1 x Belgisch kampioen op de weg cat A VWF 1 x Belgisch kampioen op de weg cat C LFT
1x Belgisch kampioen op de weg LWU cat D
1 x BeNeLux kampioen op de weg WAOD cat B
24x provinciaal kampioen
Elite z/c en amateurs/masters WBV, lft en lwu, en wbv MTB
7 x Kampioen van vlaanderen 5x LRC veldrijden en 1 maal WBV veldrijden
SAMEN GOED VOOR 62 KAMPIOENENTRUIEN
167 overwinningen in vlaamse cyclocrosscup
15 x veldrit Maldegem ( parkcross)
13 x veldrit Knesselare
12 x veldrit Beernem
11x veldrit Eeklo waaronder 1 x bij elite
11x veldrit Assenede
11 x veldrit Zelzate
10 x veldrit Varsenare
11 x veldrit Ardooie (wbv)
8 x veldrit Balegem
14 x eindwinnaar van de vlaamse cyclocrosscup
5 x wegwedstrijd Spiere Helkijn ( 3x liefhebbers, 2x lwu)
53 kampioentruien
11 medaille's op BK veldrijden ( wbv) ...5 x Goud, 5 x Zilver, 1 x brons
2 x zegekoning bij de liefhebbers ( elite z/c) in het veldrijden met 13 en 15 overwinningen
Sportman van het jaar 2004 in Maldegem
Etc, etc.....
MARIO LAMMENS Belgisch zegekoning met 707 overwinningen
12 X WERELDKAMPIOEN VELDRIJDEN UCI / VWF/ LRC 9 X EUROPEES KAMPIOEN 18X BELGISCH KAMPIOEN 7X KAMPIOEN VAN VLAANDEREN Volg hier de verhalen van de Belgische zegekoning aller tijden in het wielrennen
Het kasteel van Bossuit gebouwd in 1692 door de familie Groothuse is een sprookjesachtig decor om te mogen vertoeven, meer zelfs inrichter Franky Van Haesebroucke
kreeg het toch maar weer voor elkaar om een prachtlocatie te vinden.
De omloop situeerde zich in de tuin van het kasteel maar ook in het achterliggend historisch gedeelte waar de paarden verzorgd werden.
Kortom genieten was de boodschap. Iets wat ik minder kon doen daar ik nog niet hersteld was van de midweek wedstrijd te Ardooie
Ik voelde dat iedere pedaalslag niet als vanzelf kwam en dan weet ik dat voorzichtigheid troef moet zijn
Ik liet de eerste ronden de anderen het mooie weer maken, .Rudi Wille, Dirk De Keerle, Jean Luc Rossignol, Tony Taelman en Jean Haverbeke reden voor me.
Pas na een tweetal ronden kwam de motor op dreef en begon ik op te schuiven.
Rudi Wille had een sterke dag tot hij last begon te krijgen van zijn rug, iets wat hem te dikwijls parten speelt, plots verdween hij uit de voorste gelederen en reed ik solo
aan de leiding.
Ik moest uiteindelijk de laatste ronde niet meer voluit gaan en koos ervoor om het opgebouwde melkzuur eruit te fietsen.
In de laatste lussen voor het kasteel werd ik plots voorbij gestoken door Engelsman Delve Robin, ik had die nooit in de kop van de wedstrijd gezien en was verrast.
Delve reed me als een bezetene voorbij en toen ik het goed doorhad dat het geen gedubbeld renner was waren we op een paar hectometers van de aankomstlijn
Ik moest nog alles uit de kast halen om hem voor te blijven maar gelukkig lukte dit. Het terug opgebouwde melkzuurgehalte moest ik erbij nemen
Direct na mijn wedstrijd was het de beurt aan Laudelino, die kon zich uitleven op de technische stroken en klopte elite z/c renner Jens Teirlinck, Thomas Michiels en de met pech kampende Corneel De Viane
Onze ouders/grootouders zagen dat het goed was en genoten met ons mee
Veldritcomite Ardooie richt al 28 jaar een veldrit in. In mijn elite periode kreeg ik er jaarlijks een mooie startvergoeding om de strijd op te nemen tegen de kleppers van
dit momentum
In 1995 eindigde ik 2e bij de profs na Pedro Rosselle en voor Pascal Van Riet, Rudi Van de Sompele en Erwin Vervecken
Na mijn passage bij de elite renners zette ik een stap terug naar de amateurs en nog later de masters.
