Carmen, de vrouw met kanker, en haar man Stijn zijn mensen die van elkaar houden, dus het is ook maar normaal dat ze erg emotioneel zijn bij het slechte nieuws die ze te horen krijgen. Carmen is volgens mij iemand die vlug de moed opgeeft. Ze denkt direct dat ze zal sterven en vreest altijd het ergste. Ik denk dat Stijn eerder iemand is die er de moed probeert in te houden. Hij stelt voor om niet bij de pakken te blijven zitten en een wandeling te gaan maken in het Vondelpark te Amsterdam, tijdens de jaarlijkse Koninginnedag. Eerder die dag had Carmen al verteld dat ze geen zin had om in de drukte te gaan staan. Ik denk maar dat het beter is dat Stijn haar kon overtuigen toch even te gaan uitwaaien. Gelukkig hebben ze nog hun dochtertje, Luna, die hun gedachten wat kunnen verzetten. 

Het eerste deel van het boek was voor mij al zeker geslaagd. We hebben Carmen al wat leren kennen, Stijn ook al, en we weten ook al in welke lastige situatie ze zich bevinden.