Vandaag scheen om 6 uur 's ochtends nog de zon, maar helaas.... bij de sondevoeding van 8 uur was die alweer verdwenen:( Ik hoop dat het zonnetje nog wel een beetje zal doorkomen zometeen. Ik werd ook vanochtend gewogen. De teller staat nu op 37,5 kg! dat gaat best wel hard! en het rare is, iedereen ziet je nog steeds als dat ondervoede kind, maar zelf vind ik dat ik al veel veranderingen zie, ik kan ook veel meer. Voor mijn doen zit ik nu weer op mijn normale stand. emoties komen terug(begin gewoon te huilen als er niks is:S) maar ook hormonen(de co-assistenten zijn erg leuk:D) en het denken. Op het laatst kon ik niet eens meer denken en nu maak ik de ene na de andere puzzel. Toch verwacht je dat niet bij iemand die nog geen 40 kg weegt bij mijn lengte. Mischien komt het ook wel omdat mijn lichaam het gewend was om steeds maar weer zuiniger om te gaan met wat ik nog kon en komt dat nu extra snel terug omdat dat niet meer hoeft.
Gistermiddag hadden we een gesprek met de arts(Rosa). Zij vindt dat we nu moeten gaan beginnen met zoeken voor de hulp hierna. Ik zie erg op tegen een kliniek, het hele idee ervan staat me zo tegen! ik wil gewoon een vorm van hulp die wel dagelijks is, maar dat je dan 'savonds naar huis gaat. Rosa bevalt me ook niet zo erg, ze kan goed om dingen heen praten. Dan legt ze wat uit wat eigenlijk 4x hetzelfde is. Gisteravond is Rosanne nog op bezoek gekomen!:) was erg gezellig!:)
OP het moment weer ergotherapie, vanmiddag weer, dan zal ik nog wel wat meer eropzetten!
Vandaag is het weer een mooie dag! yes, zonnetje schijnt! Om 14.00 hebben we dan eindelijk een gesprek met de arts(Rosa). Daar ben ik wel een beetje zenuwachtig voor, ik ben benieuwd met hoe zij de dingen nu een beetje ziet.
Gisteravond zijn nog Dominique en mama geweest. Zijn aan de knutseltafel gaan zitten en hebben lekker gepraat:) er was nog wel een uitbarsting gisteravond. een patient had ruzie met een verpleger omdat hij dacht dat hij andere medicijnen zou krijgen. zodra het medicijnkarretje komt zie je echt de depressieve mensen ernaar rennen(terwijl ze anders sloffen) Ik ben de enige die geen medidijnen krijgt. In het begin heb ik er nog wel eens naar gevraagd omdat ik dacht dat ik veel moeite met de sonde zou krijgen, maar heb er geen behoefte aan op het moment.
Vandaag is een korte blog, maar mischien komt er vanmiddag nog wat als ik op tijd ben van het gesprek:)
Vandaag schijnt voor het eerst weer eens de zon! heerlijk!
Vannacht door een chagrijnige nachtdienst gestoord tijdens het tv kijken. Ze doen elke nacht controle, maar dat wist ik helemaal niet. Er is vandaag ook een nieuwe opname geweest. Ik hoorde iets over iemand met epileptische aanvallen. Op het moment is het weer erg dubbel in m'n hoofd, gelukkig heb ik Altin als verpleger en dat is echt een schatje! Met hem kun je echt wel goed praten!
Ik zit nu weer bij ergotherapie. Misschien is het iets voor mij, ergotherapie, lijkt me wel erg leuk namelijk! Beetje creatief combineren met geestelijke steun ook erbij!
Shaila gaat vandaag weg, daar baal ik echt van. Zij is de enige die nog een beetje jong is en waarmee ik ook op een normaal niveau kan praten. De rest staat nu beetje stijf van de medicijnen, behalve Shanti dan.
