De paprikaparasol lag bij de buren, gelukkig groeide er nog geen plantjes aan de koorden, of de planten lagen daar ook.

De doek van de parasol zelf, was wel gescheurd.

Die heb ik er dan maar afgedaan en dan hebben Levi en ik de parasol teruggezet in de hoop dat hij nu niet meer kan wegwaaien.

Volgens ons niet, vermits de wind nu nergens meer kan onderkomen.

Wordt hopelijk niet meer vervolgd...

Eentje hebben we al terug op z'n plaats gezet en hopelijk iets beter vast gemaakt.

Eentje hebben we voor de foto nog even laten staan/liggen waar hij gevlogen was. 

Het grote zeil voor over de tomatencontructie te zetten, hebben we vanmiddag maar verwijderd. Het gehele geraamte was al van plaats geblazen.

Dus dat kunnen we ook missen.

Het wordt dan maar een open tomatenplantage.

Ondertussen wordt de brandnetelmeststof verder ontwikkeld.

Ik betrapte me er gisterenavond op toen ik nog even naar beneden ging dat ik een opmerkelijke vieze geur waarnam in huis.

Ik dacht echt dat er iemand in een gigantische stront of zo was getrapt.

Dus ging ik maar op zoek door mijn neus te volgen of ik zoiets vond. Ik had het dus niet gevonden. Toen we daarnet van de tuin terugkwamen en ik de autodeur opende, kwam diezelfde geur terug op me af. Toen wist ik het, het is het brandnetelgoedje dat die geur verspreid; en vermits mijn ramen beneden op kiep staan, was die geur dus gisteren gewoon binnen gedrongen. 

Wim vertelde het op tv, maar echt man... dat stinkt! En dan is het rottingsproces nog niet helemaal afgelopen!

Dat beloofd nog!

Al de tomatenplanten staan er.

De speciale tomatensoorten hou ik voor in de serre. Maar daar moet ik eerst zeker van zijn dat die niet meer gaat wegwaaien voor ik ze plant.

Dat weet ik morgen hopelijk.

Verder hebben we ook nog een rijtje radijsjes, raapjes, rode bietjes gezaaid.

Een rijtje knolselder en een rijtje met venkel.

Deze konden we nog kwijt tussen onze bonen.

Aan de zijlijn van de tomatenplantage hebben we sla geplant.