dit gedicht heb ik voorgedragen bij mijn oma haar 60ste verjaardag
Toen eens het haargoud van oma/opa in zilver veranders was Stond iedereen versteld,want hij/zij is toch maar ....... jaar pas? Maar oma/opa zei "maak je om mijn haar maar niet zo druk Het zit er nog en het is trouwens nog een hele pluk" "Das waar" zei iedereen toen met een ietwat schuddend hoofd" Ah,weet je wat,als ie/ze er nou zelf in geloofd! Maar zie je ,....... jaar is hem/haar nou eenmaal niet aan te zien! Niet uiterlijk,maar zeker niet innerlijk bovendien Vandaar dat het voor ons/mij zeer moeilijk was om iets geschikts te kopen Want moest ik nou naar de Antiquair of speelgoedwinkel lopen? Maar ik denk/wij denken dat ik /wij nu de gulden middenweg hebben gevonden Vandaar dit kado en het bijbehorend schrijven(is gedicht) dat het onomwonden uitlegt Maar een paar woorden wilde ik/wij toch buiten dit schrijven voor jou bewaren. Woorden om persoonlijk tegen je te zeggen Dat waren de woorden:'van harte gefeliciteerd' en 'nog vele,vele jaren!'
10 vingertjes,10 teentjes alles even klein. 2 verbaasde oogjes, waar zou ik nu toch zijn. In een mooie grote wereld, je nu nog onbekend. Maar waar jij klein hummeltje heel erg welkom bent.
10 vingertjes,10 teentjes Blauwe oogjes en een roze mond trappelende beentjes en helemaal gezond!!
de mooiste gedichten
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
