We verlaten de kust en trekken terug land inwaarts. Vandaag een relatief korte trip. Ttz een dikke 300km, alleen heb je daar op de gravelwegen wel wat tijd voor nodig. We rijden eerst langs skeletoncoast. De kust is bekend om de vele scheepswrakken die er liggen. Schepen die ooit probeerden aan land te geraken, maar da’s hier niet zo simpel. Er is een serieuze stroming en aanmeren gaat hier niet. Je komt trouwens direct in de duinen terecht. Maar we hebben dus wel 1 wrak gezien. Onmiddellijk kwamen er vier mannen op onze auto af om ons wat halfedelstenen en mineralen te verkopen. Meer uit medelijden dan omdat we zo’n stenen willen, hebben we er dan maar enkele gekocht. Eens landinwaarts zien we terug de zon, geen enkele wolk meer, en wordt het weer warm. Voor t eerst zien we ook wat meer mensen. Langs de kant van de weg staan er kraampjes waar er nog meer stenen verkocht worden. We komen ook de eerste himba’s tegen. Zij verkopen vnl juwelen (en daar kan ik niet aan weerstaan :p). Ze zijn wel al heel commercieel; je moet afdingen (serieus afdingen) en voor een foto vragen ze ook geld. In de namiddag komen we toe in camp kipwe. Onze lodge voor 2 dagen. Heel speciaal; allemaal hutjes. Maar nog meer speciaal is de badkamer: die is in openlucht! We hebben de douche intussen getest (en de wc uiteraard ook, maar daarover geen details) en die viel heel goed mee! Deze avond werden we ook weer getracteerd met een prachtige zonsondergang, tesamen met de bijhorende aperitief :D

Onze wekker loop om 5u30 af! En dat op vakantie. Maar t is wel de moeite waard: we gaan op zoek naar de woestijnolifant. Waarom we daarvoor zo vroeg opmoeten is een raadsel dat al snel opgelost wordt! Je vindt die olifant niet zo gemakkelijk. Na 2 uur zoeken, niks, nadda, noegabollen L Maar ons geduld wordt toch beloond. We komen 2 lokale jongens tegen en die hebben de olifanten net gezien. Ze brengen ons naar 2 kuddes: die van Rosie en die van Oscar. In totaal 13 olifanten. En die blijven rond ons lopen en showen. Echt super!!! Ons vroege opstaan wordt beloond. Na de olifanten rijden we nog verder door om oa de welwichia's te zien (tja, af en toe oeroude planten, moet ook kunnen)

In de namiddag trekken we naar Twyfelfontein en bezoeken er de oude rotstekeningen van de bushmen. Ook zien we de organpipes en de burned mountain. De laatste 2 vielen wel wat tegen...

We sluiten onze dag af met... een sundowner :D

25-07-2015 om 23:16 geschreven door kristien

Van Moon Mountain Lodge is het weer een lange rit van 350 kilometer over gravel roads tot Swakopmund. We maken een stop in Solitaire. Eens een tankstation met een bakker die appeltaart verkocht. Nu een bekende toeristische plaats waar je moet gestopt zijn. Zeker als je t gelijknamige boek gelezen hebt. Maar het klopt. De appeltaart is zeer lekken!!!

Swakopmund is de tweede grootste stad van Namibië, gelegen aan de zee aan de “skeleton coast” (groot is hier relatief, alles is op wandelafstand).  Hier gaan we in de namiddag “sandboarden” met Silvanus, Armando en co.  Pijlsnel de hoge duinen af op een kartonnen plaat... erg leuk maar met de nodige schaafwonden en van onder tot boven onder het zand... Het naar boven klauteren op de hoge duinen is er wel wat te veel aan... we hebben die mannen geadviseerd om toch minstens een ankerliftje te installeren :p Mathias kan snowboarden, en is dan op een (wat versleten) snowboard naar beneden gegleden.

22-07-2015 om 23:57 geschreven door kristien

’s morgens vroeg moeten we helaas afscheid nemen van onze fantastische lodge en ons “personeel” Saki, Ivan en Noma.  We rijden in de richting van Sossusvlei, waar de hoogste duinen ter wereld te vinden zijn.  We beklimmen duin 45 onder een snijdende wind en bewonderen “big daddy”, met 475 meter de hoogste duin in Sossusvlei en de deadvlei met dode bomen van meer dan 100 jaar oud.  Dan snel verder tot de Moon Mountain lodge; tenten op palen gebouwd tegen een heuvel en enkel te bereiken met 4x4, met een fantastisch zicht op de savanne...

22-07-2015 om 00:10 geschreven door kristien

Eindelijk terug Wifi (in Swakopmund); we kunnen onze (connectivity) schade dus terug inhalen....

’s Morgens uit Luderitz vertrokken naar Kolmanskoppe, een verlaten mijndorp uit de tijd dat de Duitsers hier naar diamanten zochten en dat nu langzamerhand door de woestijn terug wordt ingenomen... veel foto’s genomen.  Dan op weg naar Wolwedans private camp; de reden waarom we ooit besloten hebben om naar Namibië te gaan.  Een rit van 7 uur over de befaamde Namibische gravel roads waarbij we, na nog een gekke Nederlander geholpen te hebben die met zijn auto vastzat in het zand, in het donker aankomen in Wolwedans.  Hier worden we opgewacht door onze privé gids, butler en kokkin... fantastische lokatie en een fantastische ontvangst...

