Mijn mondeling examen Duits is vrij goed gegaan buiten enkele grammatica foutjes en wat foutjes bij het uitspreken van enkele woorden, maar ik vond het al een hele prestatie. Ben namelijk helemaal niet zo goed in Duits en ik vind het fijn dat mijn inspanningen beloond werden. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mijn gesprek met Erick ging anders niet echt zo goed als ik gedacht had. Hij heeft me verteld dat hij niet meer zeker is van zijn gevoelens voor mij. Plotseling vindt hij dat we niet voor elkaar gemaakt zijn, dat hij niet zijn leven met mij kan doorbrengen omdat we te verschillend zijn. IK hoorde alles wat hij zei, maar kon nergens in mijn hele lichaam de moed vinden om iets terug te zeggen. Het is gedaan we kunnen elkaar niet meer zien, de woorden drongen stilletjes tot me door. Voor ik het wist had Erick het Café waar we hadden afgesproken verlaten en zat ik daar helemaal alleen. Ik wilde mijn verdriet niet aan de hele wereld laten merken en heb naar mama gebeld of ze me kon komen ophalen.

Die avond heb ik ik niets anders gedaan dan mezelf opgesloten in mijn kamer en de hele tijd geweend. Al goed dat ik geen huiswerk had.