Vandaag een allerlaatste wedstrijd in Henegouwen, meerbepaald in Lessen, geboortedorp van wijlen kunstenaar Rene Margritte die daar in 1898 het levenslicht zag.

Ik was blij dat het vandaag de laatste veldrit van het seizoen was, de vele focussen  begonnen door te wegen en mentaal was het ...op. Ik verzaakte voor een verkenning vooraf en beleefde de cross nooit echt, ik reed rond als automatische piloot en genoot niet van mijn zegetocht. Dit doet uiteraard niets af van de verdienste van Eddy Gyselinck die knap tweede werd vandaag maar ik reed nooit echt een wedstrijd. Ik besefte wel dat ik een topseizoen had neergezet met 29 overwinningen op 34 wedstrijden, de kaap van de 700 overwinningen had overschreden en voor de 6de keer Belgisch veldrit kampioen geworden was.

Ik dank God voor de goede gezondheid maar vooral ook mn naasten die me steunen, het is ook leuk dat mn beide ouders af en toe nog eens komen kijken naar een wedstrijd want ook dit wordt voor hen steeds moeilijker. Ook de vele supporters week na week wil ik bedanken want zonder hen lukt dit me niet. Nu gaat de riem er vanaf, hopelijk blijven jullie massaal mijn blog volgen want ik doe dit voor jullie 

Ciao, Ciao X

08-02-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Nadat ik in november al Belgisch kampioen geworden was in het park van Maldegem, kon ik er vandaag terug aan de slag op de parkcross. Ieder jaar is dit ons hoogtepunt, zowel mn zoon al ikzelf wonnen er al meermaals, ik voor vandaag al 15(!) keer.

De omloop lag er zeer snel en technisch bij, de zandstroken waren echt om van te smullen. Van Staeyen en Logier waren de beste starters maar nog voor de eerste zandstrook had ik beide collegas geremonteerd en kon ik aan mn wedstrijd beginnen. Logier was na de eerste zandstrook ons spoor kwijt, Van Staeyen kon een tweetal ronden aanhaken maar ook dan moest hij na een mindere zandstrook een kloof toestaan, mijn moment om voor het eerst volluit te gaan. Ik zweefde als het ware over de omloop, geruggesteund door mn familie en vele supporters klaarde ik de klus in 45'. De podiumceremonie en de huldiging door de gemeente Maldegem liet ik me graag ontvallen.

Maldegem was gewoon terug fantastisch, hier mijn ding mogen doen in die mooie driekleur zorgt echt voor kippevel.

De overwinning in Maldegem zorgde ook voor een unicum want ik behaalde naast een 16 zege in het park ook een knappe 10 op 10 in 2025

05-02-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Mijn ouders wonen al enkele jaren op een appartement in Beernem, dat we daar dan een veldrit mogen rijden is ook zeer leuk voor hen. Ze komen jaarlijks te voet naar de omloop om te supporteren voor mij en mn zoon Laudelino. Mijn focus ligt vooral op de parkcross as woensdag in mn woonplaats Maldegem maar een doorgedreven laatste training vandaag was een mooie gedachte. Ik nam een kopstart voor een sterk aandringende Roelstraete en Gyselinck maar deze keer keek ik niet meer achterom. Ik reed mn wedstrijd voluit, enkel het oponthoud van de gedubbelen bracht me telkens uit mn ritme. Ik won Beernem zoals gepland, nu met een goed gevoel naar Maldegem toewerken.

Laudelino was ook op weg om de wedstrijd te winnen maar kwam door een verkeerd manuvre ten val op het wasbord waardoor de achterstand op de leiders plots één minuut bedroeg. Hij kon de kloof nog grotendeels dichtrijden maar moest zich wel tevreden stellen met een derde plaats. Ook voor hem is Maldegem het belangrijkste

01-02-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Wie Hoogstaten - Meer zegt in veldritmilieu weet dat we over een pure bos/zandcross praten. Ik won de wedstrijd vorig jaar en was dus heel blij dat ik vandaag terug kon afzakken naar de verre kempen bijna tegen de Nederlandse grens.

