Mijn naam is Louisa -Lou- Clark. Ik ben zesentwintig jaar oud en werk momenteel in de lokale bakkerij om een extra inkomen te voorzien voor mijn gezin. Thuis gaat het moeilijk, mijn vader staat op het punt zijn job te verliezen, mijn moeder spendeert al haar tijd met het verzorgen van mijn opa en dan heb je nog mijn zus Treena, zij kreeg onlangs onverwachts een baby. Buiten mijn gezin is er nog één persoon in mijn leven, mijn vriend Patrick. Patrick en ik zijn heel verschillend maar zijn toch al heel lang samen.
Nu jullie mij beter hebben leren kennen hoop ik jullie te zien bij mijn volgende blogpost.
Vandaag was een hele heftige dag. Na enkele weken werken in het kasteel gaat nu alles veel beter! Will is opener dan voordien en laat me beetje bij beetje toe in zijn leven. Will liet me vandaag zijn baard afscheren en zijn haren knippen. Na de knip - en scheerbeurt zag hij er beter uit dan ooit tevoren!
Toen ik vandaag het huis wou verlaten hoorde ik in de leefruimte en heftige ruzie tussen Will's zus en Mevrouw Traynor, ik bleef even luisteren en kon mijn oren niet geloven! Ze hadden het over de zelfmoordpoging die Will onlangs had ondergaan, ik had de snijwonden op zijn pols wel al opgemerkt maar had nooit gedacht dat Will zich van zijn eigen leven wou beroven. Ik hoorde Mevrouw Traynor zeggen dat ze, als Will binnen 6 maand niet van mening veranderd, hem de toestemming geeft om euthanasie te plegen. Na het overhoren van de ruzie vertrok ik naar huis, ik heb de hele weg nagedacht over Will. Waarom wou hij niet meer leven?
Thuis had ik een conversatie met mijn zus, zij overtuigde me om Will's mening te respecteren. Ze moedigde me aan om van Will's laatste maanden de beste maanden van zijn leven te maken en hem misschien wel te kunnen overtuigen om te blijven leven.
ik spendeerde de hele avond in de lokale bibliotheek zoekend naar boeken met activiteiten om met Will te doen. Het gaat me lukken, ik ben het zeker! Ik moet en zal Will van gedachten laten veranderen!
Vorige week werd ik totaal onverwachts ontslagen uit het café. Ik moest meteen op zoek naar een nieuwe job, mijn gezin had het geld heel hard nodig. Ik heb vorige week de hele week gesolliciteerd bij verschillende plaatsen in het dorp, maar zonder succes. Gisteren kwam ik echter terecht bij de Familie Traynor, een rijke familie die in het kasteel bovenop de heuvel woont. De familie Traynor was opzoek naar een zorgassistente voor hun zoon Will. Mevrouw Traynor vertelde dat Will vroeger een erg avontuurlijke jongeman was die geen enkele uitdaging uit de weg ging. Enkele jaren terug sloeg het noodlot echter toe, Will raakte verlamd na een motorongeluk en kon niks meer doen zonder de hulp van anderen. Na mijn gesprek, dat volgens mij erg troebel verliep, werd ik meteen aangenomen en kon ik kennismaken met Will en Nathan. Nathan is de verpleger van Will, hij legde me meteen alles uit wat ik moest weten. Het verzorgen van een man in een rolstoel vergt veel meer kennis dan dat ik ooit had verwacht. Will kwam bij de eerste ontmoeting erg afstandelijk over en deed geen moeite om me echt te leren kennen. Ik kijk er erg tegen op om morgen terug te gaan naar het kasteel, maar ik heb het geld hard nodig.
