Welkom op Leonie's eigen weblog!!! Bedankt voor uw interesse en hopelijk tot de volgende keer!!!:D
Leonie in Amerika
The University of Oregon
03-09-2009
druk druk druk
De afgelopen dagen (en waarschijnlijk ook de komende) waren ongelooflijk druk. Per dag bekijk ik ongeveer 6 kamers (waarvan er 1 a 2 prima zijn) en verder heb ik ook nog mijn corso italiano. Ik had gisteren een prachtige kamer gevonden, die wel redelijk prijzig was. Ik had gezegd zeer geinteresseerd te zijn en ik zou nog laten weten of ik de kamer wel of niet wilde. Toen ik 3 uur later opbelde om te zeggen dat ik de kamer zeker wilde hebben was hij al vergeven. Daarna meteen gebeld naar een ander huis waar ook een prima kamer was en... die was ook al vergeven. Op dat moment wel heel erg frustrerend, maar ik ben er nu wel achter hoe het werkt hier. Als je een kamer wil hebben moet je het meteen zeggen en is het het beste om ook meteen la caparra (borg) te betalen, zo niet dan is hij daarna weg. Vandaag waren er ook 2 prima kamers die ik heb gezien en ik sta op de lijst (waar soms wel 50 studenten op staan) waaruit ze 1 gelukkige student gaan kiezen die daar mag wonen. Ongelooflijk toch?! Verder gaat het met mij prima. Het weer is hier prachtig en de zon schijnt altijd. Bologna is ook een prachtige stad, antiek, oud en nog niet ontdekt door het massa toerisme. Ik ben ook ontzettend bij dat ik de kamer waar ik nu zit heb, omdat het kennelijk toch minder makkelijk is om een kamer te vinden dan ik had gehoopt. Ma adesso sono molto stanca (Italiaans per: Nu ben ik heel erg moe:P ) en ik denk dat ik de rest van de avond lekker lui een film ga kijken en morgen weer vol energie op huizenjacht ga:)
Na vanmiddag te zijn uitgezwaaid op Schiphol door mijn lieve moeder, vader, broertje en vriendje begon mijn reis naar Bologna. Terwijl ik in Frankfurt, waar ik moest overstappen, bij de gate zat te wachten voordat we mochten boarden, kwamen er een Aziatische mevrouw en meneer naast mij zitten met... jawel, met mondkapjes op! Een half uurtje later mochten we boarden en je zal het geloven of niet, maar ik zat in het vliegtuig naast de 2 mondkapjes:) Aangekomen op 'Aeroporto Guglielmo Marconi di Bologna' (het vliegveld van Bologna) ging ik op zoek naar mijn koffer. Terwijl we de hal met de bagagebanden inliepen viel mij meteen de lange rij op bij 'vermiste voorwerpen', waar minimaal 12 mensen in een rij stonden die niet scheen te bewegen. Ik zag het al helemaal gebeuren. Leonie's eerste week in Bologna zonder koffer, maar gelukkig kwam mijn koffer al redelijk snel te voorschijn op band 8. Toen ik naar buiten liep goot het van de regen, ongeveer zoals gisteravond in Amsterdam, maar dan ook broeierig warm. Ik zag de BQS bus staan, welke de enige bus is die naar de stad gaat en met behulp van de buschauffeur (die N.B. Engels sprak!:) stapte ik uit bij halte ' Via Ugo Bassi'. Vanaf de busstop was het minder naar 5 minuten lopen naar 'Via San Felice' waar ik de komende 3 weken zou gaan verblijven. Ik drukte op de bel en na enkele seconden ging de deur met een zoem open. Nadat ik mijn koffer (van 27,5 kilo) 3 trappen op had gesleept werd ik hartelijk ontvangen door de eigenaresse van het huis, signora Simonetta. In een waterval van Italiaans begon zij mij uit te leggen hoe alles werkte, waar ik mocht slapen, hoe de badkamer werkte, etc (ik verstond minder dan de helft). Omdat de supermarkt slechts open was tot 20:00 (zegt de Amsterdamse die gewend is dat de supermarkt open is tot 22:00, 7 dagen per week) en het al 19:30 was besloot ik meteen even eten te kopen, gezien ik die dag tot dat moment had geleefd op 1 broodje kip en een zakje zoutjes van Lufthansa. De 'supermercato' makkelijk gevonden, gegeten, nog even de e-mail gecheckt en deze blog geschreven. Morgen ga ik de stad verkennen, boxjes kopen voor mijn laptop (die niet meer in mijn tas pasten) en op zoek naar een kamer voor na deze 3 weken. Zover dag 1!
