Alleen

Heel alleen lig ik in de donkere nacht

Alleen in een kamer ver weg van huis

Slapen kan ik niet het buisje doet pijn in mijn rug

Steeds lig ik te vechten met de slangetjes van mijn baxter

Alleen lig ik hier er luisteren naar geluiden op de gang die ik niet ken.

De uren kruipen traag voorbij  mijn hart huilt.

Waarom is steeds mijn vraag?

Waarom 3 keer na elkaar?

Wat heb ik fout gedaan?

Alleen lig ik in een bed.

Mijn schat is niet hier hij kan mijn nu geen moed in spreken.

Bellen doe ik hem niet het is nacht als het goed is zal hij slapen.

Alleen lig ik hier de donker maakt plaats voor wat licht.

Het ziekenhuis komt tot leven.

Eindelijk nu lig ik niet meer alleen in de donkere nacht.

De verpleegsters komen    mijn wassen het eten word binnen gebracht.

De telefoon gaat daar is hij dan mijn schat die mijn moed geeft voor een paar uurs.

03-09-2007 om 19:38 geschreven door leentje  

http://vanalleswat.multiforum.nl/index.php?mforum=vanalleswat

25-08-2007 om 13:02 geschreven door leentje  

Huilen kan ik niet.

Waarvoor moet ik huilen?

Huilen voor de pijn die nooit over gaat?

Huilen voor het verdriet die toch niet verdwijnt?

Huilen voor angst voor wat komen gaat?

Huilen nee, dat doe ik al lang niet meer.

Huilen heeft geen zin voor mijn pijn en verdriet.

Huilen heelt niet mijn wonden.

Huilen nee, dat kan ik niet, niet meer.

Mijn pijn en verdriet zit van binnen diep van binnen.

Er is niemand, niemand die het ziet.

25-08-2007 om 13:00 geschreven door leentje  

Angst is wat mij tegen houd.

Angst om iets nieuw te doen in mijn leven.

Angst is wat mij tegen houd.

Om op nieuw te durven leven.

Wat gaat er nu nog mis?

Angst uit het heden en verleden.

Angst voor de toekomst.

Angst voor wat komen gaat.

Maar ik laat mij niet tegen houden niet door angst.

Pas dan zal die angst over gaan.

Al is het maar voor heel even.

Maar die angst zorgt dat ik echt kan leven.

25-08-2007 om 12:58 geschreven door leentje  

Moe gestreden.

Als op gegeven.

Het heeft geen zin om op te staan,

Het heeft geen zin om slapen te gaan.

Toch ben ik moe, moe van het strijden.

Een strijd tegen mijn heden en verleden.

Moet ik nog lang strijden?

Strijden voor een beetje geluk?

Strijden voor een beetje respect?

Strijden om los te komen van het heden en verleden?

Om te leven hier en nu.

Moe zo moe gestreden.

Om een plaatsje al is het maar heel even.

Een plaatsje hier in deze wereld.

Een plaats waar het goed is voor iedereen voor JOU en ook voor MIJ.

25-08-2007 om 12:55 geschreven door leentje  

Moed.

Ik zoek en zoek en kan niet vinden, dat klein beetje moed.

Dat klein beetje moed, om door te gaan.

Misschien in mijn jas zak of aan het kastje van de muur?

Waar is het toch dat klein beetje moed ,om door te gaan.

Ik wil en zal het vinden.

Misschien in mijn schoen?

Ja, daar is het ,dat kleine beetje moed.

Moed om door te gaan.

Dat beetje moed dat mij helpt bij het zoeken naar nieuwe moed.

Moed die je niet kan kopen niet in een potje en niet in een zakje.

Dat klein beetje moed dat mij help om nieuw moed te willen vinden.

Dat kleine beetje moed hou ik bij mij en hou ik goed vast.

Het zal mij steeds weer helpen als ik het maar echt wil.

