Dinsdag 5 november 2019:  een zeer ruime groep – wel 50 Overdaggers - op stap naar Meeuwen of moeten wij Oudsbergen schrijven.
Er was een bezoek gepland bij Visser, een chocolatier in de Hoogstraat.
Bij ‘t binnenkomen – wat kregen we ook anders:  een praline.
In het zaaltje achteraan werden wij welkom geheten door de eigenares. Met koffie en vlaai werd de namiddag ingezet.
Visser in Meeuwen is reeds een zevental jaren bezig op de plaats waar vroeger een bakkerij was gevestigd.

Van cacaoboom tot chocolade
Vooreerst dient gezegd dat de cacaoboom een schaduwboom is.  Hij gedijt niet goed in volle zon.  We vinden deze bomen rond de evenaar waar temperatuur,  neerslag en vruchtbare grond meer dan aanwezig zijn.  Tanzania is één van de grootste producenten. De boom kan tot wel 50 jaar oud en tot 10 meter hoog worden met een matig dikke stam.
Als hij 4 jaar oud is begint hij pas te bloeien. Duizenden witte of roze bloemen bloeien op de stam. Slechts 5% geven een vrucht. De boom bloeit bijna het hele jaar door en geeft per boom 30 à 40 vruchten. Ze hebben de vorm van een langwerpige meloen en zijn 15 à 30 cm lang.
Er kan tweemaal per jaar geoogst worden. Dit gebeurt enkel handmatig met een soort kapmes.
Enkele dag worden de vruchten op stokken gehangen om verder af te rijpen. Daarna worden de vruchten opengebroken. In één vrucht vind je 40 à 50 bonen die elk om en bij 1 g wegen.
Na fermentatie (gisten van vruchtvlees en bonen) gedurende een zevental dagen veranderen de bonen van kleur: van paars naar bruin. Deze bonen worden daarna in de zon gedroogd gedurende een zestal dagen. Meerdere keren per dag moeten ze gekeerd worden opdat ze aan iedere zijde droog zijn. Nu zijn ze klaar om vervoerd te worden voor verdere verwerking. Dit gebeurt allemaal in jute zakken.

Verwerking
Door een vrij ingewikkeld procedé wordt uit de bonen de cacaoboter gescheiden uit de cacaomassa. De overige massa wordt gezeefd, gemalen, gekneed en dan geperst tot fijn poeder. Dit is dan de door ons gekende cacaopoeder die wij in de keuken gebruiken.
Chocolade is de juiste verhouding van cacaomassa, boter en poeder.
Dit is juist de kunst van de chocolatier.
Om 1 kg chocolade te verkrijgen heb je om en bij de 300 bonen nodig.
Nederland is de grootste verwerker van de cacaobonen.
Belgische chocolade is bekend om zijn fijnheid en het wegsmelten op de tong.

Chocolade in allerlei vormen
Chocolade vind je in allerlei vormen, grootte en dikte. Je kan het u niet voorstellen: een bus, een paashaas, een hart, hoefijzer, schuifpasser, hamer, verfborstel, allerlei relatiegeschenken met foto op van één of meerdere personen. (tot maximum een A4), relatiegeschenken met de naam van de firma er op, enz…
Wat je wel moet hebben is een mal. De twee helften moeten na het harden van de chocolade kunnen losgekoppeld worden en aan de onderkant open zijn.
Een voorbeeld: een mal van een sinterklaas: een eerste keer vloeibare chocolade laten inlopen, de overtollige chocolade laten uitlopen, laten trillen op de triltafel om luchtgaatjes in het afgewerkte product te vermijden, harden in de koeling, een tweede maal vullen, de overtollige chocolade laten weglopen en weerom laten trillen en harden in de koeling.
De twee helften voorzichtig loskoppelen en de sinterklaas is klaar . Hij kan nu  verkocht of opgegeten worden.
Wil je een aangeboden tekening in chocolade laten gieten vraagt dit veel handwerk.

Chocolade in allerlei kleuren en smaken
De smaak hangt vaak af van de hoeveelheid cacaopoeder dat in het vloeibare mengsel wordt toegevoegd.
Om gekleurde chocolade te bekomen dienen er kleurstoffen aan toegevoegd te worden. De voedselinspectie kijkt  heel streng  toe op algemene hygiëne en de gebruikte grondstoffen.

Nevenactiviteiten van Visser
Kinderfeestjes, workshops, geleide bezoeken, vrijgezellenfeesten, verjaardagen, vieringen in de vereniging, personeelsfeesten, teambuildings, enz.. kunnen hier ter plaatse georganiseerd worden.
De prijs is afhankelijk van de aanvrager.

En pralines dan
In Nederland zijn er vier vestigingen van Visser. Wekelijks worden verse pralines aangevoerd.
Pralines blijven sowieso 3 à 4 maanden houdbaar.
Als ze van onder uitgezakt zijn, zijn ze best niet meer  te consumeren.
Pralines worden best niet in de frigo bewaard, gewoon op kamertemperatuur.
Pralines maken vergt zeer veel handenarbeid.

Om te eindigen
Ik denk nu spontaan aan een Latijns spreekwoord:” De gustibus et coloribus et mulieribus non disputandum.”( Over smaken, kleuren en vrouwen valt niet te discussiëren).
Bij de nababbel in Den Tichel waren er heel wat vrienden die dit beaamden.

                                                           voor de Mutterd vanuit Meeuwen, reporter Leo