Ik denk dat ik hooguit een 5 tal organisatie's van Ardooie cross gemist heb.
7 keer kwam ik als eerste over de bij wielerfans gekende aankomstlijn, telkens met kippenvel zo ook vandaag.
Deze week terug de draad met trainen opgepakt, de pap was uit de benen dus met goeie moed naar westvlaanderen afgezakt. S'morgens regende het nog maar dit had
weinig invloed op de omloop, enkel de laatse strook voor we de aankomststrook opdraaiden was ploeteren.
Belgische kampioen Guido Verhaegen en limburger en ex wereldkampioen Dirk Mertens waren de voornaamste kandidaten voor de eindzege.
Verhaegen opende traditiegetrouw zeer sterk. Vandaag kon ik hem makkelijk volgen in de beginfase. Ook Mertens deed dit al moest die af en toe toch eens een kloofje
laten.
Verhaegen en ikzelf reden echter nooit voluit door waardoor Mertens telkens kon terugkeren.
Half wedstrijd moest ik verder met een kapotte rits, dit deerde me niet want toen wist ik al dat ik voor de overwinning zou strijden.
Net na de VIP tent nam ik de laatste ronde de koppositie over en knalde door het drassigste stuk op de omloop als lag de eindmeet daar al
Toen ik op het asfaltgedeelte kwam op 300 van de aankomst zag ik dat Verhaegen niet meer in mn zog zat.
De overwinning was van mij............
Eindelijk want het was al 8j geleden dat ik nog eens kon zegevieren aldaar
De veldrit van Astene was lange tijd geleden op het domein van De Ceder, sinds ze daarvan afgestapt zijn is het een kurkdroog weide-parcours.
Nu, we hebben als veldrijder niet te kiezen en doen gewoon ons ding op wat we ons voorgeschoteld krijgen. De ene keer is het echte cross, de andere
keer is het om te huilen.
Ik voelde me afgelopen week niet 100% in mn vel waardoor ik 3 dagen niet gefietst had en er nog steeds 'pap' in mn benen zat op de wedstrijddag.
Door de hevige wind die blies kregen we toch wel verassend een wattage-cross voor de wielen geschoven, iets waar ik sterk in ben maar uiteraard
niet met de benen die vandaag voorhanden waren.
Kopstarter Theo David, enkele weken geleden UCI vice wereldkampioen Gravel geworden was als gewoontegetrouw sterk weg. De eerste minuten moest ik
mn ritme vinden en toch wel diep in het krachtenarsenaal tasten om Theo te volgen.
Toen ik echter op mn positieven kwam en opmerkte dat zowel Wille als De Keerle niet aansloten nam ik net voor de grachtjes de koppositie over.
Wonderwel ging het beter dan ik gehoopt had en de kleine kloof kon ik gaande weg uitbouwen.
Anderhalve minuut was de eindbalans na 45' wedstrijd
Rudi Wille was 2e, Dekeerle 3e, David alsnog 4e
Mijn zoon Laudelino won ook de wedstrijd na een ware thriller tegen Enzo Vandekerckhove
Onze dank gaat uit naar de vele supporters die ons aanmoedigden, ook diegenen die met open ogen keken maar als aan de grond genageld stonden vergeten we niet
Eindelijk was het zover, terug veldrijden bij lrc...
Een andere locatie was gezocht op het gehucht Sint Jan, het leek een beetje op de omloop van vorig jaar maar het was toch wel een wattage-cross
Het feestje van vorige week met de bijhorende flessen champagne was uit het lijf gefiets dus konden we er terug tegenaan.
We vertrokken 1 minuut na de iets jongere mannen maar al na een halve ronde zaten Rudi Wille, Dirk De Keerle en ikzelf al in het zog van de allerlaatsten
van deze reeks.
Per ronde lagen 5 balkjes geposteerd, niet hoog maar toch wennen na 9 maanden. Ik nam het zekere voor het onzekere begon eraan in de koppositie
Rudi Wille volgde echter makkelijk in mn spoor.
Het balken springen lukte iedere keer vlotter en vlotter en toen ik echt op dreef kwam was Rudi al niet meer in mijn gezichtsveld maar tot mijn grote verbazing
zag ik plots de top 3 van de jongere reeks voor me uit rijden.
