Het begon allemaal met een boodschap in het nieuws: Sander Verdriessen had zelfmoord gepleegd door zichzelf in brand te steken met benzine. Het was de bedoeling om een opzienbarende gebeurtenis te maken van zijn dood, dat had ik wel begrepen. Sander zat op dezelfde school, in dezelfde klas als ik, het 6de middelbaar, studierichting Latijn-Wiskunde. Hij haalde nooit hoge punten en was steeds met de hakken over de sloot. Het was een enorme schok voor me om via het nieuws te horen dat er zo'n drama vlakbij kon gebeuren. Als mens ben je nooit geneigd te tobben over wat er kan gebeuren, maar als er dan iets ernstig voorvalt dan ben je toch wel onder de indruk.
s' Avonds kon ik niet slapen. Ik woelde maar wat heen en weer in bed. En uiteindelijk viel ik in een diepe, rusteloze slaap.
Ik droomde dat Sander op het tweede hoogste verdiep van zijn appartementsblok een uitweg zocht naar het raam, de laatste plaats om bescherming te zoeken tegen de razendsnelle verspreiding van vuur. De vlammen likten aan alles wat maar niet vuurbestendig was en spoedig was er geen uitweg meer... De brandweer kwam ter plaatse, maar door de giftige gassen in te ademen verloor Sander het bewustzijn. De brandweermannen baanden zich een weg naar de plaats waar Sander volgens omstaanders lag en toen ze doorheen de sterke rookontwikkeling Sander evacueerden, kwam alle hulp te laat. Na een onderzoek kwamen experts tot de conclusie dat de brand was aangestoken. De persoon die de brandweer opgebeld had was Sander zelf... Ik stopte met dromen en kwam terug tot de werkelijkheid.
Er klopte iets niet. Sander was een vriend van mij en ik kende Sander door en door. Hij zou nooit zelfmoord gepleegd hebben met vuur, want hij leed aan pyrobie of vuurvrees. Ik had altijd goede gesprekken met hem. En dan zo plots. In het 6e leerjaar was wel gebleken dat Sander hoogbegaafd was. Dat wil in het kort zeggen dat je de makkelijkste oplossing weet te vinden voor bepaalde probleemstellingen, dat wordt gemeten met een IQ-test. En hoogbegaafd zijn, veel ouders willen dat hun kind het is en ook studenten dromen er van, maar het is dikwijls meer een last dan een geluk.
Ik kon het niet loslaten, niet verwerken zonder er het fijne van te weten en dus ging ik eens babbelen met zijn vriendin en familie. Elline weende toen ik bij haar langs ging. Ze beaamde dat er totaal geen vuiltje aan de lucht was. Geen enkel teken, geen afscheidsbrief. Ik begon stilaan meer en meer te vermoeden dat Sander geen zelfmoord had gepleegd, maar was omgekomen zoals in mijn nachtmerrie.Ik trooste Elline en zei dat onze vriendschap allen nog sterker zou worden en dat ik altijd klaar zou staan voor haar. En zo zei ik het letterlijk: Ik zal niet rusten tot ik alle mogelijkheden heb gebestudeerd!
Sander had niet veel vrienden. Alleen ik en Tom. Tom was zijn neef en zat ook bij ons in de klas.
Ik was terug naar huis gekeerd. Daar zat ik dan. Alle sporen liepen dood. Maar... hoe meer ik nadacht... er was nog iets...Ja, hoe kon ik het vergeten... Een paar weken geleden...Ik geloof de 14de Juli zou hij gedeald hebben gehad met 3 moslims... in een dancing ergens in Hasselt. Hij dealde in cocaïne en xtc. Ik bleef dezelfde nachtmerrie hebben. Zou ik ooit kunnen rusten als ik de zaak niet oploste? Retorische vraag, sorry.
Het verhaal gaat verder. Maar het gekke en tevens de reden waarom hij het verhaal van de gedealde drugs meedeelde was als ik me goed kan herinneren omdat hij toen hij samen met een paar anderen aan het trippen was zag hij en zei hij het volgende: Ik zag alles veel duidelijker en optimistischer in dan zonder trip, maar wat ik eigenlijk kwijt wil is dit: Ik verbaasde me er over, maar plotseling trok één van de moslims een masker af met daarachter identiek hetzelfde gezicht als ik op een foto!
