Hij verschuilt zich in je huis. Volgt je wekenlang. Weet alles van jou en je geliefde. En dan slaat hij toe... Wat zou jij doen wanneer de 50/50 moordenaar jou en je geliefde uitkiest om zijn duivelse spel te spelen?
Een psychopaat met een duivelsmasker ontvoert stelletjes en dwint hen te kiezen wie van hen tot zonsopgang blijft leven en wie niet. De jonge profiler Mark Nelson wordt op zijn eerste werkdag in het team van de succesvolle rechercheur John Mercer meteen in de zaak van de 50/50-moordenaar betrokken. Op de plaats delict ligt het lijk van een verbrande man in bad en vinden een ze verontrustende tekening op de mur van een soort spinneweb met symbolen. Als een volgend slachtoffer ontsnapt en zich verward en verminkt op het politiebureau meldt, wordt de zoektocht naar diens vriendin een ace tegen de klok. Zij moet voor de ochtend aanbreekt, gevonden worden...
'Moelijk neer te leggen. Zoals alleen bij de beste thrilles kun je er niet van uitgaan dat je weet he het zit, tot je op de allerlaatste pagina bent aanbeland.' -The Guardian
Auteur: Steve MOSBY (1976) woont en werkt in Leeds. Hij studeerde psychologie en werkte mee aan een onderzoek naar sociale veranderingen binnen gezinnen en relaties. Hij heeft al meerdere boeken op zijn naam staan, maar De 50/50-moorden vormt zijn internaionale doorbraak.
9/10 Leuk en spannend boek. Ik dacht zelfs het einde al te kennen, maar nee hoor, de auteur heeft me aangenaam verrast! Een echte aanrader!
Voilà, we zijn alweer terug van een weekje Turkije. Ons vertrekdatum was op maandag 14/07, daags na Lisa haar 4de verjaardag. En de bestemming was Turkije, Bodrum. Het was er erg warm. Een mooi hotel, lekker eten, kindvriendelijk, ruime kamers, een groot zwembad en ook nog apart een kinderbad. De animatie was héél goed, als ook de kinderdisco. Dat was iedere avond en Laura deed er steeds met veel plezier aan mee. Lisa de eerste avond ook, maar daarna niet meer. De vliegreis was ook goed meegevallen voor de meisjes. Ze vonden het leuk. Maar onze thuiskomst was minder leuk. Het was hier koud op 21 juli om 23u. Gelukkig had ik de zon mee ingepakt en die heb ik dan maar de volgende uitgepakt. Nu maar hopen dat ze hier nog wilt blijven, tot eind september, misschien. Hierna volgen enkele foto's.
Holly en Gerry zijn een jong getrouwd stel en de twee maken vaak grapjes over het feit dat Holly niet zonder Gerry zou kunnen leven. Het idee van de lijst was dan ook eigenlijk als grapje bedoeld: als Gerry iets zou overkomen, zou hij een lijst met dingen die Holly zou moeten doen voor haar achterlaten. Wanneer het noodlot toeslaat en Gerry ongeneeslijk ziek wordt, stort Holly's wereld in. Een paar maanden na zijn dood besluit ze een mysterieus pakje bij haar ouders op te halen. Gerry blijkt zonder dat ze het wist woord te hebben gehouden, en heeft De Lijst opgesteld. In het pakje bevindt zich, voor iedere maand een envelop met een opdracht. Het geeft Holly de kracht om verder te gaan, haar angsten en haar verlangens een plek te geven, nieuwe uitdagingen aan te gaan en erachter te komen dat liefde nooit verdwijnt maar altijd in je hart blijft bestaan...
Mijn beoordeling: Vond het boek niet zo spectaculair. Misschien was het niet echt mijn genre. Had er eigenlijk meer van verwacht. Daarom krijgt het maar een 6/10
Dit boek heb ik geleend in de bib.
Cecilia Ahern (1981), dochter van de Ierse minister-president, woont in Dublin en heeft journalistiek en mediacommunicatie gestudeerd. Tijdens haar master filmwetenschappen besloot ze met haar studie te stoppen en haar eersteroman te schrijven.
