1 x Belgisch kampioen op de weg cat A VWF 1 x Belgisch kampioen op de weg cat C LFT
1x Belgisch kampioen op de weg LWU cat D
1 x BeNeLux kampioen op de weg WAOD cat B
24x provinciaal kampioen
Elite z/c en amateurs/masters WBV, lft en lwu, en wbv MTB
7 x Kampioen van vlaanderen 5x LRC veldrijden en 1 maal WBV veldrijden
SAMEN GOED VOOR 62 KAMPIOENENTRUIEN
167 overwinningen in vlaamse cyclocrosscup
15 x veldrit Maldegem ( parkcross)
13 x veldrit Knesselare
12 x veldrit Beernem
11x veldrit Eeklo waaronder 1 x bij elite
11x veldrit Assenede
11 x veldrit Zelzate
10 x veldrit Varsenare
11 x veldrit Ardooie (wbv)
8 x veldrit Balegem
14 x eindwinnaar van de vlaamse cyclocrosscup
5 x wegwedstrijd Spiere Helkijn ( 3x liefhebbers, 2x lwu)
53 kampioentruien
11 medaille's op BK veldrijden ( wbv) ...5 x Goud, 5 x Zilver, 1 x brons
2 x zegekoning bij de liefhebbers ( elite z/c) in het veldrijden met 13 en 15 overwinningen
Sportman van het jaar 2004 in Maldegem
Etc, etc.....
MARIO LAMMENS Belgisch zegekoning met 708 overwinningen
12 X WERELDKAMPIOEN VELDRIJDEN UCI / VWF/ LRC 9 X EUROPEES KAMPIOEN 18X BELGISCH KAMPIOEN 7X KAMPIOEN VAN VLAANDEREN Volg hier de verhalen van de Belgische zegekoning aller tijden in het wielrennen
05-11-2023
4 NOV ZOTTEGEM...........................................660e OVERWINNING
Doordat ik vanmorgen de wedstrijd in Ardooie reed en moest wachten op de podiumceremonie was ik pas 45' voor de start aanwezig in Zottegem, een parcours-
verkenning kon dus niet meer plaatsvinden.
De inschrijving was op de omloop dus kon ik hem wel even overschouwen, ik zag meteen dat het ook nu een echte wattagecross zou worden
Hoe zou mn lichaam erop reageren na vanmorgen? Hoe zou de rib erop reageren? maar vooral hoe sterk zou die verdomde Francky Verschueren terug uit de hoek komen?
Al deze vragen waren eigenlijk al na 3 minuten wedstrijd beantwoord...Ik had een zeer goed gevoel en reed na een halve ronde makkelijk weg van Verschueren die op zijn beurt de hete adem van Rudi Wille moest dulden.
De rib heb ik nooit gevoeld, ook niet na mn enige uitschuiver waardoor ik onzacht ten val kwam in een glibberige bocht.
Wille leek uit te stevenen op een knappe 2e plaatst maar moest op het eind toch nog verschueren voor zich laten, meteen was het podium bekent van deze mooie veldrit
Deze overwinning deed me deugd, het was ook de allerlaatste keer met de Belgische tricolore want volgende week is er het BK te Aalbeke waar ik uiteraard hoop te verlengen.
De zegeteller staat nu op 660 overwinningen, week na week besef ik dat ik hiervan moet genieten want er komt heus wel een tijd aan dat het veel minder zal zijn
05-11-2023 om 07:07
geschreven door Mario
04-11-2023
4 NOV ARDOOIE WATERBEK.......................659e OVERWINNING
Vorig jaar reed ik de eerste edite van de cross aan het waterbek van Ardooie, gesitueerd op dezelfde plaats waar we enkele weken geleden in het voorprogramma
van de profs mochten rijden.
Sinds vorig jaar was ik gecharmeerd door deze organisatie want we kregen er één van de mooiste omlopen van het jaar voorgeschoteld
Zodoende stond deze wedstrijd met rood aangestipt bij het opmaken van de seizoensplanning
Natuurlijk door de hevige regenval de laatste week kon het niet anders dan een ploeterpartij worden, enof we dit kregen...
