Zo... eindelijk thuis aangekomen na een zeer lange vlucht. Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog wat foto's toe te voegen van de laatste momenten in Vegas en de reis huiswaarts. Jammer genoeg wegens tijdgebrek niet op de " Stratosphere" geraakt , dus dat hou ik nog tegoed. De laatste dollars zijn verspeeld ( tot in de luchthaven toe...) en de wasmachine draait al....
Zoals jullie kunnen vermoeden hadden we een hele tijd geen internetverbinding. Eergisteren zijn we dan aangekomen in Death Valley. We overnachttten er in Stovepipe Wells , midden in het park. Het is er een 'aangename' 44C° ( vorige week 51C°) . In 1913 was het hier 63C° ! Hier hebben we na het inchecken een groot deel van het park bezocht. Furnace Creek ligt 40km verder en is als een oase midden de woestijn met golfterrein , restaurants , tennisbanen...echt wel héél toeristisch... We bezochten dezelfde dag nog Zabriskies Point en Dante's View ( toch gauw een ritje van samen 150km) . Terug in ons hotel kon men gelukkig nog een frisse duik nemen tot 23u . Hier zie je in de volle duisternis de ene na de andere vallende ster en in het prijzige restaurant was het eten wel lekker. Zelf ben ik rond middernacht nog eens onder een straatlantaarn gaan staan om de (grote) vleermuizen tot vlak voor mijn neus te voelen vliegen ( gelukkig is mijn neus van enige lengte ). Na de kleine beer te hebben gevonden ( is een steelpan zeker ? ) naar bed gegaan , want morgen vertrekken we om 6u30 richting laagste punt van de Verenigde Staten , Badwater. In de 19de eeuw dacht men hier de muilezels eindelijk drinken te kunnen geven, maar dat smaakt hier gewoon naar puur zout ! Badwater ligt ongeveer 60 meter onder de zeespiegel . Na 100 km door de woestijn te hebben gereden zonder ook maar één auto tegen te komen ontbeten we in een klein gehucht Soshone, waar we gelukkig ook konden tanken ! Van hieruit is het nog 150 km naar Las Vegas. Over een cultuurschok gesproken... Ondertussen de helft van de Strip bezocht en voel mijn voeten niet meer ! De monorail heeft de pijn wat kunnen verzachten , maar de casino's hebben me al wat pijn gedaan in de portemonnaie. Gisterenavond wel het beste gegeten tot nu toe in een zeer mooi restaurant ' Bouchon '. We zijn ook al ten prooi gevallen aan een aantal winkels hier... Hopelijk lacht in het casino het geluk mij toe vandaag... Je blijft hier de ganse dag wakker door het artificiële daglicht , de valse regens en stormen , de muziek van de clubs , de éénarmige bandieten , de luidruchtige massa op straat.... Hoe dan ook, je kijkt je ogen uit hier. Toch zal twee dagen voldoende zijn en hopelijk overleven onze kredietkaarten dit avontuur !
Rond 9u verlieten we Modesto, waar niks te beleven viel.Gelukkig was er wel een fantastisch lekker steakhouse , dat verzachtte gisterenavond de pijn wat... We zijn afgeweken van de snelweg en waren rond 11u30 aan de ingang van Yosemite Park. Eerst Yosemite-Village bezocht en via wat stopplaatsen onderweg ,waaronder de waterval van Yosemite , reden we richting Glacier Point. Door wegenwerken en het vele bochtenwerk duurde dit ritje van 50km (enkel) 2 uur ! Eénmaal boven was het wel de moeite. Daarna nog een hele rit terug om dan via de Tioga-pas ( 3200m) naar Lee Vining te kunnen rijden. Nog een maand en de weg wordt afgesloten tot april volgend jaar. Aan deze kant van het park is het triestig gesteld met het aanbod van hotels. We zitten in een verouderd motel , waar de enige luxe draadloos internet is. Twee restaurants in de straat ( eethuizen zeg maar ) en....that's it ! Op TV een tiental kanalen , maar naar het vervolg kijken van Oprah zit er niet in. Ik zal morgen op de website van Het Laagste Nieuws wel lezen zeker hoe erg die verslaving van Whitney Houston wel was....
