Ik ben Leonie
Ik ben een vrouw en woon in Stadskanaal (Nederland) en mijn beroep is verpleegkundige.
Ik ben geboren op 03/10/1983 en ben nu dus 41 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: biertje drinken bij vrienden of in de kroeg, shoppen en de Donald Duck lezen.
Ik ben een half jaar te vinden in Ghana, waar ik les ga geven aan lichamelijke en verstandelijke gehandicapte kinderen,
Ja mensen, ik ben nu officieel grandmother. Het dochtertje van mijn gastnichtje heeft mijn naam gekregen. Daar ben
natuurlijk heel trots op.
3,5 maand geleden, toen ik net in Ghana was, had ik een bruiloft van
mijn gastzus in Kumasi, en toen leerde ik Georgina kennen (mijn
gastnichtje)
en ik ze vond me helemaal geweldig (waarom is me niet helemaal duidelijk).
Zei was dus hoog zwanger, en ik vroeg steeds hoe lang nog? En vroeg wat
n/d bevalling. Toen zei Georgina, als ik bevallen ben, geef ik
jou naam aan het kind. Ik denk die maakt een grapje, dus ik zat er ook maar wat schaapachtig bij te lachen.
Inmiddels zijn we 3 maanden verder, en ik vraag steeds aan mijn gastzus
is Georgina al bevallen, want ik heb beloofd terug te komen als
de baby geboren is.
Mijn gastzus gaat elke week naar Kumasi om geiten te verkopen voor de slacht, en dan kan ik met haar mee om de baby te bezoeken.
Mijn gastzus bellen, blijkt dat ze echt haar kind naar mij te willen
vernoemen. Er wordt dan officieel een naamgevingsceremonie gehouden.
Dit weekend zouden we gaan, maar mijn gastzus was ziek, dan gaan we een weekend later. Maar als mijn gastzus gebeld wordt door
de geitenman, is ze ineens weer beter en zit ze weer in Kumasi.
Kom s'morgens bij haar kamer, blijkt ze in Kumasi te zitten zonder mij,
ik ben heel wat gewend met haar ondertussen. Ze zeggen wel
er is niks zo veranderlijk als het weer, maar zij is veel erger.
Een weekend later zegt ze tegen mij, kom maar rond 2 uur thuis (kom
normaal rond 7 uur), kom ik speciaal eerder thuis, zegt ze ohmijn units
zijn op
en ik kon je niet bellen, maar ik wil vanacht weggaan, rond 3uur.
Ik denk oke dan om 3 uur, ik ga weer n/d town en als ik weer kom zijn
de plannen weer geweizigd, we gaan om 10 uur de volgende dag,
ik zeg zo laat. Ok zegt ze gaan we om 5 uur. Ik ben de avond ervoor uit
geweest, maar sta om 5 uur op, harstikke moe, zegt ze ga maar weer op
bed, want de bus gaat om 10 uur. Had een of ander vriendje een gratis ticket geregeld gggrrrrrrr!! soms!!!
uiteindelijk kwamen we s'avonds om 7 uur aan in Kumasi, en mocht ik
mijn grand doughter gaan bekijken. Ze is echt zo'n mooi meisje,
hoe kan het ook anders ze heeft mijn naam. Toen ik binnenkwam was
Georgina helemaal blij en Daniel de vader, zegt tegen mij, ik ben zo
blij dat we jou ontmoet hebben. De volgende dag zondag ging het
gebeuren. Het grootste gedeelte van zo'n viering bestaat wel uit wachten.
eerst gingen we n/d kerk begon om 9 uur, we waren er om 11
uur. Was echt een leuke kerk, ze dansen en zingen in de kerk, ik heb
niet veel
gezien omdat we laat waren, maar tijdens de collecte worden er 2
wasmanden in het midden van de kerk geplaatst. En iedereen loopt
er dansend en zingend heen in een rondje en gaat weer zitten. Er is een
amerikaanse gospelkoor en ze gebruiken drum, en allerlei andere
instrumenten klinkt zo mooi.
nee, geen potten en pannen drum een echte!!
