1 x Belgisch kampioen op de weg cat A VWF 1 x Belgisch kampioen op de weg cat C LFT
1x Belgisch kampioen op de weg LWU cat D
1 x BeNeLux kampioen op de weg WAOD cat B
24x provinciaal kampioen
Elite z/c en amateurs/masters WBV, lft en lwu, en wbv MTB
7 x Kampioen van vlaanderen 5x LRC veldrijden en 1 maal WBV veldrijden
SAMEN GOED VOOR 62 KAMPIOENENTRUIEN
167 overwinningen in vlaamse cyclocrosscup
15 x veldrit Maldegem ( parkcross)
13 x veldrit Knesselare
12 x veldrit Beernem
11x veldrit Eeklo waaronder 1 x bij elite
11x veldrit Assenede
11 x veldrit Zelzate
10 x veldrit Varsenare
11 x veldrit Ardooie (wbv)
8 x veldrit Balegem
14 x eindwinnaar van de vlaamse cyclocrosscup
5 x wegwedstrijd Spiere Helkijn ( 3x liefhebbers, 2x lwu)
53 kampioentruien
11 medaille's op BK veldrijden ( wbv) ...5 x Goud, 5 x Zilver, 1 x brons
2 x zegekoning bij de liefhebbers ( elite z/c) in het veldrijden met 13 en 15 overwinningen
Sportman van het jaar 2004 in Maldegem
Etc, etc.....
MARIO LAMMENS Belgisch zegekoning met 707 overwinningen
12 X WERELDKAMPIOEN VELDRIJDEN UCI / VWF/ LRC 9 X EUROPEES KAMPIOEN 18X BELGISCH KAMPIOEN 7X KAMPIOEN VAN VLAANDEREN Volg hier de verhalen van de Belgische zegekoning aller tijden in het wielrennen
02-12-2022
3 DEC LICHTERVELDE.................................616e OVERWINNING
Dit weekend kondigde zich zeer druk aan, vandaag in de voormiddag Lichtervelde bij cycling vlaanderen, vanmiddag Wortegem en morgenmiddag Houthulst
Doseren is dus de boodschap.
Ik startte matig en bekeek het een beetje vanuit de achterste regionen
Theo David, Dirk De Keerle en Hubert Kockaerts waren de eerste laagvliegers
Ik liet mezelf een beetje in toom komen en na de openingsronde begon ik op te schuiven.
Bij de tweede passage in de draaikolk stak ik de leider in de wedstrijd David voorbij en probeerde een solo te rijden tot het einde
Mede door de pech van Theo lukte dit makkelijk. Hubert Kockaert was knap 2 voor zn ploegmaat bij cyclingteam Taelman Jean Haverbeke
Vlug de fietsen kuisen en de auto in richting Wortegem waar om 14u al het startschot gegeven wordt
02-12-2022 om 00:00
geschreven door Mario
25-11-2022
25 NOV VICHTE WK....................................615e OVERWINNING
3 jaar na de eerste uitgave en na een periode van corona vandaag terug een avondveldrit met kunstlicht te Vichte
Deze keer werden de inrichters beloond met de organisatie van het wereldkampioenschap lrc
Het spreekt voor zich dat dit voor de Lammie's één van de hoofddoelen van het seizoen was.
Na mijn titel van kampioen van vlaanderen en de Belgische titel stond er dus vandaag terug een kampioenentrui op het spel
Ik startte niet met mn beste fiets want ik moest binnen 14u al terug aan de start staan in het waalse Flemalle
Keuze's maken is hier dus de boodschap
Theo David opende als vanouds sterk gevolgd door Rudi Wille en Dirk De Keerle
Ik volgde zonder diep te gaan en nestelde me net voor de lange wegstrook in het spoor van koploper David, toen we terug het veld indoken waren we met 2 weg
Ik aarzelde niet en liet David in de steek en begon aan een zeer makkelijke solo die me halfweg een minuut voorsprong gaf.