Gisteravond kwam er trouwens een vriendinnetje (carolien)van Shaila langs. Zij had hier 5 maanden gelegen(anorexia), maar dat kwam ook omdat ze de eerste 2 maanden niet aankwam omdat ze de sondevoeding niet accepteerde. Ik heb het vanaf dag 1 geaccepteerd, maar dat kwam ook omdat ik niet eens helder kon nadenken, ik dacht ook dat alles verplicht was dus dan pas ik me ook wel aan. zou soms wel wat meer ruggengraat willen hebben, maar in dit geval was het goed dat ik dat niet had. Carolien zei dat ze de sonde moeilijk vond en liever zelf at omdat ze dan kon sjoemelen(ze viel ook af en toe af) ik zei dat ik juist de sonde makkelijk vind en eten moeilijker, omdat je dan weer in gevecht bent ben jezelf. De sonde regelt het nu en dat zorgt voor veel meer rust! terwijl carolien het rot vond dat ze geen controle had over het eten. Wat dat betreft zijn er ook gewoon grote verschillen tussen mensen met eetstoornissen. Ik vind het belangrijk dat de mensen in onze omgeving dat weten, zodat je niet zomaar iemand in een hokje duwt. dat alle mensen met een eetstoornis meteen anorexia hebben en dús niks eten is onzin.Elk mens met een eetstoornis denkt anders en heeft andere gebruiken.
Vanochtend ben ik gewogen. Ik kwam eerst 1,5 kg aan en vanochtend 1,5 ons:( het gaat dus niet zo hard. Waarschijnlijk was het ook heel veel vocht wat erbij zat omdat die bloedwaarden nog niet goed waarden; Aan de andere kant ben ik ook wel blij dat mijn llichaam niet opeens in één week 1.5 kilo aan kan komen.
Verder ben ik alweer de hele middag bezig met schilderen. Ik vraag me wel weer veel dingen af vandaag. Door andere mensen word je af en toe beetje chagrijnig, angstig. Die zijn zo negatief! Daarom zit ook liever niet bij het eten, want dat is echt een saaie bedoeling. Mensen zitten saai voor zich uit te staren(depressief) sommigen zitten naar de messen te kijken(dwangmatig zellfmutulatie)en naja er zijn ook mensen die gewoon wel geestelijk goed zijn maar gewoon irritant zijn en totaal niet grappig:S (ben te veel gewend denk ik)
Ik ben momenteel weer bezig met kleien, schilderen, zo'n beetje alles. Wil nu ook aandacht gaan besteden aan wat ik ga doen als het wat beter gaat, maar denk dat ik dan te voorbarig ben.
Vandaag was een goeie dag, Het ergolokaal was weer open! Eerst natuurljik weer emails gecheckt en beetje gesurfd en gmsnd, maar ik wilde ook wat nieuws proberen. Ik had wat aquarelverf en klei meegenomen en daar zijn leuke dingen uitgekomen(kaart van Blond en een olifantje van klei) :) ik vermaak me wel en het is ook goed voor de andere patienten om mensen bezig te zien.
Verder heb ik veel contact met Shanti. zij is op dit moment erg depressief en heeft ook net te horen gekregen dat het nog serieuzer is dan ze dacht. ze moet dus waarschijnlijk ook nog een poos blijven.
's Avonds heb ik vooral veel gepraat met Fouad(turkse jongen) met hem gaat het goed. hij mag binnenkort naar huis(jaloers!) Shaila(smetvrees) mag morgen naar huis, die ga ik echt missen!
Vandaag stond ik om een uur of 9 pas op. Ik was best moe nog van zaterdag. om 9 uur mag ook de badkamer weer open, dus ik moet ook echt die tijd gebruiken om aan te kleden.Daarna ben ik wat gaan sudokeen met J.(patient).
s 'Middags kwamen mama en Nico en hebben we gewoon lekker gepraat en geknutseld(er staat nu in de bezoekershal een grote tafel waar iedereen kan zitten)Nico had heel lief bloemen meegenomen en een kaart van Marieke. De bloemen staan nu in de bezoekhal.
