Vandaag zijn Lieze en ik samen met de 6 Engelsen, meneer Pascaud, een mevrouw van het secretariaat en de oude directeur gaan wijn proeven. Het was echt super leuk. Eerst kregen we een rondleiding door het geheel met de nodige informatie over hun wijn (zo hebben zij soms houten vaten uit Amerika voor hun rode wijn die ervoor zorgen dat de wijn een karamelaroma krijgt!).
Na deze rondleiding mochten we drie wijnen proeven. Twee witte wijnen (de eerste was wat scherper, de tweede heerlijk zacht) en een rosé die mij deed denken aan een avondfeest of een zomerse bbq!
Vrijdagmiddag heb ik het tweede deel van mijn laatste les geskipt voor 2 redenen. Eén ik voelde mij niet lekker en ik verlangde naar mijn bed en twee ik verstond er niets van (het was een Russische die Frans praatte). Gelukkig voelde ik mij na een dik uur slapen en een verkwikkende douche veel beter. Dus kon ik mee naar het theater!
Eerst gingen we samen met 4 van de 6 Engelsen iets eten (de andere 2 lagen ziek in bed). We besloten gewoon bij het restaurantje naast het theater iets te eten. Dit bleek een Marokkaan te zijn. Het eten was daar wel redelijk, al wou ik bij nader inzien toch liever de kip, maar ja, je kan niet alles hebben!
Zo gauw we klaar waren met eten gingen we naar de inkom van de Equinoxe (het theatergebouw). Hier zou meneer Pascaud ons met zijn vrouw opwachten. Zij hadden het voor ons geregeld dat we voor 4 euro naar binnen mochten (toch fijn als je relaties hebt!). De voorstelling zelf was verschrikkelijk moeilijk! Het ging over politiek en van alles en nog wat in Europa. Ik verstond woorden en zinnen, maar geen geheel en ik begreep dus ook geen enkele mop! Gelukkig waren er wel redelijk grappig daden, zoals mannen en vrouwen die zich temidden van het podium beginnen uit te kleden om blauw, geel, zwarte latexactige supermanpakjes aan te doen! Na de voorstelling krijgen we van Pascaud en zijn vrouw een lift terug naar huis (heel gemakkelijk als er geen bussen meer rijden) en kroop ik (terug een beetje misselijk) mijn bed in.
Zaterdag gingen we eerst naar de markt (om voor Lieze bloemen te gaan halen) en naar de médiatheek (ik wou Astérix strips hebben). 's Namiddags zijn we naar Déols geweest. Hier staan nog prachtige stukken van een oude (grote) abdij en de middeleeuwse stad (veel meer als muren waren het wel niet, maar kom...).
Zondag ben ik vroeg opgestaan en naar de bakker gewandeld. Even later ontbeten Lieze en ik met vers stokbrood en in mijn geval met een chocoladebroodje (Lieze heeft dat niet zo graag). Hierna hebben we onze kamers (weeral) gepoetst en (weeral) gewerkt voor school. In de namiddag belden de Engelsen met de vraag of wij mee naar de film wilden. Ze draaiden ergens een engelstalige film die niet gedubt was! Een wonder in Frankrijk! Wij waren ons werk ondertussen serieus beu en besloten dus maar mee te gaan.
De film was geen hoogvlieger (daarmee dat hij waarschijnlijk niet gedubt was en het maar 3 euro 80 koste), maar we hebben er toch mee kunnen lachen! Het ging over een oude, irritante man die niet tevreden was en altijd boos deed. Een jong meisje werd verliefd op hem omdat ze dacht dat hij geniaal was en wou met hem trouwen. In het begin wou de man hier niets van weten, maar uiteindelijk wist het meisje hem te overtuigen. Jaren later komen haar moeder en vader haar opzoeken (ze was weggelopen van huis) en vinden haar man niet goed. Ze proberen haar dan ook te koppelen (iets wat uiteindelijk lukt). Er gebeuren allerlei rare dingen in de film, maar zoals vaak is op het einde weer alles goed. De moeder van het meisje is dan een gelukkige kunstenares met 2 mannen die in een menage à trois woont. De vader heeft een partner gevonden waar hij heel gelukkig mee is. Het meisje is gelukkig getrouwd en de oude man heeft een nieuwe vrouw gevonden (wiens leeftijd iets dichter bij die van hem ligt).