Van Staeyen en Mertens ( altijd dezelfde twee) kunnen ook wel een stukje in het zand rijden waardoor ik toch wel op mn goede moest zijn vandaag. Van Staeyen nam de leiding in handen gevolgd door mezelf en de Limburgse kampioen Mertens. Ik voelde dat ik een superdag had en moest in die openingsronde niets anders doen dan ...afremmen. Er waren heel veel single-traks waar je niet kon voorbijsteken, vandaar. Toen ik in ronde twee vrijgeleide kon creeren nam ik de koppositie in handen net voor de lange zandstrook, ik reed die perfect en er was die beoogde kloof op mn concurenten. Van Staeyen kwam dan nog zwaar ten val nadat hij een gedubbelde renner wou remonteren op zo'n single track strook waardoor mn kloof nog groter werd

Uiteindelijk won ik makkelijk de wedstrijd voor Mertens en Van Staeyen

                     

 

29-01-2025 om 08:03 geschreven door Mario

Doordat de geplande EK organisatie van Marke in allerlaatste instantie afgelast werd zorgden enkele familieleden van jeugd die bij lrc rijdt om op twee weken tijd een organisatie op poten te zetten. Medewerking van de lokale burgemeester liet alles in een stroomversnelling plaatsvinden. Dit is nu eens het echte voorbeeld van hoe het ook kan. De vele regenval was echter een spelbreker maar al bij al was de omloop toch voor 98% bereidbaar dus zeer geslaagd. Onze leeftijdsreeks was deze keer zeer zwak bezet waardoor ik plots in laatste positie kwam te rijden. Het was terug die dekselse Kristof Roelstraete die de debatten opende en zich niets aantrok van mijn slechte start. Deze keer had ik echt geen zin om een halve wedstrijd achter de feiten aan te hollen en dichte de kloof met de kopman. Ik kon het tempo nadien nog een stuk de hoogte injagen en liet Kristof terplaatse. De laatste ronde kon ik uitbollen want dan zat ik al met de wedstrijd van morgen te Hoogstraten in mn hoofd.

Nr 703 was meteen ook mn 9e Europse kampioenentrui 

Roelstraete eindigde op 15" op plaats 2, verassing van de dag Fabien Hanssens ( grote man van lrc) nam de bronzen medaille in ontvangst

25-01-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Na een autorit van anderhalf uur kwam ik moe maar voldaan aan in mn thuisbasis te Maldegem. Inrichter Wouter Vandenbossche zorgde voor het tweede jaar op rij voor om schitterende omloop. Ik kon die echter niet meer verkennen omdat ik pas 20' voor aanvang van de race terplaatse was. Kristof Roelstraete en Peter Deruytere waren mn gidsen in de eerste koershelft. Mijn benen zaten vol van melkzuur en ik had echt de eerste koershelft nodig om te bekomen, ik kon beide 'picanolboys' dan ook niet volgen zonder in het rood te gaan. Gaandeweg beterde het gevoel en kon ik terug versnellen, iets wat ik dan ook deed want er was al een kloof van 20" ontstaan op Roelstraete. Eénmaal in mn ritme ging het terug als vanouds en fladderde ik terug rond al was ik een nieuweling. Sportfotograaf SIGI zorgde voor een specialleke en deed me beseffen dat ik toch wel iets bijzonders aan het neerzetten was. Ik had ook een specialleke voorbereid in de week maar ik moest mn ontworpen t-shirt op het allerlaatste nippertje bijwerken met een plusje want het was vandaag nr 702 ipv 700

Het werdt een leuk feestje met al mn supporters en vrienden in de lokalen van de sporthal 

Dank aan allen, vergeet ik nooit

20-01-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Zot zijn doet geen zeer en ik kan het weten. Vanmiddag in eigen Maldegem maar niet voordat ik smorgens aan een wedstrijd deelnam in het verre Bekkevoort. Een nieuwe organisatie op een prachtlocatie. Een beetje zoals Baal op 1 januari maar dan in een kleinere versie. Ik wou die eerste organisatie steunen en als Belgisch master kampioen aan de start staan. Het was dezelfde Benny Van Staeyen als gisteren die opende als vanouds, ik haakte terug aan maar voelde al na enkele pedaalslagen dat ik direct in mn ritme zat. Mertens en Logier haakten eveneens hun wagonnetje aan. Na een tweetal ronden gebeurde een val bij het opdraaien van de licht omhooglopende kasseistrook, een renner van een andere categorie kwam ten val en we moesten allen zwaar in de remmen. Benny's fiets stond dwars over de rijbaan en ik kon als eerste terug vertrekken, uiteraard het sein om vol daar te gaan. Enkele lussen verderop in het bos merkte ik dat er een kloof van zo'n 15" was, ik kon die kloof uitbouwen tot 45" en zodoende de eerste editie van Bekkevoort op mn naam schrijven. Na de wedstrijd had ik geen tijd om fietsen te kuisen want 2u later moest ik al aan de start staan in Maldegem. 

