Oorsprong van het Heilig Uur

De oefening van het H. Uur staat rechtstreeks in verband met de openbaringen van Paray-le-Monial, en vindt haar oorsprong in het Hart zelf van Jezus Christus.

De H. Margareta-Maria was geknield in gebed voor het uitgestalde Allerheiligste, toen de Zaligmaker, stralend van hemelse glorie, Zich aan haar vertoonde en, terwijl Hij haar Zijn Hart openbaarde, beklaagde Hij Zich over de ondankbaarheid waarmee de zondaars Hem verdriet deden.”Jij dan, tenminste, voegde Hij eraan toe, schenk Mij de voldoening, voor zover je daartoe in staat bent, hun ondankbaarheid aan te vullen. “ En Hij duidde de middelen aan welke daartoe het meest geschikt waren : veelvuldige communie, communie op de eerste vrijdag van de maand en het Heilig Uur.

“Alle nachten tussen donderdag en vrijdag, sprak Jezus tot haar, zal Ik je doen deelnemen aan de dodelijke droefheid, welke Ik zelf in de Hof van Olijven heb doorstaan. Die droefheid zal je, zonder dat je het kunt begrijpen, in een doodstrijd wikkelen, erger dan de dood zelf. En om Mij te vergezellen in het nederig gebed, dat Ik midden Mijn benauwdheden aan de Vader aanbood, zul je tussen 23u en 24 uur opstaan en gedurende één uur je met Mij plat ter aarde nederwerpen, zowel om de goddelijke toorn te bedaren door barmhartigheid af te smeken voor de zondaars, als om enigszins het bittere van verlatenheid te dragen, welke Ik van de kant van Mijn Apostelen moest ondergaan, zodat Ik hun zelfs moest verwijten dat zij niet één enkel uur met Mij konden waken. En gedurende dat Uur zult je doen hetgeen Ik je zal leren.”

Beoefening

1 Het Heilig Uur moet een mediterend gebed zijn. Een gebed met punten van rust of onderbrekingen om stille ingetogendheid te aan te duiden.

2 De oefening van het Heilig Uur kan men gezamenlijk, of alleen, in de kerk of elders verrichten, op donderdagavond van 23u tot 24u. Ofwel vroeger op donderdag : vanaf 16u.

Bij de aanvang van het H. Uur zou men eerst de bijzondere intenties moeten bepalen waarvoor men het Heilig Uur wil opdragen.

3 Ofwel in de kerk ofwel thuis voor de beeltenis van Jezus Christus.

Voorbeeld om een Heilig Uur te houden :

De ware zon van vrede, hoop en liefde, die in deze tijd voor ons allen oprijst, is Jezus’ H. Hart, vlammend in de Hostie. Glorie zij Jezus Christus in de hemel. Hem en Hem alleen zij glorie op aarde !

Adveniat, Adveniat, Adveniat regnum tuum ! Zijn Rijk kome op aarde zoals in de hemel!

Voor de heerschappij van het H. Hart is deze tijd een uitgangspunt voor nieuwe triomfen.

Laten wij ons in Zijn tegenwoordigheid stellen door een akte van diep geloof en aanbidding. De Meester is daar. Hij wil met ons spreken.

Laat ons luisteren naar Zijn machtige en rijke stem, wiens klank de vreugde van de eeuwigheid volmaakt.

Jezus – Pax vobis ! Mijn vrede zij met jullie, Mijn kinderen. Ik breng jullie Mijn vrede voor jullie zielen in droefheid en strijd gedompeld en toch zo gewillig. Vrede ! voor je gezin door leed geveld, gevangen door miserie, vruchteloos zoekend naar aardse toevlucht. Vrede ! voor de samenleving waarin je vertoeft : zij heeft zo’n behoefte te worden doordrongen van Mijn evangelie, meer in waarheid Mijn erfdeel te zijn. Vrede ! voor je vaderland : laat jullie geroep Mij bewegen het te verkiezen tot Mijn Jeruzalem, het Sion dat Mij met palmtakken toewuifde op de dag van Mijn intocht. Vrede ! mijn machtige, zegevierende vrede voor Mijn vervolgde Kerk. Bid dat zij de schuren van Mijn hemelse Vader met een rijke en overvloedige oogst moge vullen.

Vrees niet zoals de apostelen : kom dichter tot bij je Koning, je Broeder, je Vriend... je Jezus. Nog dichter. Ik wil dat je de wonden betast van Mijn handen, van Mijn voeten en vooral de wonde van Mijn Zijde. Leg daar je hand in. Kom allen daarbinnen, blijf in die woning, ’t is de jouwe voor deze tijd, en als je wil, de jouwe voor de eeuwigheid.

Ik ben Jezus, geloof in Mij, dezelfde goede, tedere, barmhartige Jezus, geboren uit de Maagd Maria. Ik ben haar Zoon : jullie zijn Mijn broeders... Vrees Mij dan ook niet !

