Vrijdag 21 augustus.

Onze lodge verlaten in dikke mist,en onze rit verder gezet naar Hermanus met onderweg nog vele mooie vergezichten,het aardse kleurenpalet werd regelmatig onderbroken door kleurrijke bloemenvelden.Hermanus is een stadje naar Amerikaans model,en het strekt zich uit langs een absoluut schitterende kust.Het stadje zou eigenlijk niet meer dan een gewone leuke halteplaats zijn,ware het niet voor het uitzonderlijke spektakel van de walvissen.Deze grote zeezoogdieren zwemmen maandenlang voor de kust en komen tot vlak voor de natuurlijke rotsuitlopers waardoor je ze kunt observeren op 20 m afstand.Rond het stadje liggen prachtige hoge heuvels die het plaatje compleet maakt.Nadat we alles hadden uitgepakt,zijn we onmiddellijk naar de kust gewandeld om te zien of het allemaal wel waar was hetgeen ze in de boekjes schrijven.De rotsen zijn een prima observatiepost om de zuidkapers te observeren,die honderd jaar geleden met uitsterving werden bedreigd,je kan ze herkennen aan de weinig flaterende uitstulpingen op hun hoofd,een soort onregelmatige,pokdalige woekeringen,worden 50 jaar en behoren tot de baleinwalvissen.Na een halfuurtje gewandeld te hebben,hadden we prijs en konden we met z'n allen genieten van die enorme grote reuzen die zich sierlijk bewegen in de grote Atlantische Oceaan,en inderdaad zijn die rotsuitlopers in de zee perfect om walvissen te spotten,alleen moest ik goed uitkijken dat ik door de golvennevel niet nat werd of niet uitgleed,maar dit alles is de moeite waard,voor mij persoonlijk heeft het iets magisch,zoals zijn omvang is,de sierlijkheid,de traagheid van beweging,speels,is het plaatje in mijn hoofd compleet.Daarna hebben we lekker gegeten bij Burgundi met mooi uitzicht op de walvissen.Voldaan in ons bedje gekropen met een fantastische mooie ervaring en met een mindere,die je neus op de feiten drukt dat de zwarten niet overal goed behandeld worden,want bij aankomst in onze lodge zag ik een Afrikaanse mama de vloer kuisen op haar knieën,zoals wij het zien in het sprookje van Assepoester,maar dan wel met geen mooi einde en dat vind ik hartverscheurend,onterecht,onmenselijk,verschrikkelijke Engelse uitbaters.Verzorgde lodges maar rotte uitbaters.Daar ga ik thuis nog voor schrijven naar tripadvisor en dan in het Engels dat iedereen het verstaat.xxxx

Donderdag 20 augustus.

Op een aangenaam uur onze reis verder gezet naar Oudtshoorn.Een mooi stukje van de tuinroute afgereden met daarna de aansluiting route N 62 dat dwars loopt door een schitterend gebied dat uit bergmassieven bestaat en adembenemende valleien,genaamd De Kleine Karoo.Oudshoorn ligt in het hartje van de kleine karoo,en wordt ook weleens de struisvogel hoofdstad genoemd van de wereld.We hadden tijdens het rijden een afspraak geregeld met gids in het sappige Zuid-Afrikaans voor een rondleiding op een struisvogelboerderij.Een echte aanrader,de boerderij staat in een prachtig landschap,en ons bezoek was de moeite waard,want wie kan er zeggen dat hij al ooit eens op een struisvogel heeft gereden,of een massage heeft gekregen  van talloze levende struisvogelnekken.Met veel fun,en plezier in het zonnetje geproefd van de lekkere stuisvogelgerechten.Met ons gevuld buikje onze rit verder gezet naar Swellendam waar we 1 nacht verblijven.Onderweg op de smalle wegen tegen de bergmassieven voor de tweede maal een ernstig ongeluk gezien met 2 vrachtwagens waarvan 1 in de ravijn was gereden.Niet kunnen stoppen om te helpen omdat de situatie te gevaarlijk was maar een beetje verder op hebben we mensen gezien die alle hulp hadden opgeroepen en konden wij onze rit verder zetten met een heel bang hartje.Rijden in Zuid Afrika is voor ons allemaal een gevaarlijke onderneming geworden,je moet ongeloofelijk alert en een ervaren rijder zijn.Gelukkig telt dit niet voor alle stukken maar als je iets wilt zien heb je gegarandeerd prijs.Swellendam is een klein rustig saai dorpje in een mooie omgeving.We hebben lekker gegeten,geen krokodil of struisvogel ,want dat kennen we al,en afgesloten met het traditioneel dessert malva cake.Op een redelijk uur gaan slapen in onze lodge op een verlaten,spookie domein.xxxx

Woensdag 19 augustus.

