Reeds het derde jaar op rij worden de Belgische veldritkampioenschappen amateurs/masters in het Maldegemse park georganiseerd. Drijvende kracht is ex renner Erwin Vankerschaever en zijn team. Dat het kenners zijn zie je al bij de eerste oogopslag op de omloop. Veel beter dan de jaarlijkse parkcross in februari voor de eliterenners als je het ons vraagt. Als uittredende kampioen was ik de voorbije 10 dagen niet van het parcours af te houden. Ik kende  iedere centimeter uit mn hoofd. In augustus won ik de Belgische tricolore ook al op de weg bij Belgian Cycling, sindsdien lag de focus dus enkel nog op vandaag. Ik begon aan een streng dieet en verloor nog eens 7kg extra. Alles verliep volgens plan en al die maanden bleef ik de overwinningen maar aan elkaar rijven. Ziek worden was mn enige schrik, vandaar dat ik de laatste weken niet meer zonder een mondmasker aan handschoenen aan te zien was in het straatbeeld. Het lukte, ik stond fris als een hoentje aan de start vanmorgen om 10u30 voor de start van mijn categorie 60j-65j. Mijn voornaamste tegenstanders zijn al 15j lang dezelfde toppers zijnde Antwerps kampioen Guido Verhaegen ( 11x Belgisch kampioen) en Limburgs kampioen Dirk Mertens ( 1 xBelgisch kampioen). Groot was mijn verbazing toen ik reeds in de eerste meters opmerkte dat het niet vlot liep. Ik probeerde kopstarter Verhaegen te remonteren net voor de eerste hindernis maar mn benen ontploften toen al. Paniek in mn hoofd. Ik probeerde rustig te blijven en merkte op dat Guido zich niet zo goed thuisvoelde op de zeer technische omloop. Toen ik de kans kreeg nam ik de koppositie over in de wedstrijd. Maar ik hoorde dat er een renner in mn zog bleef hangen, niemand minder dan Limburger Mertens die twee jaar geleden hier ook kampioen werd nadat ik opgaf met koorts. Ik kreeg al het angstzweet want halverwege de wedstrijd nam Mertens zelf de leiding over en moest ik toch effen slikken. De laatste maanden was ik out-standing en vandaag had ik plots een mindere dag. Ik dacht dat de benen wel zouden loskomen maar dit was niet het geval. Toch nam ik de leiding terug over zodra ik een foutje opmerkte van mn concurrent. Plots had ik een kloof, ik geloofde mn ogen niet en met veel pijn probeerde ik het uit te bouwen. Op twee ronden van het einde toen ik 20" voorsprong had op mn enige tegenstrever voor de titel kwam ik ten val in de lange zandbak net voor de aankomst. Ik moest mn fiets uit de diepe zandgleuven sleuren en mn weg verder zetten. Toen ik achter mij keer reed Mertens op ...5". Ik bleef druk zetten en een perfecte ronde leverden me terug die rustgevende 20" voorsprong. De laatste ronde was het vooral zaak om geen fouten te maken, ik deed dit en kon zodoende mn 8 ste tricolore bij Belgian Cycling ophalen. Mertens was 2e op 25", Verhaegen 1'58 vervolledigde het podium. Gelukkig had ik deze keer geen dopingcontrole en kon ik kijken naar de wedstrijd van mn zoon Laudelino die na de podiumceremonie van start moest gaan. Laudelino had op papier geen schijn van kans tegen Jens Gys, maar dan kennen ze de Lammie's nog niet goed. Lammie junior heeft al een Belgische driekleur behaald bij Belgian Cycling en weet dus wel hoe naar een BK te pieken. 'Laudo' nam een kopstart in zijn age-groep en vloog door de technische passages al ging zn leven ervan af. Half wedstrijd telde ik al 40" voorsprong op een met zichzelf vechtende Jens Gys. Laudelino bleef onder de vele aanmoediging vol doorgaan en behaalde met tranen in zn ogen een tweede Belgische driekleur bij den groten bond. Ik kon het ook niet droog houden, wat ben ik trots op zijn doorzettingsvermogen en zn techniek die hij etaleerd op zo'n omloop. Niemand kwam vandaag ook maar in zijn zog. De Lammie's boven vandaag in Maldegem. Ikzelf won al voor de 16e keer een parkcross in Maldegem, Laudelino 3 keer, dus 19 keer Lammens !!!!  ON-GE-LO-FE-LIJK. Nu ik toch de cijfers bovenhaal..........het was mn 35e overwinning dit jaar en mn 22e tricolore trui uit mn carriere.