De Keerle was de eerste achtervolger maar op het zeer technische parcours leefde ik me uit
Ik behaalde een 10 wereldtitel uit mn carriere, uiteraard steken de 3 UCI titels bij de masters er ver boven uit maar ook deze trui zal ik een jaar lang graag showen
Theo David vervolledigde het Belgische podium en een feestje in de feesttent kon niet achterblijven
Die andere Lammie junior won ook de wereldtitel, bij hem was het zijn 2e uit zijn carriere
Hij is koning in het pieken naar top-momenten, van wie zou hij dit geleerd hebben ;-)
25-11-2022 om 00:00
geschreven door Mario
20-11-2022
20 NOV ARDOOIE WATERBEK.................614e OVERWINNING
Ardooie waterbek is sinds enkele jaren een nieuwe organisatie onder de vleugels van hoofdsponsor Tomabel, verdeler van dagverse groenten en fruit
De veldrit situeert zich op exact dezelfde locatie als de A cross die we jaarlijks in oktober rijden
Eerlijkheidshalve was de omloop vandaag veel knapper opgebouwd door echte kenners. Het was een waar genoegen op de mooiste omloop tot nu toe te mogen ons ding doen
Tom Dhooghe duikte als eerste het veld in met Belgisch kampioen Guido Verhaegen, sinds kort van de knieblessure verlost, en mezelf in zn spoor
Verhaegen nam snel over nog voor de eerste technische stroken eraan kwamen. Ik mocht niet aarzelen want wie Guido 10 meter geeft ziet hem niet meer terug
Ik nestelde me in zijn wiel en al vlug waren we met twee weg.
Ik voelde toen al dat ik een begenadigde dag had en moest mezelf intomen om niet over te nemen
Op de eerste drassige strook nam ik voorzichtig het commando over van de kampioen, op de schuine kant moest Guido echter van de fiets waar ik kon blijven rijden
De kloof was er dus al na een halve ronde en dat gaf me echt wel een adrenalinestoot
Ik kon me echt uitleven op zo'n parcours en Guido werd steeds kleiner en kleiner in mn gezichtsveld
Op één ronde van het einde had ik zelfs méér dan 2 minuten voorsprong op mn eerste achtervolger
Door een onoplettendheid miste ik een spoor en knalde tegen een paaltje aan thv de materiaalpost
Even kon ik niet meer rechtop staan maar na enkele seconden kon ik toch mijn weg verder zetten
De overwinning deed de pijn die er op dit moment was naar de vergeetput verdwijnen.
Een zeer deugddoende 27e ovewinning één week voor het belangrijkste weekend van het seizoen met het WK en BK met amper 17u verschil en 250 km te overbruggen
afstand
Nu maar hopen dat de kwetsuur geen roet in het eten gooit
Verhaegen was uiteindelijk 2de op 1'48, Kockaerts Hubert 3e op 4'08
20-11-2022 om 00:00
geschreven door Mario
19-11-2022
19 NOV ARC WATTRIPONT.......................613e OVERWINNING
In het Henegouwe Arc Wattripont woont ook een man die bezeten is van de veldritsport, zijn naam is Julien Pélagie.
Reeds een 7 tal organisatie's heeft hij nu achter de kiezen, sinds enkele jaren op een vernieuwde locatie op de flanken van een grasveld net naast het plaatselijk kerkje
waar het als het regent een leuk crossje is.