Ik maakte er een doel van om de kloof te dichten, iets wat de volgende ronde gebeurd was. Het had echter geen enkele zin om ook die mannen te kloppen dus
gebruikte ik de laatste ronde om het melkzuur uit mn benen te rijden en fris over de meet te komen voor alweer een deugdoende overwinning
Rudi Wille was knap 2é, Delve Robin uit Engeland kwam nog sterk opzetten en nam de laatse podiumplaats in beslag
Laudelino reed ook een sterke wedstrijd en eindigde als 4e
De veldrit van Knesselare is op mijn lijf gemaakt dat bewijzen de resultaten de afgelopen decenia's
Ik won in het verleden reeds 11 keer de veldrit, mijn zoon Laudelino heeft dezelfde genen en won hem ook al 3 keer
Vandaag was het echter een zeer belangrijke voor mij want als ik met de overwinning naar huis zou gaan was het tevens mijn 600e overwinning uit mn carriere
Het hoeft niet gezegd zijnde dat de motivatie heel erg groot was.
Doordat er in Antwerpen voor de provinciale titel gereden werd waren de masters dus verdeeld en betrof het enkel de oost en west vlamingen vandaag.
Mijn start was goed maar na een halve ronde terug enkele voor mij gestarte renners ingelopen net toen ik op een single-track reed in het bosje achteraan
de omloop. Mijn voorsprong van 15" smolt als sneeuw voor de zon en eenmaal uit het bosgedeelte zaten Eddy Gyselinck en Tom Dhooge in mn zog.
Even panikeerde ik en dacht ik dat het een off-day zou zijn maar zodra ik de volle pk's eruit kon gooien voelde het meteen beter aan.
Stelselmatig kon ik de kloof uitdiepen tot uiteindelijk een half minuutje op Eddy en 45" op Tom
Dirk De Keerle was knap 4e voor Rudi Wille.
600 ( !!!!) overwinningen.......ongelofelijk dankbaar ben ik dat mijn gezondheid dit toelaat, op een dag kan het plots helemaal omslaan en dus geniet ik met
volle teugen van ieder zegegebaar.
Laudelino deed net hetzelfde als ik, winnen dus maakten de Lammie's er in hun Knesselare een feestje van samen met mijn ouders
Dank aan de vele supporters voor de aanmoedigingen, ze deden deugd
Vandaag geen veldrit dus nam ik nog eens de wegfiets van stal.
Poeke is een niet te onderschatten omloop met een oplopend stuk van iets meer dan 1km
De weersomstandigheden zaten ook mee want er stond redelijk wat tegenwind op dit stuk vals plat en het bleef droog
Ik had me voorgenomen om van in de openingsfase meteen de gas open te draaien maar ik moest er eerst wat inkomen
Steeds veranderen van fiets vraagt inderdaad wat gewenning
Half wedstrijd trok ik dan een eerste keer van leer, het peleton brak in twee stukken, even later kwam de klim eraan dus
de inspanning doortrekken was de boodschap
In eerste instantie was het Franky Baert die zijn wagonnetje aanhaakte, later op de klim kwamen Eddy Gyselinck en Didier Delanoy
ons vervoegen. De kopgroep was gevormd.
Guy Van Gampelare en Johan De Baets, de enige overblijvers van de voor ons gestarte F reeks reden een 30" voor ons uit.
Ik voelde dat ik de sterkste was dus wou ik de laatste ronde nog wel de sprong wagen naar Guy en Johan.
Het was terug de sterk fietsende Baert die op een tiental meter bleef hangen maar finaal moest hij passen en was ik alleen op weg naar
de kop van de wedstrijd.
Van Gampelare won overtuigend zijn wedstrijd, ik deed hetzelfde in mijn categorie
Een voorbereidingsperiode op het crossseizoen met .........12 overwinningen niet slecht als je het mij vraagt
Volgende week zondag rij ik nog één wegwedstrijd te Westerozebeke daarna gaat de wegfiets op zolder voor zijn winterslaap
Winterslaap zit er voor mij zit niet in want het begint nu pas echt als veldrijder
De overwinningsteller staat nu op 599 dus de 600 is nu echt wel in zicht
De champagne staat alvast klaar...