Over memorial weekend met Beth and Misty naar Seattle geweest. Alhoewel erg toeristisch een prachtige stad. Vrijdagmorgen vertrokken we met Beth's auto voor een ongeveer 6-uur lange autorit. Aangekomen in Beth's huis en erg hartelijk ontvangen door Beth's vader, moeder en broer Sam. Heerlijk avondeten gehad (zalm met asperges) en daarna met de auto door de stad getourd. Prachtige views over de stad met de Space-needle en het gebouw waarvan ik de naam ben vergeten dat in 1917 (of ergens rond die tijd) het hoogste gebouw van de wereld was:P Daarna naar het strand gegaan en in het ijskoude water rondgelopen. S'avonds samen met Beth Reservoir Dogs gekeken (een zeer agressieve film) en om ongeveer 4:00 naar bed. De volgende dag om 10:00 alweer op en met Aaron (Beth's best friend) Beth and Misty de stad in. First to the fishmarket where fish are thrown around and then we went to the underground in Seattle. Kennelijk is Seattle gebouwd op het "oude Seattle" dat lang geleden is afgebrand. Onder de stoep van het huidige Seattle loopt een heel gangenstelsel van wat vroeger de stad was. Erg interessant, maar ook een beetje vreemd. Alsof je in een dode stad rondloopt, maar dan met mensen die rondlopen in de volgende stad boven je hoofd. S'avonds kwamen Rachel en haar vriendin langs uit Olympia en we gingen op zoek naar een dansclub where people under 21 would be allowed. En we vonden een nachtclub: Gay-club Neighbors :p Een geweldige avond gehad met Beth, Rachel, haar vriendin en Misty. Heel veel gedansd, bijna niet lastig gevallen door jongens en het was gewoon erg gezellig. De volgende dag mochten we eindelijk uitslapen (tot 11:00) en na een ontbijt van blueberry pancakes and sausages vertrokken we naar Folklive, een gratis festival met muziekoptredens, kleine winkeltjes en voorstellingen. Daar een henna-tattoo laten maken op mijn arm en naar muziek geluisterd. S'avonds was er een barbecue bij de familie Beth en daarna keken we een film (Birds....oude film maar erg vermakelijk). De volgende dag was alweer de laatste dag en rond 1:00PM (na een ontbijt van Bagels met smoked bacon and Salmon with poached eggs and sauce (we werden niet ondervoed over het weekend:P) vertrokken we naar Eugene, met 'e'en tussenstop in Portland waar we lunch hadden bij Misty's familie. Overal een zeer geslaagd weekend :D
Nu weer terug in de dorms en nog maar 2 weken te gaan voordat de finals-week begint. In andere woorden...nog maar 4 weken totdat mama naar Amerika komt.....5 weken voordat ik Mees en Kees weer zie...8 weken voordat ik weer terug ben in mijn eigen kikkerlandje om al mijn vrienden weer te zien :D
deze keer echt nieuws, al zouden we het hier liever niet hebben:s
Na Virginia Tech is de sfeer hier op campus veranderd. Het is niet verschrikkelijk en angstaanjagend, maar alles is toch een beetje vreemd. Een week na de gebeurtenissen op Virginia Tech kwam er bij de politie een hint binnen dat 'e'en van de studenten in LLC ('e'en van de dorms op campus) een pistool had. Meteen volgde een grootste zoekactie in LLC en behalve veel messen en alcohol werd ook een pistool aafgetroffen. Zaterdag kwam er wederom een hint binnen bij de campusleiding dat er een "bomb threat" was op het Lillis Business Center, het business gebouw op campus waar ik 2 van mijn 4 courses heb. Er werd besloten (door de president van de UofO) dat de lessen maandag zouden vervallen i.v.m. de bedreiging (is dat het juiste woord of is mijn Nederlands helemaal verdwenen?:P). Maandag gebeurde er niets en dinsdag kwam de 2de bomb threat binnen. Deze keer gingen de lessen de volgende dag gewoon door al kregen alle studenten wel een e-mail van de president van de UofO dat alle dreigementen serieus worden genomen maar dat is besloten...etc. Ik voel me niet bang maar iedereen heeft hier wel wat om over te praten en het voelt toch een klein beetje anders op campus.