Tijdens de dienst, zijn ze allemaal heel vrolijk, en lachen, heel
bijzonder om te zien. Mijn gasttante wil eerder de kerk uit gaa, ja het
kan
allemaal we waren al 2 uur te laat en dan ook nog eerder weg geen probleem.
Uiteindelijk zijn we wel gebleven. Wat ik heel typisch vind, is dat de
meeste ghanesen uit de kerk gelijk naar huis gaan, terwijl socialisen
hier zo belangrijk is, maar uit de kerk moeten ze allemaal weg.
Tegen 3 uur begon de naamgevingsceremonie, iedereen had zich helemaal
opgedressd!! Ik moest officieel met de ouders aan tafel zitten.
Het kind krijgt mijn naam, maar tijdens de naamgevingsceremonie wordt
er twie gesproken. De meeste mensen spreken geen of nauwelijks
engels (heel vervelend). Er werd een heel praatje gehouden dat we hier bijeen waren gekomen om het kind mijn naam te geven.
Leonie Yaboah, en dat de ouders het mijn naam naam hebben gegeven
uit liefde voor mij, en dat ik dan een kind in Ghana heb.
En daar zitten voor mij wel een aantal verplichtingen aan, ik moest een toespraak houden, en vertellen wat ik allemaal beloof.
Ik heb beloofd contact te houden en zeker een keer terug te komen, en foto's te sturen en zij gaan mij foto's sturen.
Ik heb beloofd met haar verjaardag haar een kadootje te sturen.
Na dit gebeuren kregen we rijst te eten en een colaatje. Er werd nog
gebeden dat ik me aan de mijn beloften zou houden en hun niet zal
teleurstellen.
Toen was het ook al weer afgelopen, het steld niks voor hoor (ik moest
zelf al de minerals betalen), maar het is heel leuk om mee te
maken, en zo lief allemaal.
Later wou ik even relaxen op bed, toen kwam Georgina bij me liggen, ik vroeg haar waarom heb je, je kind mijn naam gegeven?
zegt ze: " ik vind je leuk! en ik hou van je!". Dat vond ik zo lief. Ik
zeg: " i like you to" you are my friend". Ze zegt nee, je bent nu geen
vriend maar familie. Wel apart hoor, hoe dat hier gaat, maar ben wel heel trots nu!!
Ik heb samen met de baby en haar moeder in 1 bed geslapen. Heb echt een
ghanees weekend gehad, ik moest naar de wc, en de douche
en wc zijn in 1 kamer. Ik moest n/d wc, maar mijn gastzus was aan het
douchen, dus ik loop weg, ze roept dat ik gewoon kan gaan plassen
, ik zeg wacht wel, nee kom binnen. Was ik blij dat ik een lange rok
aan heb, straks ziet ze mijn blote kont (ik weet het, ben een dikke
preutse), maar zei staat gewoon poedelnaakt voor me, en ook niet omdraaien ofzo, nee gewoon doorpoetsen.
Ja dat is weer 1 van de vele cultuurverschillen.
Reacties op bericht (2)
07-03-2007
Haaj
He Roefie..
Hoe is et? Hier wel weer oke... maar nog 20 dagen en dan alweer terug! Gaat echt snel nu joh!
Maar we zullen wel even met spandoeken en ballonnen op et vliegveld gaan staan!! haha
Kusjes Marije
07-03-2007 om 14:39
geschreven door Marije
24-02-2007
kleine Leonie
Leuk, kleine Leonie!!!!
Das wel iets heel speciaals he..
Kunnen ze die naam dan wel uitspreken ondertussen?
Hoe is het voor de rest nog opt werk en met de andere silimingas.
Hier ist nog altijd hetzelfde...PFFF
Ik wou mijn gastmoeder nog is effe bellen maar da lukt weeral ni..
Nog heeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeeel plezier en geniet nog van u laatste maand!!
Dikke kussen
xxx Titi
24-02-2007 om 11:51
geschreven door kathleen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
