen te doen blijven hopen dat de vluchteling
alsnog gevonden zou worden en zij bevrijd.
Naarmate
zij steeds zwakker werden, begonnen zij zachter te bidden. Bij ieder bezoek,
toen ze bijna allemaal op de grond lagen uitgestrekt, zag men pater Maximiliaan
Kolbe rechtop staan of midden tussen zijn lotgenoten geknield, terwijl hij
rustig en kalm naar de bezoekers keek. De bewakers kenden zijn offer. Zij
wisten ook dat allen, die met hem waren, onschuldig stierven.
De
bewakers (respectvol, onder elkaar) : Die priester daar is toch wel een fijn
mens. Zo iemand hebben wij hier nog niet gehad.
De
gevangenen stierven de een na de ander. Op het einde van de derde week bleven
slechts 4 gevangenen over, waaronder pater Kolbe. Dit vonden de gezagsvoerders
te lang duren. De cel was nodig voor andere slachtoffers. Daarom brachten zij
de leider van de ziekenzaal mee : de Duitser Boch. Hij diende aan ieder een spuitje
fenolzuur toe. Terwijl hij bleef bidden bood pater Kolbe uit eigen beweging
zijn arm aan.
Omdat
ik het niet meer kon aanzien ging ik, onder voorwendsel op het kantoor te
moeten werken, naar buiten. Toen de bewakers en Boch vertrokken waren, keerde
ik weer terug naar de cel en zag ik pater Maximiliaan Kolbe tegen de muur
zitten, de ogen open en het hoofd naar links gebogen. Dit was zijn gewone
houding. Zijn helder en mooi gelaat straalde.
Hij
werd nadien in een kist gelegd en naar de dodencel gebracht van de gevangenis.
Uit
: Maximiliaan Kolbe stierf uit liefde Willibrord M. Lendemeijer OFM Conv
Maximiliaan was gekend als een ondeugend
kind, soms zelfs als een wildebras, en een beproeving voor zijn ouders. Maar in
1906 toen hij 12 jaar werd en rond de tijd dat hij zijn eerste communie ging
doen kreeg hij een visioen van de Maagd Maria dat zijn leven veranderde.
St Maximiliaan : Ik vroeg de Moeder van
God wat er van mij zou worden. Ze kwam met twee kronen af, een witte en een
rode. Ze vroeg mij of ik een van beide kronen wilde aanvaarden. De witte
betekende dat ik zou volhouden in zuiverheid en de rode dat ik een martelaar
zou worden. Ik zei dat ik ze allebei aanvaardde.
Hij trad in het Franciscaanse
jongerenseminarie in Lviv in Polen binnen in 1907. Hij muntte uit in wiskunde
en natuurkunde. Hij wilde een tijdje het priesterschap ruilen voor een
militaire carrière, maar uiteindelijk zwichtte hij voor de roep van het
priesterleven, en op 4/9/1910 werd hij een novice in de Conventueel Franciscaanse
Orde op een leeftijd van 16. Hij nam de naam Maximiliaan aan en deed zijn laatste
geloften op 1/11/1914.
Hij werd op 28/4/1918 in Rome tot
priester gewijd op 24-jarige leeftijd. Hij werd doctor in theologie op
22/7/1922; zijn inzichten in de Mariologie hebben nog altijd invloed op Vaticanum
II.
In 1939 begon de Tweede Wereldoorlog. Een
oorlog die 6 jaar zou duren. Velen zouden er leven bij verliezen. Men neemt aan
dat er meer dan 70 miljoen mensen de dood vonden. Gedurende de oorlog zorgde
Maximiliaan voor onderdak voor vluchtelingen uit Groot-Polen, met inbegrip van
2000 Joden die hij verborg in zijn klooster Niepokalanów voor de
Nazi-vervolging. Op 17/2/1941 werd hij gevangen genomen door de Duitse Gestapo
en gevangen gezet in de Pawiak gevangenis. Op 25/5 werd hij overgeplaatst naar
Auschwitz I als gevangene nummer 16670. In juli 1941 verdween een man uit Kolbes
barak (hij werd later gevonden verdronken in de kamplatrine). De maatregel gold dat er dan 10 gevangen uit dezelfde barak werden
aangeduid en zij werden dan uitgehongerd tot de dood erop volgde in Blok 13. Blok
13 was berucht voor marteling. Dit moest ervoor zorgen dat verdere
vluchtpogingen werden vermeden. De SS-Hauptsturmfuhrer Karl Fritzsch, de afgevaardigd
kamp commandant duidde 10 mannen aan. Franciszek Gajowniczek was één van de
aangeduidde mannen die zou sterven. Toen de Franciscaanse priester Kolbe
Gajowniczek hoorde huilen : Mijn arme vrouw! Mijn arme kinderen! Wat wordt er
van hen? bood hij zich aan van plaats te wisselen. Kolbe vertelde de
commandant : Ik wil gaan in plaats van deze man die werd aangeduid. Hij heeft
een vrouw en familie. Ik ben alleen. Ik ben een Katholieke priester. De
commandant stemde in met de wissel. In de ondergrondse cel troostte de priester
de veroordeelde mannen. Hij ging voor in gebed en gezangen. Na 10 dagen, op
14/8/1941 bleven hij en drie andere mannen over. Daarna kwam een Duitse dokter
en gaf hen injecties met fenol. Gajowniczek stierf op 13/3/1995, een 53 jaar
nadat zijn leven werd gespaard door Kolbe. Hij stierf op de leeftijd van 94
jaar. Vader Kolbe werd heilig verklaard als een belijder door Paus Paulus VI in
1971 en werd gecanoniseerd door Paus Paulus II op 10/10/1982 in de aanwezigheid
van Franciszek Gajowniczek. Bovenop de canonisatie, verklaarde de Paus St.
Maximiliaan Kolbe niet een belijder, maar een martelaar. Maximiliaan Kolbe
(8/1/1894 14/8/1941) Dat uw moed nooit mag vergeten worden.
Maximiliaan Maria Kolbe OFMConv, oorspronkelijke naam: Rajmund Kolbe (Zduńska Wola, 8/1/1894
- Auschwitz,14/8/1941)
was een Pools Franciscaans Conventueel, katholiek priester
en martelaar
die vanwege journalistieke verzetsactiviteiten gevangen werd gezet in het
naziconcentratiekamp Auschwitz I.
Jonge levensjaren
Kolbe volgde in 1906 onderwijs in een handelsschool,
die hij al in 1907 verliet. In dat jaar trad hij in bij de Franciscanen en vertrok
naar het Franciscaanse klein-seminarie in Lviv.
Na drie jaar verblijf in deze onderwijsinstelling werd Kolbe toegelaten tot het
noviciaat. Hij nam toen zijn kloosternaam Maximiliaan Maria aan. In 1912
studeerde hij korte tijd in Krakau, maar werd al gauw naar Rome gestuurd om er filosofie en theologie te studeren. Met Allerheiligen
1914 legde Kolbe de eeuwige geloften af en in 1918 volgde zijn priesterwijding.
In 1919 beëindigde de intussen tweevoudige doctor zijn universitaire studies in
Rome.
Zijn zeven jaren in Rome hadden grote invloed op
Kolbe. Hij werd er geconfronteerd met de worsteling van de Rooms-Katholieke
Kerk met het modernisme en de secularisatie. Maximiliaan Maria zoekt zijn persoonlijke antwoord hierop en richt
eind 1917 de Militia Immaculatae op, de "soldaten van de Onbevlekte", die een "morele
kruistocht tegen de zonde" moeten gaan voeren. Zij spannen zich in voor de
katholieke jeugd en pers. Kolbe plaatst een geloofsoffensief onder leiding van
Maria-Onbevlekt-Onvangen tegenover het
defensieve beleid van de wereldkerk. In zijn publicaties veroordeelt Kolbe de
Vrijmetselarij, het Communisme, het Zionisme en het kapitalisme.
Professor in Polen
In 1919 vertrok Kolbe weer naar het inmiddels
onafhankelijk geworden Polen om als professor filosofie en kerkgeschiedenis aan
het Franciscaanse seminarie van Krakau te doceren. In 1921 nam hij in Krakau zijn
journalistieke bezigheden weer op en startte het maandblad "Rycerz
Niepokalanej" ("Ridders van de Onbevlekte"). Sinds 1922 zette
hij deze activiteiten verder vanuit Grodno. Uiteindelijk stichtte hij ten
westen van Warschau een eigen aan Maria gewijde "stad" Niepokalanów (letterlijk: "onbevlekt"), die naast een klooster ook pers- en
conferentiecentra, onderwijsinstituten, een treinstation en een vliegveld
bevat.
