Maandag 9 oktober 2017 verzamelden tussen 9 en 9u30 een 25 KWB-Overdaggers in het station van Neerpelt voor de start van een midweek in "Ostend Hotel" te Oostende en dit om het “feestjaar 25 jaar KWB-Overdag Wijchmaal” in te zetten.  Het vervoer naar Oostende was geregeld via een groepsticket bij de NMBS met gereserveerde plaatsen. De reis verliep vlot via Antwerpen Centraal naar Oostende.

Om  13 uur kwamen we aan waarna een deel naar het hotel ging om de koffers achter te laten en een ander deel de geleden dorst al ging lessen op het Vissersplein. Boterhammen waren al verorberd op de trein, maar er waren er toch ook nog met knorrende magen. Groepjes werden al snel gemaakt en de eerste verkenningsronde  begon: wandeling over de dijk tot Mariakerke, wandeling in de binnenstad, kijken of de zaakjes die men leerde kennen bij een vorig bezoek er nog waren ….  Er waren er zelfs bij die het Casino al eens gingen verkennen. We moesten zeker rond 18 uur terug zijn om ons wat op te frissen en dan rond 18u30 naar het restaurant voor een voorgerechtje, een soepje, een keuze tussen vlees of vis (of alletwee), drank naar believen en een lekker dessertje (of meerdere dessertjes). Tijdens het eten werden al plannen gesmeed voor de volgende dag: fietsen, wandelen, trammen, luieren, … Na het eten een wandelingetje om alles wat te laten zakken of gewoon kortweg een afzakkertje aan de bar.  Wat kaarten, wat zeveren, meer moet dat niet zijn… Och ja, ik zou het vergeten: het weer was prima: lekker temperatuurtje, zonnetje en wat wind.

Dinsdag begonnen we met een gevarieerd ontbijt: enkele soorten beleg, boterhammen, broodjes, koffiekoeken, eitjes, omelet, fruit, yoghurt, koffie, thee, …. Er was voldoende naar ieders keuze, enfin dat denk ik toch …. Het goede weer was weer van de partij en de gisteren begonnen planning werd voortgezet. Een wandeling uitgestippeld aan de hand van de plannetjes bekomen via de toeristische dienst van Oostende voor de ene groep, een zelf uitgestippelde fietstocht voor een andere groep, een korte wandeling voor nog een ander groepje die minder goed te been waren,  gevolgd door iets drinken, een hapje eten en dan wat kaarten …. En de dag was weer snel voorbij. Hetzelfde scenario van maandagavond herhaalde zich  wat betreft eten en afzakkertjes.

Woensdag verliep op eenzelfde manier. ’s Avonds was er een kienavond. Ludo had kienkaarten, blokjes en prijzen meegebracht. De directeur van Ostend Hotel stelde ons een zaaltje ter beschikking en daar gingen we : blokjesaangever, kaartencontroleur en prijsuitreiker  Ludo, afroeper Gust (en als ik zeg afroeper dan bedoel ik afroeper) en controleur-van-Ludo-en-Gust: Janneke. Er werd ijverig afgeroepen en blokjes gelegd, maar er was ook wat ergernis omdat de juiste blokjes niet vielen en als Ludo en/of Gust probeerden te sjoemelen werden ze terechtgewezen door Janneke. Prima idee Ludo!!!

Donderdag  was alweer onze laatste volledige dag. De ene groep vertrok voor een wandeling op de westelijke pier, langs het strand,  waar we enkele vissers aan het werk zagen en waar we van één van hen een hele uitleg kregen over het vangen van zeebaars e.a. vissen.  Terug de dijk op en daar kwam het voorstel voor een kennismaking met het Casino. Voorstel aanvaard, zij het door sommigen met een heeeeeel erg hangend staartje. Enfin, toch naar binnen, de zaak eens bekeken, enkele gratis koffietjes en koekjes verorberd en weer weg zonder dat de portefeuille uit de achterzak kwam…. Een andere groep ging trammen naar Blankenberge en nog een andere groep had weer een wandeling uitgestippeld.

Voor het laatste avondmaal werd een groepsfoto genomen door de directeur van het Ostend Hotel. En nu hij er toch bijstond, ook een foto met de directeur erbij en er werd hem door Janneke, volgens Ludo onze plaatsvervangende burgemeester, ook een fles overhandigd (Peers Drupke) .

’s Avonds was het quiz-time, maar dat kon niet gestart worden zonder Ludo zijn “wat stond er in de kranten-overzicht”, waarbij sommige aanwezige  personen ter sprake kwamen. Dan de quiz met 32 meerkeuzevragen en twee foto-rondes. De geesten werden gepijnigd, er werd gegrommeld dat het toch moeilijk was, de quizmaster werd voor foute vraagstelling terecht gewezen en dat was terecht (mea culpa enz.). En tenslotte wonnen de Kokketeuten,  6 dames die met de eer en lekkere pralines gingen lopen, de tweede en derde groep mochten van speculoos snoepen en de laatste groep kreeg een zak zure Napoleons, want het is altijd een beetje zuur om te verliezen.

Hierna had Ludo een droevige mededeling te doen, althans dat hij op voorhand gezegd. Maar iedereen was er toch blij mee. Ludo had bij het bedankje voor de directeur aangehaald dat hij eigenlijk niets moest terugdoen, maar als hij dat toch zou doen, dat we dat zeker niet zouden afslaan. En natuurlijk, een goed verstaander heeft maar een half woord nodig … we mochten er allemaal ene drinken van de directeur. Dat aanbod werd natuurlijk in dank aanvaard en we hebben er natuurlijk nog een paar extra gedronken …

Vrijdag was dan afscheiddag. Nog een korte wandeling over de dijk, sommigen gingen nog wat typische zeevruchten eten, anderen zorgden zich een broodje. En rond een uur of één trokken we in groep naar het station voor de terugreis. Onze plaatsen waren mooi voorbehouden in het laatste voertuig. Er werd al gezegd dat we in Antwerpen snelheid moesten maken om de hele trein voorbij te lopen om van spoor 5 naar spoor 3 te gaan. De trein had dan ook nog wat vertraging zodat het inderdaad hollen werd. Op spoor 3 stond de trein naar Neerpelt klaar, zes wagens voorbij gerend maar er was nergens een spoor van onze reserveringsbordjes , de conducteur gevraagd in welke wagon we moesten zijn, die wist van niks …. Dan maar rap iedereen de trein op geduwd want die vertrok, vaststellen dat we ook nog in de verkeerde wagon zaten, zodat we moesten overstappen in Mol. In de trein zelf liep een zwetende conducteur rond. Waarom? Dat wisten we even later. Een medepassagier vertelde ons namelijk dat hij gezien had dat de conducteur himself de reserveringsbordjes had afgetrokken… Maar uiteindelijk kwamen we goed aan in Neerpelt en ging iedereen naar huis met een goed gevoel na een prachtige week in Ostend Hotel aan ons kust.

                                                                            Longfelllow