En regenen had het de afgelopen dagen gedaan dus voelde ik me wel in mn sas op een wattagecross
Jean Luc Rossignol was met zijn mtb de kopstarter gevolgd door David, ikzelf, De Keerle en Wille
Na één bocht nam ik de leiding en reed van mn vrienden concurrenten weg. Leuk vinden ze het niet maar deze verdienste heb ik voornamelijk aan mezelf te danken
Voor cadeaus moet je niet in de sport zijn
Gemakkelijk reed ik anderhalve minuut weg van Dirk De Keerle en nog iets meer van de verrassend sterke Kristof Roelstraete die uiteindelijk mee op het podium
mocht
De laatste ronde stond de focus al op Ardooie waterbek van morgenvroeg
Voor het podium die pas om 17u30 plaatsvind pas ik. Dat tijdstip vind ik veel te laat, dan lig ik al thuis in de zetel te herstellen met een recuperatiedrankje
19-11-2022 om 00:00
geschreven door Mario
14-11-2022
13 NOV AALTER BK LRC.............................612e OVERWINNING
Na Maldegem deze morgen snel snel naar het sportpark van Aalter voor het Belgisch kampioenschap veldrijden lrc
Ik was toch wel wat vermoeid na het stilvallen en kuisen van de 5 fietsen van mezelf en mn zoon Laudelino
De verkenning van het parcours heb ik aan me laten voorbij gaan omdat ik weet wat we voor de wielen krijgen
Dit heeft echt niets met veldrijden te maken en is gebouwd door mensen die niet weten wat deze mooie sport inhoud
Nu, ik weet dit al jaren maar ook een wegwedstrijd met een crossfiets moet je als alleskunner ook naar je hand kunnen zetten
Rudi Wille, Jean Luc Rossignol, Dirk De Keerle en Engelsman Tim Costello waren de besten in de openingsfase. De benen voelden volledig
verzuurd aan. Twee ronden lang was het Wille die aan kop sleurde.
Ik schoof op van plaats 5 naar 2 en net toen ik daar zat was het voor Wille voldoende geweest, zijn rug begon terug op te spelen en hij verkrampte volledig
ik nam een beetje verplicht door deze aktie de leiding maar trok nog niet door. Dit was het sein voor Costello om de gas open te draaien
Ik was meteen wakker...de hartslag ging terug de hoogte in en ik kwam daardoor in mijn gewone doen
Afwachten had toen geen zin meer en in ronde 3 vertrok ik na een passage al lopen aan de balken
Een eerste kloof is meestal het sein om gewoon op hetzelfde elan verder te blijven fietsen
Het lukte en de verzuurde benen maakten plaats voor een euforisch gevoel. Ik besefte dat ik echt wel een huzarenstukje aan het opvoeren was
Op adrenaline maalde ik het laatste kwart van de wedstrijd af en won met meer dan 1 minuut voorsprong mijn 15e nationale tricolore uit mn carierre
Op handen gedragen door de vele supporters mocht ik de trui in ontvangst nemen van de grote man achter deze organisatie Gorik en co sponsor Kurt De Backer
Dirk De Keerle was uiteindelijk 2e voor de verbazend sterke Jean Haverbeke, beiden west vlamingen
Het spreekt van zich dat er s'avonds nog duchtig gefeest werd
14-11-2022 om 19:20
geschreven door Mario
13-11-2022
13 NOV MALDEGEM....................................611e OVERWINNING
In de vroege ochtend uit de veren voor een zeer belangrijke dag voor mij, ik had gepland om smorgens de parkcross van Maldegem te rijden bij wbv, en
smiddags het BK veldrijden lrc te Aalter daaraan toe te voegen
Beiden zeer belangrijke wedstrijden die ik dus ook met de dikke rode stift had aangeduid bij de seizoensplanning
Om 10u luidde het startschot in een nog door nevel bedekte open vlakte van het park
Ik was super gefocust en al dagen waren alle details qua materiaal, kledij, voeding voor de beide wedstrijden netjes gepland
Ik nam de kopstart omdat het parcours met zijn vele technische passages dit toeliet
Na enkele honderden meters kwamen we al in een eerste zandpassage....de laatsten van de voor ons gestartte reeks hadden we al bij hun nekvel maar
één van hen deed me al meteen in de remmen gaan in de zandstrook waardoor ik tegen de afsluiting gecatapulteerd werd.