's Avonds en 's middags hebben we aan de ''nieuwe'' knutsel tafel gezeten en dat was wel gezellig!
heb vandaag ook wat contact gekregen met Shanti(nieuwe patient).
'savonds kwam papa nog langs en iets voor achten kwam Barbara(een meisje die ook bij Monique in therapie is) langs. Bij haar is het alweer een tijdje geleden dat ze op haar dieptepunt zat, maar zij leeft er nu wel goed mee. Ik vind het knap dat zij er zo over denkt, want het is echt heel moeilijk om iets ui te schakelen, of minder bewust na te deken bij iets wat al zo lang in je hoofd spookt. Want het rare van de ziekte is bij mij dat ik mezelf al een hele lange tijd niet meer mooi vond of dik, maar ik kon gewoon niet stoppen met het sporten(ik vond het leuk!) en calorieeen kwamen gewoon meteen in m'n hoofd als ik al aan het product dacht!.
Vandaag is het een hé'le rustige dag. Er is bijna niemand op de afdeling. We hebben net gelunched(wat best not raar is aangezien ik nog steeds niet hoef te eten). Het is alleen mar voor erbij. Heb er ook een nieuwe verslaving bij gekregen: koffie, vla en yoghurt:P) jaa, lekkere combi!
Over een paar minuten komt mama op bezoek. We gaan kaartjes maken, zin in! maar ik vraag me wel weer af hoe ik vanmiddag doorkom. Gelukkig heb ik nu wel tv dus kan dan op m'n kamer kijken, maar het is wel saai in m'n eentje. Het ergolokaal is gesloten dus geen internet helaas, dat is ook gewoon balen. Met m'n gewicht gaat het goed. Het blijft stijgen en dus zijn ze blij hier, maar je ziet het ook al wel een beetje, vooral in m'n gezicht. Daar gaat op dit moment het meeste zitten. Toch schijn ik ook nog veel vocht vast te houden. Tja dat zie je ook wel in m'n gezicht, terwijl dat ook weer per dag verandert.
Haha, ik bedacht me gister dat ik rond de 3600 kcal binnenkrijg:S:P dat zijn:
- 12 magnums - 3 en een half Sonja Bakker dagen - 18 moorkoppen -3 Big King menu's - 90 Raketjes - 36 appels -3 en een half pak vanillevla
Hmmmmm tja dan denk je wel: geef me dat maar in plaats van !!!!!
Vandaag is een moeilijke dag. Ik ben vanochtend gewogen, ik ben hier nu in totaal 3 kg aangekomen en op het moment heb ik daar geen moeite mee, maar wel hoe het zo zal worden. Ik ben zó bang voor het moment dat ik het zelf zal moeten doen.
Het personeel vindt dat ik heel goed m'n best doe. Het is wel erg wisselend hoor, want sommigen kijken je ook aan alsof je de hele boel staat te bedriegen of ze denken ''jaa jaa nú ben je nog gemotiveerd, maar dat verandert zometeen wel, wacht maar af!
Ohja wel grappig trouwens, ik kreeg gister en vandaag naast de sondevoeding ook nog eens nutridrink. Dat vond ik nogal raar, maar ik dacht ''ik neem het toch mar want de dietiste heeft mijn naam eropg geschreven''. Blijkt dus dat er een 80- jarige mevr Bakker is op de afdeling die alleen maar vloeibaar kan eten en ik haar flesjes kreeg:PToen ik dat hoorde schrok ik niet(wat een goed teken is!):)
Straks is het avondeten( 17.30) maar heb totaal geen honger! zit constant vol door de sonde en nutridrink en dan ook nog eens daarnaast eten:S
Vanavond komt ook Ivo op bezoek, dat is heel gezellig! dat leidt een beetje af enzo. Maar ik mis het wel hoor, samen met anderen dingen te doen, televisie te kijken, even naar de bioscoop!
