Dag allemaal,

Eerst en vooral bedankt om hier te komen kijken wat ik allemaal te vertellen heb.
Ik heb al jaren lang last van chronische rugpijn. Nu er sinds kort bij mij een drastische verandering is gekomen, wil ik dit graag delen met al diegene die dit interesseerd.
Laten we maar beginnen bij het begin:

1997: Rond mijn 17e, begon ik veel pijn in mijn rug te hebben. Zoals normaal, ben ik naar de dokter gegaan enzovoort.
Om een lang verhaal kort te maken: Er werd vastgesteld dat ik een heel zwakke rug heb doordat ik lang een klein gestalte heb gehad en tijdens mijn puberteit heb ik een groeispurt gekregen, waarbij mijn rug een beetje "achtergebleven" is. Dit was de diagnose.
De oplossing: "Mee leren leven" zeiden de dokters...
Dus heb ik dan de normale gangbare remedies gevolgd ook: Rugschool, speciale bal om correct mee te leren zitten, oefeningen instuderen, enz, enz...
Dit, samen met de nodige pijnstillers zouden het probleem oplossen...
Natuurlijk zijn deze remedies een tijdelijke oplossing. Geen enkel persoon die deze eindeloze reeks oefeningen allemaal correct weet te integreren in zijn dagelijkse leven. Je zou er praktisch altijd moeten aan denken om deze oefeningen correct uit te voeren.

2003: In dit jaar heb ik dan 2 "aanvallen" gehad. Twee maal, 2 weken geblokkeerd zitten en gekluisterd aan bed. Zware pijnstillers slikken en rust was de remedie om dit te verhelpen. Na die zware periode en na een MR-scan was het resultaat: 2 lumbago's, ter hoogte van L5 en S1. Voor de leken: Dit is helemaal onderaan de ruggengraat en dus de basis van de ondersteuning.
Remedie: Epidurale inspuiting (cortisone), rechtstreeks in de tussenwervelschijven. Dit zou een effect hebben voor een 2-3 tal jaar.
En effectief, dit heeft me voor een 2-3 tal jaar een "redelijk" normaal leven gegeven.
Maar zoals verwacht, is dit natuurlijk maar een tijdelijke oplossing en heel je leven inspuitingen krijgen gaat ook niet, omdat dit op den duur geen effect meer heeft. Wat is dan wel de volgende stap voor de klassieke geneeskunde: Opereren en nieuwe tussenwervelschijven steken...

Na een paar jaar kwamen de problemen dus terug. Omdat ik mij niet terug wil laten platspuiten met cortisone ging ik op zoek naar een andere oplossing.
Mijn zoektocht heeft mij dan naar een heel goede Ostheopaat geleid. En ik moet zeggen dat deze man mij enorm geholpen heeft geduren de verschillende jaren.
Maar hoe goed deze man ook is, dit is ook maar een tijdelijke oplossing bij elke "aanval".
En aangezien de oerconservatieve geneeskunde hier in België dit nog altijd niet erkend en dus ook niet terugbetaald via de mutualiteit, wordt dit aan een ratio van 30 euro per visite, op den duur ook een heel dure therapie.

2010: Mijn rug is erger dan anders. Meer aanvallen enzovoort. Hoe goed dat de ostheopaat ook is, hij kan mij maar elke keer voor een kleine periode helpen.
Ik heb dan besloten om nog eens een MR-scan te laten nemen. Uitkomst: Kleine hernia helemaal onderaan, lumbago daarboven en de 2 tussenwervelschijven daarboven tonen ook al teken van slijtage... Alles behalve goed nieuws dus. Nu was het dus tijd om eens op onderzoek uit te gaan, want zo wil ik niet op mijn leeftijd door het leven gaan.
Via een kennis, die heel mijn verhaal aangehoord heeft en die een gelijkende aandoening heeft gehad, ben ik nu uitgekomen op een dokter die een rugpijnkliniek heeft opgestart sinds vele jaren. Men had mij verteld: Het is niet goedkoop, misschien gedeeltelijke terugbetaling via de hospitalisatie-verzekering., maar een totale en permanente genezing van de chronische rugpijn...
Dit klinkt natuurlijk als muziek in de oren. Ik ben natuurlijk een nuchter persoon op dit vlak, maar alles is beter dan mijn rug laten te opereren op mijn 30ste...
Dus heb ik een afspraak gemaakt en hieronder komen dan de verschillende stappen die ik ga ondernemen, ondergaan...