Belgisch kampioen Guido Verhaegen knalde in mn achterwiel maar gelukkig zonder erg. Ik kon mijn weg verder zetten in zijn spoor
Na de eerste ronde voelde ik al dat hij verzwakte en ik versnelde even verder aan de eerste balkenpartij. Direct was er een kloofje en het werd groter en groter
Half wedstrijd had ik 40" , die volstonden voor mij een reed met de rem de laatste 2 ronden want Aalter zat ook nog in mijn kopje
Zodoende won ik voor de 12e keer de regionale parkcross, iets wat niemand me ooit heeft voorgedaan
Heel trots mocht ik voor het toen al menig opgekomen publiek mijn bloemen ontvangen
Verhaegen was een mooie tweede, Rudy Vervloet was derde
Foto's Romina Teirlinck
13-11-2022 om 00:00
geschreven door Mario
11-11-2022
11 NOV AALBEKE...........................................610e OVERWINNING
Aalbeke situeert zich net buiten de agglomeratie van Kortrijk. Lrc medewerker Detlef Decordier is de stuwende kracht achter deze organisatie
Deze keer een omloop van 1,3 km lang vooral gesitueerd in een weideland van een familiebedrijf
Heel veel draaien en keren en enkele kleine heuveltjes waren de voornaamste ingredienten om ons een uurtje op uit te leven
Voor mij was het vooral zaak om de benen en de motor nog eens te laten pompen en verder op reserve proberen de wedstrijd te winnen
Mijn tegenstanders zullen dit niet graag lezen maar het is nu eenmaal de ware toedracht.
Ik nam de kopstart voor De Keerle, Wille en David, namen die iedere veldrit kleuren.
Ik trok snoeihard door en het kloofje kon ik makkelijk uitbreiden tot 45" halfwedstrijd
Voor mij was dit het sein om de hartslag terug te laten zakken want as zondag staan 2 veel belangrijkere wedstrijden op mijn programma.
Zondagmorgen wil ik voor een 12e keer de parkcross van Maldegem winnen en in de namiddag vind het Belgisch kampioenschap lrc plaats
te Aalter, daar verloor ik nog nooit dus spreekt het voor zich dat ik daar niet extra moet voor opgeladen worden.
Een 15e tricolore is hier de inzet
Enfin, dit is voor overmorgen, vandaag in Aalbeke deed ik gewoon waarvoor ik gekomen ben........winnen. De Keerle en Wille vervolledigden het podium
Ik ben de eerste om te beseffen dat ik zeer dankbaar mag zijn met mn gezondheid en dat het op een dag plots een ander verhaal kan zijn.
Dus, genieten van iedere overwinning, hoe klein ze ook is, is de boodschap
En....dat doe ik beste vrienden en vriendinnen
Tot de volgende, hopelijk heel snel
11-11-2022 om 00:00
geschreven door Mario
05-11-2022
5 NOV ZOTTEGEM........................................609e OVERWINNING
De veldrit van Zottegem situeert zich op en rond de terreinen van het zwembad.
De organistoren zijn begiftigd met een zeer mooi domein waar alles voorhanden is om een veldrit te organiseren.
En of ze van wanten weten......
3 zandbakken, een oplopend stuk in een bos en een glooiende wijde waar ze echt iets moois uitgetekend hebben
Deze keer nam ik de kopstart ( gebeurt maar zelden), Jean Luc Rossignol, Rudi Wille, Dirk De Keerle en Theo David volgden kortbij
Na de eerste zandpassage waar ik als enigste volledig doorreed was er al meteen een kleine kloof, ik trok uiteraard strak door.
Na 1 minuut volgde al het single stuk bos die oploopt, ik voelde dan al dat de benen niet goed waren, ik verzuurde direct
Enfin, met pijn rijden als renner zijn we gewoon dus no panic.
Toen ik in het lussengedeelte op de weide die er steeds gladder kwam bij te liggen gehinderd werd door de voor mij gestartte renners kwamen
David, Wille en De Keerle bijna aansluiten.