Verder gaat het persoonlijk met mij erg goed. Ik zwem veel, ga naar de sportschool, speel tennis, heb het idioot druk met school (net midterm-week gehad) en nu beginnen de essays ook te beginnen. Kijk ontzettend uit naar mama's Mees en Kees zijn aankomst hier....nog maar 7 weken te gaan:D
Op de foto te zien; Leonie in een Amerikaansen outfit onderaan de mail van de president:
Over the weekend, the University of Oregon learned of a bomb threat made against the Lillis Business Complex. Upon receiving the threat, the UO Department of Public Safety immediately contacted the Eugene Police Department and locked down the complex. Law enforcement experts then conducted a sweep of the facilities. No explosive device was found. While UO and law enforcement officials do not believe the threat is credible, the decision has been made to close the buildings on Monday, May 7, 2007 as a precaution. As a result, all classes, activities and other business scheduled in the Lillis Business Complex have been cancelled on Monday. The complex will reopen on Tuesday, May 8 at 7 a.m.
Deze term (het is al week 4!!!) is de drukste term tot nu toe. Elke dag veel huiswerk maken (wat wel heel erg interessant is) en dan in het weekend feesten. Deze week een geweldige week gehad. Woensdag geluncht met Lily and Laura, twee meisjes die ik in het begin van het jaar had ontmoet maar daarna gewoon niet meer was tegengekomen, en daarna overeten met Ted and Rachel. Donderdagavond werken (tot 3:00AM!!!) en vrijdagavond samen met Ted, Alex, Rachel, Beth en Olivia naar the Cobler Club. Er was een live optreden van een soort skamuziek en het feest was geweldig. Daarna terug gegaan naar Beth's huis en daar nog een klein after-party gehad. De volgende dag moest ik weer werken:s tussen 11:00PM en 3:00AM maar natuurlijk laat ik mijn werk niet bepalen wat ik doe. Voor werk naar een klein feestje geweest, toen naar werk, en na 3:00 Rachel gebeld die natuurlijk nog op een feestje was, en me bij de rest van de party-mensen gevoegd. Jenga gespeeld en gepraat....uiteindelijk om 5:00 naar bed gegaan. De volgende dag zat er niets anders op dan de hele dag huiswerk maken....en zelfs vandaag (dinsdag) zit ik nog met meerdere huiswerken in de bibliotheek, proberen bij te blijven met alle klassen. Ik heb me met Miho ingeschreven om 19 en 10 mei mee te doen met een tennistournooi en heb er nu al erg veel zin in. Miho is een geweldige tennispeler dus als het even meezit halen we misschien wel de....wie zal het zeggen. Hou jullie op de hoogte, liefs van een uiterst drukke maar erg gelukkige Leonie
Zondag bijna niets gedaan. S'ochtends naar de creek gelopen die naast het huis van Rachel loopt. De ouders van Rachel bezitten wat land om hun huis heen en het is een prachtige omgeving met een klein riviertje, vele hoge bomen, etc. Daarna maakte Rachel's moeder voor ons Burrito's and Cookies en vertrokken we naar het treinstation. We waren prachtig op tijd en rond 5:00 vertrok de trein uit Olympia op weg naar Eugene. Na een reis van ongeveer 5 uur kwamen we aan in Eugene waar een vriendin van Rachel en mij ons al stond op te wachten:) Terug in mijn kleine dormkamertje en alles is weer helemaal zoals "vroeger":P
Springbreak; Saturday (we're running towards the end:S)
Saturday samen met Rachel haar High School Rugby team aangemoedigd. Allebei in truien van de Capital High School, maar het mocht niet baten. Het team verloor. Gelukkig was het wel een goede wedstrijd. Daarna langs gegaan bij de 80-jarige vriendin van Rachel en haar moeder die schildert. Veel schilderijen bekeken en daarna een kopje thee gedronken en over van alles gepraat maar vooral politiek. S'avonds tot laat in de avond gepraat met Rachel en haar moeder. De moeder van Rachel (die geweldig is) dronk net iets te veel martini's en raakte aan het eind een beetje tipsy. Wat doe je in Amerika als je aangeschoten raakt?....Je "Drunk-dialed" iemand op een onbekende telefoon. Dus de moeder van Rachel pakte Rachels telefoon en belde willekeurig iemand op....... Hoewel het een vreemde avond was was het wel erg gezellig.