19-01-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Dit weekend is er veldrit in mn eigen Maldegem, het was de bedoeling om de 700e overwinning daar te behalen maar omdat in het leven niets een zekerheid is koos ik toch om de dag voordien ( op zaterdag dus) toch te gaan crossen bij wbv meerbepaald te Gierle waar ik vorig jaar ook de wedstrijd kon winnen. Het was berekoud en de omloop was dezelfde als vorig jaar. Van Staeyen Benny opende furieus en ik moest mn motor al direct in het rood jagen om hem te kunnen volgen. Dirk Mertens haakte zn wagentje aan maar moest al snel de rol lossen vooraan. Van Staeyen bleef maar beuken maar kreeg me niet los, integendeel ik begon verzwakking op te merken en nam de leiding over net voor een technische strook waar ik gepland had om aan te vallen. Benny moest meter per meter toegeven en plots brak zijn veer. Mijn moment om nog een tandje bij te steken en beloond te worden met nr 700

18-01-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Enkele jaren na datum strijkt het LRC convooi terug toe in Sint Eloois Winkel, de laatste keer dat er georganiseerd werd betrof dit het WK, dit won ik tegen de toenmalige sterke concurrent Dirk De Keukelare. Toen was het een zware loopcross. Ik wist dat het deze keer op krak dezelfde locatie zou plaatsvinden en was dus niet verrast dat het ook nu weer met de loopschoenen te doen zou zijn.

Snelstarters Kristof Roelstraete en Eddy Gyselinck vlogen erin als lag de aankomstlijn net om de hoek. Ik liet hen betijen. Toen beide collega vrienden uitgereden waren nam ik de leiding over, het was toen nog maar twee rondjes te gaan, of te lopen beter gezegd. Zonder diep te moeten gaan behaalde ik mn derde overwinning van het nieuwe jaar. Maar kom ik nu ook op 1 zege van de 700e,  ongelofelijk begin ik te beseffen.

Gyselinck knap 2de op 30" Roelstraete 3e op 52"

11-01-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Ik heb toch wel iets met de veldrit van Dikkebus want ik verloor hem nog nooit op de 7 editie's die ik reed. Hoe het komt? Ja is een mooie vermogenscross gemengd met stuurvaardigheid, iets wat ik zeer graag doe. Vanmorgen won ik de veldrit bij cycling vlaanderen in Vilvoorde, daardoor kwam ik pas een klein halfuur voor de start aan in de verre westhoek ( regio Ieper). Van verkennen was geen sprake maar met één oogopslag wist ik al genoeg. Ik liet de start over aan een blitse Roelstraete, voor Deruyter en Hanssens. Na enkele ronden was het melkzuur uit de benen gereden maar toen was er een kloof van 15" op Roelstraete die ik nog moest dichten. Het liep niet van een leien dakje want de thuisrijder zette zijn allerbeste beentjes voor. Uiteindelijk kon ik hem toch bijbenen en meteen terplaatse laten. Een tweede overwinning op 5u tijd was een feit. Dit kruipt echter wel in de kleren want je bent al gauw 12u onderweg. Roelstraete en een zeer knappe Deruyter vervolledigden het podium 

04-01-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Nadat ik vorig jaar de wedstrijd in Vilvoorde won had ik toch wel de smaak te pakken, een top-organisatie met een loodzware omloop ( veel klimwerk). Ik had me echter vergeten vooraf inschrijven voor deze wedstrijd onder de vlag van cycling vlaanderen maar dit veranderde niets aan mn startpositie want ik stond met mn vergaarde punten alsnog op de eerste startrij. Ik nam een sterke start en kon als eerste de steile bosklim omhoog lopen. Toen ik boven kwam merkte ik op dat Benny Van Staeyen al een kloofje moest laten, Limburgs kampioen Dirk Mertens moest zelfs al 15" toegeven na de eerste klim. Ik had een goeie dag en kon stelselmatig mijn voorsprong uitbouwen zonder nooit over 'de rooie' te gaan. Enkel de laatste ronde maakte ik enkele stuurfoutjes maar mijn voorsprong op Benny was toen al 1'44", Dirk vervolledigde het podium in Vilvoorde.