Morgen 300 km naar Stovepipe Wells, Death Valley ( van 15 C° naar 45 C° dus ) !
Het mini-ontbijt bleek maar omstreeks 8u te starten, dus besluiten we maar te vertrekken zonder... Rond 10u30 komen we aan in San Francisco via The Bay Bridge na het betalen van 4 dollar tol. Langs de onderzijde keer je terug , gratis. Dankzij de GPS direct naar de juiste parking waardoor we ons op loopafstand bevonden van Union Square , St Mary's church ( oudste kerkje van SF ) , The Botanic garden , Powell street (met zijn trammetjes) en China Town . Lekkere lunch bij de lokale chinees en een koffie bij Starbucks ( op iedere hoek vind je er wel één ). Na het betalen van 10,50 USD parkeergeld voor 3 uren moesten we nog een 150km rijden richting hotel. We bevinden ons nu in Modesto , 80 km voor de ingang van Yosemite park waar de brand van vorige week eindelijk geblust is waardoor het park terug open is. (Nog een geluk vandaag , The Bay Bridge met uitzicht op de Golden Gate Bridge was vorige week ook al een paar dagen dicht wegens onderhoud. Belgen die we ontmoet hebben moesten een 80km omweg doen ! ). Dit Super8 hotel was voor het vervallen van de concessie een Holiday Inn . Goed gelegen , maar verder niks te beleven in dit 'gat' . De zoveelste landloper een fooi gegeven en zelf een zege van God terug gekregen...Een ijsje gaan halen. Deze maal één "bolletje"... vreemd dat het ijs hier praktisch niet smelt...
Nog gauw eens in het zwembad en de warme jacuzzi . Vanavond worden het ribbetjes !!!! njam, njam....
deze morgen nogal snel het motel verlaten... Het ontbijt bleek twee keer niks te zijn ( rechtstaand in de lobby ) ,dus vertrokken we richting Obispo om daar in een lokaal ontbijthuis iets te nuttigen. De wachttijd was 30 minuten en eenmaal binnen hebben we daar nog eens zeker een halfuur moeten wachten tegen dat we ons ontbijt kregen voorgeschoteld ! Enfin, na dit spijtige tijdverlies nam ik de freeway nr 1 langs de westcoast. Prachtig om te zien , maar vermoeiend en traag. Eindelijk aangekomen in ons motel " Stagecoach inn " te Monterey ( proper en spotgoedkoop ) zijn we eerst downtown getrokken. Karin had zin in een lekker "stukje" chocolade-cake , waar wij thuis een ganse week zouden van eten... Kwantiteit boven kwaliteit hier ! Hier in Monterey bevindt zich de grootse en beroemste aquarium ter wereld. Eerst doen we de bekende "17 mile drive ", privé terrein in een natuurpark temidden 'le beau monde'. Je kan dit vergelijken met Knokke en het Zwin, waar je dan 10 USD moet betalen om eens te mogen doorrijden... Het moet wel gezegd, het is de moeite waard ! (Prachtige golfterreinen , kusten , ...en gelegen tegen Carmel-zie foto van the missionary - waar Clint Eastwood burgemeester was , nietwaar Ludo?) Langs de westcoast hadden we al gezelschap gekregen van een soort bevers , in Morro Bay de zeeleeuwen en 's avonds in "Old Fisherman's Grotto" te Monterey een chinese kelner...allemaal rariteiten ( de laatste soort dacht dat we van Engeland kwamen ..).Achteraf bleek dat we in één van de top-5 restaurants van California hadden gegeten , en het was deze maal super ! Calemares , kreeftestaart , reuzegarnalen , tongfilet , coquilles etc...alles vers en lekker ! Ons hotel bood het voorgerecht aan en het restaurant gaf 25% korting op de wijn.... goed hè ? Nog gauw een Irish coffee getest en dan in de motregen 2km rijden richting hotel. Morgen passen we voor het aquarium... we kiezen dan toch voor een daguitstap in San Francisco ( vooral China-town interesseert me...). Megastad zonder parkeergelegenheid....ben benieuwd ! Groeten aan iedereen die ons volgt .
ps Melanie klinkt goed aan de telefoon , maar een toestel dat ons ook hoort zou wel tof zijn...