Vrijdag heb ik mijn record uitslapen gevestigd. Uitgeslapen tot 17:30 (ik wist ook niet dat het mogelijk was!?). Rond 19:00 was er een expositie met het thema "April's Fools" waarbij 'e'en van de schilders een goede vriend was van de moeder van Rachel. De expositie was erg interessant en alle mensen (allemaal boven de 60, minimaal) waren erg aardig en blij dat wij er waren. Daarna weer de stad in gegaan naar the "Arthouse". Een gebouw in Olympia waar vaak optredens zijn waarbij je gewoon binnen kan lopen. Er was een jazz-trio (Bass, Piano en Drum) aan het spelen en ze waren erg goed. Naderhand had ik erg veel vragen en Rachel stelde voor dat ik gewoon op de muzikanten af moest stappen om een antwoord te krijgen. Na het optreden gingen de muzikanten naar buiten om een sigaretje te roken en ik voegde me gewoon bij de groep en vroeg ze over het optreden, hoe lang ze al samen speelden, waar ze verder opgetreden hadden. Ze waren erg vereerd dat ik zo geinteresseerd was en namen alle tijd om mijn vragen te beantwoorden:) Kennelijk speelden ze al samen sinds 1993 en hebben ze ook door Europa getourd. Verder ook veel geleerd over de muziek en improvisatie. Na met de muzikanten te hebben gesproken (wat ik erg interessant vond) gingen we naar een Fraternity party ongeveer 30 minuten rijden van waar we waren. Het was een kleine Frat, maar erg gezellig en er was weer (het zal eens niet) heel veel alcohol. Jammergenoeg kon Rachel niet teveel drinken gezien ze ons terug moest rijden. We bleven verantwoordelijk en rond 1:00 reden we terug naar huis.
Donderdag na een beroerde nacht (de grond slaapt niet lekker zonder slaapzak of matras:P) door Seattle gelopen. Een kerk bekeken, Rachel got hit on by a bum (HAHAHA) and een meditatie-centrum bezocht. Daarna op de campus van UW (pronounced you-dub ;dub is een afkorting voor W) frisbee gespeeld en meer vrienden van Rachel's oude high school ontmoet. S'avonds kwamen Rachel's ouders met de auto naar Seattle om naar een jazzoptreden te gaan van Poncho Sanchez. Ik haar om eerlijk te zijn nog nooit van hem gehoord maar het schijnt de beste Cubaanse salsa/jazz band te zijn. Het was erg gezellig in "Jazz Alley" en s'avonds reden we met de hele familie naar huis.
p.s. ik ben de giraffe, Rachel de vleermuis en Hannah de arend
Wednesday Rachel en me took the train to UW (the University of Washington). We had to ride the train and the bus, but round 13:00 we finally arrived on the Campus. The Campus was HUGE!! Er gaan meer dan 40.000 studenten naar de universiteit en de campus is prachtig (en immens groot). Alle bomen en bloemen in volle bloei en iedereen was buiten. Zodra we op de campus aankwamen zag Rachel en vriendin van haar lopen; Hannah. Samen met Rachel en Hannah gingen we naar the Woodland Park Zoo. Veel rondgelopen, naar apen gezwaaid and gepraat. S'avonds gingen we naar het avondeten naar de bowlingbaan (ja, ze hebben een bowlingbaan voor studenten op de campus!!!!) en s'nachts sliepen we op de vloer in de dormroom van een vriend van Rachel. Ze hadden een klein vloerkleedje maar veel hielp dat niet.