Na de wedstrijd snel de auto laden want vanmiddag zou ik nog een veldrit willen rijden in Dikkebus bij de lrc nevenbond

03-01-2025 om 00:00 geschreven door Mario

Reeds enkele jaren organiseren ze in Gullegem een super prestige veldrit, dit jaar mochten wij één week voor dit event er ook aan de slag met de lrc bond. De allereerste edite van deze cross was een B cross, ik reed toen een derde podiumplek bij de masters B.  Dus ik wist wel wat ons daar te wachten stond. De weergoden waren ons goedgezind en de omloop was zeer goed berijdbaar. Francky Verschueren nam de gebruikelijke kopstart voor Roelstraete en mezelf.  Voor de familie Verschueren was het een speciale wedstrijd want hun dochter wijlen Jolien Verschueren won de wedstrijd bij de dames elite in 2018. Ook mama Verschueren was van de partij en reed de wedstrijd verdienstelijk uit. Papa Francky bleef me twee ronden lang onder druk zetten maar toen hij foutjes begon te maken en verzwakte vond ik het mijn moment gekomen om alleen weg te rijden. De kloof werd ronde na ronde uitgediept en met enige marge kon ik naar mn 29e overwinning van het jaar 2024 rijden. Daardoor kan ik terugkijken op een zoveelste super-jaar met als absolute uitschieter de Belgische veldrittitel in mn eigen Maldegem.

Ik dank de  vele duizenden volgers van mn blog en wens hen allemaal een gezond en vreugdevol 2025 toe. Ook mn vrouw mag ik hier niet vergeten in de bloemetjes te zetten want zonder zo iemand aan mn zijde zou dit onmogelijk zijn.

29-12-2024 om 00:00 geschreven door Mario

De vorige keer dat ik in Kerniel aan de start kwam won ik de wedstrijd, ik dacht dat dit vorig jaar was maar blijkbaar was dit al twee jaar geleden. Wat ik dus niet wist was dat de omloop hertekend was. Toen ik deze voor ogen kreeg fronste ik toch wel enkele keren mn wenkbrauwen want dit was een pure klimcross geworden, niet echt mijn hebbeding.  Ik had me dan ook voorgenomen om een rustige start te maken en gaandeweg mn koers op te bouwen. Bart Pattyn Belgisch kampioen 50-55 jarigen trok zich van mijn instelling niets aan en ontbond meteen zijn duivels. Na één verkenningsronde kwam ik plots in het gezelschap van Benny Van Staeyen terecht die zich toch wel een beetje had opgeblazen door Pattyn te willen volgen. We waren elkaars evenknie maar toen Benny begon te sukkelen met een losgekomen schoenplaatje was het mijn moment om een aanval te plaatsen om zodoende uiteindelijk makkelijk een tweede plaats te veroveren in de wedstrijd na Pattyn. Omdat het vandaag KAMPIOENSCHAP VAN VLAANDEREN was per leeftijdscategorieen van 5j zoals de UCI het voorschrijft, mocht ik onder het toeziend oog van Bert Vermeire, Roger De Vlaeminck en Lucien Van Impe het podium betreden om een 61e kampioenentrui uit mn carrriere overhandigd te krijgen. 