Of er nu nog doelen zijn? Ja vooral die gedrevenheid laten schieten en de trainingsijver afbouwen, al wil ik natuurlijk wel graag de 40 overwinningen behalen in 2025. Of dit lukt vernemen jullie hier 

25-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Aalter staat al jaren garant voor één of ander lrc kampioenschap, dit jaar was het net zoals vorig jaar het Belgisch kampioenschap. Ik verloor er nog nooit dus kan ik wel stellen dat de parcoursbouwer weet wat ik prefereer. Ook dit jaar enkel wijzigingen volledig naar mn hand gemaakt. Snel, technisch, draaien en keren, balkjes en veel volk meer moeten we niet hebben. Door de superdag van gisteren in Hever moest ik wel afwachten hoe mn benen zouden reageren want als 60 jarige ( sinds eergisteren) is dit allemaal niet meer zo evident. Ik startte met mn beste fiets, iets wat enkel bij hoogdagen gebeurd. Verschueren opende als eerste voor Logier en ikzelf. Omdat Logier echt wel hard kan rijden moest ik kost wat kost Verschueren voorbij, iets wat ik deed in de opneningsronde. Plots hoorde ik een vreemd geluid aan mn fiets.....ik zag niet wat het was maar het verergerde zo erg dat ik geen minuut meer zou kunnen verder rijden. Gelukkig had ik drie fietsen geposteerd op de omloop en kon in heel snel wisselen. Bllijkbaar was de centerlock borging van mn achterste remschijf losgekomen waardoor die remschijf maar wat zat te klooien en geen werking meer had behalve afremmen van mn achterwiel. Logier hoorde dit en reed als een bezetene 50m van mij weg. Ik moest trouwens nog eens wisselen want mn derde fiets is maar een samenraapsel van onderdelen en ik wou perse fiets twee onder mn poep voelen. Na twee ronden was alles opgelost maar toen moest ik nog die kloof van toen al 100m dicht zien te rijden...Het kostte me toch wel een rondje of twee en verzuurde benen om aan te sluiten bij Logier. Eenmaal ik hersteld was van deze inspanning probeerde ik enkele keren de koppositite in de wedstrijd op mij te neme maar mn concurrent voor de titel liet dit telkens niet toe. Twee ronden voor het einde vond ik het gedrum echt wel genoeg geweest, ik maakte me breed bij het insnijden van de voorlaatste ronde en trok door, enkele minuten later kraakte mn enige metgezel. Hij kwam nog even terug in mn zog doordat ik opgehouden werd door twee gedubbelden die me ophielden op een stuk single track maar dit was maar uitstel van executie. Solo reed ik naar mn 21e Belgische driekleur en een 730e overwinning. Getallen om van de te duizelen maar ook om even bij stil te staan. Franky Verschueren de opener vandaag vervolledigde het podium in Aalter. 

16-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Vandaag net als vorige week een veldrit bij Belgian cycling, dit keer de Ravestein parkcross te Hever. Het was nog donker toen ik terplaatse kwam maar ik geniet daarvan.  Auto uitladen, mn tentje opzetten en als één van de eersten de omloop minitueus verkennen, geen enkel detail mag me ontglippen, dan is Lammie op zn best. En dit was ook zo vandaag. Ik nam de kopstart maar Benny Vanstaeyen zag dit niet graag gebeuren en snelde me na enkele veldmeters voorbij. Ik nam zn wiel en na een halve ronde waren we al met ons twee afgezonderd en begonnen we de voor ons gestartte renners op te rollen. Dit is altijd een beetje een gevaarlijke situatie want sommigen doen de deur dicht nadat ze gepasseerd worden maar weten niet dat er nog een achtervolger kan aankomen. Symphatieke Benny liet hen dit telkens weten dat we met twee aan het inhalen waren, knap van hem. Half wedstrijd dezelfde situatie op de glibberige maar snelle bosomloop maar toen gebeurde een bepalend koersfeit. De waal Michel Bajorek die we eerder voorbij hadden gestoken remonteerde onsbeiden, ik haakte mn wagonnetje aan bij Michel zodat Vanstaeyen in derde positie kwam te zitten. Bajorek ging zo wild te keer dat Vanstaeyen een stuurfoutje maakte en plots op een kloofje zat van 5". Ik heb dit nooit opgemerkt omdat ik zo gefocuusd was om Michel ( van de voor ons gestartte reeks) te volgen. Toen ik even later op een keerpunt op de omloop kwam merkte ik op dat ik mijn concurrent voor de overwinning kwijt was. Het was een zalig gevoel om te weten dat ik naast een overwinning terug 60 startpunten ( het maximum) zou behalen. Dirk Mertens beloonde zijn regelmaat met een derde plaats op 1'04", Vanstaeyen was uiteindelijk tweede op 31" van de man die hier wekelijks voor jullie een wedstrijdverslagje neerpent.