Panikeren mag ik echter nooit doen, zeker niet omdat ik intrensiek de betere ben van het lot
Eén ronde verder in een gevaarlijk stukje afdaling net voor de grote weide nam ik een ander spoor omdat een dame mij het juiste traject nemen onmogelijk
maakte, ik smakte tegen de grond op mn pols.
Mijn stuur was helemaal scheef komen te staan en ik was effe van mn melk
Ik nam mn tijd om alles terug op zn plaats te zetten en merkte op dat ik toch nog een voorsprong had van een kleine 30"
Niets aan de hand, volluit gaan tot het einde was zelfs niet nodig
Mijn vriend Rudi Wille was knap 2é na een heftige strijd met David
Het kasteel van Bossuit gebouwd in 1692 door de familie Groothuse is een sprookjesachtig decor om te mogen vertoeven, meer zelfs inrichter Franky Van Haesebroucke
kreeg het toch maar weer voor elkaar om een prachtlocatie te vinden.
De omloop situeerde zich in de tuin van het kasteel maar ook in het achterliggend historisch gedeelte waar de paarden verzorgd werden.
Kortom genieten was de boodschap. Iets wat ik minder kon doen daar ik nog niet hersteld was van de midweek wedstrijd te Ardooie
Ik voelde dat iedere pedaalslag niet als vanzelf kwam en dan weet ik dat voorzichtigheid troef moet zijn
Ik liet de eerste ronden de anderen het mooie weer maken, .Rudi Wille, Dirk De Keerle, Jean Luc Rossignol, Tony Taelman en Jean Haverbeke reden voor me.
Pas na een tweetal ronden kwam de motor op dreef en begon ik op te schuiven.
Rudi Wille had een sterke dag tot hij last begon te krijgen van zijn rug, iets wat hem te dikwijls parten speelt, plots verdween hij uit de voorste gelederen en reed ik solo
aan de leiding.
Ik moest uiteindelijk de laatste ronde niet meer voluit gaan en koos ervoor om het opgebouwde melkzuur eruit te fietsen.
In de laatste lussen voor het kasteel werd ik plots voorbij gestoken door Engelsman Delve Robin, ik had die nooit in de kop van de wedstrijd gezien en was verrast.
Delve reed me als een bezetene voorbij en toen ik het goed doorhad dat het geen gedubbeld renner was waren we op een paar hectometers van de aankomstlijn
Ik moest nog alles uit de kast halen om hem voor te blijven maar gelukkig lukte dit. Het terug opgebouwde melkzuurgehalte moest ik erbij nemen
Direct na mijn wedstrijd was het de beurt aan Laudelino, die kon zich uitleven op de technische stroken en klopte elite z/c renner Jens Teirlinck, Thomas Michiels en de met pech kampende Corneel De Viane
Onze ouders/grootouders zagen dat het goed was en genoten met ons mee
Veldritcomite Ardooie richt al 28 jaar een veldrit in. In mijn elite periode kreeg ik er jaarlijks een mooie startvergoeding om de strijd op te nemen tegen de kleppers van
dit momentum
In 1995 eindigde ik 2e bij de profs na Pedro Rosselle en voor Pascal Van Riet, Rudi Van de Sompele en Erwin Vervecken
Na mijn passage bij de elite renners zette ik een stap terug naar de amateurs en nog later de masters.
Ik denk dat ik hooguit een 5 tal organisatie's van Ardooie cross gemist heb.
7 keer kwam ik als eerste over de bij wielerfans gekende aankomstlijn, telkens met kippenvel zo ook vandaag.
Deze week terug de draad met trainen opgepakt, de pap was uit de benen dus met goeie moed naar westvlaanderen afgezakt. S'morgens regende het nog maar dit had
weinig invloed op de omloop, enkel de laatse strook voor we de aankomststrook opdraaiden was ploeteren.
Belgische kampioen Guido Verhaegen en limburger en ex wereldkampioen Dirk Mertens waren de voornaamste kandidaten voor de eindzege.