28-12-2024 om 00:00 geschreven door Mario

Voor de tweede maal organiseert Stijn Dinneweth en zn team een veldrit op de velden gelegen aan het voetbalplein van FC Kleit. Vorig jaar viel deze editie volledig in het water en moesten we 90% van de omloop fietsen. Voor mij was dit geen probleem want ik won de loopwedstrijd uiteindelijk met een 5 tal minuten voorsprong op de tweede. Dit jaar had inrichter Stijn de locatie van de veldrit iets aangepast, de drogere stukken opgezocht en enkele leuke verharde wegen opgezocht op het terrein van de plaatselijke landbouwer. Smorgens om 8u30 was ik al terplaatse om een verkenning te doen. Ik woon maar enkele kilometer van de omloop en had geen zin om 2u voor de wedstrijd nog eens alles vuil te maken, ik verkoos om een rustige voormiddag in het zetelte en van hieruit naar de veldrit te vertrekken. Zo geschiede...

s'Morgens was alles nog goed bereidbaar maar toen ik om 13u30 terplaatse kwam waren er toch terug een tweetal loopstrookjes te bespeuren, geen erg echter want het blijft tenslotte toch altijd cyclo cross.  Peter Deruyter had vanavond blijkbaar nog iets te doen want die schoot als een pijl uit een boog de drassige startstrook uit. Franky Verschueren en Kristof Roelstraete volgden hem gezwind en zo zat ik plots pas in vierde positie op mn thuiscross. Ik moest even het goeie ritme vinden maar zowel Peter als Kristof hadden hun motor toch wel heftig opgeblazen in de openingsronde. Verschueren daarentegen kon het hoge tempo blijven aanhouden en zodoende moest ik toch een tweetal ronden afwerken vooralleer ik in zn zog terecht kwam. Afwachten was uit den boze want er lagen op de omloop enkele veraderlijke steenpartijen en je zal maar eens lek rijden ver van de materiaalpost dacht ik dan. Ik versnelde in een loopstrook, nam 10" maar reed mezelf onderuit door met mn stuur achter de afsluiting te haken. Verschueren kwam terug en liet me terplaatse toen ik nog met het afspanlint aan het sukkelen was. Ik kon terug beginnen achtervolgden. Franky had blijkbaar toch ook wel over zn toeren geweest want bij de volgende loopstrook had ik hem al te pakken en kon ik hem definitief achterlaten. Een halfuur later kon ik zegevierend een tweede keer Kleit-cross winnen. Toen ik om 17u de feesttent betrad vloeide de drank overbodig en was de sfeer er op zn Kleits. Voor mn zoon Laudelino was het optreden in zn mooie tricolore trui iets minder, de loopstroken liggen hem niet zo, zijn 11e plaats bevestigd dat.

Ik won vandaag mn 27e wedstrijd van het jaar

21-12-2024 om 00:00 geschreven door Mario

Het seizoen is allang geslaagd maar omdat de topvorm er nu blijkbaar is en de grote doelen reeds zijn bereikt is het leuk om vandaag het wereldkampioenschap veldrijden lrc te mogen rijden. We kregen net als de vorige jaren een echte cyclocross omloop voor de wielen geschoven, alles zat erin vervat. De druilerige regen die viel maakte het er alleen maar leuker op, in zoverre zelfs dat ik het gevoel had vandaag alleen maar maar te moeten sturen en mn fiets zijn ding te laten doen. Eddy Ghyselinck, Fabien Hanssens en Kristof Roelstraete waren me op de korte startstrook nog voor maar na enkele technische strookjes kwam ik zonder het te willen al aan de kop van de wedstrijd te rijden. Ik genoot 45' lang als in mn beste dagen. Wat ben ik toch trots dat ik dit nog mag en kan verwezenlijken.  Ghyselinck verloor enkele minuten als 2e, Verschueren iets méér maar daarmee hadden we meteen een juist podium naar de waardeverhoudingen toe van de afgelopen maanden.

Voor mij was het mijn 12e wereldkampioenentrui uit mn carriere, uiteraard steken de 3 UCI master titels er een stuk bovenuit maar mijn leuze is.......win maar eens een WK, zelfs bij een nevenbond. De drank vloeide nog rijkelijk terplaatse maar we reden wel nuchter huiswaarts in de late uurtjes

14-12-2024 om 00:00 geschreven door Mario

Sinds enkele jaren organiseren ze een heel mooie veldrit op de glooiende weiden aan de rand van de E17 in Kruishoutem. Thuisrijder Francky Verschueren voelt zich daar altijd als een vis in zijn bokaal. Vorig jaar heeft hij me echt wel het vuur aan de schenen gelegd maar ik won tenslotte wel de wedstrijd. Ook vandaag schoot hij als een afgevuurde raket de weilanden in. In zoverre zelfs dat ik even panikeerde want ik keek direct op een achterstand aan van enkele tientallen meters Tot mijn verbazing landde zijn rakettje al na één minuut en reed ik zonder het te beseffen plots alleen aan de leiding. De benen waren super, of met andere woorden de topconditie is nu boven water gekomen. Ik kon de volledige cross een strak tempo aanhouden en slechts 3 renners van het gehele deelnemersveld ( jongere reeks inbegrepen) kon ik niet inlopen. Met een heel goed gevoel bleef ik na de wedstrijd nog een beetje hangen samen met mn collega Rudi Wille ( winnaar van de nieuwe S reeks) in de leuke  manceve op het domein van de organisator 