15-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Omdat ik punten moet verzamelen voor de startranking bij Belgian cycling moet ik kost wat kost enkele wedstrijden rijden bij de hoofdfederatie. Die startpunten zijn noodzakelijk om straks op 23 nov een bevoorrechte startplaats toegewezen te krijgen op het BK veldrijden te Maldegem, mijn thuisbasis. Ik dus naar het verre Banneux, iets meer dan 250km enkel vanuit Adegem. Sommigen verklaren mij goe zot maar we zullen eind van de maand eens praten. Banneux was tevens het Luiks kampioenschap en werd georganiseerd door Jerome Gilbert, broer van Philippe ( zie foto 2)

Georges Hauterat was de favoriet vandaag voor de Luikse titel, hij opende sterk omdat hij zag dat ik achteraan het pak moest starten omdat ik dit seizoen enkel nog maar Ardooie had gereden. Reeds na enkele minuten begon Georges renners die voor ons gestart waren op te rapen, ik moest dus zorgen dat ik niet te veel tijd verloor op de vele single tracks. Het lukte bewonderenswaardig heel makkelijk, ik had een superdag  vandaag. Samen reden we elk om beurten een rondje aan de leiding op de toch wel lichte klimcross. Hauterat vertrouwde het niet en wou het niet tot een sprint laten komen, hij probeerde me los te gooien maar slaagde er niet in. De laatste twee ronden nam ik taktisch op en nestelde me netjes in zijn wiel. Ik maakte hem daardoor blijkbaar zenuwachtig want op 800m van de aankomst kwam hij ten val in een haarscherpe bocht, ik aarzelde niet en reed naar mn tweede overwinning op twee dagen. De 60 bonuspunten waren een leuk extraatje. Limburgs kampioen Dirk Mertens kwam nooit in het stuk voor maar behaalde alsnog wel een knappe derde podiumplaats voor de neus van Christophe Logier die ook de verre verplaatsing had gemaakt.

09-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Aalbeke lag er voor het eerst in 5 edities kurkdroog bij, meestal is het schuiven en soms was er ook wel eens veel lopen in de glooiende velden op het privedomein van grondwerken Devos, een familie die vooral in de motocross bekendheid verwerfde. Ze combineren het veldrijden bij lrc met een reeks voor ex motocrosser, en of dit aanslaat. Menig inrichter volgden hun spoor daarin met succes. Vandaag alleen aandacht voor mijn reeks, cat D. Doordat mn zoon een week in de nachtploeg zat en we samen naar de crossen rijden vertrokken we pas heel laat naar Aalbeke. Een parcoursverkenning zat er voor mij niet in vandaag maar daar mekker ik niet om. Logier nam zoals iedere week de kopstart en trok vol door, ik kende de omloop niet en moest dus in de openingsfase voorzichtig rijden maar uiteraard mn tegenstander geen te grote voorgift geven. Dit lukte makkelijk en na enkele ronden had ik de omloop onder de knie. Halfwedstrijd nam ik de leiding over van Logier en ik reed beetje bij beetje weg bij de uitgebluste opener van de wedstrijd. Ik won makkelijk en zodoende een knappe 5/5 te Aalbeke. Defeyter Tonny was knap derde

08-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

De organisatie van Gistel bestaat nog maar twee jaar, vorig jaar kon ik er niet deelnemen omdat ik toen het BK in Maldegem op mn agenda had staan. Het is een omloop aangelegd voor mtb'ers en het was wel leuk fietsen met die heuveltjes en het draaien en keren. Terug was de overvloedige regen van de afgelopen dagen de rode draad ik het gegeven, het was een pure wattage-cross zoals ik ze graag heb.  Logier ( wie anders) nam de kopstart maar na een half rondje begon hij al achter hem te kijken terwijl ik in zn zog zat, ik nam dan maar het commando over zodat olijke Christophe zijn nekspieren kon sparen. Hij bleef aanklampen maar net voor het ingaan van de tweede ronde maakte hij een foutje bij een grachtpassage en kreeg nooit de kloof meer gedicht. Ik won de wedstrijd met een kleine minuut voorsprong maar dit gebeurde niet zonder slag of stoot, ik heb er echt wel terug een stevige doorgedreven training van gemaakt. Na Logier was het Tonny Defeyter die heel knap derde eindigde vandaag