Engelse Titel: Stone Cold Isbn : 978 90 229 9341 4 Info schrijver: David Baldacci (1960) werd geboren in Virginia in de Verenigde Staten. Na zijn studies politieke wetenschappen en rechten werkte hij 9 jaar lang als advocaat in Washington DC. In 1996 brak hij internationaal door met zijn bestseller "Het recht van macht", die later verfilmd werd door Clint Eastwood. Zijn werk is in 35 talen vertaald en werledwijd zijn er meer dan 40miljoen van zijn boeken verkocht. Gehuurd uit de bibliotheek.
Samenvatting:
Annabelle Conroy is een jonge, aantrekkelijke vrouw met vele gaven. Ze is koelbloedig en vindingrijk, weet uitstekend hoe je een groot project moet leiden en is bovendien een getalenteerd toneelspeelster. Samengevoegd meken deze eigenschappen haar tot wat zij is: een meesteroplichtster. Maar nu is Annabelle op de vlucht. Ze heeft Jerry Bagger, de moordenaar van haar moeder, 40 miljoen dollar weten te ontfutselen en zo haar ultieme wraak gekregen. Maar Baggers mannen krijgen een van Annabelles handlangers te pakken en de boodschap die zij voor haar achterlaten is luid en duidelijk: Bagger zal alles op alles zetten om haar te vinden en zijn geld terug te krijgen, en dan... De enige persoon die Annabelle vertrouwt om haar te helpen, is Oliver Stone. Maar Stone verkeert zelf in de problemen. Zijn verleden, toen hij nog als CIA-moordenaar John Carr door het leven ging, heeft hem achterhaald. Een voor één worden zijn vroegere collega's uit de geheime dienst vermoord. Maar waarom? En hoe lang zal het duren voordat de moordenaar erachter komt dat John Carr niet begraven ligt op de militaire begraafplaats van Washibgton DC, maar als Oliver Stone nog springlevend is?
Vandaag was het de laatste schooldag voor de kindjes. Lisa had deze ochtend geen zin om te vertrekken, ze wou niet meer naar school maar met assepoester spelen op hare V-Tech. Uiteindelijk heb ik haar kunnen wijsmaken dat het maar een halve dag, waarna ze toch wou meegaan. Natuurlijk horen er daar ook cadeautjes bij voor de meester en de juf. Ik had een een krijtbordje gemaakt. Op de achterkant had ik de klasfoto geprint. allebei vonden ze dit héél origineel en leuk. en Juf Griet kan het nog gebruiken bij haar thuis, want zij heeft zelf ook nog 2 kleutertjes. En meester Luuk, hij kan het eventueel bezigen in de klas, want zijn kinderen zijn al wat ouder. Om 11u mochtten we de kindjes alweer gaan halen. Allé, na eerst iets te hebben gedronken. Daarna moestten de kleuters nog eens zingen voor juf Monique, die in pensioen gaat en daarna naar huis. Toen we gingen vertrekken zei Laura dat ze zich zo raar voelde, ze wist niet wat het was. En kort erna begon ze te wenen. Ik wist dus wel wat het was. Afscheid moeten nemen van haar vertouwde schooltje, van enkele vriendjes en ook van haar juf. Want zij komt hier nooit meer weer. In september gaat ze naar een andere school, want dit schooltje is alleen maar voor de kleuters. Ocharme het kind, ik had geen idee dat ze er zo mee inzit.
Johan zijn hobby is biljarten. En op zondag 25 mei 2008 was het eindelijk zover. Hij is voor de eerste maal Kampioen van België geworden. Hierbij enkele sfeerbeelden. De foto's heb ik bewerkt in fotoshop.
Dit weekend had ik 2 mooie tekeningen gevonden en ik dacht, laat ik deze eens borduren op een badhanddoek voor de meisjes. Dan hebben ze elk een mooie handdoek om aan het zwembad te liggen. Nu ben ik nog op zoek naar een geschikte en mooie tekening voor mij en mijn bedgenoot.