Lammie smult daarvan dus laat maar komen
Ik was om 7u30 al terplaatste om me minitueus voor te bereiden, geen enkel detail van de technische omloop mocht me ontgaan
Omdat er weinig deelnemers waren startten we samen met de andere amateurs/master reeksen
Ik deed de start rustig aan en na drie bochtjes reed ik aan de leiding van mijn reeks, mijn tempo houdende, mijn harstlag onder controle maar toch nog steeds last
van de pijn thv mn ribbenkast bij ademhalen
Doch je hoort me niet klagen want ik won de wedstrijd met 3'30" voorspong
Na de wedstrijd de fietsen reinigen en op naar Zottegem waar 3u later een andere wedstrijd gepland stond
Een eindje voorbij Ronse situeert zich Arc Wattripont, Julien Pélagie is de stuwende kracht achter deze organisatie die nu toch al aan de 7e editie toe is denk ik zo
Het parcours bevind zich volledig op een schuine weidekant waar een aantal lussen en een paar balkjes in verwerkt zitten
Het was een droge omloop maar toch was het een wattagecross want de weiden bolden voor geen meter en de wind deed ook zijn duit in het spreekwoordelijke zakje
Francky Verschueren was de kopstarter gevolgd door de heroptredende Dirk De Keerle, ik kon niet anders dan aanklampen in de beginfase
Na enkele weidelussen voelde ik plots dat mn zadel volledig uit zijn pas stond, op deze manier verder rijden was heel moeilijk dus moest ik zo snel als mogelijk
proberen wisselen van fiets. Omdat ik vandaag alleen op de veldrit was lag mn fiets ergens halverwege de omloop zijn winterslaap te doen.
Gelukkig merkte ik collega renner Eddy Gyselinck op die uit is met een kwetsuur maar wel zijn conculega's kwam aanmoedigen.
Eddy haaste zich, na mijn vraag asap naar mn fiets en binnen de minuut kon ik wisselen van vehicle.
Uiteraard was ik daardoor op achtervolgen aangewezen. Verschueren en De Keerle wachten uiteraard niet op de grote favoriet op de zege.
Toch kon ik een halve ronde na mn wissel aansluiten bij De Keerle en zag ik Verschueren daar dan een 50 tal meter voorrijden.
Half wedstrijd verzwakte De Keerle en was ik op mezelf aangewezen om de koploper te vergezellen. Dit lukte vrij makkelijk al voelde ik vooral veel pijn aan de
ribben tijdens de wedstrijd. Voor Verschueren ging het te traag toen ik aan de leiding reed en hij nam de cross in handen
Ik moest me beperken tot aanklampen tot de laatste ronde, dan had ik de tijd gehad om de zwakke punten van mn concurrent te bestuderen.
Op de balken-sectie plaatste ik al lopend een versnelling en trok dan keihard door op het lange stuk tegenwind.
Francky moest passen en ik moest toen alleen nog enkele minuten mijn kleine voorsprong proberen behouden, iets wat lukte
Nu is het echt wel zaak om heel snel van die pijn vanaf te raken want zo rijden kan niet goed zijn. Er wacht me alvast een rustige week waar ik geen fiets zal aanraken
Daarna is het de laatste rechte lijn naar de belangrijke novembermaand waar alle kampioenentruien te verdienen vallen met als apotheose het BK in mn achtertuin te Maldegem
Op de domeinen van het kasteel van Bossuit uit de 17e eeuw gedateerd organiseerd Franky Van Haesebroucke nu voor het tweede jaar op rij een lrc veldrit.
Door de hevige regenval de afgelopen dagen en op moment van de start was het parcours omgeschapen naar een wattagecross.
3 korte loopstroken waren het lastigst te overbruggen zeker voor mij want met mn gebroken rib een fietsdragen van 8 kg is niet van de poes
Francky Verschueren, papa van de betreurde Jolien nam de kopstart voor mezelf en Theo David. Onze Engelse vriend Delve Robin moest toen al een gaatje laten
Ik gaf Verschueren geen vrijgeleide en nam de koppositie snel van hem over.