01-11-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Omdat er in november Belgische veldritkampioenschappen gereden worden moet ik echt wel zorgen dat ik punten neem bij Belgian Cycling, afhankelijk van het aantal behaalde punten wordt daar de startorde bepaald. Zodoende vandaag de verre trip naar Malmedy (512 km H/T) Ik trof daar een heel mooie omloop aan die er notabene aangelegd is door de stad Malmedy en dagdagelijks kan bereden worden. Daar kunnen ze in vlaanderen nog iets van leren me dunkt. De overvloedige regenval had de ene helft van de omloop echt herschapen in een modderbrei, de andere helft was technisch en goed bereidbaar met enkel heuveltjes. Ik de aanloop naar de eerste veldpassage nam ik meteen de leiding voor Logier, de oostvlaming die er vorig jaar won op diezelfde omloop. De benen voelden goed aan en halfweg de eerste ronde hoorde ik toen al dat mijn oostvlaamse concurrent op de overwinning niet meer in mn zog zat. Ik heb er een stevige training van gemaakt en mocht als enige C categorie crosser de volle 5 ronden uitrijden. Logier die als tweede eindigde moest een rondje vroeger stoppen omdat hij gedubbeld was door elite 3 renner Thomas Garnier, Jean Bastin de plaatselijke renner eindigde als derde

Deze overwinning was voor mij ook een mijlpaal want het was mn 725e ............200 méér dan Eddy Merckx 

26-10-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Dit jaar een andere locatie in Zottegem, de familie Van Breusegem en team tekende een zeer mooie omloop uit ergens ten heuvelachtige velde. Iedereen kon ermee instemmen dat dit een blijver mag zijn. De regen zorgde voor een licht pelletje dat ervoor zorgde dat het behendigheid troef was vandaag. Door mijn zwakke vertoning vorige week in Astene zat ik toch wel met wat muizenissen in mn hoofd. Ik draaide als derde het veld in na Logier en Verschueren maar na twee pedaalslagen en een scherpe bocht nam ik de leiding over. Het voelde terug goed aan en ik reed meteen weg van mn beide concurrenten. Ik genoot van mn veldritnamiddag op de fiets, de aanmoedigingen van enkele ex crossers die me bejubelden vond ik hartverwarmend. Ik ben ook wel trots dat ik op mijn bijna 60 jarige leeftijd dit nog kan uit mn lijf schudden. Logier was tweede op anderhalve minuut, Verschueren knap derde

Bijlagen:
Zottegemlrc4.3.jpg (182.7 KB)   

Reeds voor de 26e keer organiseert Dirk De Keukelaere een veldrit in zn eigen Astene, voorheen op de domeinen van De Ceder, later op verschillende locaties op weivelden van bevriende boeren van hem. Dit jaar was het extreem droog, het ene deel van het parcours was bezaaid met ....19 grachtjes die we, de ene al wat sneller dan de andere moesten doorrijden, het andere deel was snel. Ik had twee dagen geleden voor het eerst het gevoel dat ik die laatste 10% die ik nog wil verbeteren richting de kampioenschapsmaand aan het wegwerken ben. Ik begon dus met goeie moed aan de zoveelste veldrit op Astense bodem. Dat wielrennen geen wetenschap is voelde ik al metteen aan in de start, pas als 4e schoot ik uit de startblokken na Logier, Verschueren en Defeyter gingen me vooraf. Ik kon niet opschuiven de eerste ronde en toen gingen bij mij de alarmbellen al af. Logier schrok zich een bult en schudde de aanklampende Francky Verschueren van zich af, steeds achterom kijkend waar ik bleef. Ik kon niet beter en bleef rondenlang op 10" hangen. In ronde 3 begon de koploper te verzwakken en plots was het gaatje gedicht. Overnemen kon ik dan niet want ik moest bekomen van de voor mij uitermate zwaarste inspanning van het prille cyclocrossseizoen. Ik had me al bij een eerste lrc nederlaag neergelegd maar uiteraard ging ik dit niet zonder slag of stoot toestaan. Na één ronde in Logier's wiel te zitten had ik al gezien dat de technische passages aan de vele grachtjes mij iets beter lagen. Een halve ronde voor het einde zorgde ik ervoor dat ik daar aan de leiding reed. Net voor de laatste rechte lijn had ik een kloof van 25 m, het bleek genoeg om foutloos te blijven bij lrc bond. Francky Verschueren eindigde zeer knap 3e

Vandaag verschenen er niet minder dan 424 dln en waren er 1500 toeschouwers, echt zot.........De vele aanmoedigingen deden me deugd, zelfs ouwe getrouwe Paul De Brauwer was van de partij met zn vrouw en twee grote honden.