10-09-2022 om 16:53
geschreven door Mario
21-08-2022
21 AUG MOORSLEDE...................................598e OVERWINNING
Vandaag een nieuwe wedstrijd op de lwu kalender, 30j was het geleden dat er op deze prachtige locatie nog een wielerwedstrijd georganiseerd werd
De inrichtende macht spaarde kosten nog moeite om van deze editie een top-event te maken, iets wat zeker gelukt is want heel veel renners en dito toeschouwers
waren aanwezig.
We kregen een omloop van 7.5km voor de wielen geschoven met een toch wel redelijk pittige helling van 350m lang. Normaliter iets om het kaf snel van het koren te
scheiden maar niets was minder waar vandaag.
Ploegmaten Dominique Depuydt en Benny Vanholsbeke probeerden de koers naar hun hand te zetten maar er zat veel kwaliteit in het deelnemersveld zodat beide
toppers geen vrijgeleide kregen.
Didier De Lannoy en Claude Berth lieten zien dat ze een uitstekend vormpeil hebben en sloegen menig onstappingpoging naar de verdoemenis.
Ik had niet zo'n super gevoel maar kon de laatste ronde wel als enige reageren op de enorme versnelling van Vanholsbeke.
Ik reed het gaatje dicht net voor de klim en merkte op dat achter ons iedereen naar adem moest snakken, toen wist ik dat het een strijd onder ons twee zou worden
voor de overwinning
Benny was de sterkste en deed het meeste kopwerk, ik moest toch wel bekomen van mijn actie en kon maar met mondjesmaat herstellen .
De laatste hectometers naderden de achtervolgers nog sterk maar ze zouden ons niet meer bedreigen.
Ik won vlot de eindsprint waardoor mijn teller deze zomer nu op 11 overwinningen staat
Na de wedstrijd gebeurde iets wat ik in mijn lange carriere nog nooit meemaakte....Ik mocht niet op het hoogste schavotje omdat ik reeds te veel overwinningen behaalde
dit jaar. ik moest als 2e plaatsnemen op het podium
Een belachelijke regel waar menig renners en supporters het nut niet van snappen zeker omdat we allen in onze eigen leeftijdscategorie rijden
Regels zijn er echter om te volgen dus deden we dat dan maar als brave voorbeeld Belg.
21-08-2022 om 20:25
geschreven door Mario
16-08-2022
14 AUG MERELBEKE-MELSEN ( PK).......597e OVERWINNING
Merelbeke- Melsen is een organisatie van lwu zelf, de omloop was iets gewijzigd sinds de vorige jaren doordat een buurtcafe de deuren had gesloten.
Een hele mooie omloop trouwens met een aankomst boulevard van 2 km lang, licht oplopend naar het einde toe.
Net als gisteren ook een verzingende hitte vandaag. Iets wat ik wel graag heb want kwaliteit komt altijd sneller bovendrijven in uiterste omstandigheden.
Na de spreekwoordelijke schermutselingen was het Eddy Gyselinck die de debatten opende, anderhalve ronde reed hij alleen voor ons uit, een reactie bleef uit
Als Belgisch kampioen keek iedereen naar mij dus moest ik wel mn verantwoordelijkheid opnemen.
We reden met een 6 tal weg van het peleton. Kleppers als De Lannoy, Roobroeck en De Moor waren present. Gyselinck werd enkele km later bij de lurven
gegrepen dus kregen we 7 koplopers.
We streden vandaag naast de overwinning ook voor de provinciale trui. Enkel Peter Cocquyt vormde een bedreiging voor mij.
Omdat ik het niet vertrouwde koos ik de laatste ronde het hazenpad. Enkel de verbazend sterke Dirk Roobroeck kon de kloof nog dichten.
We reden voor wat we waard waren en maakten het uit in een koningklijke sprint zoals de omroeper van dienst het mooi verwoorde
Ik slaagde in een dubbelslag want ik won de wedstrijd en werd tevens voor de 21é keer in mn carriere oostvlaams kampioen, Roobroeck knap 2é voor
sprintbom Arie De Moor
16-08-2022 om 09:15
geschreven door Mario
13-08-2022
13 AUG WESTEROZEBEKE..........................595e OVERWINNING
Wie Westerozebeke zegt weet dat dit een pittig wielerverhaal zal worden. De verzingende hitte (37°) en de prachtige omloop die welliswaar in laatste instantie
moest ingekort worden voor de verkenning van de rally van Staden waren topingredienten voor een leuke wielernamiddag bij onze lwu vrienden
Doordat de omloop maar 3.5 km bedroeg starten de reeksen Dames, D en E tesamen. De F en G één minuutje later.