Het is van mij en laat het nooit meer los.

Je mag het lenen als je het echt nodig hebt.

25-08-2007 om 12:50 geschreven door leentje  

_{Wat deed ik als mama verkeerd?}

_{Vrolijk wandelen jullie de voordeur buiten.}

_{Rijden langs het raam op je step, fiets of go-car, een bal en/of springtouw in de hand.}

_{Op zoek naar jullie vrienden uit de straat.}

_{Jullie vrienden om mee te spelen.}

_{“Vrienden zijn zo belangrijk ook in een kinderleven. Om te leren samen spelen, dingen te delen, praten, lachen en te huilen. Leren omgaan met kleine ruzies. Leren luisteren naar elkaar. Leren dat er meer is dan je veilige thuis.}

 _{Op weg naar zelfstandig, volwassen worden.”}

_{Of is dit allemaal maar schone schijn?}

_{Ik heb jullie altijd willen beschermen, met mijn hart, mijn lichaam, mijn ziel, mijn zelfs mijn leven wil ik voor jullie geven.}

_{Maar nooit heb ik jullie beschermd tegen je vrienden.}

_{Veilig moesten jullie je voelen bij hen.}

_{Ik had het zo verschrikkelijk mis}

_{Gefaald heb ik als moeder.}

_{Gewaakt heb ik tot diep in de nacht, niemand zou jullie ooit kwaad kunnen doen zonder eerst mij te moeten passeren.}

_{Maar het is mijn niet gelukt.}

_{Jij mijn kleine meid bent amper 12 jaar, mooi, lief en knap maar dat is toch geen reden om aan jou te zitten.}

_{Misbruikt heeft hij jou zelfs in onze eigen huis wat veilige zou moeten zijn voor jou en je broertje.}

_{Toch heeft hij jullie pijn gedaan.}

_{Jij mijn kleine ventje nog maar net 10 jaar hielt buiten trouw de wacht.}

_{Af en toe keek je, je moest toe kijken hoe hij je zus vernederde met zijn vuile handen zat hij aan haar en jij, jij kon niets doen.}

_{Kleine meid je broertje ziet jou graag, anders zo hij het nooit verteld hebben.}

_{Boos ben je nu op hem.}

_{Bang dat hij nu andere meisje je vriendinnetjes pijn zal doen.}

_{Bang is ook mijn kleine ventje dat hij hem pijn zal doen omdat hij niet heeft gezwegen.}

_{Hij kon er niet meer tegen te zien hoe jullie vriend jou zoveel pijn was aan het doen..}

_{Nog steeds houd ik de wacht tot diep in de nacht.}

_{Ik lig te luisteren of ik jullie of vreemd dingen hoor hier in deze veilige thuis voor jullie .}

_{Ik heb jullie niet kunnen beschermen maar nu zal ik er voor jullie zijn.}

_{Vooral je nare dromen als jullie mij roepen diep in de nacht.}

_{Ook als jullie willen dat ik naast je zit de ganse nacht.}

_{Beschermen zal ik jullie nu nog veel meer dan vroeger.}

_{Niemand zal jullie nu nog ooit pijn doen.}

_{Ik heb gefaald, gefaald als moeder maar die tijd is nu voorbij.}

_{Jullie zijn mijn eigen vlees en bloed.}

_{Ik haat die kerel echt waar ook als is hij nog maar 14jaar .}

_{Haat ik weet het is een groot woord maar ik haat hem met heel mijn hart.}

_{Zal ik ooit nog rust vinden?}

_{Zal ik ooit mezelf kunnen vergeven?}

_{Twee kinderen heb ik maar ik had ze moeten beschermen dag en nacht.}

_{Twee maar en het is mijn niet gelukt.}

_{Niemand schijnt te weten hoe ik heb gefaald, gefaald als moeder.}

_{Gewaarschuwd heb ik jullie wel duizend maal voor vreemde mensen maar niet voor deze jongen hij was en hoorde een goede vriend te zijn.}