Werkzaam in Azië
Tussen 1930 en 1936 werkte Kolbe in Azië, met name in
het Japanse Nagasaki, in China en India om zijn "Ridders van de Onbevlekte" ook in die landen onder
de aandacht te brengen. Na zijn thuiskeer in 1936 werd hij de gardiaan
van Niepakalów. Dit Poolse klooster was een bloeiend centrum van katholieke
media en telde in 1939 bijna 800 bewoners en was daarmee het grootste klooster
ter wereld. Na de Duitse inval herbergde het klooster zo'n 3.000 vluchtelingen,
waarvan twee derde joods was. Pater Kolbe spoorde zijn medebroeders aan te volharden in het
verspreiden van anti-naziboodschappen via de eigen radio en drukpers. Enkele
dagen na de bezetting van Niepakalów in september 1939 werden hiervoor meer dan
dertig Franciscanen gearresteerd, waaronder ook Kolbe. Na drie maanden kwam
Kolbe vooralsnog vrij. Hij hervatte zijn werkzaamheden en viel de Nazi's door
zijn radio-uitzendingen en kranten hevig aan. Deze werden dan ook verboden.
Ondertussen gaf hij in de "Stad van de Onbevlekte" ook onderdak aan
vervolgden. Zo ving hij vele duizenden burgers uit Binnen-Polen op, waaronder
2000 Joden.
Gevangene in Auschwitz
Op 17 februari 1941 werd Kolbe door de Gestapo
ingerekend en naar Warschau overgebracht. Sinds mei 1941 zat Kolbe in het naziconcentratiekamp
Auschwitz I.
Na een vermeende ontsnappingspoging van een gevangene uit de barak van Kolbe
werden tien mannen veroordeeld tot de hongerdood in een bunker. Kolbe bood zich
aan als plaatsvervanger voor een vader van twee kinderen. Het tiental werd op
31 juli 1941 ingesloten; nadat 14 augustus nog steeds vier mannen, waaronder
Kolbe, in leven waren kregen deze een dodelijke injectie met fenol.
Paus Paulus VI verklaarde Maximiliaan Maria Kolbe
zalig op 17 oktober 1971. Op 10 oktober 1982 verklaarde Paus Johannes Paulus II
hem tot martelaaren werd hij heilig verklaard. Kolbe geldt als beschermheilige tegen drugsverslaving
en is patroon van de journalistiek en de mobiele telefonie. Zijn gedachtenis wordt
gevierd op 14 augustus.
Verklaring van de droom van Nebukadnezar,
koning van Babylon profetie uit Daniel 2
Dit is voortreffelijk weergegeven in het
mooie You Tube filmpje gemaakt door denbaes die u helemaal onderaan kunt
bekijken
Daniël 2:3
2600 jaar geleden in het oude Babylon
Nebukadnezar : ik heb een droom gehad en
mijn geest is verontrust, zodat ik die droom wil verstaan.
Daniël 2:4
De koning vraagt zijn wijzen de droom te
verklaren maar :
O, koning, leef in eeuwigheid! Zeg uw
dienaren de droom en wij zullen de uitlegging geven.
Daniël 2:5
De koning besluit : Indien gij mij de droom
met zijn uitlegging niet bekendmaakt, zult gij in stukken gehakt worden
Daniël 2:10
De Chaldeeën gaven de koning ten antwoord:
Er is geen mens op de aardbodem die het door de koning gevraagde zal kunnen te
kennen geven.
Nebukadnezar: Breng hen ter dood!
God openbaart de droom en haar betekenis
aan de profeet Daniël, banneling aan het hof van Babylon.
Daniël 2:27-28
Daniël gaat tot de koning en zegt: Wijzen,
bezweerders, magiërs noch toekomstvoorspellers kunnen het mysterie dat de
koning wil begrijpen aan hem onthullen, maar er is een God in de hemel, die
mysteries onthult; Hij heeft de koning Nebukadnezar laten weten wat er aan het
eind van de tijd zal gebeuren
Jesaja 46:9-10 : Ik immers ben God en er is
geen ander God en niemand is mij gelijk; Ik, die van den beginne de afloop
verkondig en vanouds wat nog niet geschied is
Daniël 2:29
Daniël verklaart de droom: Bij u, o koning,
rezen terwijl gij op u legerstede laagt, gedachten op over wat er na dezen
geschieden zou, en Hij, die verborgenheden openbaart heeft u bekendgemaakt wat
er geschieden zal.
Daniël 2:31
Gij, o koning, had een gezicht, en zie er
was een groot beeld! Dit beeld was hoog en de glans ervan was buitengewoon; het
stond voor u, en de aanblik ervan was schrikwekkend.
Daniël 2:32-33
Het hoofd van dat beeld was van gedegen
goud, zijn borst en armen waren van zilver, zijn buik en lendenen van koper,
zijn benen van ijzer, zijn voeten deels van ijzer deels van leem.
Daniël 2:34
Terwijl gij bleeft toezien, raakte, zonder
toedoen van mensenhanden een steen los, die het beeld trof aan de voeten van
ijzer en leem en deze verbrijzelde.
Daniël 2:35
Toen werden tegelijkertijd het ijzer, het
leem, het koper, het zilver en het goud verbrijzeld, en zij werden gelijk kaf
op een dorsvloer in de zomer, en de wind voerde ze mee, zodat er, geen spoor
meer van te vinden was. De steen die het beeld getroffen had, werd tot een
grote berg, die de gehele aarde vulde.
De koning stond versteld over de getrouwe
weergave van de droom.
Daniël 2:38
Daniël verklaart de droom: Hij zegt tot Nebukadnezar,
de koning van Babylon : gij zijt dat gouden hoofd.
Daniël 2:39
Na u zal een ander koninkrijk ontstaan,
geringer dan het uwe
Kleitablet van Nebukadnezar : De koning was
niet erg tevreden met deze uitleg. Hij wilde een eeuwig koninkrijk. En schreef
: De vestigingen van Esagila en Babylon versterkte ik en bevestigde de naam van
mijn rijk VOOR EEUWIG.
Maar de droom werd waarheid :
13 oktober 539 v Chr : Babylon wordt
verslagen door de Meden en de Perzen
Jesaja 45:1 : Bijna 200 jaar voor de val
van Babylon, had God voorspeld door wie en hoe de inname zou gebeuren : Zo zegt
de Here tot zijn gezalfde, tot Kores, wiens rechterhand ik gevat heb om volken
voor hem neer te werpen: de lendenen van koningen ontgord Ik; om deuren voor
hem te openen, geen poorten blijven gesloten.
Het feestende Babylon had inderdaad
vergeten de poorten te sluiten!
Daniël 2:39
Een derde koninkrijk: weer een ander, een
derde koninkrijk van koper, dat heersen zal over de hele aarde. Alexander de
Grote verslaat de Meden en de Perzen en sticht het Griekse rijk.
Geschiedenis van Rome (boek 3, hoofst 10) :
op 22 juni 168 v Chr, 144 jaar na de geboorte maakte de slag van Pydna een
einde aan het rijk van Alexander de Grote.
Daniël 2:40
En een vierde koninkrijk zal hard zijn als
ijzer
Het vierde koninkrijk wordt het Romeinse
rijk.
Daniël 2:41-43
En dat gij de voeten en de tenen gezien
hebt deels van pottenbakkersleem en deels van ijzer, betekent dat dit een
verdeeld koninkrijk zal wezen, het volk zal dus een mengeling zijn die een
verenigd kan blijven, net zoals ijzer zich niet aan klei kan hechten. Dat gij
gezien hebt ijzer gemengd met kleiachtige leem, betekent: zij zullen zich door
huwelijksgemeenschap vermengen, maar met elkander geen samenhangend geheel
vormen, zoals ijzer zich niet vermengt met leem.
Grote leiders hebben geprobeerd het rijk te
herenigen maar :
Keizer Karel - verslagen
Karel V - verslagen
Lodewijk XIV -verslagen
Napoleon - verslagen
Keizer Wilhelm -verslagen
Hitler - verslagen
Europese Unie - verslagen!?
Daniël 2:44
Maar in de dagen van die koningen zal de
God des hemels een koninkrijk oprichten dat in eeuwigheid niet zal ten gronde
gaan, en waarvan de heerschappij op geen ander volk meer zal overgaan maar
zelf zal het bestaan in eeuwigheid.
Daniël 2:45
Juist zoals gij gezien hebt, dat zonder
toedoen van mensenhanden een steen van de berg losraakte, en het ijzer, het
koper, het leem, het zilver en het goud verbrijzelde. De grote God heeft de
koning bekendgemaakt wat na deze zal geschieden. De droom is waarachtig en zijn
uitlegging betrouwbaar.
Openbaring 11:15 : Het koningschap over de
wereld is gekomen aan onze Here en Hij zal heersen tot in alle eeuwigheden!
Daniël 2:47
De koning besluit : In waarheid, uw God is
de God der goden en de Heer der koningen en Hij openbaart verborgenheden
Dit
bericht lijkt op de berichten die in Anguera worden gegeven aan Pedro Regis
betreffende de aardbevingen en het vuur die uit het binnenste van de aarde komt
en die giftige dampen meebrengt.
Door
David Wilkerson van 7 maart 2009
Een
ramp die de aarde zal doen beven, staat op het punt te gebeuren.
Ik
voel me gedrongen door de Heilige Geest om een dringend bericht te sturen naar
iedereen die op onze verzendlijst staat, en naar vrienden en herders die we
over de hele wereld ontmoet hebben.