Dinsdag was er een taiko-optreden in Rachel's oude high school. Taiko is een soort drummen maar dan met alle bewegingen ge-choreograveerd (als dat een woord is?!) Daar ook veel van Rachel's vrienden ontmoet. Daarna op naar de massage-salon om te worden getrakteerd op een full-body massage. De masseuse was geweldig. Sa'vonds gingen we naar een klein film-theater in Olympia waar de de indi (staat voor individual film production company) film "Old Joy" zagen. Beetje aparte film maar vermakelijk. S'avonds avondeten bij een vriend van Rachel; Keelan.
Op de vorige foto Rachel en haar moeder, op deze foto ik in het bos.
Gisteravond om 24:00 teruggekomen van Olympia, the Capital of Washington. De eerste 2 dagen van Springbreak verbleef ik in Beth's appatement en zondagavond vertrok ik naar Olympia, op weg naar Rachel. Zoals altijd heel hartelijk ontvangen door Rachel en haar familie. Er stond mij een hele evenementen te wachten:) Maandag was het "Girls day out". Rachel, haar moeder Rebecca en ik gingen naar Big Creek, een gebied in het national park van Washington waar de meeste bomen altijd groen zijn (ookwel evergreen forest genoemd). Daar een hike gemaakt van ongeveer 4,5 mile de bergen in. Prachtige omgeving en erg gezellig. S'avonds cheeseburgers gemaakt en een "Movie Dance Marathon" volgde. Drie dans-films op een rij:D
p.s. Om meer foto's te laten zien beschrijf ik 1 dag per blog.
teveel gebeurd de laatste tijd om het allemaal op te noemen
Ten eerste; Ik ben gevraagd om tafeltennis competitie te gaan spelen door mijn tafeltennis instructeur!!! Ik ben al naar 2 "competitie"trainingen geweest en het was erg gezellig. Hoewel ik wel onder het gemiddelde niveau zit pas ik er wel in. Al een paar (onofficiele) wedstrijden gespeeld op de "club", alles verloren :P maar het was niet eens heel erg genant. De score was 11-9 11-8 12-10. Ik heb ook van de tafeltennis leraar mijn eigen batje gekregen:) Verder ben ik over een week jarig(!!) en ik heb Beth gevraagd of ik een klein feestje mag hebben in haar appartement, ik bedoel...de dorms, dat lijkt me geen goed idee. Ik mag maximaal 10 mensen uitnodigen en denk dat ik gewoon een paar leuke video's huur en het zal vast wel gezellig worden. Verder.... school gaat zijn gang en is niet al te moeilijk, ik tennis nog veel met Miho, Mike, Jake en nu ook Dmitry...het gaat gewoon allemaal prima.Verder gaat werk ook heel goed. De collega's zijn erg aardig en het werk is ook niet te moeilijk.