07-12-2024 om 00:00 geschreven door Mario

Maandenlang reed ik rond met last aan mn luchtwegen, ik won wel grotendeels alle wedstrijden waaraan ik deelnam maar het moest echt wel beteren om kans te maken op een nieuwe driekleur in mijn thuisdorp Maldegem. Sinds een drietal weken ben ik volledig genezen en kon ik naar het grote doel toewerken zoals ik echt wou. Op mn blog zien jullie dat het me vorige week is gelukt. Tijden gaan snel en vandaag was het na 6 dagen al terug wedstrijddag. Deze keer in Ardooie Waterbek waar ik al dikwijls aan het langste eind trok. Vandaag was echter een heel speciale dag voor mij want het was méér dan 5200 dagen geleden dat ik de tricolore mocht aantrekken in een wedstrijd bij WBV. En ik moet eerlijk toegeven dat dit me wel vleugels gaf vandaag. Door het kleine deelnemersveld ( 19) reden alle reeksen tesamen. Ik moest vooral uitkijken naar Antwerps kampioen Guido Verhaegen en Christophe Logier die al enkele overwinningen behaald heeft in het waalse landsgedeelte. Guido startte als vanoud, gevoldg door Christophe. Ik trapte even op mn adem maar vond al snel het juiste ritme en kon bij de eerste schuine kant mijn twee voornaamste concurenten voorbijsteken. Meter na meter liep ik verder weg en ik kon zelfs enkele ronden de strijd aangaan met de jongsten maar naar het einde toe kwam ik toch mezelf tegen.  Verhaegen eindigde knap 2e op 2'49", Logier moest 4'50" toegeven.

Het was bij deze de 11e keer dat ik een cross won op het terrein 'waterbek' bij wbv.......

30-11-2024 om 00:00 geschreven door Mario

Juist 365 dagen geleden beleefde ik één van de grootste dieptepunten uit mn carriere als veldrijder. Eén jaar op voorhand wisten we dat de eerstvolgende twee Belgische veldritkampioenschappen zouden doorgaan in het park van Maldegem, twee jaar op een rij dus strijden voor de ozo begeerde nationale driekleur op mijn omloop want ik won er in het verleden al 15 keer een parkcross in mn thuisbasis. Net dan, 365 dagen geleden was ik geveld door koorts. Ik startte in de wedstrijd, nam de koppositie, reed weg van Hauterat, Verhaegen en Mertens maar moest na een halve ronde naar mn lichaam luisteren en er enkele minuten later wijselijk de brui aan geven. Die ontgoocheling voor eigen volk bleef heel lang hangen.  Ik kwam nogmaals tot het besef dat je nog zo goed mag rijden, het lichaam beslist of je gezond blijft of niet en daar heb ik me naar te schikken. Na de winter en een lange rustperiode begon ik terug aan het volgende seizoen te denken, de planning werd gemaakt en het BK in Maldegem stond helemaal bovenaan het lijstje. Dit moest mijn revanche worden, al bestaat van moeten niet in de sport. Ik deed er alles aan vanaf de maand april in competitie met één focus......Maldegem. 