De benen waren hersteld van Ardooie eergisteren maar toen ik aan de eerste loopstrook begon kreeg ik plots een krak in mn ribbenkast waardoor ademen bijna niet
meer lukte. Opgeven was echter geen optie maar met pijn rijden is toch ook geen leuk verhaal
Iedere ronde verslechterde de pijn maar ik beet door.
Ik won de wedstrijd met een kleine drie minuten voorsprong op Delve en iets meer op Verschueren
Na de wedstrijd kreeg ik mn klop en moest naar mn adem snakken, herstellen is nu de boodschap maar vooral hopen dat de genezing van de rib nu vlot verloopt
Het was voor de 29e keer dat het Ardooi's veldritcomite een veldrit inrichtte, ik ben de renner met de meeste deelname's en ook met de meeste
overwinningen, dus mag ik mezelf in alle eerlijkheid toch wel mister Ardooie noemen. In 1995 eindigde ik zelfs als 3e in de A veldrit ( alhoewel ik
2e was naar mijn bescheiden mening)
Vannacht hadden de hemelssluizen vrije loop en was het toch een niet te onderschatten omloop geworden, gelukkig was er grote meneer Paul Herrygers
die zich van in het ochtendgloren over de omloop ontfermde en zo een waterbekkenstrook liet schrappen enkel voor de verkenning.
Voor mij was het afwachten hoe de pijn te harden zou zijn na de ribbreuk van 11 dagen geleden. Op training lukt het niet om diep te gaan dus was ik
hier vandaag misschien niet op mn plaats.
Ik nam een toegelaten pijnstiller en het lukte degelijk, de pijn was te harden.
Verhaegen was de beste man in de eerste koershelft, ikzelf en Dirk Mertens konden niet anders dan aanklampen.
Halfwedstrijd werd het koptrio een kwartet want ook Christophe Logier kwam zijn ding doen, al had die meer problemen met zijn materiaal dan met ons
Op twee ronden van het einde voelde ik dat ik de sterkste was op de klimmen van de bergjes, ik plaatste een versnellling en iedereen moest passen
Tot mijn grote verbazing kon ik wel door de spreekwoordelijke muur gaan en kon makkelijk stand houden voor een 9e overwinning te Ardooie
Guido Verhaegen eindigde tweede op 20", Dirk Mertens knap 3e op 30"
Na mijn catastrofale wedstrijd vorige week in Astene heb ik de 'moral' terug, nu rustig de rib laten genezen want er komt nog veel mooi's aan in november
Na een kwalijke val vorige week op de veldrit van Veurne is het verdict als sporter keihard...gebroken rib, niettegenstaande stond ik vandaag toch aan de start van
deze weidecross
Ik verloor er nog nooit dus moest ik er wel bijzijn vond ik
Ik had me voorgenomen om er een intervaltraining van te maken en eens volluit te gaan vandaag met de wedstrijd van as donderdag te Ardooie in mn achterhoofd
Zo gezegd zo gedaan, ik nam de kopstart en gaf alles wat in mn lijf zat.
Ik focuste me vooral op de kop van de categorie die voor mij gestart was om te kijken hoe dicht ik zou komen.
Het lukte echter vandaag van geen kanten, ik geraakte geen poot vooruit en moest zelfs alles uit de kast halen om Tom D'hooge en Engelsman Robin Delve op afstand te kunnen houden voor de overwinning vandaag, het lukte maar net.
Een totale off-day dus maar wel een streepje erbij op mn erelijst
De avond na de wedstrijd kon ik bijna niet meer ademen en vreesde zelfs voor een ziekenhuisopname, waarschijnlijk zal dit dus wel de oorzaak zijn van het slecht
Een stralende 8 oktober vandaag, heel veel toeschouwers op en rond de terreinen van het Will Tura sportpark in Veurne waar al sinds een drietal jaar een knappe
veldrit georganiseerd wordt.
