"Thought you'd sleep forever !". Ja, 'k had het dan ook echt wel nodig. "We'd better move on, not ?" Hij heeft gelijk. Zullen we meteen bekijken, eerst wil ik een frisse duik nemen in het diepe blauw. En nog voor ik de kans heb m'n trui uit te trekken, pakt-ie me vast en plonzen we in het koele water.
We zwemmen een eind, maar ik kan 'm niet bijhouden. De kracht waarmee hij zich verdertrekt door het water, hij is te sterk. Elk zijn eigen ritme en dus begin ik aan een trage rugslag en geniet intens van dat heerlijke gevoel dat vrijheid heet.
Hij komt naar me toe gezwommen en vraagt waarvan ik heb gedroomd terwijl ik sliep. "I dreamt I made love to someone I never met before and never meet again", antwoord ik. "Can you remember him ?" Neen, jammer genoeg niet. En het was ook een heel vreemde ervaring. In het begin heel teder, zacht, ingetogen, oprecht, misschien zelfs wel passioneel. Nadien heel confronterend, koud en afstandelijk. Een niet te omschrijven gevoel waarbij ontgoocheling overheerst. Maar geen idee waarop dat dan wel mag slaan.
"Do you think you could love me ?" Daar heb ik even niet van terug. Zijn onverwachte vraag doen mij realiseren dat er zich honderden meters onder mij niets bevindt, niets dan water. Een lichte paniek overvalt me. Ik moet terug naar de boot. "Did I say something wrong ?" Natuurlijk niet. Het ligt alleen heel erg gevoelig. Bezorgd om mij laat hij verstaan dat hij erover wil praten en confronteert hij mij nogmaals met zijn voorlaatste vraag. En omdat ik weet dat onze tijd samen bijna om is, geef ik hem een heel eerlijk antwoord.
medieval fortress defied tempests endured assaults survived found rest and peace burnt soil routed and trampled by vindictive scum given life to scorpion grass reaching out to touch dragonflies attracted by unknown beauty