Na het ontbijt vertrokken richting Hollywood. Na een goed halfuurtje stonden we al op de Hollywood Boulevard. Vlot gevonden en ondergronds geparkeerd op 100 meter van "The walk of fame" ( zie foto's ). Ter plaatse wat foto's genomen ( Hollywood-letters waren wel wat veraf...) , goeiedag gezegd aan Luke Walker , Spiderman en Superman... en na de koffie nog een spurtje terug gedaan om mijn vergeten laptop te recupereren... Op weg naar onze volgende bestemming ( Santa Maria aan de westkust ) , nog een tussenstop gedaan en een "Buffet House " binnengestapt waar we zoveel mochten eten en drinken als we wilden voor 9 USD pp. ( het eten viel nog mee , de frisdrank smaakte naar chloorwater...) . De keet zat stampvol ( ik schat zeker 300 personen) , en daar wordt toch zeker 30% van het eten nutteloos genomen en weggegooid. Eénmaal aangekomen in Santa Maria hebben we n og een kleine trip gedaan richting Pismo Beach , te vergelijken met Blankenberge... Op de pier gelopen om de Pacific eens op te snuiven en gezelschap gekregen van een pelikaan. Gelukkig reden we nog tot Avila Beach waar het duidelijk properder was en in de zon ( het is hier al heel wat koeler ) een lokaal wijntje gedronken. Vanaf hier beginnen de "vineyards"... Op aanraden van de motel-verantwoordelijke zijn we naar een lokaal visrestaurent getrokken. Karin nam de "surf en turf " (kreeft en steak ) en ikzelf de krab. De chablis hebben we bijna volledig laten staan en mijn krabbepoten waren lauw-koud en smaakten naar....water ! Zo zie je maar..... niet gauw meer advies volgen. Eén lichtpunt.... Kim gaat door naar de finale !
Rond 8u30 Palm Springs verlaten , pokkeheet en toeristisch oord.... Omstreeks 10u30 komen we aan in Anaheim, thuisbasis van Disney. Vanaf de betaalparking alles perfect georganiseerd , ongelooflijk goed zelfs... We krijgen aan de kassa badges als "first visitor" opgespeld , anderen krijgen "birthday" , of "just engaged"... De ganse dag Disneyland doorkruist . Vele attracties zijn identiek aan Disney Parijs...zelf vind ik ze in Parijs zelfs beter en gewaagder voor de ouderen onder ons, maar ja..dit is hier de bakermat van Disney , voor jong en oud. Jammer genoeg was "honey, I shrunk the kids" gesloten vandaag, maar ik moet al bij al niet klagen... ik heb nooit langer dan een kwartier moeten aanschuiven.... Rond 17u verlaten we hat park richting beverly Hills . We wilden absoluut eens door Rodeo Boulevard rijden, maar echter niet gevonden....vreemd. Wel door de chique buurten gereden met alle winkels en boetieks richting Woodland Hills waar we ons hotel hadden geboekt. 8-vaks-banen ( enkel ) en nog file !!! Rond 19u30 aangekomen moesten we gelukkig maar de straat oversteken om een goed Italiaans restaurant te vinden ( en het was echt goed! ). Het is nu 22u30 en het wordt tijd om te dromen van Minnie ( niet verder vertellen aan Karin ). Sleep tight folks !!!
donderdag 10 september, een dag voor het herdenken van de aanslagen..