Een zeer mooie technische en overzichtelijke omloop en tevens het 'kampioenschap van vlaanderen'
Aan motivatie dus geen gebrek want ik zeg niet neen tegen een 59e kampioenentrui in mn carriere
Ik nam de kopstart voor een dit seizoen zeer sterk rijdende Kristof Roelstraete, medefavoriet Robin Delve uit UK moest vanuit de achterste gelederen starten
en was dus benadeeld
Ik had me voorgenomen om er een intensieve training van te maken, na twee ronden had ik al een mooie voorsprong op Roelstraete en de snel oprukkende Delve
Iets verder in deze ronde liet onze sympathieke Engelsman Roelstraete ter plaatse, op de vele lussen zag ik mooi de stand van zaken achter mij
Plots, op een onbewaakt moment maakte ik een stuurfout bij het manuvreren rond een paaltje, mijn voorwiel schoof weg en ik kreeg de paal in mn ribbenkast
waardoor ik toch even naar adem moest snakken.
Voor ik goed en wel terug vertrokken was zat Delve in mn wiel, iets verder nam hij zelf de leiding van de wedstijd.
Ik moest echt bekomen en hopen dat de pijn niet zou verslechten.
Ik bleef in het spoor van mn enige belager en plaatste de laatste ronde één versnelling waardoor ik alsnog de wedstrijd zegevierend kon afsluiten
Missie geslaagd en de 59e kampioenentrui kan bij de verzameling.......of toch niet, de truien waren nog niet klaar en daardoor kregen we een T-shirt over de schouders
getrokken voor het podiummoment, de trui zal pas volgende week geleverd worden.
Roelstraet mocht als tweede op het podium omdat Delve geen vlaming was uiteraard
LRC renner Marnik Snoeck organiseert jaarlijks een tweedaagse veldrithappening op en rond de ouderlijke woonst. Ik zou het moeten opzoeken maar ik denk dat ik
13 van de 14 editie's won, met vandaag erbij dus 14
Meestal een kurkdroge weideomloop dus, redelijk technisch en veel draaien en keren met een mooi stuk weg erin verweven
Theo David nam de sterkste start, Theo die momenteel in een zware prive-periode zit moet zijn energie kwijt en dat lukte hem wonderwel zeer goed
Ik kon hem niet volgen en ook die andere oostvlaming Tom Dhooge fietste te snel voor mij.
Gaandeweg kwam ik wel in mn ritme waardoor ik de kloof kon minimaliseren.
David verzwakte na 15' wedstrijd maar Dhooge nam kordaat de leiding over. Even was de kloof meer dan 10" en toen vond ik het wel welletjes geweest
Ik reed het gaatje makkelijk dicht en na een rondje wieletjeszuigen reed ik de voorlaatste ronde weg van mn enige compaan
Door deze overwinning staat het tellertje op 6 zege's op 7 veldritten dit seizoen.
Ik won ooit eens de Belgische driekleur in Kasterlee maar dit was niet op deze locatie dus vertrok ik gemotiveerd naar de verre uithoek van Antwerpen
zeker omdat we daar een heel gevarieerde en lastige omloop voor de wielen geschoven krijgen. Scherprechter is een hoge hoog zand waar enkel de beteren
boven konden rijden.
Mertens en Verhaegen waren de sterkste starters maar ik nam al vlug de koppositie over omdat je op deze omloop beter op kop rijdt dan in het zoch van een
renner.
Vlug merkte ik op dat Gert De Cnodder een minder goeie start aan het doormaken was en dan trek je beter door als concurrent
Hoe snel ik ook reed, Verhaegen loste geen centimeter en ...De Cnodder kwam iedere ronde dichter en dichter.
Net voor de finale ronde moest Verhaegen dan toch lossen maar de Cnodder zat plots op 5 luttele seconden
Ik ging nog even door de spreekwoordelijke muur en kon mn voorsprong uiteindelijk nog verdubbelen
De Cnodder werd beloond met de Antwerpse kampioenentrui en Verhaegen bleef als 3e toch nog een podiumcertitude
De wedstrijd van Wingene bevond zich deze keer op een uitmuntende locatie alszijnde een nieuwe assistentie wijk waarnaast een mooie heuvel is ingekleurd waar
permanent kan op gefiets worden. De speaker van dienst Donald gaf hem meteen de benamining 'Citadel van Wingene' mee
Omdat ik morgen de wedstrijd in Kasterlee op volle kracht wou rijden deed ik het vandaag iets kalmer aan.