En nu, Mijn kinderen, aanvaard in dank en volgzaamheid als geschenk van Mijn liefde, een diepe, goddelijke gedachte : Ik zou er het uitganspunt van willen maken voor dit gedeelte van je levensweg... Werp alle aardse gedachten naar buiten : laat alles zwijgen in jullie zielen om deze ernstige les van Mijn evangelie te ontvangen. Overweeg, Mijn welbeminden, dit woord van jullie God : elk jaar dichter bij jullie eeuwige bestemming ! Overdenk, Mijn getrouwen, de vergankelijkheid van alles, van alles wat Ik niet ben.

(langzaam en met tussenpozen)

Vergankelijkheid van de bloem der jeugd, die verwelkt.

Vergankelijkheid van de rook van dwaze heerszucht, die heenvliegt.

Vergankelijkheid van het oplaaien van vluchtige vreugde, die uitdooft.

Vergankelijkheid van verblindend fortuin, die ineenstort.

Vergankelijkheid van een schitterende carrière, die wegzinkt.

Vergankelijkheid van het zwijmelen van genot, dat vergiftigt en heengaat.

Vergankelijkheid van aardse schoonheid en harmonie, die verdwijnt.

Vergankelijkheid van menselijke liefde, die wankelt en vergeet.

Vergankelijkheid van menselijk vernuft, dat bedriegt en afstompt.

Vanitas ! Alles is ijdelheid, behalve U, Jezus.

Luister, Mijn kinderen, naar de stem van de eeuwen : hun grootste geschiedenis van glorie en leugen spreekt uit hun graf. Naar de stem van de volkeren, die waren, maar niet meer zijn. Zij roepen met Mij jullie toe, dat alles hier op aarde ijdelheid is, behalve Jezus! Zoveel miljoenen, weggerukt door de storm en het vuur van oorlog, roepen jullie met welsprekendheid uit de eenzaamheid van hun vergeten as : Vanitas ! alles is ijdelheid hier op aarde, behalve U, Jezus ! En van hen die vielen, de moeders, de bruiden, de wezen, voortstappend in een eindeloze stoet van ramp en ellende, met lood in het hart en stukgereten ziel, zij roepen jullie toe in schrijnend geweeklaag : Vanitas ! Alles is ijdelheid hier op aarde, behalve Jezus.

(pauze)

Maar stel paal en perk aan jullie ontsteltenis : schep moed Mijn kinderen; indien de wereld slechts ijdelheid is, Ik, Ik heb die wereld overwonnen door de goddelijke werkelijkheid van Mijn Liefde. Moed dus : De harten omhoog ! want voor de trouwe zielen op aarde blijf Ik de eeuwige, goddelijke Werkelijkheid ! De enige, grote blijvende Werkelijkheid, dat ben Ik en die Werkelijkheid is voor jullie voldoende ! Geloven jullie dat ? O, Mijn welbeminden, gun Mij, jullie God, altijd achteruit geduwd op de tweede, neen, op de laatste plaats, gun Mij die onzegbare voldoening, jullie aan de voet van Mijn altaar te horen verklaren : Jij, o Jezus, bent de Werkelijkheid !

Vrienden van Mijn hart : denk steeds aan de vergankelijkheid van de jeugd, die een ochtend bloeit en dan sterft. Wat verwacht je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Troosters van Mijn Hart, denk steeds aan de ijdelheid van de lokkende en gevaarlijke heerszucht, die vervliegt. Wat verlangt je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Apostels van Mijn Hart : denk je steeds aan de vergankelijkheid van de wereldse vreugde, een dauwdruppel, die verdampt. Wat verlang je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Vertrouwelingen van Mijn hart, denk je steeds aan de vergankelijkheid van fortuin, die verbrokkelt en ineenstort. Wat verlang je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Leerlingen van Mijn Hart, denk steeds aan de vergankelijkheid van genot, dat vergiftigt en heenvliegt. Wat verlang je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Aanbidders van Mijn Hart, denk ieder ogenblik aan de vergankelijkheid van geschapen schoonheid, die verwelkt en teniet gaat. Wat verlang je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Eerherstellers van Mijn Hart, denk dag en nacht aan de vergankelijkheid van de aardse liefde, die twijfelt en verraadt. Wat verlangt je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Kinderen van Mijn Hart, denk zonder ophouden aan de vergankelijkheid van de menselijke wijsheid, die dwaalt en tekort schiet. Wat verlang je in de plaats ?

De Werkelijkheid, die Jij zelf bent, o Jezus !

Ja, Heer ! Jij en Jij alleen, bent die zoete en eeuwige Werkelijkheid. Met haar wordt ons leven, zo arm aan vrede en schoonheid, zo rijk aan puin, doornen en graven, nog draaglijk en zoet. Maar alleen met Jou, o Jezus !

Het beangstigt ons niet de komende tijden, ondanks de benauwende onzekerheid. Maar alleen naast Jou, o Jezus !

Het aards Paradijs bestaat niet meer, maar wat maakt dat uit ! Wij bezitten duizendmaal meer : Jouw Hart, dat licht en leven en sterkte schenkt voor de eeuwigheid. Ons Paradijs hier beneden ben Jij, o Jezus !