Een
ramp die de aarde zal doen beven staat op het punt te gebeuren. Het zal zo
beangstigend zijn, dat we er allemaal van gaan rillen zelfs de meest vrome
mensen onder ons.
Al
10 jaar lang heb ik er voor gewaarschuwd dat er zon 1000 vuren komen naar New
York City. Het zal over het gehele gebied komen, met inbegrip van de gebieden
New Jersey en Connecticut. Grote steden over heel Amerika zullen rellen ervaren
en vlammenzeeën zoals we zagen in Watts, Los Angeles, jaren geleden.
Er
zullen rellen en vuren zijn in steden over de hele wereld. Er zal geplunderd
worden, ook in Times Square, New York City. Wat we meemaken, is niet een
recessie, zelfs geen depressie. We zijn onder het oordeel van God. In Psalm 11
vers 3 staat geschreven : Wanneer de grondslagen zijn vernield, wat kan dan de
rechtvaardige doen?
God
bestraft de zonden die over Amerika en de naties zijn losgeslagen. Hij is de
grondslagen van de wereld aan het verwoesten. De profeet Jeremia pleitte met
het zondige Israel : Zo zegt de Here: zie, Ik bereid rampspoed over u en beraam
tegen u een plan; bekeert u toch eenieder van zijn boze weg en betert uw handel
en wandel. Doch zij zeggen: Het baat niet, want wij zullen onze eigen gedachten
volgen en eenieder naar de verstoktheid van zijn boos hart handelen. (Jeremia
18:11-12)
In
Psalm 11:6-7 waarschuwt David : Hij regent op de goddelozen vurige kolen en
zwavel, schroeiende wind is het deel van hun beker. Waarom? David antwoordde:
Want de Here is rechtvaardig.
Dit
is een rechtvaardig oordeel net zoals bij de oordelen van Sodom en in Noachs
generatie.
Wat
zal de rechtvaardige doen? Wat zal er met Gods volk gebeuren?
Ten
eerste geef ik u een praktisch woord waartoe ik mijzelf geleid voel. Als het
mogelijk is, leg dan een voorraad aan voor 30 dagen van voedsel dat niet kan
bederven, van toiletartikelen en andere noodzakelijke dingen. In grote steden
zijn supermarkten in een uur leeg bij het teken van een dreigende ramp.
Wat
onze geestelijke reactie betreft, hebben we 2 keuzes. Dit wordt besproken in
Psalm 11. We vlieden naar gebergte als vogels, of zoals David: hij vestigde
zijn ogen op de Heer, op zijn troon in de hemel zijn ogen slaan gade, zijn
blikken doorvorsen de mensenkinderen. (vers 4); bij de Here schuil ik, (vers
1). Ik zal tegen mijn ziel zeggen: Je hoeft niet weg te rennen, niet te
vluchten. Dit is Gods rechtvaardige werk. Ik zal naar de Heer op zijn troon
kijken, die met zijn liefdevolle ogen kijkt naar iedere stap die ik neem, erop
vertrouwend dat Hij zijn volk zal verlossen, zelfs uit overstromingen, vuren,
rampen, testen en allerlei soorten beproevingen.
Merk
op : ik weet niet wanneer deze dingen zullen gebeuren, maar ik weet wel dat het
niet ver weg is. Ik heb de last die op mijn hart lag, aan jullie verteld. Doe
met de boodschap zoals je verkiest.
Het
geluk van de mensen op aarde bestaat hieruit dat ze heel goed zijn. Mensen die
goed zijn, zegenen de goede God; zij houden van Hem, prijzen Hem en doen al hun
werk met plezier en liefde, omdat ze weten dat ze voor geen ander doel op de
wereld zijn dan om de goede God te dienen en lief te hebben.
Kijk
naar slechte christenen: zij doen alles met moeite en tegenzin en waarom? Omdat
ze de goede God niet liefhebben; omdat hun ziel niet zuiver is en hun
verwachtingen niet meer gericht zijn op de hemel, maar op de aarde. Hun hart is
een verontreinigde bron die al hun daden aantast en voorkomt dat ze opgaan naar
God. Zij sterven dan tenslotte zonder aan de dood gedacht te hebben, verstoken
van de goede werken voor de hemel en beladen met wandaden voor de hel. Op deze
manier zijn zij voor altijd verloren. De mensen zeggen dat het veel te veel
moeite kost om hun ziel te redden. Maar, kost het soms geen moeite om roem of
rijkdom te vergaren? Blijven jullie in bed liggen wanneer je moet werken of
wanneer je examens hebt? Nee; waarom zouden jullie dan luier zijn wanneer je
een enorm fortuin moet inslaan dat nooit zal vergaan -wanneer je moet streven naar eeuwige roem?
Kijk,
als we werkelijk gered willen worden, moeten we eens en vooral besluiten in
ernst aan onze redding te werken. Onze ziel lijkt op een tuin waarin het
onkruid voortdurend de goede planten en bloemen, die er in gezaaid zijn, dreigt
te verstikken. Als de tuinman die hiervoor moet zorgen, dit verwaarloost, als
hij niet steeds de schoffel en de hark gebruikt, zullen de bloemen en de
planten vlug verdwijnen. Zo gaan ook de deugden, die door Gods goedheid onze
ziel sieren, verdwijnen onder onze fouten als we ze niet meer verzorgen. Laten
wij, net als een oplettend tuinman die van s morgens vroeg tot s avonds laat
werkt om het onkruid in een tuin of een park te vernietigen om er mooie bloemen
en planten voor in de plaats te zetten, er aan werken om de tekortkomingen van
onze ziel uit te roeien en om haar te versieren met deugden.
Kijk,
een tuinman zorgt er altijd voor dat het onkruid niet nog eens wortel schiet,
omdat hij weet dat hij dan niet meer in staat is het uit te trekken. Laten wij
er dus ook voor zorgen dat onze fouten geen wortel schieten, want anders zullen
we niet meer in staat zijn ze te bestrijden.
Toen
op een dag een kluizenaar in een bos liep met een vriend, liet hij hem vier
cypressen zien en vroeg of hij ze uit de grond wou trekken. De man, die niet
goed begreep waarom hij dat moest doen, stopte bij de eerste boom, die tamelijk
klein was, en trok hem zonder moeite met één hand uit de grond. Voor de tweede,
die een beetje groter was en wortels had, moest hij harder trekken, maar toch
trok hij hem er met één hand uit. De derde, die nog groter was, bood zoveel
weerstand dat hij beide handen moest gebruiken en al zijn krachten moest
inzetten; de vierde, die tot boom was uitgegroeid, had zulke diepe wortels dat
hij vergeefse moeite deed. De kluizenaar zei toen tegen zijn vriend: Door een
beetje op te passen en offers te doen, lukt het ons wel om onze hartstochten in
bedwang te houden en zijn we ze al de baas wanneer ze nog maar aan het opkomen
zijn. Maar wanneer ze diep wortel geschoten hebben, is niets moeilijker dan
dat; zonder wonder is het zelfs vaak onmogelijk.
Laten
we niet rekenen op een wonder van de Voorzienigheid, laten we niet de zorg, die
we dagelijks aan onze ziel moeten besteden, tot het eind van ons leven
uitstellen; laten we er iets aan doen zolang er nog tijd is later zal het
niet meer binnen ons vermogen liggen. Laten we onze handen aan het werk zetten.
Laten we over onszelf waken en laten we, in de eerste plaats, bidden tot de
goede God met Zijn hulp zullen we altijd onze hartstochten in onze macht kunnen
houden. De mens zondigt, maar als hij zijn geloof niet helemaal kwijt is, dan
haast hij zich, holt hij, vliegt hij om een geneesmiddel te halen voor zijn
ziekte; hij kan niet vlug genoeg de rechtbank van de boetedoening vinden, waar
hij zijn geluk kan herstellen. Zo zouden we ons moeten gedragen als we echt
goede christenen waren. Ja, op die manier zouden we niet één enkel ogenblik
onder de heerschappij van de duivel hoeven te staan; we zouden ons moeten
schamen zijn slaaf te zijn.
Een
goed christen is voortdurend op zijn hoede, het zwaard in zijn hand; de duivel
kan hem niets maken, want hij verzet zich als een strijder in volle
wapenuitrusting; hij is niet bang voor hem, want hij heeft alles wat onzuiver
is uit zijn hart verdreven. Slechte christenen zijn lui en sloom en laten het
hoofd hangen; je kan zien dat ze meegeven bij de eerste aanval: de duivel doet
met ze wat hij wil; hij houdt ze genoegens voor en dan, om het geroep van hun
geweten te sussen, fluistert hij ze met een lief stemmetje toe, Hierna zondig
je nooit meer. Maar als de gelegenheid daar is, zondigen ze weer en met groter
gemak dan de eerste keer. Zo ze al zouden gaan biechten, schamen ze zich,
vergoelijken ze hun zonden of, wat nog erger is, verbergen ze er misschien een
paar. Maar de goede christen daarentegen kreunt en huilt over zijn zonden en
komt zodoende al half gerechtvaardigd bij de rechtbank van Boetedoening aan.