Vandaag stond ik aan de start, kerngezond, scherp afgetraind, alles tot in de puntjes voorbereid, nu moest het gebeuren.  Het was geleden van januari 2010 van in Kasterlee dat ik nog eens de tricolore veroverde bij Belgian Cycling (5428 dagen) We reden samen met de jongere master B categorie maar ik kon vanop de derde rij toch als 3e de eerste zandstrook aansnijden, ik liep deze inplaats van te fietsen en zo won ik nog één plaatsje en zat meteen in het spoor van topfavoriet Bart Pattyn van de jongere reeks. Bart maakte echter heel wat stuurfoutjes en ik voelde dat ik afgeremd werd alhoewel mn eerste ronde ook niet de beste was qua techniek, ik reed de zandstroken ook niet foutloos. Toen ik Pattyn na een val op één van de vele heuveltjes in het park kon voorbij steken lag de weg helemaal open. Ik kon vanaf nu mn eigen ding doen. Ik maakte geen enkele fout meer en moest enkel opletten bij het inhalen van de vele voorgangers en gedubbelden dat ik hen niet raakte want op vele plaatsten was het zeer smal. Aangemoedigd door de helft van Maldegem reed ik als het ware met vleugeltjes, het was enkel opletten en geen onnodige risico's nemen. De wedstrijd van één jaar geleden kwam in me op en ik begon nog sneller te rijden.  Mijn concurrenten voor de titel in mijn categorie Dirk Mertens volgde op een kleine minuut, Guido Verhaegen op anderhalve minuut. Ik had dus tijd aan de aankomst om iets speciaals te doen, wat deze overwinning toch wel betekend voor mij.

De spreekwoordelijke riem gaat er nu af want het volgende hoofddoel is......de parkcross van Maldegem in februari waar we in het voorprogramma van de profs ons ding mogen doen, en of ik daar naar uitkijk in mn mooie nationale tricolore. De zesde notabene bij Belgian Cycling, tevens was het mijn 690e overwinning over-all. Oja, er zouden er nog wel een stuk of tien bijmogen deze jaargang........als we gezond mogen blijven uiteraard.

Nogmaals iedereen grote merci voor de positieve vibe's die jullie me geven en ook veel de vele honderden berichten op sociale media, hier wordt ik echt sprakeloos van..........

Mario

24-11-2024 om 00:00 geschreven door Mario

Reeds een 11 tal jaar organiseert Gorik Dobbelaere een veldrit op en rond het sportpark in Aalter, niets dan lof voor dit gebeuren. Dit jaar was het Belgisch kampioenschap LRC, een race die ik nog nooit verloor in mn carriere dus lag ook vandaag de lat zeer hoog. Eddy Ghyselinck had echter een superdag en opende zo sterk dat ik twee volle ronden moest bekomen. Ik slaagde er pas in om in ronde drie te bekomen en de koppositie over te nemen. Omdat we in Aalter voornamelijk over een snelheidscross praten is enige voorgift toch niet overbodig in geval van een pechmomentje. Ik plaatste na mn overname meteen een versnelling en kon deze makkelijk uitbouwen naar een 25 tal seconden op super Eddy.

Een 17e nationale driekleur was mijn beloning na 45' hard afzien. Het mooiste van de dag moest toen nog komen want mn zoon Laudelino reed ook naar een 3e driekleur na een bitsige tweestrijd met uittredend kampioen Nick Vandekerckhove

17-11-2024 om 00:00 geschreven door Mario

Aalbeke cyclocross........iedereen weet als het er regent dat het ploeteren en glibberen is, vandaag en de vorige dagen was het droog dus zorgde enkel de dauw in het lange gras voor een glibberige omloop. Kristof Roelstraete was de opener voor Eddy Ghyselinck en ikzelf, na de eerste bocht remonteerde ik Eddy, één bocht verder Kristof. Ik had de intentie om er een doorgedreven solo van te maken maar de zware trainingsweek zat blijkbaar nog in mn benen. Ghyselinck bleef twee ronden lang op een handvol seconden hangen maar een val aan het turn-around punt thv de aankomst sloeg hem definitief achteruit. Ik hoorde de speaker van dienst gewag maken van deze val dus trok ik het gashendeltje nog een beetje verder open.  ik vervolmaakte de wedstrijd zonder noemenswaardige akkefietjes en won uiteindeliijk met 45" voorsprong op Ghyselinck en iets meer dan 1' op Dirk Dekeerle

Deze week nog de laatste procentjes conditie proberen bekomen en dan zou ik klaar moeten zijn om een 17e Belgische tricolore te veroveren in Aalter, welliswaar een omloop door mensen gebouwd is die niets van veldrijden afweten maar uiteraard laat ik dit niet aan mn hart komen, bewijs daarvan ......ik verloor er nog nooit !

09-11-2024 om 00:00 geschreven door Mario