Ik heb het laatste deel in een verre plek vlakbij gelezen. Ik moet zeggen dat het een verrassend einde was maar wel een heel mooi einde. Griff leert gitaar spelen, hij is gelukkig bij Dee en Owen, heeft er een heel goede vriendin bij Hari en Dylan is gewoon heel gelukkige omdat zijn broer dat is. Ik kon me wel inleven in de personages omdat ik me ook zo zou voelen als mijn beide ouders stierven bij een auto ongeluk. Ik denk toch dat de passage in het begin van het boek waar ze dat auto ongeval hebben het meeste indruk op me heeft gemaakt omdat dat toch wel het meest erge was dat is gebeurd. Het thema van het boek was ook zeer interessant omdat er toch bijna dagelijks auto ongevallen gebeuren en er bij sommige ongevallen mensen sterven en dat dit boek wel een duidelijk beeld heeft van hoe de familie zich dan voelt. Het was dus een zeer goed boek en zeker een boek dat je moet gelezen hebben.
Ik ben zojuist iets schokkend te weten gekomen een verre plek vlakbij heeft me verrast. Ik dacht dat het een heel gewoon verhaal was, maar je komt toch nog iets heel verrassend ding te weten in hoofdstuk 24.
Vandaag weer een nieuwe update over mijn boek. Griff kan het al goed vinden op zijn nieuwe school, hij doet mee aan het omeo project dat zijn leraar Jamie hem heeft aangeraden het is een project om mensen die alleen zijn gezelschap te houden. Griff gaat langs bij meneer Powell een man die zijn vrouw is verloren. Hij heeft veel lp's zoals mevrouw Blessings heeft dus Griff was heel blij en meneer Powell ook dat er eindelijk eens iemand was die zo jong was en ook liever lp's hoort. Ze kunnen het dus zeer goed met elkaar vinden. Dylan is zeer blij voor zijn broer dat hij eindelijk wat meer openbloeid en niet meer alleen tegen Barry de kat praat.
Een verre plek vlakbij. Ondertussen zijn we weer al verder in het boek en is het met Griff en Dylan redelijk goed gesteld ook hebben ze ondertussen hun ouders begraven en gaan ze terug naar Wales, ze gaan daar bij een nicht wonen van hun moeder. Ze kijken er niet echt naar uit omdat ze Blessings en Marlon moeten achter laten en ze hun daar eigenlijk een beetje thuis begonnen te voelen. Dylan en Griff zijn aangekomen bij de nicht van hun moeder. Ze vinden het daar in het begin niet zo leuk omddat ze in Wales een andere taal spreken en ze die taal eigenlijk niet zo goed kennen, buiten de weinige woordjes die hun moeder en vader soms zeiden. Dylan zijn broer Griff kan het wel heel goed vinden met de kat van de nicht van hun moeder. Griff gaat daar sinds kort ook naar school. Ik vind het nog altijd een goed verhaal en het is ook echt vlot geschreven verhaal met een goede opbouw en niet al te moeilijk taalgebruik. Ik ga nog wat verder lezen en voor jullie beste lezers nog veel leesplezier.