Dat heb je gedroomd, zei ik toen nog. Het lijkt wel niet op een spoor, maar het is het enige dat ik heb denk ik bij mezelf. Te beginnen bij de getuigen van die avond. Niet makkelijk en veel zoekwerk, maar het valt te proberen. Dus ik ging de gastenlijst na. Gelukkig was er die avond opvallend weinig volk aanwezig. Na wat zoeken vond ik 5 Marokkaanse namen in het register:
Ahmed, Mohammed, Khalid, Aziz, Karim. Als mijn intuïtie me niet bedriegt zouden 3 van deze heren iets met Sanders dood te maken hebben. Mijn papa werkt bij de politie dus aan hem kon ik in vertrouwen inlichtingenn inwinnen of iemand van deze mannen iets te maken hebben gehad met onwettige handelingen. Bingo.2 personen: Aziz, 18 jaar en Ahmed, 21 jaar, beiden voor gewapende overval. Maar wat ik toen vond zou mijn zoektocht een andere wending geven.
Aziz heette vroeger Sam, Sam Verdriessen.
Eindelijk kwam ik te weten hoe het mysterie in elkaar zat. Namelijk als volgt:
In de jaren '90 had de papa van Sander, Jo Verdriessen in een bedrijf herstructureringen doorgevoerd waardoor veel mensen zouden worden ontslagen. Eén van deze slachtoffers besloot wraak te nemen door in het ziekenhuis te gaan werken waar de vrouw van Jo, Inez, zou bevallen. Deze persoon, we zullen hem voor het gemak X noemen, had een relatie gehad met Inez en was op de hoogte van haar kinderwens. X deed bij de geboorte van de tweeling die ze zou krijgen alsof Sam was doodgegaan in de couveuse, maar in werkelijkheid voedde hij hem zelf op. Sam groeit op in een wereld vol geweld. Een harde wereld. Met een Cosmer-masker en veranderde huidskleur bereikt door plastische chirurgie weet Sam op te groeien met de Marokkaanse identiteit. En dan was het plan als volgt: X had nog maar een paar maanden te leven, dus zou Sam de plaats innemen van Sander om hen nog meer pijn te doen. Sam zou dan als vermist worden opgegeven. Op een avond trad het plan in werking. Sam belde aan bij het appartement van Sander want de parlofoon werkte gelukkig bij toeval niet. Er kwam net een blinde met zijn hond naar buiten, dus dat was een meevaller. De jongen was zich van geen kwaad bewust en deed open. Sam sloeg Sander neer en overgoot hem met benzine. Plots werd Sander wakker, net op het moment dat een lucifer in de benzine valt, vroeger dan waarop Sam rekende, zo kwam het dat hij ook wat van het brandbare spul over zich heen krijgt. Er ontstond een tweegevecht en uiteindelijk kan Sander ontsnappen nadat hij zijn tweelingbroer een vuistslag had toegbracht. Maar de lucifer was nog niet gedoofd en plots staat Sam in de fik. Geen hulp kon meer baten, dus maakte Sander zich onder de voeten uit.
Sander draagt al die tijd het masker om te weten te komen wie X is en zo laat hij iedereen in de waan. Hij huurde een studio dichtbij het appartement waar alles gebeurde.
Hij ontdekte dat X de man was van de zus van Jo.Zijn vrouw, dus de zus van Jo, had leukemie en geheugenverlies dus dat kwam goed uit. 10 dagen na zijn dood was Sam blij dat hij alles bekend kon maken aan zijn familie. Net nadat ik de waarheid ontdekte.
Hoe het zou afgelopen zijn als Sam zijn dubbelganger zou hebben vermoord? Hij zou zijn tweelingbroer Sander de dood hebben ingejaagd, zijn huidskleur terug laten veranderen met voorkeur blank, en doen alsof hij, als zijn lichaam volledig van plastische chirurgie geheeld was, doen alsof er een vriend van hem was omgekomen in de brand.
En de afname wan het masker op de fuif? Een visioen van wat komen ging: de gebruiker van het Cosmer-masker laat zijn masker zakken. Figuurlijk bedoeld.