In de openingsfase moest ik er nog een beetje inkomen waardoor ik het bekeek vanop de achterste rij.
Na een paar verkenningsronden schoof ik wat op en mengde me stilletjes in de debatten.
Toen Rudi Van De Velde de knuppel in het spreekwoordelijke hoenderhok gooide op het stuk bergop na de aankomst merkte ik op dat er niet veel renners nog zin hadden
om te reageren. In het daaropvolgend aflopende gedeelte sprong ik in één ruk het gaatje dicht op Rudi. Even later kwam een uiterst sterke Guy Van Gampelaere ons
vervoegen. We begrepen elkaar meteen en de beslissende vlucht was vertrokken.
Rudi & Guy waren E renners wat betekende dat ik sowieso de koers won in mijn D reeks. Beide compagnons de route reageerden dan ook niet toen ik de laatste km
versnelde. Zij reden immers ook hun eigen koers.
Ik won dus licht afgescheiden ( net als vorig jaar) de koers van Westerozebeke, Van Gampelare deed dat voor zijn vriend Van De Velde
Kampioen van England Paul Stewart was in mijn categorie 2e en Franky Baert knap 3e (podiumfoto)
Iedereen tevreden. Morgen wacht een andere uitdaging met het provinciaal kampioenschap te Merelbeke-Melsen
13-08-2022 om 00:00
geschreven door Mario
31-07-2022
31 JULI SINT MARIA LATEM.....................594e OVERWINNING
Reeds weken kijken we met zn allen uit naar de koers van vandaag, eindelijk nog eens een wedstrijd in de Zwalmstreek.
Mijn vriend Rudi Wille had deze week de omloop verkend en had me al verwittigd dat het heftig zou worden.
Ik vond het eerlijk gezegd nog redelijk meevallen, khad het iets pittiger verwacht.
We kregen net na de start een lange afdaling voorgeschoteld waarna we op smallere kronkelende wegen terechtkwamen maar die liepen
meestal bergafwaarts tot de enige klim op de omloop met een mooie uitloper van zo'n 250 m om zodoende terug op de lange aankomststrook
te komen.
Het waren vooral Guy Van Gampelare en Rudi Van de Velde die de knuppel in het spreekwoordelijke hoenderhok gooiden.
Wij lieten in eerste instantie begaan omdat beiden geen deel uitmaken van onze categorie.
Rudi Wille dacht er anders over en hij opende de debatten op de eerste doortocht bergop.
In een mum van tijd was alles terug samen. Met alles bedoelde ik ook alles want de allerjongsten de cat F & G zorgden ervoor dat het peleton
plots groot werd. Die joungsters houden er een apparte koersstijl op na want ze reageren op alles maar als het echt hard gaat moeten ze passen
Zoals dit gebeurde op 2 ronden van het einde toen Wim Winandy het hazenpad koos, ze reageerden maar kregen het gat niet meteen dicht.
Ik zat de kat een beetje uit de boom te kijken maar toen het peleton stilviel op een licht oplopend stukje achtte ik mijn moment gekomen
ik reed het gaatje in één ruk dicht en niemand volgde mijn voorbeeld zodat we met 2 de finale ronde inreden. We wilden uiteraard alle twee winnen
maar ik vreesde Wim toch wel want hij reed zeer sterk vandaag.
We namen beiden onze verantwoordelijkheid en bleven elkaar aflossen tot de laatste scherprechter, de klim.
Deze bracht echter geen afscheiding meer teweeg zodat we gingen sprinten voor de overwinning.
Op 250 zette ik vanuit het zog van mn tegenstander aan en werd niet meer geremonteerd.
Een mooie wedstrijd op mn palmares vind ik toch.
Winandy 2e en Eddy Gyselinck knap 3é vervolledigden het podium
31-07-2022 om 00:00
geschreven door Mario
21-07-2022
21 JULI SPIERE HELKIJN.............................593e OVERWINNING
Een wedstrijddag in Spiere Helkijn is voor mij echt iets speciaals, het is als het ware de heilige grond voor mij want ik won er voor vandaag reeds 4 wedstrijden.