Opnieuw vroeg uit de veren en in de binnenstad naar een ontbijthuis. Pannekoeken besteld , koffie , yoghourt en een smoothie... Naar gewoonte mega-porties, maar geen probleem.... je neemt gewoon alles mee in een doggie-bag. Een fikse rit vandaag en rond de middag even geposeerd net over de grens in California (Blythe , aan de Colorado-rivier ). Onderweg voor de tweede keer over stukken platte band gereden ( zal ook aan mijn wagen geen deugd gedaan hebben ) , maar gelukkig niks aan de hand. Liever geen panne hier want we bevinden ons hier midden woestijnland en dus minstens 45C° warm. We besluiten een ommetje te maken door Joshua Tree Park. 60 km lang en prachtig dor landschap. Vanaf hier rijden we door naar onze eindbestemming Palm Springs , een mondain oord bekend omwille van zijn golfterreinen en windmolenparken in de midden van de woestijn. Het 'Best Western' hotel valt goed mee en samen met andere Belgen nog een zwempartijtje gedaan... Na wat te hebben uitgerust ( toch een rit van 500km vandaag ) zijn we wat gaan eten in "The Chop Restaurant " . King Crab met Filet Mignon , niet slecht... en de Syrah van de Monterey wineyards mocht er ook wezen... Linda heeft ons zeer goed bediend ... Jammer dat de espresso-machine "kaputt' was, dus maakten we nog een afkoelende wandeling ( 40C°) temidden een belachelijke toeristische braderie... Ik rust nog wat uit onder een mooie palmboom die bij nader zien een GSM-mast blijkt te zijn.... Met wat geluk staat morgen Disneyland op het programma... wie weet...
Na en bezoekje aan het 'oude ' centrum van Scottsdale( 1 straat van 400 meter ) hebben we ons voor de eerste keer neergevleid aan de toog van een echt amerikaans café met terras waar je de hele tijd beneveld wordt om de hitte weg te houden. Na wat Budweisers richting hotel, want iedereen zit er hier opgekleed uit.... Gewisseld van kledij trekken we de hoek om naar de Japanees die , het moet weeral lukken , zijn jaarlijks bestaan viert... De tent ( annex club en hotel ) zit stampvol en we moeten een half uurtje wachten ( het is uiteindelijk een uur geworden...). Na een fantastisch lekkere mojito en wijntje mochten we ons aan de eet-toog zetten waar de sushi-meetsers aan het werk zijn. Zeer goede en vlotte bediening en het eten was zééééér lekker. Tegen de gewoonte in gaan we gaan slapen tegen een onmenselijk laat uur, nl. 23u....
Vroeg uit de veren (6u) en na het ontbijt naar de Grand Canyon. Onderweg zo goed als geen stopplaatsen en omstreeks 10u30 al ter plaatse.We spenderen de nacht in Grand Canyon Village en de (vol)geboekte Lodge valt heel goed mee. We slapen 20 meter van een 400 meter diepe afgrond en zijn getuige van hallucinante dieptes en vergezichten. Van hieruit kan je bergtoppen op 100 km afstand zien ! We maken er een wandeling langs de rim , de grotere rim-wandeling van 4 uren laten we aan ons voorbij gaan. Veel te steil, veel te diep , amper een halve meter verwijderd van de dood en geen goesting om te struikelen over een tegenligger (of zij over mij ).
Opnieuw maken we gebruik van de goed georganiseerde shuttle-diensten en zien zo de canyon uit bijna elke mogelijke hoek, Colorado-rivier incluis. Tegen de late namiddag mogen we onze kamer in en maken we ons klaar om de zonsondergang te zien . Opnieuw heeft de bejaarde medemens fitter dan ooit het gehele pad ingepalmd om de beste foto te maken. Gelukkig konden we nog een mooi plekje bemachtigen en na het kleurrijke schouwspel bezoeken we het lokale restaurant waar de kelner een tajine voorstelde, een gerecht uit het Midden - Oosten met spaanse rijst en mexicaanse tortillas enfin, het ging nog Nadien de melkweg bewonderd in gezelschap van wasberen ,herten en vleermuizen
Morgen meer nieuws uit de bewoonde wereld , Scottsdale bij Phoenix !