Zaterdag voor de eerste keer naar Mt. Bachelor geweest en gesnowboard. Om 6:00 AM vertrok de bus dus om 5:00 (AM!!!) opstaan. Daarna drie uur met de bus van de snowboard club naar Mt. Bachelor gereden. Iedereen op de bus was aan het opscheppen over hoeveel ze wel niet de vorige avond hadden gedronken. bijvoorbeeld: "What time did you go to bed yesterday?" "I don't remember going to bed, I just passes out!" Etcetc. Op Mt. Bachelor 7 uur gesnowboard en ging onwaarschijnlijk goed, terwijl ik 6 maanden niet had gesnowboard. Het sneeuwde wel en erg was veel wind dus vooral de liftjes waren erg koud, maar had het toch erg naar mijn zin. Toen ik s'avonds thuiskwam was het Celie's verjaardag en we gingen met zijn allen uit eten. Heerlijk Thais gegeten en was erg gezellig met een groep van 8 vrienden van Celie. De volgende dag, vandaag, zondag om 15:00 afgesproken om te tennissen met Claudia, Dmitry and Phil. Het ging erg goed en was gezellig. Daarna om 20:00 voor de eerste keer naar mijn baantje. Ik moest smoothies maken en de collega's waren erg gezellig. Ook de bazinnen waren vriendelijk (de een meer dan de ander) en de tijd ging erg snel voorbij (al kan dat ook zijn omdat het de eerste keer werken was). Ik werk vanaf nu 12 uur in de week en denk erover het misschien nog iets meer te maken. Ik kijk het wel even aan.
De foto is van Mot. Bachelor en is van het internet gezien ik mijn camera was vergeten, je kan het me niet kwalijk nemen, het was 5:00 (AM!!!!)
woensdag een drukke maar geweldige dag. Eerst school van 10:00 tot 16:00. Daarna van 17:00 tot 19:00 getennist met Claudia. Van 19:00 tot 21:00 tafeltennisles (we speelden een dubbeltournooi en mijn partner en ik bereikten de finale, die we jammergenoeg verloren). Daarna vanag 21:00 tot 23:00 weer getennist, deze keer een dubbel met Miho, Mike and Jake. Een geweldige maar wel vermoeiende dag. Verder gaat pianoles erg goed en ik speeld nu de 3 preludes van George Gershwin. De helft van de accoorden moeten worden aangepast of gebroken omdat mijn handen niet genoeg bereik hebben maar ik vind de muziek erg geweldig. Met Rachel heb ik het erg gezellig de laatste tijd en we gaan vaak klimmen or "bum around" as they say here. That's it for now, I'm off to the gym!
p.s. De foto is van Dmitry, Goran en ik na de boardmeeting
De afgelopen dagen heb ik het heel erg druk gehad. Twee officiele boardmeetings gehad. Een voor de E.S.A. en de andere voor Global Talk, het multi-linguistic, UofO magazine waarin ik ben aangewezen een Nederlandse pagina te verzorgen. We moesten voor de E.S.A. ons budget verantwoorden and Global Talk wil gezien worden als een Student Organization om dan volgend jaar in aanwerken te kunnen komen voor een kleine extra financiering. Woensdag twee examens gehad die redelijk goed gingen en vandaag moest ik voor 24:00 een essay mailen naar mijn professor voor Effective Business Communication. Om 17:00 werd ik gebeld of ik wilde meespelen in een tennisdubbel met 3 erg goede en aardige tennisspelers. Ik kon het niet afslaan. The downside aan het tennissen was dat ik deze avond tussen 21:00 en 24:00 verwoed aan mijn essay van 5 pagina's moest werken. Planning is niet mijn sterkste punt, maar om 23:55 stuurde ik mijn voltooide essay op naar mijn professor en ik ben er erg tevreden over. Morgen ga ik dineren bij Claudia's host-family waarvan de vader de minister van de Christelijke Church is. Ik heb nog om uitleg gevraagd wat Christian precies is, maar het schijnt gewoon een verzamelnaam te zijn van meerdere geloven. Verder gaat het met tafeltennis erg goed en ik heb het idee dat ik hier u echt goede vrienden heb:)
Om nog even terug te gaan op de vorige blog. Het number gesneuvelde Amerikaanse soldaten is 3055 en het aantal gesneuvelde Iraakse soldaten blijft (volgens de bordjes hier op campus) 655000!!!
