Vandaag zat ik eventjes in een 'tramhok' te wachten. Goed in de zon zittend. Het was eigenlijk warm voor de tijd van 't jaar. Een tiental jaren geleden had ik weg en weer gelopen, een 10-tal keer naar mijn uurwerk gekeken. In mezelf gesakkerd : 't Is weeral t'zelfde, diene tram komt maar niet af !!! Ik zat te wachten en dacht na waarom ik eigenlijk niet meer gestresst was. De leeftijd met meer wijsheid ? Ik denk het niet. Ik ben even zot als toen, ik zou nog dezelfde dingen doen als toen. Met meer of minder grijs haar gaat mijn karakter echt niet veranderen. Wat dan wel ? Wel, vroeger had ik een hart : KAAS MET GAATJES. Het was altijd zoekend naar iets of iemand. Ik was niet echt ongelukkig, maar ook niet echt gelukkig. Versta je me ? Ik had geen 'peace of mind'. Ik had geen kalmte in mijn hart. Ik kon hopeloos me verdrinken in zaken die echt geen meerwaarde hadden. Ik heb na veel keer 'ezel tegen de steen' gestoot. En ik ben terug van weggeweest naar God toe. Als kind gelovig zijn hield niets in : gewoon pa en ma volgen. Dan geen pa en ma om me te controleren : leve de vrijheid ! Die vrijheid was eigenlijk niets waard. Het was kaas met gaatjes. Door God binnen te laten in mijn hart en Hem te zoeken zijn de gaatjes nu gevuld met kruiden. Het is nu een echte kruidenkaas ! Ik weet veel beter nu. Ik leg mijn toekomst en mijn streven in Zijn handen. Ik zal niet tegenstribbelen. Ik heb zelf geprobeerd en ik moet zeggen : ik bakte er niets van. Nu zit ik in Gods limousine en laat me rijden waar Hij me wil brengen !