_{Jullie vader moet zich niets verwijten.}

_{Gewaarschuwd heeft hij mij misschien wel duizend maal.}

_{Ik wilde er niets van weten die jongen, zou iets zo hij toch nooit doen?}

_{Nu, nu is het te laat .}

_{Kan ik hier ooit mee leven?}

_{Kunnen jullie mij ooit vergeven?}

_{Iedereen zegt mij “je kunt ze niet blijven beschermen, je hebt geen fout gemaakt.”}

_{Toch diep in mijn hart, heel diep weet ik dat ze mij het nooit zullen vergeven.}

_{Ik wil niet worden getroost, gestraft moet ik worden, gestraft om mijn daden.}

_{Ik moest jullie beschermen, beschermen zoals een moeder hoort te doen.}

_{Sorry, is hier niet op zijn plaats het kan de pijn niet verzachten, de pijn waar het hier om gaat.}

_{De pijn van schuld en onmacht, de pijn die alleen ik voel.}

_{Toch blijf ik van jullie houden mijn kleine lieve schatten.}

_{Stilletjes blijf ik hoop dat jullie mij kunnen vergeven wat ik mezelf nooit zal vergeven en wat niemand ooit zal begrijpen.}

_{Op een paar minuten tijd stond ons gezin op zijn kop.}

_{Waarom heeft hij jullie dit aangedaan?}

_{Wij waren er voor hem toen zijn ouders uit elkaar gingen ook toen zijn vader een paar maanden later stierf en hij nergens troost kon vinden.}

_{Geluisterd, gepraat, getroost, een warm hart een veilig gevoel hebben wij hem willen geven.}

_{Als dank heeft hij mijn klein lieve meisje en mijn klein ventje pijn gedaan.}

_{“Neem nooit het recht in eigen handen!.” Ook dit moeten jullie leren in het leven.}

_{Jullie “eigen”rechten liggen nu in de handen van de politie waar wij klacht hebben neer gelegd.}

_{Zij zullen hun werk nu wel doen en hem straffen als het moet.}

_{Al had ik hem graag ***** gemaakt met blote handen}.

25-08-2007 om 12:31 geschreven door leentje  

Tijd om afscheid te nemen.

Tijd om te gaan.

Mijn vrienden laat ik hier achter.

Ik moet bij hen vandaan.

Even het is maar voor heel even.

Pijn doet nu mijn hart.

Ik wil niet bij hen vandaan.

Ik wil niet gaan.

Tijd om afscheid te nemen.

Tijd om te gaan.

Zullen ze aan mij denken?

Zullen ze weten hoe het met mij gaat?

Zullen ze mij komen bezoeken?

Het is tijd,  tijd om te gaan.

Ik kom terug en zal er weer voor jou staan.

Ik zal weten wie mijn echte vrienden zijn.

Ik zal weten wie aan mij denkt.

Ik zal weten wie mij mist.

Die naar mij toe komt als het gaat.

DAT, DAT ZULLEN MIJN VIENDEN ZIJN.
MIJN VRIENDEN IN HET LEVEN.

25-08-2007 om 12:27 geschreven door leentje  

Ik loop hier rond in een doolhof zonder einde en zonder begin.

Ik loop en loop en loop als maar in het rond.

Er is niemand die mij zegt daar, daar is het einde het einde van een nieuw begin.

Ik zoek en zoek maar kan niet vinden noch het einde noch het begin.

Iemand zegt” mij volg mij maar ik ken het eind, het eind van een nieuw begin.”

Al vlug is ook deze verdwenen.

Waar is ze nu ging ze naar links of was het naar recht?

Ook zij hielp mij niet met mij zware bagage.

Ik kon haar niet volgen en nu, nu is ook zij verdwenen ik weet niet waar heen.

Af en toe kom ik haar tegen.