Uit
: Over God en over ons woorden van de pastoor van Ars, opgetekend door een
toehoorder
Een 3-tal jaar geleden heb ik partij
gekozen voor het slachtoffer van pesterijen op mijn bureau. Dat zorgde voor een
opsplitsing van ons bureau. Ik was niet zo close met haar en kende haar niet zo
goed, want we zijn met een 20-tal personen op het bureau.
In het begin klikte het heel goed tussen
ons en we werden goede vriendinnen. We waren overal samen. Zij had een
uitgesproken extravert karakter, was impulsief en had overal een zeg in. Ik was
degene die haar altijd liet doen en ik vond het niet erg dat ze in het
middelpunt van de belangstelling stond. Gaandeweg kwam haar egocentrisch
karakter meer en meer tot uiting. Als ze iets goeds deed (in haar ogen) dan
werd dat heel breed uitgesmeerd en moest je telkens aanhoren hoe goed ze wel
was. Zoals het lenen van geld aan een vriendin. Als ze op een kind paste dan
was het precies alsof de ma van het kind de opvoeding verkeerd aanpakte (en zij
heeft geen kinderen). Kortom zij was de zon en de rest, de planeten.
Daarnaast kon ze helemaal mensen de grond
inboren en kwaad spreken over hen tegen anderen. Ze kon het allemaal zo goed in
haar kraam doen passen.
Ik heb het allemaal meegemaakt en schoof
alles netjes onder de mat. Maar het ging van kwaad naar erger, ze kon kwetsende
kritiek geven op een facebook-pagina van een collega. Zodanig dat die er niet
goed van was. Haar goede raad in iemands strot duwen maanden aan een stuk,
zodanig dat de persoon het niet meer zag zitten.
Mij kon ze steeds overtuigen dat de andere
collegas de daders waren en dat zij het slachtoffer was geworden van
pesterijen. Ik mocht met de rest van de bureau niet optrekken. Uiteindelijk is
de bom gebarsten en ik dacht dat de bureau zich tegen mij zou keren. Het
tegendeel is waar gebleken. De daders van de pesterijen bleken slachtoffer te
zijn van haar streken. Ze hebben me opgenomen als zijnde ook een slachtoffer.
En zij is nu ziek. De zon bleek een zwart gat te zijn.
Boodschap 3448 van OLVrouw, Koningin van Vrede op 6/03/2011
Lieve kinderen, Ik ben altijd bij jullie, maar jullie zien Me niet. Heb
vertrouwen, hoop en geloof. Mijn Zoon, Jezus, houdt van jullie en wacht op
jullie met open armen. Nu breekt de tijd van de beproevingen aan, maar jullie
kunnen een grote overwinning boeken als jullie in de genade van Mijn levende
zoon Jezus blijven. Raak niet ontmoedigd. Ik moedig jullie aan om mensen van
gebed te zijn. Zorg voor jullie geestelijk leven. Laat je ja-woord klinken op
de oproep van de Heer. Hij die in het verborgene ziet en die jullie bij naam
kent. De mensheid is op weg naar de vernietiging. Een vernietiging die ze
eigenhandig hebben voorbereid. Bekeer jullie, want bekering is de eerste stap
die je moet nemen op de weg naar heiligheid. Raak niet ontmoedigd, Ik zal tot
Mijn Jezus voor jullie ten beste spreken. Hou moed. Jullie zullen nu de
gruwelen op aarde zien gebeuren. Teheran en Istanbul zullen een zwaar kruis
te dragen hebben. De dood zal waren en mijn arme kinderen zullen jammerklachten
slaken. Keer vlug terug naar God. Wanneer jullie het gewicht van de
moeilijkheden voelen doorwegen, roep dan Jezus aan. Bij Hem is jullie ware vreugde
te vinden. Zonder Hem zijn jullie niets en kunnen jullie niets. Dit is de
boodschap die Ik vandaag aan jullie overmaak in de naam van de Heilige
Drieëenheid. Dank je om Me opnieuw toe te laten hier met jullie verenigd te
zijn. Ik zegen jullie in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Vrede zij met jullie. Amen.
Boodschap 3447 van OLVrouw, Koningin van Vrede op 5/03/2011
Lieve kinderen, bekeer jullie en keer terug naar Mijn Zoon Jezus. Laat
jullie missie niet in de steek. God houdt van jullie en Hij wacht op jullie met
de overweldigende liefde van de Vader. Ik vraag jullie om overal voor iedereen
goed te doen. Streef ernaar om getuigenis af te leggen dat jullie enkel en
alleen bij God willen horen. De mensheid is ziek en heeft genezing nodig. Kniel
in gebed. Enkel door gebed zal de mensheid de weg van vrede vinden. Mijn Zoon
Jezus is jullie Weg, Waarheid en Leven. Zoek in Hem de kracht voor jullie
missie en dan zullen jullie dit tot een goed einde brengen. Ik ben jullie
zorgelijke Moeder en Ik lijd onder hetgeen wat jullie te wachten staat. Katmandu
zal de bittere lijdenskelk te drinken krijgen. Een gelijkaardige beproeving staat
Ceará te wachten. Jullie stevenen af op een toekomst van pijnlijke
beproevingen. Luister naar Mij. Ik ben niet voor de grap uit de Hemel naar
hier gekomen. Laat niet liggen tot morgen wat je nu kunt doen. Doe zo verder, wees
niet bang. Dit is de boodschap die Ik vandaag aan jullie overmaak in de naam
van de Heilige Drieëenheid. Dank je om Me opnieuw toe te laten hier met jullie
verenigd te zijn. Ik zegen jullie in de naam van de Vader, de Zoon en de
Heilige Geest. Vrede zij met jullie. Amen.
Boodschap 3446 van OLVrouw, Koningin van Vrede op 1/03/2011
Lieve kinderen, ga verder zonder vrees. Jullie staan er niet alleen
voor. Ik sta aan jullie kant samen met Mijn Zoon Jezus. Verheug jullie, want
ieder van jullie is geliefd door de Vader en de Zoon doorheen de Heilige Geest.
Wijk niet af van het pad dat Ik jullie heb getoond door de jaren heen. Ik heb
jullie eerlijk en moedig JA-woord nodig. Heb moed, hoop en geloof. Wees niet de
duivels slaaf. Zoek kracht in de Heer. In je zwakheden roept Hij je op. Hij is
jullie Algoede en Hij kent je bij naam. Zoek de liefde van de Heer op zodat
jullie sterker worden. Laat de wereldse zaken jullie niet van de waarheid
afbrengen. De mensheid is ziek en moet genezen worden. Kniel in gebed. Tijuana
roept om hulp en mijn arme kinderen zullen wenen. Toco zal een zwaar kruis te
dragen hebben, maar zal de uiteindelijke overwinning ervaren. Laat jullie
missie niet in de steek. Nu is de tijd van genade voor jullie allen. Ik ben
blij dat ik hier aanwezig ben. Mijn Jezus zal voor jullie bidden. Dit is de
boodschap die Ik vandaag aan jullie overmaak in de naam van de Heilige
Drieëenheid. Dank je om Me opnieuw toe te laten hier met jullie verenigd te
zijn. Ik zegen jullie in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Vrede zij met jullie. Amen.
Het
is eigenlijk niet aan de mens om te oordelen, wat het openstaan voor de ware
liefde in de weg staat.
De
Meester Jezus heeft dit zelf meerdere malen laten zien, dat het niet aan de
mens is om te oordelen. Oordeel niet opdat gij niet geoordeeld worde, zijn
letterlijk zijn woorden.
Ik
heb mogen ervaren dat dit één van de belangrijkste lessen is, die geleerd en
toegepast moeten worden. Als dit gemeengoed wordt, zie je vanzelf meer
mededogen met elkaar en elkaars standpunten.
In
de loop van de voorbije eeuwen is het gevoel voor de liefde van Christus, zoals
bedoeld werd, niet altijd juist in de mens gemanifesteerd, omdat er vanuit
egocentrische motieven werd gehandeld.
Het
is belangrijk voor de christengemeenschap om deze ware gevoelens van de
Christusliefde te durven accepteren.
Zoveel
liefde word u gegeven.
Laat
de ideeën los die nog steeds zijn gebonden aan veroordeling en dualiteiten.
Het
is van belang dat dit alles een functie heeft gehad. De mens van toen wist zich
verbonden met de Christus, maar de mens van nu kan die verbinding werkelijk
levend maken.
In
mijn brieven wordt vaak oordelend gesproken over goed en kwaad, levensnormen
voorschrijvend.
Ieder
mens is deel van God, geschapen naar zijn beeld en gelijkenis en God wenst dat
ieder mens terugkomt naar zijn oorsprong, want alles wordt verenigd in zijn
zaligheid.
En
ieder mens, ook de mens die leeft volgens normen die niet de uwe zijn, wordt
geconfronteerd met de Christus.
Gods
liefde woont in ieder hart. De deur of het venster moet worden geopend. Dat
geeft inzicht.
Maar
de mens zelf moet van binnenuit het venster of zijn deur openen.
Daardoor
wordt hij zich bewust van God in hem, die alomvattend is. Zo worden deuren
geopend om terug te komen tot God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, die
samen één zijn.