Kristof Roelstraete en Rudi Wille hadden daar echter geen boodschap aan en openden zeer sterk. Ik volgde echter redelijk gezwind en zag zelfs eerste achtervolger Franky Verschueren naderen.
Franky kreeg de kloof echter nooit gedicht waardoor het tot de finale ronde een drie-strijd was voor de overwinning
In die finale ronde trok ik éénmaal het gashendeltje open waardoor ik makkelijk afstand kon nemen van Roelstraete en Wille die respectievelijk 2 en 3 werden
Doordat er vandaag geen veldrit was en ik de snelheid wel kan gebruiken reed ik Westerozebeke bij lwu bond
66 renners uit 5 verschillende categorieen zaten na 1 ronde samen te koersen als een bende losgeslagen veulens
Op een mooie omloop was het quasie onmogelijk om weg te rijden want de jonge gasten, junioren en beloften gingen iedereen halen
Ik hield me dus lekker afzijdig in het gewring en focuste mij op één explosie zijnde de eindsprint
Met een snelheid van de 57 km/u stormden we de licht bergoplopende aankomstlijn tegemoet, ik zat in derde positie en begon mijn sprint op 200 m voor de
aankomst. Ik remonteerde makkelijk mijn voorgangers en boekte een 650e overwinning uit mijn koersloopbaan
Dat ik niet als winnaar op het podium mag door een limiet op het aantal overwinningen bij lwu bond kan ik niet begrijpen, ik rijdt als bijna 58 jarige
tegen gastjes van 20 jaar en klop ze allemaal, toch zegt het reglement dat ik maar 8 keer mag zegevieren, dit getuigd van weinig respect
Uiteraard verzaak ik dan voor de podiumceremonie want ik ga me niet als tweede op een podium stellen als ik de wedstrijd gewonnen heb.
Alle renners geven me daar gelijk in en fronsen ook hun wenkbrauwen bij dit intern reglement, te belachelijk om waar te zijn beamen mijn collega renners
Het heeft ook zijn voordelen want 15' na mijn aankomst zat ik al netjes gewassen in mn auto richting Adegem MET een mooie overwinning op zak
Dit was meteen mijn laatste wegwedstrijd van 2023 en goed voor een 26e zege dit jaar
Dat de veldrit van Knesselare mij ligt bewijst het verleden, voor vandaag won ik hem al 12 keer
Dat het de laatste editie was vandaag motiveerde mij nog meer om er een mooi uitroepingsteken achter te zetten
Christophe Logier en Dirk Mertens waren de eerste meters voor me weg maar bij de eerste hindernis had ik de koppositie reeds overgenomen
Na enkele minuten had ik de eerste renners van de reeks voor mij ingelopen, het houd toch altijd wat risico's in om renners voorbij te steken op zo'n technische
omloop.
Enfin, we weten nu eenmaal dat er 2 reeksen voor ons starten en dit hoort er nu eenmaal bij
Bij het ingaan van de tweede ronde had ik een kleine voorsprong op limburger Mertens. Toen had ik nog niet doorgetrokken dus zag het er wel goed uit
Dat ik in een goeie conditie verkeer maakt het koppeke alleen maar lichter.
Geen risico's nemen en de druk afhouden van de tegenstanders was de boodschap
Mertens die opgehouden was na een valpartij moest de rol lossen en werd bijgebeend door Belgisch kampioen Georges Hauterat die in zijn zog nieuwkomer
De Cnodder meebracht.
Ik had echter alles onder controle en hoefde geen 100% te gaan om de overwinning binnen te halen
Uiteindelijk werd Hauterat 2e op 25" gevolgd door Mertens
Doordat ik na het openingsweekend 4 dagen moest herstellen reed ik dit weekend maar één wedstrijd, nl op zondag te Wiekevorst
Ook deze won ik nog nooit dus dit gaatje is ook opgevuld op mn erelijst....