Woensdag 9 september ,
Opgestaan om 5u45 om de zonsopgang mee te maken . Heel fris deze morgen , bewolkt en toch het halve dorp wakker om dit schouwspel mee te maken. We checken rond 7u uit en onze eerste stop is Flagstaff , vlakbij de hoogste bergtop van Arizona ( San Francisco Peaks ). Na een fokkietje bij Starbucks rijden we doortot Scottsdale . We doorkruisen Phoenix en na heel wat zoeken in Scottsdale zelf vinden we eindelijk ons hotel ( ondanks GPS ). Zeer mooi modern hotel met alles erop en eraan. We bezoeken de plaatselijke supermall en eindelijk hebben we in een eerste fastfood- chinees kunnen lunchen.
Scottsdale is een mooie moderne stad met prachtige winkels en horeca . Het is abnormaal warm (ook pokkewarm genoemd, 45C°) en rusten wat uit om na een sprong in het zwembad er vanavond tegenaan te gaan !Tot later .
Deze morgen (maandag 7-09) vroeg vertrokken na goed ontbijt . Van Tropic via Kanab ( ook Little Hollywood genoemd ) richting Page gereden. Amper 5 km van Lake Powell en zijn bestaansreden te danken aan de dam Glen Canyon. Vlakbij is er ook nog een centrale die aan 1 miljoen gezinnen electriciteit levert , waardoor Phoenix en Denver op de kaart staan... Page heeft gelukkig nog wat te bieden qua restaurants en winkels... Via de toeristische dienst begeven wij ons ( na een burger in Dennys ) richting natuurpark om na een korte stop op de dam, een boottochtje te maken op het meer Lake Powell. In gezelschap van de lokale overrijpe jeugd ( ouder dan 70, een beetje hetzelfde als de septembermaanden aan onze kust ) hebben we dan een zeer mooie boottocht gemaakt tussen de rotswanden van de canyons in dit kunstmatige meer met meer aan oevers dan de volledige westcoast ! Moe maar voldaan richting hotel om nadien bij de lokale Italiaan lekker te hebben gegeten ( en gedronken ). Vanavond zal de antibiotica geen effect hebben op Karin... die dikke kaak ziet er niet fraai uit... Morgen beter dan maar ?
P.S. Morgen verblijven we miden in het park van de Grand Canyon . Dit betekent puur natuur en dus geen T.V., geen Airco en waarschijnlijk dus ook geen internet . Tot overmorgen dus ???
Gisteren een zeer slechte internetverbinding , dus pas nu kan ik mijn verhaal doen... Zondag 6-09 , vroeg vertrokken uit Cedar City en omstreeks 11u aangekomen in Bryce . De wagen aan de kant op de parking van Ruby's Inn en met de gratis shuttle naar het park. Een prachtig schouwspel van roodgekleurde rotsformaties , waarin we beiden zijn afgedaald ( De Navaja-loop ) . Steil naar beneden langs een smal pad tussen toeristen van om het even waar , maar ook steil naar boven... Pompaf en dorstig dan maar gaan pauzeren in Bryce Lodge , een restaurant annex hotel in een soort houten chalet. In de namiddag nog wat rondgetourd in het park en nadien op weg naar "Tropic" , ongeveer 20km van het park. Ons verblijf in "deluxe" lodge aldaar , was sober , maar wel verzorgd. In dit dorpje was er gelukkig toch één deftig restaurant , waar we zelfs onze eerste steak op terras konden verorberen, samen met een fles merlot van de enige wijngaard in gans Utah. Nu kregen we dan wel wat alcohol , 's middags niet omdat we niks van eten hadden besteld...dus geen wijntje of biertje... Doctor Pepper Diet is ook niet slecht en de gratis "refill" doet deugd ! De lekkere Rib-eye-steak was wel wat afgekoeld na een babbel met een koppel uit Merelbeke. Die Hollanders uit Utrecht vielen ook mee , vooral omdat ze Gent de mooiste stad vonden. Wij moesten wel heel hard nadenken om iets positiefs over Nederland te kunnen zeggen... Straks voeg ik het verslag toe van wat we vandaag hebben beleefd.... see you folks !!