Dit
is waarom ik u probeer duidelijk te maken, dat uzelf het venster moet openen,
verantwoordelijk voor uw daden.
In
uw brief aan de Romeinen spreekt u over het oordeel van God.
De
mens die wandelde buiten de normen, werd veroordeeld tot de dood, maar God is
niet tevreden met een ziel die niet terugkomt naar Hem toe.
De
mens wordt na zijn lichamelijke dood met zijn leven geconfronteerd. Dan krijgt
hij een overzicht en inzicht in de drijfveren van waaruit hij leefde en kan dan
steeds opnieuw weer komen tot realisatie van God in hem.
In
elk mens woont de liefde van God. God is niet tevreden wanneer de mens zijn
deuren niet opent.
Richt
uw aandacht niet op het oude, maar op het nieuwe, leef vanuit de vernieuwing
van God in u, die vraagt om te worden geaccepteerd.
Wanneer
dit bij veel mensen als inzicht wordt ervaren, dan pas kan de nieuwe aarde
ontstaan.
Vanuit
dat inzicht kan er geen oorlog en haat meer zijn, het ego wordt afgelegd en het
goddelijke in de mens zal overheersen, op de weg terug naar de paradijselijke
staat.
Oordeelt
u niet over seks, over andersdenkenden. In alles is de liefde van God
vertegenwoordigd. En de mens die het evenwicht nog niet heeft, zich nog niet
kan verbinden met dat in hem wat om aandacht vraagt, komt vanuit het hogere
weten uiteindelijk zelf toch tot die inzichten.
Van
belang is dat u alles loslaat en daar liefde tegenover zet.
Wanneer
u werkelijk de Christus hebt geaccepteerd, kunt u niet meer oordelen, bent u
bereid om te luisteren, liefde (*) te geven aan diegenen die dat inzicht nog
niet heeft.
Maar
in ieder mens is die in aanleg aanwezig.
De
Heer zou ons niet veroordelen, als we eerst onszelf onderzochten. 1 Kor 11:30
Het
is de Heer die over mij oordeelt. Oordeel dus niet voorbarig, wacht tot de Heer
komt. 1 Kor 4:4,5
*
en goede raad gebaseerd op de Bijbel
Uit : Gesprekken met Paulus - Joke Hoogeveen ISBN 9065560246 NUGI 632
Boodschap 3445 van OLVrouw, Koningin van Vrede op 27/02/2011
Lieve kinderen, Ik ben jullie zorgelijke Moeder en Ik lijd onder hetgeen
wat jullie te wachten staat. Blijf bij Jezus. In Hem ligt jullie ware
bevrijding. Wijk niet af van het pad dat Ik heb gewezen. Het is nu tijd voor
jullie terugkeer naar de God van redding en vrede. Laat jullie missie niet in
de steek. Geef het beste van jezelf in de missie dat de Heer jullie heeft toevertrouwd.
De mensheid is geestelijk arm geworden omdat de mens God de rug heeft
toegekeerd. Bekeer jullie. Jullie zullen nu de gruwelen zien op aarde. Jura
zal neerkomen en vele streken op aarde zullen een zwaar kruis te dragen hebben.
Zie, de dagen van pijn zijn aangebroken voor mijn arme kinderen. Bid, bid,
bid. Ik zal altijd aan jullie zijde staan. Hou moed. Ik zal tot mijn Jezus
bidden voor jullie. Doe zo verder. Jullie overwinning ligt in de Heer. Raak
niet ontmoedigd. Dit is de boodschap die Ik vandaag aan jullie overmaak in de
naam van de Heilige Drieëenheid. Dank je om Me opnieuw toe te laten hier met
jullie verenigd te zijn. Ik zegen jullie in de naam van de Vader, de Zoon en de
Heilige Geest. Vrede zij met jullie. Amen.
Boodschap 3444 van OLVrouw, Koningin van Vrede op 26/02/2011
Lieve kinderen, zoek kracht in de Heer en laat de wereldse zaken jullie
niet weghouden van de genade van mijn Jezus. Jullie zijn belangrijk voor de
realisatie van mijn plannen. Open jullie harten voor Mij en volg het pad van goedheid
en heiligheid. De mensheid stevent af op vernietiging. Vernietiging die de
mensen eigenhandig hebben voorbereid. Bekeer jullie dringend. Leef moedig Mijn
oproepen na en wees groot in geloof. Zeg nee aan de gemakkelijke verleidingen
van de wereld en keer naar Hem, die jullie enige Weg, Waarheid en Leven is,
terug. Ik ben jullie Moeder en Ik lijd onder hetgeen wat jullie te wachten
staat. De dood zal door Tarma en Passos waren. Gelijkaardige beproevingen
zullen de inwoners van Paris doormaken. Kniel in gebed. Nu is het tijd voor
jullie terugkeer naar God. Kijk niet werkloos toe. Ga verder zonder vrees. Dit
is de boodschap die Ik vandaag aan jullie overmaak in de naam van de Heilige
Drieëenheid. Dank je om Me opnieuw toe te laten hier met jullie verenigd te
zijn. Ik zegen jullie in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
Vrede zij met jullie. Amen.
Boodschap 3443 van OLVrouw, Koningin van Vrede op 22/02/2011
Lieve kinderen, Ik ben jullie Moeder en Ik kom van de Hemel om jullie
naar Mijn Jezus te leiden. Wees volgzaam en probeer altijd en overal Mijn Zoon
Jezus na te volgen. Wees moedig, want enkel op die manier kun je bijdragen tot
de bekering van de mensheid. Ik ken ieder van jullie bij naam en Ik weet wat
jullie nodig hebben. Vrees niets. Jullie staan er niet alleen voor. Wat er ook
gebeurt, laat jullie missie niet in de steek. Jullie overwinning ligt in de
handen van de Heer. Open jullie harten voor hem die het verborgene ziet. Hij
wil jullie redden. Toon de wereld dat je enkel bij God hoort door jullie
voorbeeld en jullie woorden. Laat de wereldse zaken jullie niet van God
wegtrekken. Dien getrouw de Heer. Luister naar Jezus en laat jullie leiden naar
heiligheid. Ontvlucht de zonde en bekeer jullie, schep vreugde in de genade van
de Heer. Ik ben jullie Moeder. God zendt me naar jullie om jullie te zegenen en
om jullie de weg te tonen. Aanvaard het Evangelie van Mijn Jezus met vreugde.
Ik wil jullie niet dwingen, maar luister naar me en wees volgzaam. Vertrouw
volledig op de Heer. Niets is verloren. Er zullen vreugdevolle dagen aanbreken
voor de uitverkorenen van God. Een groot teken van God zal de mensen op weg
zetten. Het zal een kans zijn voor alle mensen om voor God te kiezen. Kies
voor de triomf van de Heer. Dan zul je zien wat mensenogen nog nooit gezien
hebben. Dit is ook de tijd van de definitieve triomf van Mijn Onbevlekt Hart.
Doe zonder vrees verder. Dit is de boodschap die Ik vandaag aan jullie overmaak
in de naam van de Heilige Drieëenheid. Dank je om Me opnieuw toe te laten hier
met jullie verenigd te zijn. Ik zegen jullie in de naam van de Vader, de Zoon
en de Heilige Geest. Vrede zij met jullie. Amen.
O mijn liefste en meest geliefde Jezus,
wees met de diepste eerbied gegroet, op de verhevenste manier geprezen en nu en
voor eeuwig door iedereen gezegend. O meest waardevolle Jezus, hoe kan ik ooit
de juiste toon aanslaan om U respect te betuigen, hoe kan ik U adequaat
bedanken? U bent oneindig barmhartig voor mij geweest. En als ik al iets zou
kunnen vinden om aan U te schenken, dan was het toch zeker allang van U geweest
voordat ik het U gaf? Wat kan ik doen? Ik heb immers weinig of niets. Kan ik
van niets een offer brengen?
Maar accepteer dan in ieder geval het offer
van mijn nederigheid, mijn armoede en mijn nietswaardigheid. En laat alles wat
U mij hebt willen schenken, voor U gereserveerd zijn. Laat alle engelenkoren,
die altijd bij U zijn, uit mijn naam uw lof zingen.
Laat de geesten van alle rechtvaardigen het
jubelend herhalen.
Wat kan ik verder nog doen om uw
allerheiligste naam te overdenken en te loven? Ik zou heel veel moeten doen,
vanwege heel veel ben ik ertoe gehouden en verplicht, maar zelfs tot het minste
ben ik nauwelijks in staat.
Daarom, mijn allerliefste Jezus, zal ik
lezen over U, schrijven over U, zingen over U, werken voor U, lijden voor U. Ik
wil in U mij verblijden, zingen uw naam ter eer, U verheffen, U verheerlijken,
U op waardige wijze aanbidden, Gij die ik ken als mijn God. In U heb ik
geloofd, van U heb ik gehouden, naar U heb ik gezocht, naar U heb ik altijd
verlangd.