Als ik deze bestudeer schiet er infeite niet veel meer over dat ik nog niet gewonnen heb maar toch maak gelukkig nog van iedere wedstrijd een doel op zich
In een verzengende hitte aan veldrijden doen is niet voor iedereen weggelegd, ik heb wel enkele trucjes die ik vandaag toepastte om dit op te vangen
Terug Logier, Hauterat en Verhaegen in de openingsfase maar net als vorige week viel Belgisch kampioen Hauterat na enkele honderden meters, hij sleepte
Logier mee in zijn zog en terug zat ik plots in tweede positie te rijden. Guido Verhaegen leek zijn allerbeste benen gevonden te hebben en reed in de openingsronden
een tiental seconden voor me uit, Mertens en De Cnodder bleven lange tijd op enkele tientallen meters achter me rijden
Na twee ronden vervoegde ik koploper Verhaegen, na wat bestudeerwerk koos ik de aanvalstrom want ik had opgemerkt dat limburger Dirk Mertens aan zijn
remonte begonnen was.
Door mijn versnelling moest de Guido efkes herstellen en verloor zijn plaats vooraan in de wedstrijd
Bij het ingaan van de laatste ronde reed ik 18" voor op Mertens en 25" op De Cnodder
Het was gewoon zaak risico's te vermijden om zodoende een tweede veldritoverwinning te boeken in de prille openingsfase van het seizoen
Heel blij ontving ik de zegebloemen van het organisatie-team
43 jaar doe ik al aan veldrijden, nog nooit won ik in het openingsweekend een veldrit dus bij deze is ook dit hiaat in mn erelijst opgevuld
Na een super zomerseizoen waarbij ik méér dan de helft van de wedstrijden waaraan ik deelnam zegevierend afsloot (22 keer)
is het toch altijd terug een beetje van nul beginnen, andere fiets waarmee ik voor vandaag nog niet op gereden had, lopen dat ik nooit doe
als voorbereiding, maar vooral het uur volmaken in rode hartslagzone is onbekend terrein in het openingsweekend
Steenhuffel was dit jaar door de zware regenval afgelopen dagen echt een wattagecross geworden met zelfs enkele loopstroken
Ex Belgisch kampioen Guido Verhaegen ( foto 1) schoot sterk uit de startblokken. Mertens, Logier en Hauterat volgden zijn voorbeeld
Ik moest er effe inkomen maar zag dit viertal voor me uitrijden. Bij de eerste technische loop/fiets passage ging Hauterat onderuit en hinderde daardoor enkele
renners, zonder het te beseffen zat ik plots samen met Verhaegen op kop van de wedstrijd
Ik liet Verhaegen zijn dingetje doen en voelde mn gevoel op mn Cube crossfiets snel terugkomen
Na enkele ronden af te wachten zag ik dat eerste achtervolger Dirk Mertens niet echt aanstalten maakte om aan te sluiten en besloot ik om op het hellend weidestuk
de Guido achter te laten
Ik reed in een mum van tijd 25" bijeen, dit gaf me vleugels en ik kreeg het goede gevoel nu echt wel te pakken
Ik bleef mn kloof uitdiepen en had op het eind een kleine halve minuut voorsprong op Mertens die Verhaegen in de slotronden achter zich had gelaten
De wedstrijd hakte er serieus in want dit was meteen 'echte' cross
Missie alvast geslaagd na 43 seizoenen eindelijk winst in het openingsweekend
Hier ga ik echt wel enen op drinken hoor
02-09-2023 om 00:00
geschreven door Mario
26-08-2023
26 AUG MERENDREE.....................................646e OVERWINNING
Het was geleden van in mijn nieuwelingen periode dat ik nog eens in Merendree een wedstrijd reed
Kheb die wedstrijd niet gewonnen toen dus als ik hem op mijn erelijst wou zetten was dit het juiste moment
Net voor de start stonden de hemelsluizen volledig open en die zouden gedurende onze wedstrijd niet meer sluiten
De jonge gasten mochten 15" na ons vertrekken zodat deze al snel ons kwamen vervoegen
Het ging er loeihard aan toe waardoor een definitieve ontsnapping onmogelijk was
Half wedstrijd gebeurde het toch, onder aanvoering van beresterke Guy Van Gampelaere ontstond een kopgroep van 6
