Doordat ik helemaal vergeten was mijn baas te verwittigen dat ik mijn voet bezeerd had en niet tijdig vervangen kon vinden, ben ik met die blok aan mijn voet gaan werken. Gelukkig hadden ze in de viswinkel een hoge kruk staan en was het niet echt druk zodat ik, wanneer ik niets te doen had, kon gaan zitten. Omdat het niet zo druk was mocht ik ook om half een naar huis. Ik was best wel uitgeput toen ik thuiskwam en had niet zoveel zin iets te gaan doen. Ik heb me dan maar aan tafel gezet en de rest van mijn huiswerk voor maandag gemaakt. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Toen ik die avond nog steeds niet van Erick gehoord had, heb ik hem dan maar opgebeld. Hij gaf een heel vage uitleg waarom hij niets meer van zichzelf had laten horen, maar zei dat ik mij absoluut geen zorgde hoefde te maken. Toen ik vroeg of hij zondag iets met me wilde doen zei hij dat hij geen tijd had. Dit vond ik heel raar en heeft mij aan het denken gebracht. Ik maakte me toch zorgen ookal zei Erick dat dit voor niets nodig was. Ik kon er niets aan doen maar ik werd er echt emotioneel van en ben die avond weenend in slaap gevallen.