Merk mij met een teken ten zege, zodat mijn
ogen uw heerlijk aangezicht in de hemel kunnen zien. In mijn geest werp ik me
nederig aan uw voeten, en in tranen smeek ik dringend om uw clementie, of U
barmhartig voor mij wilt zijn. Schrijf mijn naam in het boek des levens, en
laat nooit worden doorgestreept wat uw heilige hand heeft opgeschreven. Ik
ongelukkige sta wel heel ver af van de verdiensten van de heiligen. En toch
vertrouw ik op uw overvloedige genade. Daarom smeek ik U, mag ik het verdienen
eindelijk onder de minsten en geringsten van uw uitverkorenen gerekend te
worden?
Ik weet het, ik weet het, ik weet het echt:
Mijn levenswandel is niet zo dat ik ook maar enigszins op mezelf mag
vertrouwen. Maar heel mijn hoop en mijn troost steunt en berust op de prijs van
uw kostbare bloed. Daar verlaat ik me helemaal op, en ik voel dat ik me er op
moet verlaten met alles wat ik deed en misdeed, verdiende en verzuimde. Zie dus
neer op mijn nietigheid en mijn armoede, allerbarmhartigste Jezus, en let op de
liefde die ik in mijn hart voor U opbreng en koester. Niet omdat ik het waard
ben, maar omdat U goedgunstig bent. U hebt het immers goed gevonden dat
onwaardigen U aanraakten en liefhadden.
Mijn onzuiverheid boezemt mij de nodige
angst in, maar aan de andere kant trekt en lokt uw grote inschikkelijkheid en
nederigheid mij weer naar U toe. Want U hebt niet alleen mens willen worden,
maar ook nog eens voor de zondige mens willen lijden en sterven, en voor hem
bent U met grote liefde begraven. Daarom zoek ik mijn toevlucht bij U, in
mezelf vind ik immers niets goeds. Vul voor mij aan waar mijn krachten voor
tekortschieten. U hebt mij het verlangen geschonken U te willen begroeten,
loven en prijzen. U bent mijn hoop, mijn plek grond in dit aardse leven. Het
diepste verlangen in mijn ziel is bij U in het Rijk der hemelen te zijn. Maar
omdat mijn tijd nog niet is aangebroken, blijf ik tot de avond op U wachten. Dit
is mijn troost in mijn ballingsoord, dat ik aan uw naam en uw grote liefde kan
denken, en dat U voor mij aanwezig bent in mijn geloof en in de sacramenten van
de kerk. Ik richt mij op de woorden en daden van U als mens. Als ik daar maar
over nadenk, dan wijk ik tenminste niet helemaal van uw goddelijkheid af.
Goede, lieve, liefdevolle Jezus, hartelijk
dank dat U mijn broeder, mijn vlees en mijn gebeente hebt willen worden. Heilige
Maria, Moeder van God, hartelijk dank. Van haar heilige, maagdelijke vlees hebt
U de heilige ledematen van uw lichaam ontvangen, en die hebt U door de
redelijke ziel zo volmaakt met uw goddelijkheid laten versmelten dat wij
terecht en zonder voorbehoud niet alleen de moeder van een mens, maar ook de
Moeder van God wordt genoemd.
t Heeft niets
om t lijf; zo gehaast en t is voorbij
Ieder moeit zich ermee; ik voel me niet meer vrij
Wacht gewoon tot de juiste tijd
Dan zul je liefde voelen en geen spijt
Ik wilde het allemaal vergeten, dit gevecht
t Was niet
exact zoals iedereen had gezegd
Wacht gewoon tot
de juiste tijd
Dan zul je liefde voelen en geen spijt
Veel condooms en kama sutra erbij
Mijn eerste keer was puur voor opschepperij
Wacht gewoon tot de juiste tijd
Dan zul je liefde voelen en geen spijt
Wacht gewoon tot de juiste tijd
Dan zul je liefde voelen en geen spijt
Romeinen 3:23 : we hebben allemaal
gezondigd en komen allen tekort in de glorie van God.
Jesaja 64:6; Job 15:16 : voor God zijn
we vol van zonden. Openbaring 21:27; 2 Tessaloniers 1:8-9.
Johannes 3:36 : al degenen die in de
Zoon geloven zullen eeuwig leven hebben, maar degenen die de Zoon niet
aanvaarden zullen Gods toorn ondervinden.
Openbaring 20:15 : als iemands naam niet
in het levensboek geschreven staat, zal die geworpen worden in de vuurput.
Je moet er zeker van zijn dat je naam
opgeschreven staat in het levensboek. Als je dat niet zeker bent moet je je
zonden belijden. Lukas 13:5. Je moet vragen dat Jezus de Heer en Redder wordt
van je hart en je moet je bekeren. De Hel is echt en je mag geen risico nemen.
Als je op vakantie gaat dan zorg je voor alle info en voorbereiding. Doe dit
ook met dit. Veel christenen leven in zonde : samenwonen bijvoorbeeld zonder
gehuwd te zijn. Romeinen 8:13 : als je leeft volgens de zondige natuur, zul je
sterven; maar als je leeft volgens de Heilige Geest dan vernietig je de
wandaden van het lichaam en zul je leven. Matteus 5:29-30 : Als je rechteroog
ervoor zorgt dat je zondigt, trek het eruit en gooi het weg. Het is beter om
een deel van je lichaam te verliezen dan je hele lichaam in de Hel
Prediker 9:10; Psalmen 88:12. Je kent
geen rust in de Hel. Je hebt net als op aarde slaap nodig. Maar je kunt er niet
slapen. Openbaring 14:11; Psalmen 127:2; Jacobus 1:17. De Hel is het afwezig
zijn van Gods goedheid. Je kunt moeilijk ademen, je krijgt geen frisse lucht,
je krijgt geen zonneschijn, je hebt geen vriendschap met niemand, je kunt niet
meer bij mensen zijn : je bent geisoleerd van mensen zelfs al zijn er mensen in
de vuurput. Je bent van hen gescheiden en er is geen conversatie. Al deze zaken
zijn zegeningen van God. Je kunt zeggen dat God ons al deze toffe dingen geeft,
maar als je God wegneemt zoals in de Hel, blijft niets goeds over. Je kunt niet
eten, niet slapen, de stank die er hangt Jesaja 42:5. God geeft deze zaken aan
mensen op de aarde niet binnenin de aarde. Ik wist dat ik heel diep in de aarde
zat. Er zijn 49 passages in de Bijbel die handelen over de plaats van de Hel.
Openbaring 20:14. De Hel is nu heel diep in de aarde. Efeziers 4:9 en 1 Petrus
3:9; Lukas 16:26, Ezechiel 26:20, Numeri 16:32. Het was ongeveer 3700 mijl diep in de
aarde. Op de een of andere manier wist ik dat het zo diep was. We weten dat de
diameter van de aarde 12
875 km is en dat de straal 6437 km of 4000 mijl is. Ik was dus
dicht bij het middelpunt van de aarde. Ik wist ook dat de vuurput 1,6 km diameter had. Naast
de grote centrale vuurput had je ook nog kleine vuurputten er rond waar mensen
hun eigen individuele vuurput hadden. Er waren ook andere gevangeniscellen in
de Hel. Er zijn veel verschillende plaatsen in de Hel. Er zijn ook
verschillende niveaus van straffen. Niet iedereen krijgt dezelfde straf. En er
is geen enkele leuke plek in de Hel. Matteus 23:14; Lukas 10:12, Lukas
12:47-48; Hebreeuwen 10:29; Matteus 23:15. Als ik daar zat dacht ik aan mijn
vrouw. Ik dacht dat ik haar niet meer zou terug zien. Ze zou nooit weten waar
ik was. Deze gedachte was gruwelijk. Je bent daar afgescheiden van degenen die
je graag ziet. De mensen hebben er geen besef van dat er een hele wereld daar
draait. De mensen staan er niet bij stil dat er miljoenen mensen daar zitten
terwijl je zelf op de oppervlakte van de aarde leeft. Ze worden daar blijvend
gestraft terwijl het mensen waren zoals wij, met een leven zoals wij op
aarde.Ze zullen nooit hun familie meer
zien. Ik wilde een goede maaltijd, een beetje water. Water is zo kostbaar. Ik
wilde ook een druppel als in Lukas 16:23-24. Overal waar ik en mijn vrouw gaan
nemen we water mee. Water is leven. Openbaring 21:6. Er is geen leven in de
Hel, dus is er ook geen water te vinden. Zacharias 9:11.
Ik dacht aan degenen op aarde die ik
niet meer zou zien, want er is geen uitweg in de Hel. Hier op aarde kun je je
moeilijk de eeuwigheid voorstellen. Hier stellen we de tijd voor met een begin
en een einde. Maar in je geestelijk lichaam kun je de eeuwigheid wel
voorstellen. Ik begreep dat ik daar voor eeuwig zou zitten en er nooit meer zou
weggeraken. De straffen zijn erg, maar het besef dat je er nooit meer
weggeraakt is ondraaglijk. Je zult er voor eeuwig afzien.
Matteus 25:41; Jesaja 14:15; Ezechiel
28:17; 2 Petrus 2:4; Judas 1:6. De demonen of de gevallen engelen zitten nu in
de Hel en ook op de aarde. Openbaring 12:4-8; Matteus 24:5; Matteus 18:34.