Ik was niet mee maar in één ruk reed ik de kloof van het peleton naar de kopgroep dicht
De koers was gereden, alleen moest de winnaar nog bepaald worden
Het pleit werd beslist in een lange eindsprint. Franky Baert probeerde deze nog te ontlopen maar snelle man Luc Van Clapdorp haalde hem de laatste 750m
terug, op dat moment reed de Belgische kampioen van de jongeren, Myron Vermet weg, hij leek het te gaan halen maar in een lange machtsprint remonteerde ik hem
net voor de aankomstlijn
Zodoende won ik de gehele wedstrijd, nr 22 van het seizoen
Lwu federatie stelt echter een beperkt aantal te behalen overwinningen voorop dus gingen de bloemen naar nr 2 in de uitslag Luc Van Clapdorp
Een reglement die te belachelijk is voor woorden, zeker omdat we in onze leeftijdscategorie rijden
Ik verzaakte voor de podiumceremonie want ik ga me niet als 2e op een podium stellen terwijl ik de wedstrijd gewonnen heb
26-08-2023 om 00:00
geschreven door Mario
22-08-2023
22 AUG ORP JAUCHE....................................645e OVERWINNING
Normaliter reed ik vandaag de wedstrijd voor amateurs /masters in Wervik maar onderweg naar belande ik plots in een ellenlange file van anderhalf uur
waardoor ik onmogelijk tijdig terplaatse kon geraken, gelukkig was de wedstrijd in Orp Jauche pas om 18u
Het stond eigenlijk al een tijdje in mijn bucketlist om eens bij onze waalse vrienden van ECW ( waalse afdeling van de wielerbond) te gaan rijden
85 renners van 3 verschillende categorieen die samen starten dachten er ook zo over.
Na anderhalve ronde vertrok de beslissende vlucht onder leiding van Dave Bruylands, 4 renners schoven met hem mee op de glooiende omloop
Ik zag het gevaar maar reageerde niet direct omdat we toen tegen 47 km/u reden dacht ik ' het zal wel niet definitief zijn'
Er was één renner van de masters C ( mijn categorie) vertegenwoordigd dus weg de overwinning.
Ik kon me wel voor de kop slaan deze trein gemist te hebben want de benen waren goed.
Collega veldrijder en regerend Belgisch kampioen Georges Hauterat zat ook in het peleton dat toen al een stuk uitgedund was
Half wedstrijd werden we plots met toeters en bellen opgeschrikt want er was een renner van de kopgroep in het decor beland en bleef roerloos liggen
Het bleek toch wel die enige masters C renner te zijn, jammer voor hem maar dit opende perspectieven voor mij om terug voor de overwinning te rijden
Kleppers als Bruno Bruyere en Marc Taubardon waren natuurlijk ook van deze mening.
Samen met Bart Heyvaert ( Belgisch kampioen EDH) gooiden we de spreekwoordelijke knuppel in het hoenderhok
Enkel Eeklonaar Kurt Loontjes haakte zijn wagonnetje aan.
De laatste ronde werden we echter gegrepen door enkele achtervolgers. Heyvaert versnelde nog eens en ik moest wel reageren om de aanstormende Bruyere af te
kunnen houden.
Tenslotte kon ik na een diepe inspanning alsnog mijn armen in de lucht gooien met een kleine 25m voorsprong op den Bruno
Een zeer deugddoende overwinning, na 11u onderweg kwamen de zegebloemen in Adegem terecht, moe maar voldaan
22-08-2023 om 00:00
geschreven door Mario
20-08-2023
20 AUG MOORSLEDE....................................644e OVERWINNING
Het organisatiecomite van Moorslede was vandaag in een zonovergoten gemeente klaar om een tweede editie van de lwu koers te laten doorgaan
Een pak renners vonden de weg naar deze mooie omloop met toch wel een scherpe kuitenbijter in de omloop verwerkt
Vorig jaar won ik de allereerste editie dus dit betekend dat de omloop mij wel ligt
Dit jaar was het vooral kersvers Belgisch kampioen Rhonny Meulenyzer die voor het meeste vuurwerk zorgde, ik bekeek ( zoals meestal ) alles vanuit de
achterste gelederen.
