Ik sta zo versteld dat de schrijver zijn vakantie aan zee tot in de details kan vertellen. Het boek is nl. in 1988 al eens uitgegeven. Aan de manier hoe hij schrijft kan je merken dat hij heel gepassioneerd zijn werk doet.
Het boek is zo aangenaam dat ik tot nu toe al veel verder zit. Ik leef me zo hard in in het verhaal. Ik kan me al ongeveer de omgeving inbeelden waar het verhaal zich afspeelt. Het verhaal vindt plaats in Oostende in de jaren 40, zo een leuke tijd om over te lezen. Alles was zo anders dan nu...
De schrijver beweerd in een citaat tussen 2 alinea's dat dit boek té theoretisch en technisch zou zijn voor volwassenen. Kinderen zouden er volgens hem geen kennis van nemen, die spelen immers en lezen dit soort boeken niet. Ik geef hem hier gelijk in.
Het boek begint me meer aan te spreken aan de hand van de schrijver zijn schrijfstijl. Het is nu wel geen spannend boek maar veel maakt dat niet uit voor mij.
De schrijver beschrijft de personages heel gedetailleerd: "Tante Jaennot was de generositeit en de gulzigheid in één persoon verenigd." Dit doet hij bij elk personage.
Ik heb ondertussen al 5 pagina's gelezen en heb gemerkt dat de schrijver het hoofdpersonage alleen maar aanduidt met 'hij', 'zijn', 'hem'... De naam van het hoofdpersonage is dus nog niet bekend.
Ik kan wel al constateren dat het hoofdpersonage een jongen is.