Verhaegen opende traditiegetrouw zeer sterk. Vandaag kon ik hem makkelijk volgen in de beginfase. Ook Mertens deed dit al moest die af en toe toch eens een kloofje
laten.
Verhaegen en ikzelf reden echter nooit voluit door waardoor Mertens telkens kon terugkeren.
Half wedstrijd moest ik verder met een kapotte rits, dit deerde me niet want toen wist ik al dat ik voor de overwinning zou strijden.
Net na de VIP tent nam ik de laatste ronde de koppositie over en knalde door het drassigste stuk op de omloop als lag de eindmeet daar al
Toen ik op het asfaltgedeelte kwam op 300 van de aankomst zag ik dat Verhaegen niet meer in mn zog zat.
De overwinning was van mij............
Eindelijk want het was al 8j geleden dat ik nog eens kon zegevieren aldaar
De veldrit van Astene was lange tijd geleden op het domein van De Ceder, sinds ze daarvan afgestapt zijn is het een kurkdroog weide-parcours.
Nu, we hebben als veldrijder niet te kiezen en doen gewoon ons ding op wat we ons voorgeschoteld krijgen. De ene keer is het echte cross, de andere
keer is het om te huilen.
Ik voelde me afgelopen week niet 100% in mn vel waardoor ik 3 dagen niet gefietst had en er nog steeds 'pap' in mn benen zat op de wedstrijddag.
Door de hevige wind die blies kregen we toch wel verassend een wattage-cross voor de wielen geschoven, iets waar ik sterk in ben maar uiteraard
niet met de benen die vandaag voorhanden waren.
Kopstarter Theo David, enkele weken geleden UCI vice wereldkampioen Gravel geworden was als gewoontegetrouw sterk weg. De eerste minuten moest ik
mn ritme vinden en toch wel diep in het krachtenarsenaal tasten om Theo te volgen.
Toen ik echter op mn positieven kwam en opmerkte dat zowel Wille als De Keerle niet aansloten nam ik net voor de grachtjes de koppositie over.
Wonderwel ging het beter dan ik gehoopt had en de kleine kloof kon ik gaande weg uitbouwen.
Anderhalve minuut was de eindbalans na 45' wedstrijd
Rudi Wille was 2e, Dekeerle 3e, David alsnog 4e
Mijn zoon Laudelino won ook de wedstrijd na een ware thriller tegen Enzo Vandekerckhove
Onze dank gaat uit naar de vele supporters die ons aanmoedigden, ook diegenen die met open ogen keken maar als aan de grond genageld stonden vergeten we niet
Eindelijk was het zover, terug veldrijden bij lrc...
Een andere locatie was gezocht op het gehucht Sint Jan, het leek een beetje op de omloop van vorig jaar maar het was toch wel een wattage-cross
Het feestje van vorige week met de bijhorende flessen champagne was uit het lijf gefiets dus konden we er terug tegenaan.
We vertrokken 1 minuut na de iets jongere mannen maar al na een halve ronde zaten Rudi Wille, Dirk De Keerle en ikzelf al in het zog van de allerlaatsten
van deze reeks.
Per ronde lagen 5 balkjes geposteerd, niet hoog maar toch wennen na 9 maanden. Ik nam het zekere voor het onzekere begon eraan in de koppositie
Rudi Wille volgde echter makkelijk in mn spoor.
Het balken springen lukte iedere keer vlotter en vlotter en toen ik echt op dreef kwam was Rudi al niet meer in mijn gezichtsveld maar tot mijn grote verbazing
zag ik plots de top 3 van de jongere reeks voor me uit rijden.