Hier gaat nog steeds alles goed. Ga nu vaak naar de rech (student recreation center) om met Rachel gewichten te heffen. Ze is momenteel sterker dan ik ben dus daar moet ik zeker aan gaan werken. Verder gaat school nog makkelijk. Huiswerk, maar niet al te veel en de E.S.A. (European Student Association, waarvan ik de vice-president ben) is weer aan het werk om nieuwe evenementen op te zetten. In het internationale UofO Magazine " Global Talk" heb ik nu mijn eigen Dutch section gekregen dus in de nieuwe uitgave in Februari heb ik een hele eigen pagina te verzorgen. Veel werk, maar erg leuk om te doen. Het is nu erg koud in Eugene en bijna iedereen is verkouden. Ik (nog) niet maar voel het er al aankomen:s Verder niet veel nieuws. Op de foto is het grote grasveld te zien met alle witte en rode vlaggetjes die de slachtoffers van Irak symboliseren. Het aantal Iraakse slachtoffers volgens het bordje op het veld is 655,000 (!!!!!). 655 duizend Iraakse slachtoffers. Vergeleken met ongeveer 5000 Amerikaanse slachtoffers (ik zal het precieze getal zo snel mogelijk achterhalen). Ik moet hier wel bij vertellen dat het aantal Iraakse slachtoffers op het internet per website en bron erg verschilt.
Ik zal proberen mijn blog weer iets beter bij te houden, maar op 'e'en of andere manier komt het er gewoon niet van. Morgen weer pianoles en erg veel zin in...snel weer een nieuwe blog, liefs van Leonie.
ik probeer mijn blog weer iets beter bij te houden
Vandaag mijn eerste pianoles gehad van mijn nieuwe leraar, David. Ik vond het erg goed. David is van mening dat je alleen stukken moet spelen die je aantrekken, bekoren....hoe je dat ook kan zeggen. Hij vroeg welke stukken ik wilde doen voor volgende week. Dat worden dus Debussy, de tweede arabesque, Bach, ik mag zelf een symphonia uitzoeken en ik mag kiezen tussen 2 stukken van Grieg. Hij zei:" Er zijn zoveel muziekstukken op de wereld en jij bent degene die ze uren moet oefenen". Hoewel ik nog even moet wennen aan deze nieuwe vrijheid ben ik gedeeltelijk toch met hem eens. Ik vond ook dat hij goed les gaf wat natuurlijk ook belangrijk is :D Vanavond om 19:00 afgesproken met Mike, Miho and Mike's friend Russell om tennis te spelen. Meer dan 2 uur gespeeld en het ging redelijk goed en was weer gezellig. Nu huiswerk maken en morgen weer om 10:00 Effective Business Presentations.
p.s. De foto is van Claudia en ik bij de Golden Gate Bridge in San Fran.
Na mijn deprimerende laatste mailtje een iets opgewekter mailtje. Mijn rug is nu weer helemaal de oude en werkt weer de volle 100 %. Ik doe nu ook als ik naar de sportschool ga yoga om mijn rugspieren te versterken. Er zijn enige problemen met mijn 2 goede vrienden Claudia en Scott die over het weekend uit elkaar zijn gegaan (ze hadden een relatie voor meer dan 3 maanden).
Verder ook nog interessante maar ook wel vreemde dingen ontdekt. Op het grote grasveld, in het centrum van de UofO (Univesity of Oregon) staan honderden vlaggetjes die de gesneuvelde Amerikaanse soldaten en Irakeze slachtoffers symboliseren. Elk rood vlaggetje staat voor 1 gesneuvelde Amerikaanse soldaat en elk wit vlaggetje staat voor 6 gesneuvelde Irakezen. Toch een vreemde verhouding. Ongeveer 1/8 van het veld was rood en 7/8 was wit.