18-10-2025 om 00:00 geschreven door Mario

De veldrit van Veurne ligt me wel, ik verloor er nog maar één keer een viertal jaar geleden. Sindsdien is er nog geen enkele concurrent die me het vuur aan de schenen kon leggen, ook vandaag niet. Ik ben nog niet hersteld van de schouderblesseure maar jumpen over de grachten lukte me wel al, de balkjes nam ik nog al lopend want een foutje zou me wel eens de spoed laten terecht komen. Zoals ieder weekend is het Logier die ( nu wel van mn kwetsuur op de hoogte) de gaskraan volledig opendraaid in de beginfase. Ik liet me niet doen en probeerde te counteren want ik wou zelf de wedstrijd in handen nemen. Het werdt een kat en muis spelletje want Logier liet me nooit mn ding doen en hij nam telkens terug de leiding van mij over. Ik vond dit spelletje wel leuk want we reden beiden aan nogal hoge hartstagen. Halfwedstrijd had ik zonder echt te versnellen plots een kloof, toen ik dit opmerkte trok ik ook de gashendel open en de koers was gereden, veilig binnenkomen was het enige die me te doen stond, het lukte en met een half minuutje voorsprong won de mn 5de veldrit op rij.

11-10-2025 om 00:00 geschreven door Mario

24u later iedereen terug naar Zele voor dag 2, deze keer kwam 11 voudig Belgisch veldritkampioen der masters Guido Verhaegen de strijd aanbinden met 'Lammie'. Guido moest achteraan starten maar na enkele lussen zat hij al gebeiteld in mn wiel. Het was zoals gewoontegetrouw Logier die de dans leidde in de opneningsfase. Toen Antwerpenaar Verhaegen de leiding overnam was het toch wel direct enkele kilometer per uur sneller, Logier moest de rol lossen maar kwam telkens terug toen ik de leiding van Verhaegen overnam. Twee ronden van het einde gooide Verhaegen alle troeven of tafel, ik volgde gezwind en wist toen al waar ik mn finale aanval zou plaatsten. Het was er eentje van een halve ronde want op de vele single tracks kon je moeilijk passeren dacht ik. Verhaegen kon ik niet losrijden maar toen ik een gedubbelde renner nog net voor een hindernis kon passeren was er een gaatje en Verhaegen kreeg dit niet meer gedicht, zodoende won ik voor de tweede dag op rij in Zele

05-10-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Ieder jaar rijden we begin oktober een tweedaagse in Zele, dit jaar was het bijna zonder 'Lammie' want ik ben twee dagen geleden omvergereden op training door een fietser. De schade is niet te min maar kon uiteraard erger. Ik heb een kneuzing en een daarbijhorende ontsteking van het AC gewricht ( aanhechting sleutelbeen/schouderblad). Een nacht met koorts was niet iedeaal. Dat ik aan de start sta is voor mij een overwinning op zich. Tijdens de verkenning merkte ik al dat ik mn fiets niet kon opheffen op de trappenpartij en het platvorm die we twee maal per ronde moesten oprijden lukte ook al niet. Christophe Logier wist uiteraard van niets maar hij merkte wel op dat ik nogal traag bepaalde hindernissen nam. Hij nam een loeiharde start en ik kon niet anders dan mn grimas verbergen en aanklampen. Op twee ronden van het einde had ik mn plannetje al klaar, één ronde verder reed ik weg voor een technische passage die me beter lag dan mn concurrent. Ik had meteen een kloof van een 5 tal seconden maar ik moest toch tot het ultieme gaatje gaan om de overwinning binnen te halen met amper enkele seconden voorsprong op de beresterke Logier.

Nu maar hopen dat ik geen reactie krijg vanavond zodat ik morgen aan deel 2 in Zele kan beginnen...fingers crossed

04-10-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Na de veldrit van gisteren in Zele, vandaag een laatste tussenstapje naar Roeselare waar ik bij de ovwf een laatste wegwedstrijd wou betwisten. Man in vorm Annick Devulder ( vlaams kampioen) was uiteraard de te kloppen man vandaag. 

