Zoals gewoonlijk wordt er na een uitstap nog
een nabespreking gehouden in Den Tichel. In totaal waren hier een 30-tal mensen
aanwezig: bowlers, kaarters en anderen die een pintje of koffie kwamen drinken.
En dan ging plots de deur open en verschenen
Sinterklaas en Zwarte Piet, ze begroetten de aanwezigen en wisselden met
enkelen een woordje terwijl Zwarte Piet een mandarijntje en wat snoepgoed
uitdeelde.
Maar dan gaf Zwarte Piet het mooie, grote
Sinterklaasboek, waar alles in genoteerd staat, aan Sinterklaas. Hij verwees
naar de goede werking van KWB-Overdag, dat hij gezien had dat ze waren gaan
bowlen en dat KWB-Overdag 30 jaar bestond. Hij stelde ook vast dat er
regelmatig gefeest werd, nl. op de openingsvergadering, de slotvergadering en
met het driekoningenfeest en hij stelde zich de vraag of de kookmoeders hier
geen stressmomenten aan overhielden. Ook Maria, die de Sint aansprak met
voorzitter, wat Maria ontkende, maar de Sint zei dat ze dan vanaf nu toch
voorzitter zou zijn. Maria werd ook aangesproken op het feit dat ze graag een
Karmeliet dronk en of ze dan niet beter samen met haar 3 zussen in het klooster
ingetreden was. Staaf kreeg dan een opmerking dat hij altijd nogal moeilijke
kwissen bracht, tegen Jaklien werd dan gezegd dat ze er goed voorzat nu ze
kassierster is geworden en Leo werd als man van de draaiboeken op de vingers
getikt dat hij toch wat beter de data van alles in het oog moest houden. Verder
stelde de Sint vast dat de twee nieuwkomers in het bestuur, Annie en Pierre,
niet aanwezig waren en dat vond hij spijtig.
Tot slot dankte de Sint alle aanwezige
KWB-overdaggers dat ze heel goed alle activiteiten opvolgden, en voor één man
had hij nog een specialleke, namelijk Jaak kreeg een goei fles wijn van de Sint
omdat hij het fietsprogramma van KWB-Overdag prima regelde (dit was eigenlijk
nog een gevolg van de startvergadering waar dit oorspronkelijk gepland stond).
En hij verliet ons samen met Zwarte Piet al zwaaiend om, na het aanhoren van
een klein Sinterklaasliedje, definitief terug naar Spanje te reizen.
Longfellow.
|