Verder ben ik er vandaag ook achter gekomen dat discriminatie zelfs in Eugene, bekend als zijnde een hippie-stad, nog niet verdwenen is. Ik kreeg een mail van een vriend over discriminatie tegenover mensen uit Azi"e. Ik had geen idee dat Aziatische mensen in Amerika gediscrimineerd werden. Het schijnt een beetje vergelijkbaar te zijn met hoe sommige mensen in Nederland naar Poolse werknemers kijken. Amerikanen hebben het gevoel dat Aziatische mensen hun banen inpikken en Aziatsche mensen worden gezien als "lagere" werkers. Ik had hier (terwijl ik hier al 4 maanden ben) nog nooit iets van gemerkt dus aan Claudia gevraagd of zij dat ook had gemerkt. Het antwoord was ja. De sfeer is vaak anders en ze kijken anders naar je was wat Claudia zei. Op campus is iedereen altijd erg vriendelijk naar mij. Deuren worden opengehouden. Voor alles word je bedankt. Veel mensen glimlachen naar me als ik over de campus loop. Vraag me nu af of ze dat ook allemaal zouden doen als ik geen blond haar zou hebben en blauwe ogen .... Het schijnt erg interessant te zijn (hoorde ik wederom van Claudia) om uit Europa te komen en al helemaal uit Amsterdam. In Amerika kijken ze kennelijk anders naar Aziaten, ook omdat er heel veel Aziatische mensen aan de westkust wonen.
Om deze blog een beetje opgewekt te be"eindigen. Ik ben dit weekend naar een geweldig concert geweest van de locale held van Eugene, de rapper Lafa Taylor. Samen met Rachel en 5 van haar (erg vriendelijke) vrienden naar het optreden geweest en de hele avond gedanst en gelachen (zonder enige alcohol!) en heel veel plezier gehad. Het optreden was erg goed met trekjes van Bob Marley, Hip Hop en ook Blues. :D Heb het dus weer erg naar zijn zin. Spreek veel af met vrienden en heb erg goede gesprekken (Paul een vriend van Scott heeft me een beetje yoga geleerd en erg gezellig gepraat) en voel me weer blij:) Het weer is mooi (fris maar heerlijke zon). Alles is weer goed:)
De afgelopen 3 dagen erg veel last van mijn onderrug gehad. Zo erg dat ik niet kon rennen en zelfs het lopen pijn deed. Ik weet niet precies waar het van komt maar er zijn twee mogelijkheiden: 1) Van 5 dagen achter elkaar meer dan 2 uur per dag in de sportschool te ziten 2) Van 2 rugby-trainingen. De afgelopen 3 dagen (inluding today) het heel rustig aan gedaan en veel stretch-oefeningen gedaan (die niet helpen :P) Verder blijkt de graduate-course (voor studenten die dit jaar afstuderen) "Chinese movies in the international arena" toch zwaarder te zijn dan ik dacht. Dit is niet mijn beste week. Hopelijk gaat het volgende week beter.
and then we went to the underground in Seattle. Kennelijk is Seattle gebouwd op het "oude Seattle" dat lang geleden is afgebrand. Onder de stoep van het huidige Seattle loopt een heel gangenstelsel van wat vroeger de stad was. Erg interessant, maar ook een beetje vreemd. Alsof je in een dode stad rondloopt, maar dan met mensen die rondlopen in de volgende stad boven je hoofd. S'avonds kwamen Rachel en haar vriendin langs uit Olympia en we gingen op zoek naar een dansclub where people under 21 would be allowed. En we vonden een nachtclub: Gay-club Neighbors :p Een geweldige avond gehad met Beth, Rachel, haar vriendin en Misty. Heel veel gedansd, bijna niet lastig gevallen door jongens en het was gewoon erg gezellig.
Gisteravond om 24:00 teruggekomen van Olympia, the Capital of Washington. De eerste 2 dagen van Springbreak verbleef ik in Beth's appatement en zondagavond vertrok ik naar Olympia, op weg naar Rachel. Zoals altijd heel hartelijk ontvangen door Rachel en haar familie. Er stond mij een hele evenementen te wachten:) Maandag was het "Girls day out". Rachel, haar moeder Rebecca en ik gingen naar Big Creek, een gebied in het national park van Washington waar de meeste bomen altijd groen zijn (ookwel evergreen forest genoemd). Daar een hike gemaakt van ongeveer 4,5 mile de bergen in. Prachtige omgeving en erg gezellig. S'avonds cheeseburgers gemaakt en een "Movie Dance Marathon" volgde. Drie dans-films op een rij:D