Matthew Henry zegt over de beulen dat het duivels zijn, uitvoerders van Gods toorn.
Zij zijn voor altijd de beulen. Lukas 12:47.
John Wesley (1703-1791) zegt ook dat ze
Gods toorn uitvoeren. Psalmen 50:22. Matthew Henry zegt hierover dat degenen
die de waarschuwingen van Gods woord in de wind slaan zullen zeker in stukken
gescheurd worden door de uitvoerders. Het goede nieuws is dat er niemand naar
daar moet gaan. God heeft de Hel niet gemaakt voor de mens. Hij heeft de Hel
gemaakt voor de duivel en zijn engelen. Matteus 25:41. Dat is het goede nieuws!
Ik was naast de grote vuurput en iets
tilde mij omhoog. En ik zat in een tunnel, een soort grot en rondom mij waren
allemaal demonische schepsels. Sommige waren 2 a 3 ft groot. Andere 4 a 5 ft. Nog andere 6 a 8 ft. En andere 13 ft. Deze laatste waren
enorm groot. Anderen waren slangen, spinnen, maaien, wormen Alles wat
afschrikt. En ze hebben allemaal haat tegenover jou. Ze haten je en willen je
kwellen. Maar deze die aan de muur hingen waren vastgeketend aan de muur. Ze
konden dus niet bij mij komen. Ze zien er allemaal misvormd uit, zonder symmetrie.
Het kwade stroomt van hen af. De wormen kruipen rond. Markus 9:48. Op aarde
sterven de maaien als het dode lichaam is verteerd. De wormen blijven in de Hel
kruipen omdat de lichamen nooit verteerd worden. De wormen eten de lichamen van
de mensen voor eeuwig. Ook het vuur brandt voor eeuwig en dooft niet uit, zoals
de brandende braamstruik uit Exodus 3:2.
Psalmen 106:41. Deze schepsels haten je
hartsgrondig en je kunt deze schepsels niet de baas.
God maakte de mens als de hoogste vorm
van de schepping. Je krijgt onderwijs en dan word je overgeleverd aan de
laagste vormen van de schepping. En zij heersen over jou. Deze schepsels hebben
een 0 IQ en haten je. Ze kennen alleen kwelling en dat doen ze voor de
eeuwigheid. Het kan gewoon niet slechter.
Ik dacht dat het voor eeuwig zou zijn.
Tot ik opeens een fel licht zag en dat was Jezus. Ik zag Zijn gezicht niet,
alleen het felle licht en de omtrek van een man. Superklaar licht. Ik viel voor
Zijn voeten en al wat ik wilde doen was Hem aanbidden. Ik wilde niets, alleen
dankbaar zijn. Een seconde geleden was ik voor eeuwig verloren. Hij gaf mijn
geheugen terug dat ik een christen was en dat ik niet naar daar moest. Ik kan
niet beschrijven wat ik voelde in Zijn aanwezigheid. Het was zo goed om bij
Jezus te zijn. Hij raakte Mij aan en ik zei Jezus. En Hij zei : dat ben Ik.
Sommigen vragen wel eens : Hoe wist je dat het niet de duivel was?
Maar de aanwezigheid van Jezus is zo
overweldigend dat er geen twijfel mogelijk is. Hij is zo machtig, zo
vredelievend, zo liefhebbend. Openbaring 1:16-17. Ik vroeg niets, maar hij
beantwoordde mijn gedachten. Ik vroeg mij af waarom Hij me naar die
schrikwekkende plaats had gezonden. Hij zei dat er velen zijn die niet geloven
dat de Hel bestaat. Zelfs mijn eigen mensen geloven niet dat de Hel echt
bestaat. Er zijn vele christenen die niet in de Hel geloven. Of ze geloven in
annihilationisme : dat onze zielen vernietigd worden als we dood zijn en dat we
ophouden te bestaan. Of ze geloven in universalisme : dat alle zielen in de Hel
uiteindelijk eruit zullen geraken en herenigd zullen worden met God. Er zijn
weinigen die de Hel prediken. Het is Jezus wil dat er niemand in geraakt.
Waarom haatten de demonen mij zo? Jezus
antwoordde dat het was omdat de mens gemaakt is naar Zijn beeld en gelijkenis.
En ze haten Mij. Johannes 15:18. Ze haten God meer, maar ze kunnen Hem niets
doen. Dus haten ze Zijn schepsels. De demonen willen ons kwellen.
Ik vroeg me af God, waarom heb je mij
gekozen? Maar Jezus gaf geen antwoord.
De Heer zei : Zeg hen dat Ik er heel,
heel spoedig aan kom! Zeg hen dat Ik niet wil dat er iemand naar die plek moet.
Waarom wist ik van niets? De Heer zei :
Dan had je hoop gehad. Ik wilde dat je voelde wat de verlorenen voelden :
verloren voor eeuwig, zonder hoop op redding.
Je hebt in de Hel geen kans op redding
en geen hoop op beterschap.
In de tunnel die als een kolk rondom mij
en Jezus draaide ging ver boven het aardoppervlak uit. Op het einde van de
tunnel waren we al in de ruimte en was de aarde als een bal onder ons. Job 26:7.
Ik kreeg de gelegenheid om een deeltje van Zijn macht te ervaren. Ik voelde hoe
Hij controle had over alles. Ik zag de uitgestrektheid van de ruimte, de
sterren en al de planeten. En Hij heeft ze allemaal onder controle en het zijn
er miljarden. Hij weet alle namen en Hij weet overal wat er gebeurt. Hij weet
alle gedachten die de mensen hebben. Hij weet hoeveel haren op ieders hoofd
staan. Matteus 10:29. Dat alles ging er door mijn hoofd. Het is ongelooflijk,
maar Hij heeft alles onder controle. We denken soms God heeft ons gebed niet
gehoord, waarom antwoordt Hij niet? Maar Hij weet je gebed, Hij heeft alles
onder controle. Dan liet Hij me toe een deeltje van Zijn liefde te voelen. Toen
ik met Jezus door de tunnel ging waren de demonen net als mieren tegen de
muren. Maar ze leken op niets in het bijzijn van Jezus. Ik was niet bang meer,
want deze demonen stelden in Jezus bijzijn niets meer voor. Jezus zei : Al wat
je maar moet doen is de demonen uit te drijven in Mijn Naam. Ik dacht van :
Heer, neem ze te grazen! Ik wilde ze vaneen scheuren. Als je in Jezus gelooft
heb je macht over de demonen gekregen in Zijn Naam, maar zonder Jezus heb je
niets. En als ik met Jezus naar omhoog ging waren er mensen die naar beneden
vielen. Ik dacht : Al die mensen die naar de plaats gaan waar ik juist ben
geweest. En Jezus gaf terug wat liefde dat Hij voor ons voelt. Het deed Hem
pijn om al die mensen in de Hel te zien vallen. Ik vroeg om te stoppen zodat ik
niet de pijn kon voelen dat Hij voelde om de verlorenen. Voor iedere ziel die
in de Hel belandt weent Hij. Het is niet Zijn wil dat er iemand in de Hel
belandt. Hij maakte de Hel eigenlijk voor de duivel en zijn gevallen engelen.
Maar de mens heeft de vrije keuze gekregen om in dit leven te kiezen. Het is te
laat 1 seconde nadat je bent gestorven. Het is allemaal omdat Jezus aan het
Kruis gestorven is dat we niet naar de Hel moeten. Ik was zo dankbaar voor wat
Hij voor ons gedaan heeft. Psalmen 37:4. Jezus weet ook de wensen in je hart.
Jacobus 4:14 : Je leven is slechts een
mist dat voor een tijdje verschijnt en daarna verdwijnt.
Het is wat we doen in dat tijdje dat
telt voor eeuwig. We vergeten dat dit leven maar tijdelijk is. Het is niets in
vergelijking met de eeuwigheid. Alle opofferingen dat je je nu getroost tellen
voor de eeuwigheid. De tijd is kort en kostbaar. Ik zag mijn lichaam op de
grond liggen, maar ik wilde niet dat Jezus wegging. Ik voelde mijzelf
terugkeren in mijn lichaam en door mijn neus ademen.
Het duurde nog een jaar om alles te
verwerken, zelfs al had de Heer de angst weggenomen en enkel de herinnering
gelaten. Als je na dit dan hoort van mensen : Ik geloof niet in dat Jezus-gedoe
en ik geloof niet in de Bijbel. Dan wil je hun strot dichtknijpen. Je probeert
hen wakker te schudden dat dit de realiteit is. Daarom was ik een jaar
gefrustreerd.
Het belangrijkste is dat mensen gered
worden door deze getuigenis. Je kunt denken : Ik ben een goed mens. Ik denk
niet dat ik naar die plaats zal gaan. Maar je bent waarschijnlijk goed
vergeleken met jezelf. Maar je mag je niet met jezelf vergelijken. We moeten
ons vergelijken met God. En zijn standaard is veel hoger dan de onze. Zijn
standaard is perfect. Openbaring 21:8; Matteus 5:28; Exodus 20:15.