Ze roept mij “ kom blijf daar niet staan volg mij dan toch.

Ik weet het einde, het einde van een nieuw begin”

Waarom kan niemand mij verder helpen, uit deze doolhof in mijn hoofd?

Niemand zegt mij” kom geef mij je hand samen komen we er wel door.”

Mijn man doet zo zijn best ook mijn bagage te dragen maar het lucht hem niet.

Hij zegt” gooi wat weg van die bagage het is veel te zwaar voor jou en mij;”

Wat moet ik verwijderen? Mijn verleden?, mijn heden?, mijn toekomst?

Alleen zijn ze een deel van mijn.

Waarom zegt niemand mij dit mag je houden dat doe je weg?

Waarom kan ik niemand vind die mij help bij deze doolhof in mijn hoofd?

Waarom zegt niemand “kom geef mij je hand samen zullen wij iemand vinden die jou help uit de doolhof in je hoofd.”

Deze zal mij zeggen “kom laat mij je helpen.

Samen komen we er wel door en zullen het vinden het einde van de doolhof in je hoofd.

We zullen omwegen moet maken om door jou doolhof heel te gaan.

Misschien moeten wij wel terug gaan terug naar jou begin.

Om wie zal het zeggen je daar iets achter liet.

Maar we zullen samen je bagage dragen.

Overal in de doolhof leggen we een stukje neer.

Een stukje dat je nooit meer zal vinden ééntje dat je nooit meer nodig zal hebt.

Samen zullen wij je bagage dragen tot het leeg is in je hoofd en jou doolhof kunnen verlaten.

Misschien moet we wel een weggetje terug en word jou bagage in het begin wat zwaarder maar ik zal naast je staan en ook deze bagage raak je spoedig weer kwijt.

We moeten door deze doolhof vol met ellende.

Aan het einde van de doolhof staan je man en kinderen.

Ze juichen je al toe.”Komaan, je zult de weg wel vinden.”

Je rugzak is nu vol met nieuwe moed het is nu klaar voor je gezinnetje.

25-08-2007 om 12:22 geschreven door leentje  

Er zijn zo van die mensen, ik zou ze echt niet WILLEN zijn.

Ze leven van de pijn van andere mensen.

Er zijn zo van die mensen, ik zou ze echt niet KUNNEN zijn.

Ze leven van verdriet van, andere mensen

Er zijn zo van die mensen, ik zou ze echt niet WENSEN te zijn.

Ze leven van het geld van andere mensen.

Er zijn zo van die mensen, ik zou ze echt niet DURVEN zijn.

Ze leven van als wat van jou en mij had kunnen zijn.

