Het is alweer een tijdje geleden. Ik sta ondertussen op orthopedie, na een week traumatologie gehad te hebben. Eén dag otrhopedie amper, maar enorm boeiend. Ik heb ondertussen zien boren, schroeven, hamer kloppen, trimmen, ... En de werkapparaten lijken zo uit de doos genomen, schroevdraaiers in het operatiekwartier :p Daarbuiten heb ik vandaag eigenlijk enkel bloed afgenomen en mee consultaties gevolgd, maar dat laatste was wel plezant. Heb al half en half gegipst (ergens nog heel maken). Alleen één klein probleem: ik kan de PJ die daar staat, niet uitstaan. En dat gebeurt niet vaak nochtans. Die kerel had de voorbije weken al de goede toon gezet door zo nu en dan voorbij te komen om te vragen of hij bij de interessante operaties mee mocht doen. Ja hallo, daar wil iedereen wel kijken... Eén keer kreeg hij een ja te horen, een halfuur later krijgen we een telefoon op de afdeling vanuit de operatiezaal, omdat ze daar aan het wachten waren totdat er eindelijk iemand kwam om de operatie mee te doen. Hij had 'iets anders te doen'. Een tweede keer heeft hij iets gelijkaardig gelapt. Ik wist woensdags niet waar de Fortbildung was (waar het normaal was, was nu juist de vloer opengebroken). Hij zei dat hij me nog zou bellen met de locatie. Geen telefoontje niets, ik die daar een kwartier in het ziekenhuis rondwandel omdat hij mij niet belt. En vandaag dan constant laten zien dat hij het wel beter weet als mij, dat hij er meer van kent (hij kent gewoonweg alles, ik heb al verhalen gehoord dat hij dit jaar elke les van anatomie erbij ging zitten en constant zelf details aanhaalde en de prof probeerde vast te zetten). Het grappige is dat zijn naam hem vooruit is, blijkbaar is hij berucht over meerdere delen van het ziekenhuis. Andere pejotlers hebben me er al op gewezen dat ze schrik van hem zouden hebben mocht hij hun dokter zijn lol. Roddel roddel :p. Maar goed dit is niet roddelen, dit is gewoon even de feiten op een rijtje zetten ;). Ik heb hem zelf ook al laten voelen wat ik er van denk :p Nuja goed, nog enkele andere leuke gesprekken hier, ik ben telkens het °:
*Meestgehoorde zin: -"Was für ein Landsman sind Sie?" *°Ik ben uit België. -België, tof. Dan is uw moedertaal zeker Belgisch? *-Waar woon je? °Ken je veel van België? -Enkel Brussel. °Ik woon ongeveer 15km ten oosten van Brussel. -Ah, dus dichter bij de kust? *-België, en je wilt forensische studeren? °Ja. -*maakt kotsgeluid* Ik heb eens een video gezien waarin ze lieten zien hoe een lijk evolueerde als ze het blootstelden aan weken warmte... Hebben ze in België trouwens niet veel kinderverkrachters lopen? *-België? Is er eigenlijk iets echt typisch aan uw land? °Euhm, frieten en chocolade? -Ik heb gehoord dat er een regeringscrisis is. °Dat klopt. -Het is niet moeilijk dat Belgen geen echte identiteit hebben. De Nederlanders hebben al Nederlands, in Frankrijk spreekt men al Frans, en wij hebben het Duits al. Jullie hebben nog niet eens een eigen taal. *-Weet je wat het slechtste beroep is? °Nee. -Poolse soldaat. Die hebben nooit iets gewonnen. *Tijdens de patiëntenbespreking: -De patiënte is wel Nederlandse, dat kan dus wat moeilijker worden met de anamnese. °Ik kan eventueel helpen. -Spreek je dan Nederlands? °Ja, dat is zelfs mijn moedertaal. -Hoe, ik dacht dat je uit Vlaanderen kwam? °Welja, daar spreken ze Nederlands. -Ik dacht dat Vlaams en Nederlands twee andere talen waren...
Die Duitsers toch, altijd een streepje humor.