Ik had superslechte benen, waarschijnlijk het veranderen van fiets en schoenen die me de das om deden. Ik vond dat er zeer hard gereden werd maar als ik achterom keer bleef het ganse pak inclusief de oudere reeks er netjes aanhangen. Toen al wist ik dat het zeer moeilijk zou worden om deze wedstrijd naar mn hand te zetten. Half wedstrijd kreeg Devulder af te rekenen met materiaalpech maar ik kon van dit euvel geen gebruik maken, integendeel er reden 9 renners weg en ik was niet mee. Gelukkig kon Devulder even later terug aanpikken en het gat naar de koplopers dichtknallen, anders waren de vogels gaan vliegen. Na een ultieme uitval van diezelfde Devulder, Roobroeck, Huyghe en mezelf werden we alsnog terug gegrepen. Ik probeerde het de laatste ronde nog eens alleen maar moest snel inbinden wou ik nog een sprint rijden. Huyghe zette aan nog voor de laatste bocht op 300 van de meet gevolgd door de aalsnelle Devulder en mezelf. Devulder remonteerde Huyge op 50 vd streep, ik had nog een ultieme jump in pitto om de zege te pakken. Het was mijn tiende overwinning op de weg dit seizoen, iets waar ik trots op ben als crosserke

Nu wordt de focus volledig op het veldrijden gelegd.

28-09-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Wie Vichte zegt in veldritmilieu weet dat er daar een prachtige omloop uitgetekend ligt nabij de plaatselijke voetbalvelden, zeer technische met enkele mooie zandstroken maar ook veel draaien en keren in het bosje, kortom iets voor ons in uit te leven en voor de jeugdrennertjes een echte leerschool.

Naar de orde van de dag, Logier de man in vorm was vandaag mijn grootste belager. Hij opende als een kanonkogel en ik moest alle zeilen bijzetten om hem te volgen. Na twee rondjes verzwakte hij en voelde ik mn moment gekomen. Ik reed vandaag al bij al makkelijk naar de overwinning in een speeltuin voor mij, alhoewel Logier nog sterk kwam opzetten in de laatste hectometers en strandde op een 10 tal meter op de tweede plaats.

27-09-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Net voor de start gingen de hemelsluizen volledig open zodat we meteen wisten waar we aan begonnen vandaag, het nieuwe lrc veldritseizoen. De 'courage' was ver te zoeken want alles was druipnat alvorens ik de start kon nemen. Gelukkig kwam de zon erdoor net voor de start en droogden we snel op. Dit was niet het geval met de ondergrond want die bleef, vooral in het bosgedeelte vrij glibberig. Christophe Logier schoot als een pijl uit de startblokken en ik was meteen wakker. Logier reed de eerste twee ronden zeer snel en ik kon me geen enkele fout veroorloven of de vogel was gaan vliegen. Door de vele single-tracks was het daarenboven steeds aandachtig blijven, vooral het inhalen van de gedubbelden was gevaarlijk. De derde ronde van 6 kon/mocht ik eindelijk de koppositie innemen. Uiteraard trok ik vol door in het bos en bij de korste keren had ik een kloofje die ik steeds verder kon uitbouwen. Logier kreeg ook nog met materiaalpech af te rekenen zodat ik de laatste 2 ronden kon uitbollen.

Eerste cross, eerste overwinning

21-09-2025 om 07:28 geschreven door Mario

Reeds bij de opmaak van mijn zomerprogramma was het Belgisch kampioenschap OVWF een hoofddoel. Het was niet makkelijk om dit allemaal in een programma te gieten want ik moest ervoor zorgen dat ik aan de helft van het totaal aantal organisatie's aan de start verscheen. Daardoor verdween de LWU iets op de achtergrond dit jaar. Omdat je bij de OVWF maar één kampioenentrui mag behalen was het dus ook alles of niets vandaag. Ik koers al bijna 45 jaar maar nog iedere keer kan ik mn stress omzetten in positieve energie. Eén van de favorieten Mario Desmeytere verscheen niet aan de start wegens ziekte. Tijdens de verkenning van de omloop merkte ik op dat er toch wel een stevige bries stond, dit kon me goed uitkomen dacht ik want dan kunnen we de koers hard maken en een  finale rijden met een klein groepje.  Zo geschiedde...onder aanvoering van vlaams kampioen Annick Devuldere en Marc Tabourdon ontspon zich een kopgroep van 9 renners, één ronde verder moesten er drie renners afhaken op de lange strook tegenwind. Ik zag het graag gebeuren een finale met 6 renners. Er konden maar drie renners aanspraak maken op de tricolore en bij de eerste uitval van Devuldere keken die het wit uit elkaars ogen zodat de drie kandidaten (  Dennis Lust, Dirk Ampoorter en mezelf)  achterbleven en het daar mochten uitmaken wie de nieuwe Belgische kampioen 2025/2026 zou worden. 

