Het Mijnmuseum in Beringen werd in het verleden al eens
bezocht, maar enige tijd geleden werd het volledig vernieuwd. Dit sprak 28 van
onze leden aan om er opnieuw een bezoek te brengen.
De ontdekking van steenkool betekende een grote verandering
voor Limburg. Duizenden mijnwerkers daalden af tot op 800 meter onder de grond
om kolen boven te halen. Een zwaar beroep dat nog steeds tot de verbeelding
spreekt. Maar ook bovengronds zorgden honderden arbeidskrachten ervoor dat de
schachtwielen bleven draaien.
In het Mijnmuseum dompelen getuigenissen, videos en
audiofragmenten je onder in dit verhaal, dit alles toegelicht en met anekdotes
doorspekt door de 2 gidsen die onze in twee groepen gesplitste deelnemers
begeleidden. Eerst in het Mijnmuseum
(negen zalen) zelf waar ze vertelden over de verschillende themas zoals
de ontdekking van de steenkool, het werk in de ondergrond, het leven in de
cité, de woelige sluiting van de mijnen en de toekomstplannen. Na dit bezoek
kwam de ondergrondsimulatie waar we ons allen een beetje mijnwerker voelden.
Hier kregen we de zwaarte van het mijnwerkersberoep klaar en duidelijk onder ogen:
overlast aan geluid, hitte, vocht, stof,
Swa maakte van de gelegenheid gebruik
om nog effe naar Maria te bellen om te zeggen dat hij blij was dat hij toch
nooit in de mijn had moeten werken zoals zijn broers
.
Vooraleer terug huiswaarts te trekken hebben we daar in de
kantine het zwarte stof rap doorgespoeld om even later in Den Tichel nog wat na
te babbelen.
En voor de
afwezigen: zeker een aanrader om deze site ook eens te bezoeken.
Longfellow.


|