En dan nog een kleine lijst met landen en plaatsen waarvan men dacht dat ik vandaan kwam: Frankrijk (topkeuze, wegens mijn rollende r, overblijfsel van ofwel Eupen ofwel mijn dictielessen lang geleden) Nederland Zwitserland de Elzas (daar spreken ze ook Duits, dus op zich niet zo slecht) Luxemburg Zweden (omdat ik blondachtig ben zeker?) Noorwegen (omdat Lübeck vaak uitwisselingsstudenten heeft uit Noorwegen) En dan nog een pipo die dacht dat ik uit het oostblok kwam lol
Het is al weer een tijd geleden dat ik hier nog een bericht heb gezet. Dat komt omdat ik niet veel nieuws meemaak eigenlijk. Ik heb ondertussen mijn stage vaatheelkunde achter de rug, en de kleine week op spoed ook. Spoed was echter opgedeeld, en ik heb enkel algemene chirurgische spoed gezien. Dat betekent dat ik de volgende 3 weken op traumatologie me moet bezig houden met orthopedie en traumatologie en spoed (gipsen proberen niveau 2 te bereiken, dat zal een kunst zijn). Voor de rest heb ik twee casussen waarvan ik amper 1 gewerkt heb (en die is al af, gewoon omdat het verplicht was), een casus inwendige die ik nog moet herzien, mijn stagewerk, en een hele dosis leerstof. Kortom, ik zou moeten werken daarvoor. Maar echt zin om me erachter te zetten heb ik uiteraard niet. En dan heb ik hier in Duitsland nog veel vrije tijd om eraan te werken en niet echt veel anders te doen. Een mens vraagt zich af hoe anderen dat dan doen in België. Werken tot 7 's avonds om daarna nog te werken aan casussen enzo? Oh help... Die stagemap is werkelijk een lachertje. Bezigheidstherapie voor mensen die al genoeg te doen hebben vanzelf... Ik stem voor een praktisch jaar zonder stagemap!
Wat ik nog niet heb verteld, kleine fait divers als het ware: - vorige week zaterdag heb ik voor de eerste keer mee dienst gelopen. Ze hadden me vooraf gezegd dat dit vooral zou betekenen dat ik meeloop met de zogenaamde 3de dienst, de assistenten die voor elke scheet gebeld worden. De dag begon goed. De dokter (Rehbein) stuurde me na de visite meteen naar onder naar de spoed om een verband te doen dat al was gebeurd. Met wat geluk kwam er een nieuwe patiënt binnen. Daarna ging het vlot verder, ik wandel de spoed buiten, wandel voorbij de schokruimte om te zien dat er juist iemand wordt binnengebracht. Uiteraard dat even meegevolgd. Maar dan was het gedaan met de pret. De leuke dokter Rehbein, die me al éénmaal wandelen had gestuurd, had blijkbaar tegen de chirurgen gezegd dat ik het wel zag zitten om mee een niertransplantatie te opereren. Word ik plots opgebeld, ik weet van niets. Ik al etend het operatiekwartier binnen. Het was immers 12u. Nuja, ik kon niet echt meer weigeren om mee te doen, dus heb ik daarna maar gestaan om de haken vast te houden, iets wat ge eigenlijk al de hele week doet en waarvoor ik een vrije zaterdag niet zou laten. De operatie duurde uitzonderlijk lang, en om half 5 was ik pas terug buiten. Tot daar de dienst, ik had echt geen zin meer om nog iets te doen, en ik was op zich daar vrijwillig aanwezig. Ik ben het dan ook gewoon afgetrapt. - ik ben deze week niet meer in de operatiezaal gekomen. De twee blockpraktikanten zijn bijzonder enthousiast en wilden alles meemaken. Ik heb dus een hele week me op de afdeling bezig gehouden, onder andere een brief geschreven waar meer aan werd gecorrigeerd dan geschreven. Desondanks zei de dokter dat het goed was. Vraag is of dat gemeend was. -deze vrijdag nog eens op stap geweest. Een soort van verjaardagsfeest. Niet te laat geworden, ik moest de laatste bus (erg he) terug nemen. -mijn waspoeder is bijna op omdat ik de doos eenmaal per ongeluk beneden bij de wasmachine had laten staan. Blijkbaar is dat geen goed idee. Als ikzelf geen poeder meehad en er stond poeder van iemand anders, zou ik het natuurlijk ook wel weten... -ik heb pas vandaag ontdekt dat er een Mensa is op 50 meter van mijn kot die ook in het weekend open is. Ik weet meteen waar te gaan eten vanaf volgende week ;) -ik ben bijna blut. Het zal wel iets te maken hebben met het feit dat 40% van mijn beurs nog altijd niet gestort is. Ik moet toch maar eens een mail sturen lijkt me. -ik spreek een dokter met Sie aan, de beleefdheidsvorm. Gevolg: "ik dacht dat we de Sie-fase voorbij waren Jonathan?" ik spreek een verpleegster met Sie aan: (kwaad) "moet ik u dan ook met Sie aanspreken?" Euhm, helemaal niet zo bedoeld... ik zeg in een langer gesprek met een patiënt ergens per ongeluk éénmaal du: "het is beleefder om met Sie te spreken. Wil je je daaraan alstublieft houden? (ge raadt het nooit, het was een lerares) Moeilijke mensen die Duitsers...