Morgen is het weekend en dan komt mama om 14.00 om kaartjes te knutselen en daar heb ik heel veel zin in! aan de ene kant wil ik ook vroeg opstaan, aan de andere kant maakt het geen zak uti, ik kan toch niks doen. Ik heb geen verplichtingen. Ergo is er niet, het is rustig op de afdeling. Het is wel een goed teken dat ik toch nog een beetje een dag wil hebben, een beetje een planning(meeste mensen zijn hier zo depressief dat ze alleen maar in bed liggen)
Vandaag is het hemelvaartsdag. het is nu 17.00 uur en papa, mama, roos en vincent zijn om 14.00 gekomen om de televisie te installeren. Vincent is daar wel handig in.:) Roos heeft samen met de familie een collage gemaakt en die staat ook vol met lieve berichtjes.
We gaan over een half uur eten, maar dat voelt heel raar, want ik heb totaal geen honger en krijg meteen sondevoeding na de maaltijd. In m'n hoofd ben ik nog steeds bezig met wat ik allemaal binnenkrijg op een dag en ik hoop zo dat dat minder wordt! het is alleen zo, dat dat al jaren speelt en het gewoon onbewust gaat! je kunt het ook gewoon niet van de ene op de andere dag uitschakelen.
Laurien en Rosanne zjn geweest op bezoekuur 's avonds. Het was echt héél raar in het begin. Ik was de hele dag al zenuwachtig. Ik had ze al zó lang niet meer gezien. Ze studeren en zijn op reis geweest. Laurien naar Aruba en Rosanne naar Zuid-Afrika. Ook hebben ze allebei nog een relatie met Tom en David. Ze waren hier van half 7 tot 8 uur. Daarna kreeg ik dus weer de sonde.
Eva is mijn verpleegster geweest vandaag. Ze is op zich wel aardig, maar ze vraagt alleen maar dingen over de ziekte en dat is best confronterend. :(
Ik krijg nu ook flesjes nutridrink en daar snap ik niks van, want ik krijg al genoeg binnen om van aan te komen:S
Wat ik trouwens niet goed vind is dat ze m'n infuushand niet serieus nemen. Hij is helemaal ontstoken en er komt (vies)pus uit:S
Morrgen krijg ik gelukkig weer ergotherapie en heb ik internet. Ik moest alleen wel vorige keer een intakeformulier invullen dus waarschijnlijk willen ze wat (nuttigs) gaan doen met me:P niet dat ik alleen maar op de computer zit:P
Vandaag was een goeie dag. Ik heb met de dietiste gepraat want ik wilde een paar dingen weten over het aankomen. Ik dacht namelijk dat ik nog controle zou hebben over het calorie-inname, maar dat is niet zo. Het aantal wat ik binnenkrijg is al genoeg voor mij om aan te komen en alles wat ik erbij eet is puur voor mezelf. Ik heb dus niet meer de controle over het eten en dat zorgt ook wel voor een rust moet ik zeggen. Dan kan ik weer eten wat ik wil. Altin van het personeel had mij vandaag en dat is echt een leuke man. Karin was vandaag op bezoek om m'n haar te kleuren. Ze heeft het heel mooi gedaan!
Waar ik nu momenteel mee zit is de angst voor een terugval zometeen. Ik weet wel dat ik het nooit meer zo ver laat komen. Ik weet ook niet hoe het zal gaan straks met de ''lekkere, verboden'' dingen zoals snoep of taart, chips. Aan de ente kant heb ik zoiets van tja, ik mág alles eten en owee iemand, die daar wat over wil zeggen, maar het is nog niet dat ik een moorkop heel erg lekker vind. De trek is verdwenen, ik próef niks meer. Vooral nu met die sonde, je proeft gewoon niks meer(het eten is hier sowieso smaakloos:P).
Als Iemand het leuk vindt om me te mailen: laura748@hotmail.com
Over mijzelf
Ik ben laura bakker
Ik ben een vrouw en woon in Amsterdam (Nederland) en mijn beroep is op het moment niks.
Ik ben geboren op 13/11/1989 en ben nu dus 35 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: creatief bezig zijn, naar de bioscoop, uitgaan.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