’s Morgens vroeg uit de veren (4:30 hr!) voor een rit van anderhalf uur naar de vertrekplaats voor een ballonvaart over de woestijn.  Schitterende vergezichten over de woestijn met vakkundige uitleg door Marnie, een Zuid-Afrikaan die de ganse wereld afreist om ballonvaarten te organiseren.  Als afsluiting van deze fantastische ervaring een Champagne ontbijt in het midden van de woestijn...

De rest van de dag relaxen we in onze private lodge met als afsluiter een game drive en sundowner (met onbligate gin tonic) in het midden van het Namibrand natuurreservaat...  Een ervaring om nooit te vergeten...

21-07-2015 om 00:00 geschreven door kristien

17-07-2015 om 23:03 geschreven door kristien

Onze volgende stop is Fish River Canyon. Gisteren hebben we er bijna de hele dag over gedaan om hier te geraken. Zandwegen, asfaltwegen, stenen... je rijdt hier niet tegen 100 per uur!

Onderweg zijn we ff gestopt aan het kokerboomwoud. En ook de giant’s playground.

Eens aangekomen in fish river, wachtte ons een prachtige zonsondergang!

Vandaag hebben we de fish river canyon zelf bezocht (de 2e grootste canyon naar t schijnt, alleen grand canyon zou groter zijn). We moesten al vroeg op om dan met onze jeep en gids de canyon in te rijden. Alleen de weergoden zaten ni echt mee. T was echt koud vandaag (t is hier dan ook winter he!) en bovendien heeft het geregend. Er valt hier per jaar 50mm water, en vandaag is daar toch wel 2mm van gevallen :p Enige voordeel: we werden op prachtige regenbogen getracteerd.

Onderweg was het rijden zelf al een avontuur. Smalle paadjes waar je eigenlijk te voet sneller (en veiliger??) op vooruit geraakt! We kregen ook weer veel flora en fauna te zien (kudu, klipspringers, ... ).

Morgen rijden we verder naar Luderitz. Naar zee...

16-07-2015 om 21:50 geschreven door kristien

We bevinden ons in de Kalahari woestijn. Gisteren zijn we na een nachtvlucht heel vroeg in Windhoek geland (4.40 hr). We werden daar al direct op de luchthaven ontvangen door een groep Herero’s. Blijkbaar zijn er stamgenoten naar Duitsland achter centen geweest, en dat vroeg wel om een hartelijke ontvangst bij hun terugkeer, met bijbehorende zang en danspassen. Of ze ook centjes gekregen hebben??? Wie weet zij wel en de Grieken niet :p   De Herrero zijn vooral veehouders en de vrouwen hebben allemaal traditionele klederdracht gebaseerd op vee; hoofddeksels met “hoorns” en opgevulde rokken om de dikke billen van een koe voor te stellen...

In Windhoek hadden we eerst een koffietje en ontbijt met Timo van Atelier Africa. Hij heeft onze trip nog eens overlopen en ons naar de supermarkt geleid. In onzen bus zit een koelbox gevuld met drank :D

Els was de chauffeur van dienst. Zij heeft ons veilig naar onze lodge geleid, over wegen in aflopende staat van aanleg; eerst asfalt, dan kiezels, dan zand..... In de namiddag stond er al direct een safari (gamedrive) met sundowner op het programma. Het krioelt hier van de oryxen (ook s avonds op ons bord, echt lekker!!!) en springbokken. Die zitten hier nu op een paar meter van mij! Maar we hebben ook een leeuw gezien, struisvogels, zebra’s, ...

De rit eindigde met een prachtige zonsondergang. Aangevuld met een drankje (gin tonic) en een hapje (“Simba” chips) uit de koffer van de jeep. Ik denk dat ik dat hier wel kan gewoon worden!!!

Onze eerste dag was geslaagd. Het is hier ’s avonds heeeel koud, maar ze lossen dat hier op met... een warmwaterkruik. Lekker warm.

Vandaag startte onze dag met een wandeling met de bushmen (San), waarbij ze uitleggen hoe ze vroeger jaagden en leefden van wat ze in de Kalahari vonden. Ok, wel een redelijk toneelstukje, maar wel leuk. Nadien zijn we met quads gaan rijden. Ookal ‘ben ik daar ni voor’, het was echt leuk. En eigenlijk ni altijd gemakkelijk! Om die duinen op te geraken, moet je wel ‘gas durven geven’.

De namiddag was veeeeel rustiger. We hebben wat in de zon gelegen aan het zwembad. Niet er in, want het water is echt veel te koud. Door de koude temperaturen ’s nachts (rond 5°C) kan het water niet opwarmen.

Morgen reizen we verder naar fish river canyon. Een hele dag rijden...

14-07-2015 om 19:12 geschreven door kristien

11-07-2015 om 15:00 geschreven door kristien