Ik maakte er een doel van om de kloof te dichten, iets wat de volgende ronde gebeurd was. Het had echter geen enkele zin om ook die mannen te kloppen dus
gebruikte ik de laatste ronde om het melkzuur uit mn benen te rijden en fris over de meet te komen voor alweer een deugdoende overwinning
Rudi Wille was knap 2é, Delve Robin uit Engeland kwam nog sterk opzetten en nam de laatse podiumplaats in beslag
Laudelino reed ook een sterke wedstrijd en eindigde als 4e
De veldrit van Knesselare is op mijn lijf gemaakt dat bewijzen de resultaten de afgelopen decenia's
Ik won in het verleden reeds 11 keer de veldrit, mijn zoon Laudelino heeft dezelfde genen en won hem ook al 3 keer
Vandaag was het echter een zeer belangrijke voor mij want als ik met de overwinning naar huis zou gaan was het tevens mijn 600e overwinning uit mn carriere
Het hoeft niet gezegd zijnde dat de motivatie heel erg groot was.
Doordat er in Antwerpen voor de provinciale titel gereden werd waren de masters dus verdeeld en betrof het enkel de oost en west vlamingen vandaag.
Mijn start was goed maar na een halve ronde terug enkele voor mij gestarte renners ingelopen net toen ik op een single-track reed in het bosje achteraan
de omloop. Mijn voorsprong van 15" smolt als sneeuw voor de zon en eenmaal uit het bosgedeelte zaten Eddy Gyselinck en Tom Dhooge in mn zog.
Even panikeerde ik en dacht ik dat het een off-day zou zijn maar zodra ik de volle pk's eruit kon gooien voelde het meteen beter aan.
Stelselmatig kon ik de kloof uitdiepen tot uiteindelijk een half minuutje op Eddy en 45" op Tom
Dirk De Keerle was knap 4e voor Rudi Wille.
600 ( !!!!) overwinningen.......ongelofelijk dankbaar ben ik dat mijn gezondheid dit toelaat, op een dag kan het plots helemaal omslaan en dus geniet ik met
volle teugen van ieder zegegebaar.
Laudelino deed net hetzelfde als ik, winnen dus maakten de Lammie's er in hun Knesselare een feestje van samen met mijn ouders
Dank aan de vele supporters voor de aanmoedigingen, ze deden deugd
Vandaag geen veldrit dus nam ik nog eens de wegfiets van stal.
Poeke is een niet te onderschatten omloop met een oplopend stuk van iets meer dan 1km
De weersomstandigheden zaten ook mee want er stond redelijk wat tegenwind op dit stuk vals plat en het bleef droog
Ik had me voorgenomen om van in de openingsfase meteen de gas open te draaien maar ik moest er eerst wat inkomen
Steeds veranderen van fiets vraagt inderdaad wat gewenning
Half wedstrijd trok ik dan een eerste keer van leer, het peleton brak in twee stukken, even later kwam de klim eraan dus
de inspanning doortrekken was de boodschap
In eerste instantie was het Franky Baert die zijn wagonnetje aanhaakte, later op de klim kwamen Eddy Gyselinck en Didier Delanoy
ons vervoegen. De kopgroep was gevormd.
Guy Van Gampelare en Johan De Baets, de enige overblijvers van de voor ons gestarte F reeks reden een 30" voor ons uit.
Ik voelde dat ik de sterkste was dus wou ik de laatste ronde nog wel de sprong wagen naar Guy en Johan.
Het was terug de sterk fietsende Baert die op een tiental meter bleef hangen maar finaal moest hij passen en was ik alleen op weg naar
de kop van de wedstrijd.
Van Gampelare won overtuigend zijn wedstrijd, ik deed hetzelfde in mijn categorie
Een voorbereidingsperiode op het crossseizoen met .........12 overwinningen niet slecht als je het mij vraagt
Volgende week zondag rij ik nog één wegwedstrijd te Westerozebeke daarna gaat de wegfiets op zolder voor zijn winterslaap
Winterslaap zit er voor mij zit niet in want het begint nu pas echt als veldrijder
De overwinningsteller staat nu op 599 dus de 600 is nu echt wel in zicht
De champagne staat alvast klaar...