3 x bij de liefhebbers en 1 x bij lwu
De omloop is toch wel selectief te noemen met een mooi oplopend stuk waar het verschil kan gemaakt worden.
Vandaag gold de wedstrijd ook als westvlaams kampioenschap maar daar hoor ik als oostvlaming niet bij.
In de openingsronde reden Eddy Gyselinck en Benny Lobyn meteen weg
De westvlamingen reden een koers in de koers en keken wat naar elkaar. De vogels leken te gaan vliegen zijn tot topper Benny Vanholsbeke zijn duivels ontbond
Ik kon hem natuurlijk niet laten wegrijden en haalde hem terug maar iedereen volgde mn voorbeeld zodat alles op de twee koplopers na terug samen kwam
Iets na half wedstrijd was het terug Benny die op het enige oplopende stuk versnelde, boven waren we uiteindelijk met 4 achtervolgers, ikzelf en de westvlamingen Vanholsbeke, Franky Baert en Jan Decock
We verstonden elkaar en in een mum van tijd hadden we de vroege vluchters te pakken.
6 man was te veel voor den Benny dus gooide hij de voorlaatste klim nog een bommeke waardoor Baert en Decock overboord vielen.
De laatste ronde controleerde ik op de klim mijn drie metgezellen en zouden we dus sprinten voor de overwinning. Het werd nog even tricky toen Gyselinck op 500
de sprint aanzette en niemand reageerde...ik moest te vroeg mn sprint aangaan maar eenmaal in het zog van Gyselinck wachte ik nog een enkele seconden om aan te
gaan.
Daardoor kwam Benny opzetten van achter me maar ik kon hem opvangen waardoor ik terug met de overwinning aanknoop na een rustperiode die ik had ingelast
afgelopen weken.
Ik won dus voor de 5e keer Spiere Helkijn, iets wat niemand me ooit heeft nagedaaan en waar ik trots op ben
Vanholsbeke was 2e en westvlaams kampioen, 3e was de verrassende Benny Lobyn, 4e veldrijder Gyselinck
21-07-2022 om 00:00
geschreven door Mario
25-06-2022
25 JUNI ZEVERGEM....................................592e OVERWINNING
Zevergem stond met rood in mn agenda geschreven, vorig jaar won ik duidelijk de eindsprint tegen Bobelijn maar ik werd ( nog maar eens) als tweede gezet
Revance-gevoelens waren dus van de partij.
Mijn collega renner Bobelijn was er niet vandaag maar een pak andere toppers waaronder een Engelse delegatie waren wel van de partij.
Na de spreekwoordelijke schermutselingen reed Tim Costello ( GBr) 2 rondjes voor ons uit tegen een hoog gemiddelde.
Ik begon even te vrezen dat de vogel gaan vliegen was maar plots schoot de koers bij ons toch wel opgang met een spervuur van demarages
Nigel Carpenter ( GBr) was de aanstoker van de definitieve vlucht, ik reageerde meteen na de lange oplopende brug over autostrade. Klepper Vanholsbeke zag het
gevaar en haakte zijn wagonnetje aan net als Ashley Holding, nog een Brit.
We draaiden zeer goed rond tegen een gemiddelde snelheid van 43,5 km/u
Het peleton kon ons een tijdje in het vizier houden maar moest finaal zijn meerdere erkennen in
Costello nam de koppositie de laatste kilometer, ik zat in zijn zog maar liet Holding voor. Op dat moment zette Costello de sprint in waardoor ik enigsinds verrast
enkele fietslengten moest prijs geven op de twee Engelsen voor mij.
Op 200 vd streep kon ik in hun zog komen en ik trok meteen door omdat dit de afstand is die ik normaal goed aankan.
Met één fietslengte won ik voor Holding en anderhalve op Vanholsbeke.
25-06-2022 om 00:00
geschreven door Mario
12-06-2022
12 JUNI NAZARETH BK lwu.....................591e OVERWINNING
Het Belgisch kampioenschap op de weg in Nazareth was de eerste herdenkingsprijs Dona Everaert, de stuwende kracht achter de medische
assistentie in zomer en winter die ons vorig jaar veel te vroeg is ontnomen. Hun kinderen stonden vandaag achter deze schitterende organisatie
Dit BK was meteen ook mijn eerste doel dit jaar.