Lust plaatste een scherpe uitval bij het ingaan van de laatste kilometer maar Ampoorter reageerde meteen want ikzelf zat als laatste van ons drietal en speelde het spel. Ampoorter kon pas op 300 van de aankomst Lust inhalen maar door zijn inspanning en het stilvallen van Lust zat ik in een zetel. Ik moest er gewoon uitgewoon uitkomen en mn sprint rijden tegen twee stervende zwanen. Goed gezien, al zeg ik het zelf.

Dagwinnaar Annick Devulder mocht mee op het podium als 2é ( begrijpe wie kan)

Het was vandaag mn 20é overwinning in 2025 en ook mn 20é Belgishe kampioenentrui...uiteraard werd dit gevierd 

14-09-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Omdat het veldritseizoen met rasse schreden nadert moet ik af en toe eens een relatieve rustperiode inlassen, dit combineer ik dan met maar één wedstrijd per weekend. Ik doe dit een drietal weken, dan moet ik met volle batterijen starten aan mijn hebbeding ' het veldrijden'

Vandaag wedstrijd bij de ovwf bond te Gits, een zonnige dag en een zeer mooie licht glooiende omloop waren de ideale ingredienten om er iets boeiends van te maken. Ik het eerste wedstrijdgedeelte hield ik mij vooral op de achtergrond. Ik weet van mezelf dat ik in goeie conditie ben maar ik hoef dit echt niet te etaleren. Eénmaal moest ik echter reageren toen een 5 tal wegreed met daarbij mede topfavoriet Annick Devulder, samen met Danny Depreitere reed ik het gaatje dicht maar alles kwam terug samen. Het duurde tot 3 ronden voor het einde tot de definitieve beslissing gevallen was. Een kopgroep van 9 renners met daarbij de beteren van het pak. Ik voelde me sterk en wou wel eens solo aankomen vandaag. Net na het ingaan van de laatste ronde plaatste ik een snedige uitval, enkele bochten en een oplopende strook verder had ik 20". Ik moest echter volluit blijven fietsen tot de aankomststreep in mn vizier was want Hallaert en Vandevelde bleven hangen.... Ik kon mijn inspanning doortrekken aan maximum hartslag gedurende 8 minuten en won de wedstrijd. Topsprinter Annick Devulder regelde de groepsprint voor de tweede plaats in onze leeftijdscategorie.

06-09-2025 om 00:00 geschreven door Mario

In het industriepark van Kruishoutem vond vandaag een organisatie plaats van onze ovwf-vrienden. Een omloop van een klein 5km met daarin twee maal een brug van de autostrade (E17). Vandaag was het te doen in een verzingende hitte, iets wat ik heel graag doe maar af en toe heb ik dan net ook een mindere dag... Die mindere dag was er vandaag wel degelijk,  door mn uitslagen de voorbije weken werd ik daarenboven sterk geviseerd en moest ik de koers dragen. Niet mn favoriete ding want ik doe het graag rustig aan in de beginfase. Opletten was dus de boodschap, meerdere keren moest ik uit mn schulp kruipen toen er weeral een groepje wegreed en ik niet van de partij was. Ik besliste toen maar om met de sterkste concurrenten Lobyn, Desmeytere, Roobroeck,  De Vos en enkelen van de oudste categorie die ons dicht benaderen, weg te rijden. Ik merkte echter al snel op dat als ik éénmaal demareerde ik echt wel moest herstellen...zoals ik al zei, een mindere dag dus. Vanaf dan probeerde ik  mn inspanningen te beperken en te doseren.  De laatste ronde liet ik me nog verrassen waardoor ik op 2.5km van de aankomst all-out moest gaan, enerzijds om vier koplopers te gaan halen, anderszijds...eenmaal aangesloten probeerde Mario Desmeytere op de brug weg te rijden. Ik stak de andere koplopers voorbij en moest alleen op zoek naar sterke Mario. Boven de brug op 1.5km van de aankomst sloot ik aan maar moest toen even herstellen. Dirk Roobroeck dacht er anders over en demarreerde toen iedereen a bloc zat. Hij draaide de laatste rechte lijn van 700m in met een voorsprong van 5". Ik moest de sprint aangaan op 500m van de aankomst met alle andere kandidaat winnaars in mn zog. 75m voor de streep remonteerde ik pas sterke Dirk, ik viel niet stil en kon tegen de 60km/u de aankomstlijn overscheiden als winnaar. Wim De Vos eindigde in mn zog knap als tweede, Roobroeck bleef het aanstormend peleton nog net voorbij en vervolledigde het podium