10-09-2022 om 16:53
geschreven door Mario
21-08-2022
21 AUG MOORSLEDE...................................598e OVERWINNING
Vandaag een nieuwe wedstrijd op de lwu kalender, 30j was het geleden dat er op deze prachtige locatie nog een wielerwedstrijd georganiseerd werd
De inrichtende macht spaarde kosten nog moeite om van deze editie een top-event te maken, iets wat zeker gelukt is want heel veel renners en dito toeschouwers
waren aanwezig.
We kregen een omloop van 7.5km voor de wielen geschoven met een toch wel redelijk pittige helling van 350m lang. Normaliter iets om het kaf snel van het koren te
scheiden maar niets was minder waar vandaag.
Ploegmaten Dominique Depuydt en Benny Vanholsbeke probeerden de koers naar hun hand te zetten maar er zat veel kwaliteit in het deelnemersveld zodat beide
toppers geen vrijgeleide kregen.
Didier De Lannoy en Claude Berth lieten zien dat ze een uitstekend vormpeil hebben en sloegen menig onstappingpoging naar de verdoemenis.
Ik had niet zo'n super gevoel maar kon de laatste ronde wel als enige reageren op de enorme versnelling van Vanholsbeke.
Ik reed het gaatje dicht net voor de klim en merkte op dat achter ons iedereen naar adem moest snakken, toen wist ik dat het een strijd onder ons twee zou worden
voor de overwinning
Benny was de sterkste en deed het meeste kopwerk, ik moest toch wel bekomen van mijn actie en kon maar met mondjesmaat herstellen .
De laatste hectometers naderden de achtervolgers nog sterk maar ze zouden ons niet meer bedreigen.
Ik won vlot de eindsprint waardoor mijn teller deze zomer nu op 11 overwinningen staat
Na de wedstrijd gebeurde iets wat ik in mijn lange carriere nog nooit meemaakte....Ik mocht niet op het hoogste schavotje omdat ik reeds te veel overwinningen behaalde
dit jaar. ik moest als 2e plaatsnemen op het podium
Een belachelijke regel waar menig renners en supporters het nut niet van snappen zeker omdat we allen in onze eigen leeftijdscategorie rijden
Regels zijn er echter om te volgen dus deden we dat dan maar als brave voorbeeld Belg.
21-08-2022 om 20:25
geschreven door Mario
16-08-2022
14 AUG MERELBEKE-MELSEN ( PK).......597e OVERWINNING
Merelbeke- Melsen is een organisatie van lwu zelf, de omloop was iets gewijzigd sinds de vorige jaren doordat een buurtcafe de deuren had gesloten.
Een hele mooie omloop trouwens met een aankomst boulevard van 2 km lang, licht oplopend naar het einde toe.
Net als gisteren ook een verzingende hitte vandaag. Iets wat ik wel graag heb want kwaliteit komt altijd sneller bovendrijven in uiterste omstandigheden.
Na de spreekwoordelijke schermutselingen was het Eddy Gyselinck die de debatten opende, anderhalve ronde reed hij alleen voor ons uit, een reactie bleef uit
Als Belgisch kampioen keek iedereen naar mij dus moest ik wel mn verantwoordelijkheid opnemen.
We reden met een 6 tal weg van het peleton. Kleppers als De Lannoy, Roobroeck en De Moor waren present. Gyselinck werd enkele km later bij de lurven
gegrepen dus kregen we 7 koplopers.
We streden vandaag naast de overwinning ook voor de provinciale trui. Enkel Peter Cocquyt vormde een bedreiging voor mij.
Omdat ik het niet vertrouwde koos ik de laatste ronde het hazenpad. Enkel de verbazend sterke Dirk Roobroeck kon de kloof nog dichten.
We reden voor wat we waard waren en maakten het uit in een koningklijke sprint zoals de omroeper van dienst het mooi verwoorde
Ik slaagde in een dubbelslag want ik won de wedstrijd en werd tevens voor de 21é keer in mn carriere oostvlaams kampioen, Roobroeck knap 2é voor