Een stralende zon en heel wat kleppers aan de start. Patrick Bobelijn was uittredend kampioen maar ook Vanholsbeke, De Moor, Wille, Vandenabeele, Baert
en enkele anderen behoorden tot de favorieten vandaag.
Doordat ik vorige week een zeer slechte wedstrijd had gereden in Ertvelde was ik een beetje uit het gezichtsveld van de toppers verdwenen.
Ik kon geen beter scenario uittekenen dacht ik.
We moesten 5 grote ronden afwerken. Bobelijn nam in de openingsfase de koers in handen en sleurde ons mee in zijn zog.
Toen we allen effe moesten herstellen demareerde hij en reed twee ronden lang 15 seconden voor ons uit.
De achtervolgers, waar ik dus ook bij zat, mochten niet twijfelen en moesten echt samenwerken of de vogel ( en de titel) was definitief gaan vliegen
Vanholsbeke porde iedereen aan en het lukte, op 2 ronden van het einde hadden we de uittredende kampioen bij zijn nekvel.
Toen viel het even stil in het peleton waardoor enkele jongeren uit een andere reeks bij ons kwamen. Zij namen ons op sleeptouw.
Bij het ingaan van de laatste ronde kwam het volledige jongeren-peleton over ons gestormd. Vanaf dan voelde ik mn kansen stijgen.
Wringen en positioneren kan ik als geen ander.
Ik zat op 800 m van de streep zat ik knap 3e in het wiel van snelle man Gunther Vandenabeele, ideaal dus maar plots moest ik keihard in de remmen en verloor 15 plaatsen.
Op 550m, 150m voor de laatse rechtelijn schoot ik in het wiel van David Dumortier naar voor langs het peleton. Door dit manuvreure zat ik plots in 2e positie.
Ik begon mijn sprint net voor de laatste rechte lijn, als eerste draaide ik uit op 400m en kon dit op adrenaline makkelijk houden
Dumortier bleef hangen in mn zog en werd kampioen bij de jongeren, Bobelijn vormde nooit een bedreiging in de eindsprint .
Beloning was een 14e Tricolore trui die ik met veel plezier omgord kreeg van de schepen van sport.
Mijn ouders en vrouw waren er als eerste bij om mij te feleciteren, ook de renners-collega's gunden mij deze titel.
Kippevel kreeg ik bij het aanhoren van de brabanconne want ik kreeg een staande ovatie van de massa's toeschouwers.
Na de wedstrijdverplichtingen gaf ik mijn ruiker zegebloemen aan de kinderen van Dona, iets wat in dank werd afgenomen
12-06-2022 om 00:00
geschreven door Mario
04-06-2022
4 JUNI ETTELGEM........................................590e OVERWINNING
Ettelgemkoers klinkt als goud in mn oren, ik won er een 6 tal jaar geleden de Belgische driekleur op de weg en dit blijft natuurlijk hangen bij een sporter
Het zal waarschijnlijk toeval zijn maar het is er telkens ook stralend weer, ook vandaag dus
Na mn 2 overwinningen de afgelopen dagen was de moraal top, er hoeft niets meer en dit fietst gemakkelijk.
Toppers als Patrick Bobelijn, Wim Winandy en Arie De Moor waren op papier de grootste uitdagers voor de zegebloemen.
Half wedstrijd was het echter Dirk Roobroeck die de beslisssende vlucht opzette, hij nam enkele honderden meters voorsprong.
Belgisch kampioen Bobelijn reageerde op de enige brug die we op moesten, ik aarzelde geen seconde en reed naar hem toe.
In een flits zaten we met drie koplopers, althans dit dacht ik maar toen in achterom keek zat ook Winandy in mn zog.
We vonden elkaar direct en het peleton was gezien.
Net voor het ingaan van de allerlaatste ronde reed Bobelijn lek en moesten we het dus onder 3 koplopers uitvechten.
Winandy opende de debatten op diezelfde brug, wachten was geen optie dus reed ik het gaatje makkelijk dicht.
Roobroeck was op achtervolgen aangewezen maar kon toch terugkeren omdat ik een beetje aarzelde om door te rijden met de Wim
Op één kilometer van de streep plaatste Roobroeck zijn uitval, ik zou hem niet terughalen dus was het alles of niets voor Winandy.
