Namasté ! (om eens in Hindi te openen)
Aangezien ik al een week zeg dat ik een blog ga schrijven maar het telkens uitstel, ga ik er deze keer dus echt werk van maken. Het laatste wat ik schreef was dus het einde van mijn eerste week dus laten we verder gaan. Het weekend na de eerste werkweek gingen we al een stukje op souvenirjacht, het afprijzen lukt ons aardig goed. Zalig hoe je een veel lagere prijs zegt en ze er niet op ingaan maar wanneer je wegwandelt, roepen ze oke oke . En heb je je prijs . Ook Belgisch eten hebben we die avond gekregen, lang leve Indisch mamatje Leena. Die heeft het zelf krap maar geeft haar laatste centjes aan ons uit want gasten zijn goden hier. We vinden wel eens een leuk tegencadeau.
Mijn tweede werkweek was een week vol verandering. Ik ben veranderd van klasje omdat mijn project er niet goed in paste. De directrice stuurt je ook echt overal naartoe, spring daar bij, spring daar bij . Aaah nen uitstap, ga maar mee. Ook merk ik steeds meer en meer hoe onze culturen kunnen botsen. Een kindje van 4 die met de vlakke hand een tik in zijn gezicht krijgt omdat hij een stukje klei afneemt van zijn broertje, ik werd er toch stil van , heb geprobeerd om er met de juf over te praten.
Het eten, wel we proberen alles maar telkens is er de teleurstelling waardoor je het al snel opgeeft. Maar hey kzal een schoon lijveke hebben als ik terug kom :D Ik heb hier super lekkere ananas ontdekt dus dat eet ik enorm veel. We hebben hier ook een park ontdekt. Op enkele straten van het overvolle centrum , een joggingpark . Echt zalig rustig en aan de zee. Iedereen loopt er rondjes en iedereen lijkt rustig te worden. Ook zo'n datepark voor koppeltjes, best schattig maar dan mis je natuurlijk zelf je liefje :) Zondag was een dag vol verschillende emoties. We gingen met de trein naar een eiland gaan met culturele grotten.. We stonden aan het station en een meisje van 5 kwam bedelen, toen ze zag dat we er niet op ingingen, nam ze haar kleine zusje op de arm. Toen ze zag dat we er nog steeds niet op ingingen, liet ze haar zusje vallen op de grond en liep weg. Het kleine meisje was helemaal alleen en liep haar zus achterna , weliswaar al plassend. Zo'n zaken doen je toch even met verstomming slaan. Ook de treinen zijn hier een heel avontuur, terwijl hij vertrekt springen mensen er nog vlug op en 1 wagon kunnen wel 150 mensen . Wat ze dan ook doen. Ook alweer leuke souvenirs gekocht.
Wat deze week betreft, vandaag leuk instellingsbezoek gedaan. Een heel progressieve voorziening & erna een uur met 3 in een riksja ook een avontuur op zich :p donderdag en vrijdag gaan we weer op kamp maar nu met de kleinste.
Dus tot binnenkort!
& lieve vrienden en vriendinnen, ik mis jullie :)
|