Terug een overwinning......en ja jullie raden het al, nu volgt een rustweek 

10-08-2025 om 00:00 geschreven door Mario

De wedstrijd in Laarne is maar op het laatste moment aan mn programma toegevoegd, het is immers wekelijks bijsturen want de conditie mag geen al te hoge toppen scheren in de zomermaanden. Regelmatig afremmen is de enige juiste boodschap.  Laarne won ik al drie keer op rij dus ligt de omloop me wel. Vooral de aankomststrook daar kick ik op als veldrijder. Vandaag een heerlijk zomerweertje na het wegtrekken van de onweerswolken. In de beginfase liet ik iedereen maar begaan en bekeek alles vanuit de achterste regionen van het peleton. Enkel toen het alamfase rood was reed ik naar voor om de kopgroep te vervoegen. Het schrijft poepsimpel maar dat is het eigenlijk ook dezer maanden, ik doe wat ik wil. De voorlaatste ronde was het terug van dat, het peleton brak en er reden een 8 tal renners definitief weg, ik was niet mee maar één explosie van een tweetal minuten en ik zat waar ik moest zitten. In de finale ronde voelde ik al dat niemand me zou kloppen vandaag. Er kwam nog een uitval op 800m van de aankomst ( van een onbekend renner) maar ik remonteerde die zonder diep in mn krachtenarsenaal te moeten gaan. Toen kwam de chicane eraan op 220m van de meet, ik nam over  en won makkelijk een sprint die er eigenlijk geen meer was. Vier op een rij in Laarne, zalig toch.

Niet te euforisch doen is de boodschap, het ongeluk schuilt achter ieder hoekje. Met beide voetjes op de grond en ...afbouwen ;-)

02-08-2025 om 00:00 geschreven door Mario

De laatste weken heb ik een tandje bijgeschakeld want het cyclo-crossseizoen is nu echt wel snel naderend. Dat tandje bijschakelen doe ik niet door meer trainingsarbeid maar vooral door een opeenvolging van wedstrijden. Hoe meer competitie ik doe hoe beter ik wordt. Na mijn Belgische titel vorige week bij de masters  Belgian Cycling Federation was het een week op wolkjes rondrijden. Het doet me deugd zoveel felecitaties te mogen ontvangen, een blijk van waardering, dank aan allen. Vandaag een nieuwe lwu organistatie in Avelgem. Deze wedstrijd gold ook als het PK voor de westvlamingen.  Bij de verkenning van de omloop was het me al meteen opgevallen dat er veel wind stond, de slingerende smalle weggetjes waren dan terug een leuk toetje op de spreekwoordelijke taart. In de openingsronde zat ik achteraan maar ik besefte het gevaar en in ronde twee controleerde ik de wedstrijd. Engelsman Roy Chamberlain gaf de sterkste indruk maar die mocht van mij wel effe voorop rijden zo kon ik zien tot wat hij werkelijk in staat was, na een half rondje waaide hij terug het peleton in.  Alle andere deelnemers ken ik als mn broekzak en die boezemden mij vandaag totaal geen schrik in.  3 rondjes voor het einde ontstond er door toedoen van Leyseele en mezelf een kopgroep van vier renners.  Chamberlain was uiteraard ook van de partij. We draaiden goed rond tot we de finale kilometers ingingen. Chamberlain was blijkbaar niet zeker van z'n sprint en probeerde die tervergeefs te ontlopen. Met vier naar de aankomst, een lange draaiende bocht van 350m tegen de wind in. Mijn concurenten zetten de sprint van ver in maar ik voelde al na één milliseconde dat ik meer power in de benen had. Op 200 nam ik de leiding en met meters voorsprong deed ik waarvoor ik naar Avelgem gekomen was.  Leyseele die derde werd was verdiend provinciaal kampioen van west vlaanderen, Chamberlain eindigde op de vierde plaats 

21-07-2025 om 00:00 geschreven door Mario