De kloof werd gedicht en we konden er met ons drieen voor sprinten. Op 250 zette ik krachtig aan en had meteen een kloof op Winandy
die hij niet meer kon dichten. Roobroeck was knap 3e
Arie De Moor won de sprint voor de 4e plaatst tegen Jan De Cock
3 overwinningen op één week dààr kan ik wel mee leven
04-06-2022 om 00:00
geschreven door Mario
03-06-2022
29 MEI LANGEMARK MADONNA........589e OVERWINNING
Normaal doe ik nooit twee wedstrijddagen na elkaar in het zomerseizoen maar omdat ik een bepaald aantal wedstrijden moet rijden om in aanmerking
te komen voor de nationale driekleur over enkele weken was ik wel verplicht.
Een verre verplaatsing naar het Ieperse dus konden we zowel ons beste beentje voorzetten.
Ik voel dat ik steeds beter wordt en nam de wedstrijd dan maar in eigen handen. Na enkele ronden waren terug de categorieën samen gekomen
zodat we toch nog met een mooi peletonneke onze wedstrijd konden afwerken. Benny Vanholsbeke, de man in topvorm, gooide toch wel enkele keren
een serieuze bom waar ik direct op moest reageren. Bij het ingaan van de slotronde dacht ik dat de vogel gaan vliegen was, samen met Jan Decock nam
hij plots het hazenpad, ik was verrast en bleef in eerste instantie hangen op een 10 tal seconden. Filip Berquin probeerde ik te laten helpen maar de man
paste. Ik moest het dus alleen klaren. Blijkbaar was ik de beste renner in wedstrijd want, ondanks de hevige regenval, dichte ik de kloof. Daarna moest ik
iedereen gewoon controleren om te kunnen sprinten voor de zege. Het was terug die dekselse Vanholsbeke die de laatste km aanviel, ik zat ingesloten en
moest uiteindelijk via een greppel proberen terug op de baan te geraken. Met een forse inspanning kwam ik de laatste 250 terug aansluiten, ik ging meteen
door aan de andere kant van de weg en won zo mijn 2e wedstrijd op 2 dagen.
Nu is het zaak om niet de topvorm te bereiken want ik moet nog een winter crossen tot half februari, afbouwen na het BK half juni is de boodschap
03-06-2022 om 07:23
geschreven door Mario
28-05-2022
28 MEI KORTEMARK.................................588e OVERWINNING
Collega lwu renner Ronny Lepoitre organiseerde deze wielernamiddag, en of het een schot in de roos was...
Een stralend zonnetje priemde door de wolken heen en de toeschouwers waren van de partij.
4 reeksen starten met 1' verschil maar na één ronde door het Kortemarkse hinterland waren de eerste 3 reeksen samengesmolten,
iets wat het verdere koersverloop zou bepalen.
E renner Rudi Van de Velde was de bedrijvigste en reed enkele ronden met een minieme voorsprong voor het peleton uit.
We bleven hem in het vizier houden, doch toen Benny Vanholsbeke de oversteek waagde moest ik ook wel uit mn schelp komen.
We werden echter direct terug gegrepen door het nu toch wel omvangrijk peleton.
Bij het ingaan van de allerlaatste ronde was het terug die dekselse Van de Velde die het hazenpad koos. Vanholsbeke, de man in vorm, waagde
de oversteek en enkele seconden later verliet ik het peleton naar deze twee toppers toe.
Drie koplopers maar kort gevolgd door ex prof Marc Assez en Didier Knockaert. Vooraan was het vooral Vd Velde die doortrok want hij was
de enige van zijn categorie. Ik speelde de laatste kilometers een beetje poker tot ongenoegen van Vanholsbeke, daardoor kwamen de twee achtervolgers
ons vervoegen net voor het ingaan van de laatste 300.
Ik zette de spurt van ver aan en kon makkelijk stand houden.
20 dagen na Moerbeke nu eindelijk een hoofdvogel in mn prille wegseizoen
Organisator Ronny Lepoitre zag dat het goed was en beloonde ons met een mooi podium met prachtige prijzen.
Volgend jaar wordt hij beloond met de organisatie van het Belgisch kampioenschap lwu