Ik zou ze echt niet WILLEN, KUNNEN, WENSEN en durven te zijn

25-08-2007 om 12:20 geschreven door leentje  

^{Soms zou ik willen zijn een muisje.}

^{Een muisje heel klein.}

^{Dan zou ik wonen in een huisje warm en fijn.}

^{Soms zou ik willen zijn en vogeltje.}

^{Een vogeltje zo mooi.}

^{Dan zou ik vliegen naar iemand die altijd vrolijk zal zijn.}

^{Soms zo ik willen zijn een poesje.}

^{Een poesje zo fijn.}

^{Dan zo ik gaan waar er altijd eten zal zijn.}

^{Soms zou ik willen zijn een hondje.}

^{Ja, een hondje dan zou ik slapen knus en fijn.}

^{Waar het altijd warm zal zijn.}

^{Soms zou ik willen zijn een konijn.}

^{Een konijn heel lief.}

^{Ik zou mij nestelen heel fijn waar er altijd vrede zal zijn.}

^{Maar ik ben geen muis, vogel, poes, hond en ook geen konijn.}

^{Ik zal moeten leven in mijn huis waar niet iedereen altijd vrolijk is.}

^{Warmte die ik soms niet kan vinden.}

^{Liefde die ik moet verdienen.}

^{Vrede ik soms ver te zoeken.}

^{Maar hoe harder ik zoek.}

^{Hoe meer ik zelf wil.}

^{Hoe vlugger ik ze zal vinden.}

^{Mijn, mijn echt vrienden.}

25-08-2007 om 12:17 geschreven door leentje  

TE LAAT

25-08-2007 om 12:13 geschreven door leentje  

_{Respect krijg je niet op een gouden blaadje.}

_{Respect kan je niet kopen.}

_{Respect heb je niet voor iedereen.}

_{Toon jou Respect voor de mensen van wie je houdt.}

_{Toon je respect als je echt van iemand houdt.}

_{Respect krijg je niet, respect moet je verdienden.}

_{Toon jou respect en je zal respect terug krijgen}

25-08-2007 om 12:13 geschreven door leentje  

^{Geluk kan je niet kopen.}

^{Geluk zit niet in een potje.}

^{Geluk komt niet naar je toe.}

^{Geluk zit in de kleine dingen om je heen.}

^{Geluk kan je vinden als je goed zoekt.}

^{Geluk is kijken naar de kleine dingen om je heen.}

^{Geluk is een buurvrouw/man die vriendelijk naar je lacht.}

^{Geluk is iemand die je bedankt als je iets voor een ander doet.}

^{Geluk is kijken naar de mooie dingen om je heen.}

^{Geluk is zien dat er ook veel goede dingen om je heen gebeuren,
is je dat kan weet je dat ook jij gelukkig kunt zijn}

25-08-2007 om 12:01 geschreven door leentje  

Lach eens tegen de mensen op straat.

Lach eens tegen je vrienden.

Lach eens tegen je vijand.

Lach eens om je fouten.

Lach eens om je geluk.

Lach eens door je tranen heen.

Lach eens al is alles om je heen zwart.

Lachen doet een mens zo goed.

Zonder een lach kan je niet leven

25-08-2007 om 11:58 geschreven door leentje  

Liefde is lachen een arm om je heen.

Liefde is blij zijn met de mensen om je heen.

Liefde is op elkaar wachten in de donkere nacht

Liefde is samen dansen in de regen.                                      

Liefde is samen op weg naar de reis van je leven.

Liefde is elkaar blind vertrouwen door dik en dun.

Liefde is uniek voor jou maar ook voor mij.

25-08-2007 om 11:53 geschreven door leentje  

Kan jij mij geven een beetje hoop om, te leven.

Kan jij mij geven dat beetje hoop dat ik zoek.

Hoop dat heb je nodig in het leven.

Hoop dat er iemand op je wacht.

Hoop dat het steeds beter zal gaan.

Hoop dat er morgen een nieuwe en beter dag begint.

Zonder hoop kan ik niet leven.

Hoop is er voor jou en mij.

25-08-2007 om 11:51 geschreven door leentje  

14 februari de dag van Valentijn.

Deze dag laat harten spreken jong,

oud, groot en klein.

Daar draagt dit gedicht een steekje van bij,

als blijkt dat ik u niet vergeten ben.

Een simpele gift doet meer dan wij denken

in de strijd van ons leven.

Door andere liefde te geven,

voelt men zich niet meer zo alleen.

Meer liefde en aandacht voor elkaar

zo de wereld al veranderen.

Al duurt Valentijn maar één dag

mijn liefde zal er altijd zijn.

Wij kunnen niet blijven wachten op die één dag,

om liefde te wensen in ieders hart.

25-08-2007 om 11:46 geschreven door leentje  

^{_{altijd maar werken.
Altijd maar vooruit.
geen tijd om te rusten.
geen tijd voor plezier.
zweten, zweten, zwetenen niet voor mij plezier.
Ik wil je even laten weten wat is het altijd druk hier.}}

25-08-2007 om 11:40 geschreven door leentje  

24-03-2007 om 13:13 geschreven door leentje