Om 3 uur in de morgen nam de Heer mij
uit mijn lichaam en zette mij in een gevangeniscel in de Hel. Hij gaf mij geen
uitleg totdat ik terugkeerde. Het was een cel met ruwe stenen muren en ijzeren
staven in de deuren. Het was er ongeveer 1 minuut klaar zodat ik het kon zien
en beschrijven. En daarna keerde alles terug naar de normale staat van
duisternis. Het eerste was er me opviel in de cel was de hitte. De enorme
hitte. Ik vroeg me af waarom ik leefde nu het er zo heet was. Het was er veel
heter dan mijn lichaam aankon om in te leven. Maar toch leefde ik. Het was er
gruwelijk heet. Eigenlijk moest ik er sterven. Ik lag op de grond en ik had
absoluut geen kracht in mijn lichaam. Ik was leeg, zonder enige kracht. Ik kon
amper bewegen. Ik keek omhoog en ik zag 2 creaturen in mijn cel. Eerst wist ik
niet wat het waren. Ik ging naar de Hel zoals een onbeschermd iemand er zou
terecht komen. De Heer blokkeerde de herinnering dat ik een christen was. De
Heer kan alles doen. Dit wordt ondersteund in 2 Koningen 4:27; Daniel 4:34; Lukas
18:34.
Hij legde alles uit toen ik terugkeerde.
Hij blokkeerde die herinnering omdat ik anders als christen hoop had gehad en
ik zou geschreeuwd hebben : God, haal me hieruit! Maar God wilde dat ik ervoer
wat anderen ervoeren. Zij zullen er nooit meer uit geraken. Ze zijn verdoemd
voor altijd, zonder enige hoop. Als christen zou ik geweten hebben dat die 2
creaturen demonen of gevallen engelen waren. Voor degenen die dat niet weten
waren het enorme creaturen. Hun grootte viel me op. Het kan overdreven lijken
maar een ervan was ongeveer 13
ft (4
meter) groot. In de Bijbel vindt je het terug in Genesis
6:4. De gevallen engelen hadden seksueel verkeer met de vrouwen van de aarde en
zij brachten reuzen voort. In Deuteronomium 3:11 heeft men het over een bed van
meer dan 13 ft
lang en 6 ft
breed. Ze waren reptielachtig, vol schubben en vol hoorns. Ze zagen er
gruwelijk uit. Er zijn demonen in alle maten, maar deze was 4 meter groot. Deze
schepsels zijn vol haat en woede, en ze haten je. Ze zijn klaar om je uiteen te
scheuren. Ik was verschrikt. Dat schepsel had een enorme kop en scherpe tanden
en klauwen van ongeveer 30 cm.
Er was geen symmetrie in het schepsel, het had bv. een korte poot en een lange
poot. Het was aan het converseren met het andere schepsel in de cel. De andere
had scherpe vinnen over het lijf en was dunner. De stank die van de schepsels
uitging was verschrikkelijk. Naast de verbrande zwavelgeur dan die in de Hel
hangt. Het is giftige lucht dat je daar moet inademen. Je zou eigenlijk moeten
sterven door het in te ademen.
Je denkt de hele tijd dat je in een
seconde zult dood gaan van de walm, maar je blijft maar leven. Daarnaast is er
te weinig lucht om te ademen. Je kunt geen diepe ademhaling nemen zoals hier op
aarde. Er is bijna geen lucht om in te ademen. Je kunt maar hortend en stotend
ademen. Je hebt daarbovenop nog eens de hitte en de angst dat erbij komt. In
Psalmen 73:18. Je wordt door terreur overvallen. In Jesaja 24:22 wordt er
verteld over de gevangenen. In Spreuken 7:27 over de kamers van de dood. In
Jonah 2:6 over de aarde die gesloten wordt over de gevangene. Jonah heeft ook
de Hel ervaren. Hij roept de Heer aan in Jonah 2:2. Ook in Job 17:16 heeft men
het over de ijzeren staven van de put. In Jesaja 14:9-10 over de Hel beneden.
In Richteren 16:7 over het zwak worden. In Psalmen 88:4 over degenen die naar
de put gaan. Deze schepsels waren aan het vloeken tegen God. Ik weet niet welke
taal het was, maar ik kon ze verstaan. Ze haatten God. Ze richtten hun attentie
naar mij en hadden dezelfde haat voor mij. Ik vroeg me af wat ik ze misdaan
had. Maar ze hadden een extreme haat. Het grootste schepsel nam me vast en
gooide me naar de muur, alsof ik niets woog. Ik voelde mijn botten breken. Je
hebt een lichaam in de Hel. Dit staat ook in de Bijbel in Matteus 10:28. Ik
voelde pijn. Maar de meeste pijn werd geblokkeerd door God. Ik kreeg een klein
beetje van de pijn om te kunnen getuigen dat je in de Hel echt pijn voelt. Het
andere schepsel nam me van de grond en sloeg zijn klauwen in mijn borst en
scheurde mijn vlees open. Ik keek ernaar en voelde de pijn opnieuw. Er was geen
bloed of water. Mijn lichaam was compleet vernield. We willen er goed uitzien
en letten op wat we eten, maar het heeft geen zin. Mijn hele lichaam was vernield.
Ik vroeg me af waarom ik niet dood was. Je komt alles door en gaat niet dood.
Ik wilde de cel uitkruipen en blijkbaar lieten ze het toe. Op dat moment werd
het donker en de aanwezigheid van de Heer was terug weg. Zonder de Heer had het
totaal donker geweest, zoals het normaal was. Dan had ik niets gezien en kon ik
niets beschrijven. Het was nu zo stikdonker dat je geen enkele beschrijving
ervan kunt geven. Er was een duivelse duisternis. In Exodus 10:21 spreekt men
over duisternis die je kunt voelen. Je bent er zo bang dat je van angst kunt
sterven. Ik kon enkel vlammen zien die de horizon deden oplichten. Dat was op
ongeveer 10 mijl
verwijderd van mij. Je kunt daar beter verstaan dan hier en je zintuigen werken
er ook beter. Daar was veel vuur voor nodig omdat het licht zich niet
verspreidt in de Hel. Het was er desolaat en vol rotsen. In Jesaja 59:10. Een
van de schepsels greep mij vast en sleurde mij terug in de cel. Het schepsel
plette mijn hoofd tussen zijn klauwen. Ik weet niet hoe ik kon leven met een
plat hoofd. De pijn werd terug geblokkeerd. Deze pijn zou anders veel sterker
geweest zijn dan de vorige keren.
Er waren twee schepsels bijgekomen in de cel.
Het was donker en kon het niet zien, maar toch wist ik dat ze er waren. Ieder
had nu een arm of een been vast. Ze hadden besloten de armen en benen eraf te trekken.
En ik dacht : dat kan ik niet aan, dat kan ik echt niet aan Plotseling nam
iets me vast en gooide me uit de cel en zette me bij het vuur dat ik eerst had
gezien. Ik was zo blij dat ik gered was van die schepsels. Voor 1 seconde had
ik wat rust. Het was natuurlijk de Heer die me had weggenomen, maar dat wist ik
toen niet. Als ik bij de vuurput werd geplaatst kon ik alle mensen zien. Er
waren mensen in de put aanwezig. Ze waren aan het schreeuwen, en ze brandden.
Ik zag de omtrek van mensen in skeletvorm. Het waren skeletten. Er was geen
vlees op de mensen. Ze waren allen volwassenen in skeletvorm. Ik zag geen
kleine gestalten. Ik denk dat er daar geen kinderen waren. Het geschreeuw klonk
allemaal van volwassenen. Het was oorverdovend. Het geschreeuw was zo luid,
want er waren daar miljoenen mensen aanwezig. Als er 1 iemand schreeuwt kan het
irritant zijn, maar daar waren er miljoenen en miljoenen mensen aan het
schreeuwen. En je kunt niet weg geraken van hun geschreeuw. Ik zag mensen die
probeerden eruit te klauteren, maar er waren allemaal demonen die rond de put
stonden om hen terug te duwen. Ze hadden toch geen kracht om eruit te geraken.
Het bleef bij proberen. Ik wilde niet in het vuur geworpen worden, het was er
al zo heet. In het vuur geworpen worden moet een van de verschrikkelijkste
dingen zijn. Het zijn echte vlammen en echt vuur. Het vuur daar zal heter
geweest zijn dan vuur hier op aarde. In de Bijbel zijn er ook passages die over
het vuur van de Hel vertellen. Psalmen 140:10; Matteus 15:49-50; Psalmen 11:6; Lukas
16:23-24; Openbaring 9:2. Ook Charles Spurgeon (1834-1892) predikte over het
echte vuur van de Hel. Je weet hoe wreed vuur kan zijn. Kijk maar naar de Twin
Towers. De hitte was zo ondraaglijk dat mensen ervoor kozen om te springen. Het
was er zon 1093 graden Celsius. Wetenschappers zeggen dat de kern van de aarde
zon 6650 graden Celsius is. Je kunt je dan voorstellen wat je voor eeuwig moet
meemaken. Je hebt er geen doel. Je hebt er niets te doen.