Enkel toen Filip Lampaert wegreed reageerde ik direct, zo moest ik hem toch een vijftal keer gaan halen om kans te maken op de eindoverwinning vandaag
De laatste ronde reed 'VELOMAAT' Claude Berth alleen weg....hij nam 20" en er was geen reactie in het peleton omdat iedereen naar mij keek.
Ik moest dan wel mijn verantwoordelijkheid nemen en de achtervolging inzetten, Lampaert droeg zn steentje bij om dit te doen slagen.
Finaal zouden we met 13 renners sprinten voor de zege. Ik zette van 300 meter de sprint in en haalde het met een 10 tal cm voor Luc Van Clapdorp, Lampaert was derde
Franky Baert kroonde zich tot nieuwe westvlaamse kampioen
Onderaan alle winnaars van het kampioenschap van westvlaanderen met mezelf als algemene eindwinnaar ertussen
Foto's Patrick Debaene
20-08-2023 om 00:00
geschreven door Mario
15-08-2023
15 AUG MERELBEKE-MELSEN....................643e OVERWINNING
LWU organiseert ieder jaar ook zelf een wedstrijd te Melsen
Vorig jaar veroverde ik er de provinciale kampioenentrui, dit jaar was het een gewone wedstrijd
Na heel wat schermutselingen schudde plaatselijke renner Koen De Bosscher iedereen uit zijn wiel, ik keek de kat uit de boom en toen iedereen
uitgereageerd was reed ik in één ruk naar Koen toe
Samen werkten we nog de laatste 2 rondjes af en besloten om elkaar geen haar in de weg te leggen, ik was de snelste en won makkelijk de sprint
Koen De Bosscher die terugkomt na kwetsuur zal eerstkomend wel de overwinning grijpen zag ik
Luc Van Clapdorp won de massasprint voor plaats 3 op 20"
15-08-2023 om 00:00
geschreven door Mario
06-08-2023
6 AUG ZEDELGEM...........................................642e OVERWINNING
Zedelgem is een omloop die me ligt maar won er nog nooit, deze keer dus gemotiveerd om dit hiaat op te vullen op mn erelijst
Tussen de regenbuien door werden we de baan op gestuurd voor deze prachtige wedstrijd met in de finale een mooi licht oplopende klim waar de
aankomst zich bevind.
Een volledige wedstrijd hield ik me achteraan het pak omdat ik merkte dat de vele uitvalspogingen toch door de jonge gasten die met ons meerijden
beantwoord werden
2 ronden voor het einde voelde ik plots mijn moment.............op de klim van de aankomststrook demarreerde ik, niemand kon mn aanval pareren
Ik reed de laatste 2 ronden solo en won de wedstrijd met 25¨ voorsprong
Ook deze kan dus op mn erelijst en daar ben ik echt blij mee
Vandenabeele werd 2, Danny Popelier knap 3e
06-08-2023 om 00:00
geschreven door Mario
05-08-2023
5 AUG LAARNE................................................641e OVERWINNING
Vorig jaar deed ik de wedstrijd cadeau aan een renner die me dit jaar serieus tegen de borst gestoten heeft, een herhaling zal dus nooit meer geburen
Het leuke aan deze namiddag was dat desbetreffend renner ook van de partij was en dat ik hem de laatste ronde bij zijn nekvel kwam terughalen
Ik had nog voldoende skills over om het volledige peleton in een massasprint te kloppen na deze ultieme inspanning
Als ze Lammie tegen zn kar rijden zullen ze het wel weten wees daar maar zeker van.
Westvlaming Franky Baert eindigde tweede voor de aalvlugge Luc Van Clapdorp