Deze morgen om 7u30 vertrokken naar de Hoover-dam. Moest er van komen...wispelturige GPS en wegenwerken hebben ons zeker een uur doen verliezen . In Boulder City op zijn amerikaans ontbeten ( scrambles eggs , bacon en een soort gefrituurde rösti ) , nog naar de supermarkt geweest om een tray waterfelsjes en frigobox met ijs en dan op weg richting Hoover-dam. De moeite waard om te zien en de zoveelste controle neem je erbij... Terug dan richting Las Vegas om dan een rit van 250 km te doen naar Zion Park. Daar aangekomen konden we na aankoop van een toegangspas ( goed voor één wagen met 2 inzittenden gedurende een heel jaar voor alle nationale parken , 80USD) gebruik maken vann speciale busjes die zowel het dorpje Springdale als het Park zelf aandeden, met de nodige uitleg onderweg en tussenstops. Elke 8 minuten kan je een nieuw busje nemen.. Goed georganiseerd en heel vriendelijk die rangers... Na ons bezoek aan dit mooie natuurpark nog een 45-tal minuten gereden richting Cedar City waar ik Super8 geboekt had. Echt een probleem in deze regio deftige hotels te vinden en zoals verwacht is ook dit hotel wat verouderd... Doodop rijden we nadien nog eens de hele "road" af op zoek naar een deftig eetgelegenheid om dan te stranden vlak naast ons hotel. Elk een stevige maaltijd en een glas wijn ... doet deugd , maar maakt ons niet frisser... We krijgen nu pas in de gaten dat het in Utah blijkbaar nog eens een uurtje later is, slapen dan maar ! Morgen komen de foto's ( te vermoeid nu ) ....
s morgens vroeg naar het internationaal station te Melle en om 8u40 doorregend op de trein gestapt richting Zaventem. Zeer vlot ingecheckt bij de lowcost-maatschappij US Airways ( eigenlijk pas nadien ontdekt ) enom 13u de startbaan opgetaxied
Tegen alle verwachtingen in toch wel ruime plaatsen . Alle softdrinks ( blikjes 33cl) , koffie , theeen fruitsap gratis . Een dekentje en hoofdkussentje voor iedereen . We zijn klaar voor de eerste vlucht naar Philadelphia en zullen daar 8,5 uur over doen.Na een lekkere warme lunch en voor aankomst nog een warm broodje aangeboden te hebben gekregen , zijn we benieuwd hoe de controle na landing zal verlopen
Zoals verwacht strenge controles op een toch wat verouderde luchthaven. Snuffelhonden wordente pas en onpas tussen je benen en bagageuitgestuurd! Een 5 tal koppeltjes staan voor ons aan te schuiven om de douane te passeren.
Met de nodige documenten in de hand ( in te vullen op het vliegtuig vraag mij af waarom ik eigenlijk dan Esta online moest invullen ) is het dan na 45 minuten (!!!) eindelijk aan ons. Een kwartier lang ondervraagd , fotootje van onze ogen , duimen en beide4 vingers gescand Vriendelijke douanier wel, maar ja .erg traag !
Opnieuw bagage halen , opnieuw door de controle amaai . Van de 2,5 uur tussenstop bleef amper een half uurtje over ! Eindelijk kunnen we terug inchecken met finale bestemming Las Vegas ! Hier wel met zeker een half uur vertraging opgestegen..heb nog nooit zo een lange wachtrij aan vliegtuigen gezien op de startbaan.
Het is nu bijna 2u s nachts in België en zit hier op het vliegtuig in het zonnetje mijn voorlopig verslag te typen. Hopelijk gaat het wat vooruit nu .
Nu is het 23 u en doodop gaan we slapen. Alles verliep ongelooflijk vlot in Macarran Airport te Las Vegas . Met de shuttle naar het huurwagenpark en na de gebuikelijke verkoopspraatjes bij Avis , na 10 minuten al in ons hotel. Gauw nog wat fastfood gaan eten en morgen hopelijk fris wakker !
.