Ik weet het, ik ben een beetje laat, maar ik wil jullie deze toch niet onthouden. Het zijn de cadeautjes die ik heb gekregen van mijn meisjes, en ik was er héél blij mee. van Laura was het een onbijtmandje. Er zat een vormpje in, 2 kleine potjes confituur, servietje. En van Lisa heb ik een boeket bloemen gekregen. eentje dat nooit verwelkt! Juist wat ik nodig heb, want ik vergeet het steeds om bloemen water te geven. Ben helaas geen bloemenmadam . Dus je kan je wel voorstellen dat ik ook zeer blij was met mijn onverwelktbaar boeketje bloemen.
Gisteren was het dus trein staking, dit wil dus zeggen, een extra (gedwongen) dagje verlof. Had dan maar de beslissing genomen om bij de dokter te gaan. Moest nog een tetanos spuitje krijgen (laatste dateerde van in '96), en tegelijkertijd dan ook maar eens mijn hart en mijn longen laten nakijken. Mijn hart is picobello in orde. Mijn longen, tja, ik zit met een lichte vernauwing op de luchtwegen. Dat had ik ook al opgemerkt omdat ik reeds een week licht piept. Dat is alweer begonnen door het warme weer dat we onlangs hebben gehad. Met gevolg dus dat ik weer mijn puffer moet nemen. Ze vroeg dus ook of ik rookte, en dit moest ik dan (helaas) ook bevestigen. Maar omdat ik nu gezonder begin te eten, en erbij sport, raadde ze me aan om nog niet direct te stoppen met roken. Ommeduur zou het teveel worden en dan zou ik misschien terug ongezonder beginnen eten. Ik moest er maar eens over nadenken en als ik er klaar voor ben kunnen we eventueel ook de hulpmiddelen om, te stoppen met roken, bespreken. Deze morgen, moest ik Laura gaan wakker maken. Toen ze beneden kwam was ze aan het klagen van keelpijn en deden haar armen pijn. Ze zag er echt wel ziek uit. Heb ze beiden in bad gestopt en klaar gemaakt om Lisa naar school te brengen en dan zou ik met Laura doorrijden naar de dokter (alweer!). Toen we Lisa op school hadden afgezet was Laura al wat beter, en ik was dan ook aan het twijfelen of we nog wel zouden gaan. Maar we zijn dan toch maar gegaan. Daar heeft ze een kwartiertje met de blokken gespeeld, en daarna heeft ze op mijn school zitten slapen. Ze verroerde haar zelfs niet meer. Ik was dus al blij dat we dan toch naar de dokter zijn gegaan. Ze begon ook steeds warmer aan te voelen en haar ademhaling ging opeens héél snel en weer heel traag. Ik dacht nog van straks moet ik hier die dokter uit zijn spreekkamer halen, want ze deed maar raar. Na een uurtje was het dan (eindelijk) aan ons. Ze moets haar uitkleden en het kind stond te trillen van de kou. De dokter zag (en hoorde) het ook dus heeft hij onmiddellijk haar koorts genomen. Dat was maar 36,5°. Diagnose: virale infectie, gelukkig niks op de longen, wel klieren in de hals en haar maagje is ook wat geïrriteerd. Ze ligt nu al een ganse dag in de zetel, soms komt ze er eens uit voor een kwartiertje, en dan moet ze er haar terug inleggen. Ik ben nu wel nog de volledige week thuis. Heb me 2 dagen omstandigheidsverlof genomen, dan kan ze 's morgens wat langer slapen. Morgen ga ik dan wel eens tussendoor mijn huis kuisen, want door steeds bij die dokter te moeten gaan, was ik steeds mijne voormiddag kwijt. Vanavond ga ik wel gaan lopen. En amaai, het zal een zware les worden. maar daar vertel ik later wel meer over.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laulis.
Ik ben een vrouw en woon in Oost - Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/02/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Borduren, breien, photoshop, lezen.
Ik ben een werkende mama van 2 lieve dochters, Laura en Lisa.
Als ik niet aan het werken ben, thuis of in Brussel, niet
en 
. Dus je kan je wel voorstellen dat ik ook zeer blij was met mijn onverwelktbaar boeketje bloemen.
