Ik ben vaandag naar Erick thuis gegaan, ik weet dat hij me verteld had dat hij het druk had, maar ik moest hem spreken.Ik kon aan niets anders meer denken dan aan onze relatie die er voor het moment niet goed voorstond, althans dat vond ik toch. Nu heb ik er toch wel spijt van om hem te zijn gaan opzoeken. Toen ik aanbelde, vertelde zijn moeder dat hij niet thuis was en dat hij haar verteld had dat hij met mij iets ging drinken.Ik kon mijn oren niet geloven,hij had duidelijk zijn moeder voorgelogen en mij ook, wat een bedrieger. Ik heb toen elk café in de buurt doorgezocht op zoek naar hem, maar ben hem nergens tegengekomen.Nu kon ik helemaal al aan niets anders meer denken.
Heb die avond niet veel meer gedaan, heb gegeten en naar mijn kamer gegaan.
Doordat ik helemaal vergeten was mijn baas te verwittigen dat ik mijn voet bezeerd had en niet tijdig vervangen kon vinden, ben ik met die blok aan mijn voet gaan werken. Gelukkig hadden ze in de viswinkel een hoge kruk staan en was het niet echt druk zodat ik, wanneer ik niets te doen had, kon gaan zitten. Omdat het niet zo druk was mocht ik ook om half een naar huis. Ik was best wel uitgeput toen ik thuiskwam en had niet zoveel zin iets te gaan doen. Ik heb me dan maar aan tafel gezet en de rest van mijn huiswerk voor maandag gemaakt.
Toen ik die avond nog steeds niet van Erick gehoord had, heb ik hem dan maar opgebeld. Hij gaf een heel vage uitleg waarom hij niets meer van zichzelf had laten horen, maar zei dat ik mij absoluut geen zorgde hoefde te maken. Toen ik vroeg of hij zondag iets met me wilde doen zei hij dat hij geen tijd had. Dit vond ik heel raar en heeft mij aan het denken gebracht. Ik maakte me toch zorgen ookal zei Erick dat dit voor niets nodig was. Ik kon er niets aan doen maar ik werd er echt emotioneel van en ben die avond weenend in slaap gevallen.
Doordat mijn voet nog steeds in de pleister ligt, hoefde ik niet mee te doen met L.O. en mocht ik op het secretariaat blijven. Daar kon ik al wat huiswerk voor maandag maken want ik heb heel wat te doen tegen die dag. Ik slaagde erin mijn mondeling examen van Duits voor te bereiden en een samenvatting te maken van de belangrijkste dingen voor het examen van godsdienst. Eigenlijk is het examen van godsdienst open boek maar het is makkelijk als je alles al eens doorgelezen hebt en aantekeningen hebt gemaakt van de belangrijkste dingen, dat zorgt ervoor dat het examen vlotter verloopt.
Toen ik thuis kwam herinnerde ik me dat ik zaterdag moet gaan werken en dat ik niets meer van Eric had gehoord sinds zondag. Ik vond het raar dat dat me nu pas opviel en dat ik er niet eerder bij had stilgestaan.
Op school viel alles wel mee,buiten dat ik weer te laat was opgestaan en me had moeten haasten. We hebben verder gekeken naar de film Intacto bij spaans, ik begrijp er al een beetje meer van, maar ik vind het maar een rare film.Bij godsdienst hebben we ook een film gezien 'La vita e Bella'. Ik vind het zo'n mooie film.
Vandaag waren ook mijn twee neefjes jarig, na school ben ik meteen naar hun verjaardagsfeestje gegaan. Die twee zijn zo schattig, twee jaar zijn ze nu en het zijn echte deugenieten. Jammer genoeg kon ik niet lang blijven, ik moest nog een test van wiskunde voorbereiden en een taak van frans afwerken. Gelukkig was ik op tijd klaar zodat ik nog naar de Jeugd van tegenwoordig kon zien voor ik moest gaan slapen.
Wat een rotdag .Eerst was ik nog ontzettend gelukkig dat het woensdag was, maar later veranderde mijn gemoedstoestand heel fel . Het eerste lesuur viel meteen al tegen vermits ik de test van Frans terug kreeg en echt heel erg hard gebuisd was. Niet veel aan te doen, buiten dan toch misschien echt bijlessen nemen. Nederlands en Engels vielen wel mee. We kregen wel een onaangekondigde toets bij Spaans, omdat we de les daarvoor iets te luidruchtig waren geweest en natuurlijk was ik de vorige les er niet met mijn gedachten bij dus de tweede onvoldoende die dag was binnen. En alsof dat nog niet genoeg was kreeg ik die namiddag een telefoontje van Eric dat hij niet kon komen. Wat raar, moet ik mijzelf zorgen beginnen maken? Dit is de eerste keer dat me zoiets voorkomt .. Ik bedoel met Eric dan, normaal zegt hij nooit iets af. Pfff voel me zo slecht. Heb de hele dag niets anders gedaan dan mezelf afgevraagd of er iets mis is en wat er dan ook mis zou kunnen zijn.. Ga al weer een vroeg naar bed ... hoop dat ik kan slapen tot morgen
Vandaag zijn we met onze klas naar het asielcentrum geweest in de namiddag, daar hebben we een film gezien over de toestanden in Rwanda. Ik vond het een verschrikkelijke film. Bij het zien van de beelden kreeg ik tranen in mijn ogen. Zon gruweldaden waren het! We hebben ook met een vluchteling gebabbeld. Het was een heel interessant gesprek. Hij heeft verteld waarom hij is gevlucht, hoe hij in België terecht is gekomen,enz.
Thuis aangekomen was ik bekaf ik had de bus moeten nemen, omdat ik geen auto meer kan rijden nu met mijn ingepakte voet en mama en papa moesten werken dus die konden mij ook niet afhalen. Ik moest dan nog eens een heel eind lopen van de bushalte naar huis. Op de bus kwam het me ineens te binnen schieten dat ik morgen eindelijk Eric terug zie, wat heb ik hem gemist.
Thuis gearriveerd heb ik mijn natuurwetenschappen geleerd, nog wat Tv gezien en ben vervolgens gaan slapen.
Vandaag heb ik mijn mondelinge creatieve opdracht moeten voorbrengen in de klas. Het was eigenlijk wel stressen. Ik doe dat niet zo graag vooraan in de klas staan. Dan zijn alle ogen op mij gericht en voel ik me erg ongemakkelijk. Ik zou dus nooit leerkracht worden. Maar het viel best mee. Voor deze opdracht had ik het boek Rode rozen en tortillas gelezen. Ik vond het een prachtig boek, heel emotioneel, daar hou ik van. De rest van de lesuren vlogen voorbij en voor ik het wist zat deze schooldag er alweer op.
Niemand had extra huiswerk opgelegd dus heb ik me languit voor de Tv gelegd en naar de seizoensfinale van lost gekeken. Lost is mijn lievelingsprogramma. Hierna ben ik gaan slapen.
Langetermijnopdracht
