Nevada , California , Arizona en Utah De avonturen van .....
13-09-2009
Zaterdag 12 september...
Na het ontbijt vertrokken richting Hollywood. Na een goed halfuurtje stonden we al op de Hollywood Boulevard. Vlot gevonden en ondergronds geparkeerd op 100 meter van "The walk of fame" ( zie foto's ). Ter plaatse wat foto's genomen ( Hollywood-letters waren wel wat veraf...) , goeiedag gezegd aan Luke Walker , Spiderman en Superman... en na de koffie nog een spurtje terug gedaan om mijn vergeten laptop te recupereren... Op weg naar onze volgende bestemming ( Santa Maria aan de westkust ) , nog een tussenstop gedaan en een "Buffet House " binnengestapt waar we zoveel mochten eten en drinken als we wilden voor 9 USD pp. ( het eten viel nog mee , de frisdrank smaakte naar chloorwater...) . De keet zat stampvol ( ik schat zeker 300 personen) , en daar wordt toch zeker 30% van het eten nutteloos genomen en weggegooid. Eénmaal aangekomen in Santa Maria hebben we n og een kleine trip gedaan richting Pismo Beach , te vergelijken met Blankenberge... Op de pier gelopen om de Pacific eens op te snuiven en gezelschap gekregen van een pelikaan. Gelukkig reden we nog tot Avila Beach waar het duidelijk properder was en in de zon ( het is hier al heel wat koeler ) een lokaal wijntje gedronken. Vanaf hier beginnen de "vineyards"... Op aanraden van de motel-verantwoordelijke zijn we naar een lokaal visrestaurent getrokken. Karin nam de "surf en turf " (kreeft en steak ) en ikzelf de krab. De chablis hebben we bijna volledig laten staan en mijn krabbepoten waren lauw-koud en smaakten naar....water ! Zo zie je maar..... niet gauw meer advies volgen. Eén lichtpunt.... Kim gaat door naar de finale !
deze morgen nogal snel het motel verlaten... Het ontbijt bleek twee keer niks te zijn ( rechtstaand in de lobby ) ,dus vertrokken we richting Obispo om daar in een lokaal ontbijthuis iets te nuttigen. De wachttijd was 30 minuten en eenmaal binnen hebben we daar nog eens zeker een halfuur moeten wachten tegen dat we ons ontbijt kregen voorgeschoteld ! Enfin, na dit spijtige tijdverlies nam ik de freeway nr 1 langs de westcoast. Prachtig om te zien , maar vermoeiend en traag. Eindelijk aangekomen in ons motel " Stagecoach inn " te Monterey ( proper en spotgoedkoop ) zijn we eerst downtown getrokken. Karin had zin in een lekker "stukje" chocolade-cake , waar wij thuis een ganse week zouden van eten... Kwantiteit boven kwaliteit hier ! Hier in Monterey bevindt zich de grootse en beroemste aquarium ter wereld. Eerst doen we de bekende "17 mile drive ", privé terrein in een natuurpark temidden 'le beau monde'. Je kan dit vergelijken met Knokke en het Zwin, waar je dan 10 USD moet betalen om eens te mogen doorrijden... Het moet wel gezegd, het is de moeite waard ! (Prachtige golfterreinen , kusten , ...en gelegen tegen Carmel-zie foto van the missionary - waar Clint Eastwood burgemeester was , nietwaar Ludo?) Langs de westcoast hadden we al gezelschap gekregen van een soort bevers , in Morro Bay de zeeleeuwen en 's avonds in "Old Fisherman's Grotto" te Monterey een chinese kelner...allemaal rariteiten ( de laatste soort dacht dat we van Engeland kwamen ..).Achteraf bleek dat we in één van de top-5 restaurants van California hadden gegeten , en het was deze maal super ! Calemares , kreeftestaart , reuzegarnalen , tongfilet , coquilles etc...alles vers en lekker ! Ons hotel bood het voorgerecht aan en het restaurant gaf 25% korting op de wijn.... goed hè ? Nog gauw een Irish coffee getest en dan in de motregen 2km rijden richting hotel. Morgen passen we voor het aquarium... we kiezen dan toch voor een daguitstap in San Francisco ( vooral China-town interesseert me...). Megastad zonder parkeergelegenheid....ben benieuwd ! Groeten aan iedereen die ons volgt .
ps Melanie klinkt goed aan de telefoon , maar een toestel dat ons ook hoort zou wel tof zijn...