Voor de eerste keer in onze vakantie uit kunnen slapen en om 7.30 h opgestaan met harde regen.Rustig ontbeten en ons klaargemaakt voor de featherbed excursie in Knysa uitgesproken als Naï-zna.Een dorpje met een klein kunstenaars -gemeenschap ,een mooi strandmeer dat met de oceaan in verbinding staat en voor een groot deel moerassig is.Op aanraden van mensen,werd deze excursie geboekt,dat achteraf gezien een echte aanrader is.We hebben mooie wandelroutes gevolgd,zelfs tot op de toppen van rotswanden waarvan je een schitterend uitzicht had op de monding van de lagune in de Indische Oceaan.Grotten bezocht,schelpen gezocht,geluncht en onze gemoedelijke reis beëindigd met een boottochtje in het gebied.In de namiddag hebben we Birds of Eden en Monkeyland bezocht,wat ons allemaal erg beviel.Met vele leuke verhalen de dag beëindigd aan waterfront, en hebben we de daarop volgende dag besproken.Laat op de avond in ons featherbedje gekropen xxxx

Dinsdag 18 augustus.

De "DAG" ,de belangrijke dag voor onze dappere Youness die zich al heel de reis mentaal heeft voorbereid op de grootste en diepste sprong in zijn leven,hetgeen dat een mens kan doen hier op aarde in vrije val aan een koord,genaamd"Bungeejump" een oud ritueel dat door sommige Afrikaanse stammen werd uitgevoerd ,en gekopieerd is geweest door westerlingen die er een lucratieve markt van hebben gemaakt.We moesten er om 9 uur zijn om uiteindelijk om 10 uur te kunnen springen.De Bloukransbrug is niets speciaal ,dan alleen maar gekend voor zijn hoogte,maar staat wel in een prachtige omgeving.Het verbindt de vallei waar de bloukransriver onderstroomt en zijn weg naar zee vindt.Wij mochten mits een betaling meegaan tot op het punt waar de sprong zou gebeuren,en ik kan jullie verzekeren op zich was dit ook al een attractie en niet geschikt voor mensen met hoogtevrees.De sfeer op het punt van de sprong was gewoonweg geweldig,de enorme boost met muziek en een super crew van alleen zwarten, waren de ingrediënten voor een succesvolle vrije val in de diepte.Vele bange hartjes gezien van mensen die er niet klaar voor waren,zelfs die zo hard trilden op hun benen dat je dacht maar wat doen die in godsnaam hier, en ook enkele die door de testosteron meegevoerd werden naar een extreme extase.Onze youness heeft de mooiste sprong gedaan,niet zoals velen precies in een plonsbandsprongen,nee als een echte vogel,een arend met uitgestrekte vleugels.Prachtig om te zien en ik was zo blij in zijn plaats dat hij deze mooie ervaring in zijn leven heeft mogen plaatsen.Onze dag was mooi begonnen en waren de dag van voordien met veel gemiste bezienswaardigheden al snel vergeten.Het weer was perfect dat niet altijd zo gezegd is om te kunnen springen,het geluk staat terug aan onze kant.Met zijn certificaat,foto's en opname,opweg naar Plettenbergbaai om daar nog eens een poging te wagen om walvissen te spotten.We zijn met Ocean blue in zee gegaan,hebben daar in het ijskoude weer, 3 uren gezocht in een onmetelijke grote oceaan naar de grootste vissen op aarde.Heel teleurgesteld teruggevaren met het beeld van een spelende zeehond,een zwemmende pinguïn,een meeuw,en een klein stukje rug en vin van walvissen op ons netvlies.Veel centen voor weinig zien.De organisatie heeft echter wel goed haar best gedaan want uiteindelijk hadden we maar betaald voor 2 uren en ze wilden op zee blijven tot we er 1 kregen te zien,maar voor ons na die 3 uren echt niet meer hoefde door de uitzonderlijke kou met natte kleding en het zilte zeezout op het gezicht.We droomden allen van warme drank en warme droge kledij bij aankomst en dit dan ook snel hebben uitgevoerd.De lege magen,die zo leeg waren als de oceaan hebben we snel gevuld,en werden we aangenaam opgewarmd.De compagnie stelde voor om de dag nadien terug te komen om het goed te maken,maar gaat voor ons niet lukken omdat ons programma volstaat.Met gezond verstand weet je natuurlijk wel dat de kans om van dichtbij mooie shoots te kunnen maken van opspringende walvissen,een lucky shot moet zijn.Maar hoop is een mooi eigenschap,en we hebben het geprobeerd.Zoals in de film Forrester Gump,Tom Hanks zegt: Life is like a chocolate box,you never now what you get.Moe naar onze Lodge gereden in Knysna,genoten van de gezelligheid onder ons en op tijd in bed.xxxx