Het mini-ontbijt bleek maar omstreeks 8u te starten, dus besluiten we maar te vertrekken zonder... Rond 10u30 komen we aan in San Francisco via The Bay Bridge na het betalen van 4 dollar tol. Langs de onderzijde keer je terug , gratis. Dankzij de GPS direct naar de juiste parking waardoor we ons op loopafstand bevonden van Union Square , St Mary's church ( oudste kerkje van SF ) , The Botanic garden , Powell street (met zijn trammetjes) en China Town . Lekkere lunch bij de lokale chinees en een koffie bij Starbucks ( op iedere hoek vind je er wel één ). Na het betalen van 10,50 USD parkeergeld voor 3 uren moesten we nog een 150km rijden richting hotel. We bevinden ons nu in Modesto , 80 km voor de ingang van Yosemite park waar de brand van vorige week eindelijk geblust is waardoor het park terug open is. (Nog een geluk vandaag , The Bay Bridge met uitzicht op de Golden Gate Bridge was vorige week ook al een paar dagen dicht wegens onderhoud. Belgen die we ontmoet hebben moesten een 80km omweg doen ! ). Dit Super8 hotel was voor het vervallen van de concessie een Holiday Inn . Goed gelegen , maar verder niks te beleven in dit 'gat' . De zoveelste landloper een fooi gegeven en zelf een zege van God terug gekregen...Een ijsje gaan halen. Deze maal één "bolletje"... vreemd dat het ijs hier praktisch niet smelt...
Nog gauw eens in het zwembad en de warme jacuzzi . Vanavond worden het ribbetjes !!!! njam, njam....
Rond 9u verlieten we Modesto, waar niks te beleven viel.Gelukkig was er wel een fantastisch lekker steakhouse , dat verzachtte gisterenavond de pijn wat... We zijn afgeweken van de snelweg en waren rond 11u30 aan de ingang van Yosemite Park. Eerst Yosemite-Village bezocht en via wat stopplaatsen onderweg ,waaronder de waterval van Yosemite , reden we richting Glacier Point. Door wegenwerken en het vele bochtenwerk duurde dit ritje van 50km (enkel) 2 uur ! Eénmaal boven was het wel de moeite. Daarna nog een hele rit terug om dan via de Tioga-pas ( 3200m) naar Lee Vining te kunnen rijden. Nog een maand en de weg wordt afgesloten tot april volgend jaar. Aan deze kant van het park is het triestig gesteld met het aanbod van hotels. We zitten in een verouderd motel , waar de enige luxe draadloos internet is. Twee restaurants in de straat ( eethuizen zeg maar ) en....that's it ! Op TV een tiental kanalen , maar naar het vervolg kijken van Oprah zit er niet in. Ik zal morgen op de website van Het Laagste Nieuws wel lezen zeker hoe erg die verslaving van Whitney Houston wel was....
Morgen 300 km naar Stovepipe Wells, Death Valley ( van 15 C° naar 45 C° dus ) !
Zoals jullie kunnen vermoeden hadden we een hele tijd geen internetverbinding. Eergisteren zijn we dan aangekomen in Death Valley. We overnachttten er in Stovepipe Wells , midden in het park. Het is er een 'aangename' 44C° ( vorige week 51C°) . In 1913 was het hier 63C° ! Hier hebben we na het inchecken een groot deel van het park bezocht. Furnace Creek ligt 40km verder en is als een oase midden de woestijn met golfterrein , restaurants , tennisbanen...echt wel héél toeristisch... We bezochten dezelfde dag nog Zabriskies Point en Dante's View ( toch gauw een ritje van samen 150km) . Terug in ons hotel kon men gelukkig nog een frisse duik nemen tot 23u . Hier zie je in de volle duisternis de ene na de andere vallende ster en in het prijzige restaurant was het eten wel lekker. Zelf ben ik rond middernacht nog eens onder een straatlantaarn gaan staan om de (grote) vleermuizen tot vlak voor mijn neus te voelen vliegen ( gelukkig is mijn neus van enige lengte ). Na de kleine beer te hebben gevonden ( is een steelpan zeker ? ) naar bed gegaan , want morgen vertrekken we om 6u30 richting laagste punt van de Verenigde Staten , Badwater. In de 19de eeuw dacht men hier de muilezels eindelijk drinken te kunnen geven, maar dat smaakt hier gewoon naar puur zout ! Badwater ligt ongeveer 60 meter onder de zeespiegel . Na 100 km door de woestijn te hebben gereden zonder ook maar één auto tegen te komen ontbeten we in een klein gehucht Soshone, waar we gelukkig ook konden tanken ! Van hieruit is het nog 150 km naar Las Vegas. Over een cultuurschok gesproken... Ondertussen de helft van de Strip bezocht en voel mijn voeten niet meer ! De monorail heeft de pijn wat kunnen verzachten , maar de casino's hebben me al wat pijn gedaan in de portemonnaie. Gisterenavond wel het beste gegeten tot nu toe in een zeer mooi restaurant ' Bouchon '. We zijn ook al ten prooi gevallen aan een aantal winkels hier... Hopelijk lacht in het casino het geluk mij toe vandaag... Je blijft hier de ganse dag wakker door het artificiële daglicht , de valse regens en stormen , de muziek van de clubs , de éénarmige bandieten , de luidruchtige massa op straat.... Hoe dan ook, je kijkt je ogen uit hier. Toch zal twee dagen voldoende zijn en hopelijk overleven onze kredietkaarten dit avontuur !
Zo... eindelijk thuis aangekomen na een zeer lange vlucht. Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog wat foto's toe te voegen van de laatste momenten in Vegas en de reis huiswaarts. Jammer genoeg wegens tijdgebrek niet op de " Stratosphere" geraakt , dus dat hou ik nog tegoed. De laatste dollars zijn verspeeld ( tot in de luchthaven toe...) en de wasmachine draait al....