Gewoon een kort bericht om jullie te laten weten dat ik over de voorbije 2 weken niets te zeggen heb. Ik heb een leventje geleid zoals ik in België ook zou doen. Misschien het vermelden waard: ik heb meegedaan aan een coloquium (voor zij die niet weten wat dat is, arts-specialisten spreken over een bepaald onderwerp, en na de lange voorstelling gratis eten). Dat eten was trouwens bijzonder goed, ook al werd het door de bakkerij verzorgd (en het was warm eten!). De stadsbakker zelfs (in Lübeck heb je een stadsbakkerij 'Junge' die over de hele stad enorm veel vestingen heeft. Ik ben er zeker van dat het er meer dan 10 zijn.
Hier ben ik weer! Na een vrij drukke week op algemene chirurgie vorige week, sta ik vanaf gisteren op vaatheelkunde. De PJ die daar is, zei maandag al dat die altijd om 4u door kon gaan, en dat was dan nog VOOR ik er was. Maw, zeer rustig op die dienst. Ik ga proberen deze week ook eens met de anesthesie ofzo mee te lopen, kwestie van iets nuttigs te doen. Vandaag heb ik 3 uur naar een schermke zitten kijken in de angiografie. Nuja, dat gezegd zijnde, ik ben deze zaterdag ook weer met de erasmussers op stap geweest. Eerst iets indrinken, en daarna naar een fuif, precies zoals vroeger. Ik merk wel dat ik ondertussen wat ouder ben geworden. Foto's vinden jullie op facebook. Daarbuiten dan nog een klein woord over het beste systeem van Duitsland (blijkbaar). Het Fysikum (de eerste 2 jaar) van Lübeck is het beste van heel Duitsland, het Praktikum (de 4 jaren erna) blijkbaar het 2de beste. Waarom? Waarschijnlijk hebben de zogenaamde blockpraktika er iets mee te maken. In het 4de en 5de jaar loop je stage in de vakken die je hebt. 2 weken sta je op chirurgie, 3 weken op inwendige, 2 weken anesthesie (ze hebben in Lübeck trouwens simulatiepoppen die elke situatie kunnen nabootsen), 2 weken gerechterlijke, 1 week HNO en ga zo maar door. Schitterend systeem, want je leert het meeste in praktijk. Daarbuiten hebben ze dan ook nog eens een stage van 4 weken op een gekozen plaats. En verpleegstage hebben ze ook. Daarbuiten staat er ook een apparaat ter beschikking dat operaties simuleert. Zo kan je bvb zelf eens proberen een gal eruit te halen. Ik heb een poging ondernomen, het toestel stelde voor om de operatie over te zetten tot open chirurgie lol (ik had bij het wegtrekken van de galblaas wsl iets te hard getrokken) . Anyway, dat is dus goed geregeld. PJ daarentegen niet. Je doet in chirurgie 3 blokken van 6 (4 maanden). Sommige zaken zie je dus niet meer terug. En iedereen wilt uiteraard de plaats in de spoed, vermits je daar alles ziet. En dat is nodig voor de 'Staatsprufung'. Vergelijkbaar met de Belgische stationsproef, met dat verschil dat in Duitsland je al weet dat één van de vragen is: "doe een volledig klinisch onderzoek van deze patiënt." Wat wel weer beter is, is dat PJ's een leven gegund krijgen. De officiële aantal uren die we moeten kloppen, zijn 9u per dag waarvan 1u pauze. Eigenlijk dus van 7 tot 4u, maar op algemene was dat dus wat langer. Nu vandaag stelde de dokter me om 3 al voor om door te gaan :o. Door toeval is dat er niet van gekomen. Diensten zijn hier ook niet verplicht. Elk weekend vrij dus. Ik ga toch proberen om minstens eenmaal mee dienst gemaakt te hebben, maar dat blijkt nogal moeilijk. Hopelijk raakt dat nog geregeld. Zo, dat was het weer. Delen die hier in dit ding staan, kn ik eigenlijk gebruiken voor mijn evaluatie en mijn terugblik :p
Hier zijn we weer, met meer weer! Donderdagavond om te beginnen, ben ik iets gaan drinken met een Hongaar in een Irish pub in Duitsland. Het was eigenlijk de bedoeling dat we eens gingen kijken wat die 'international stammtisch' was en voorstelde. Toen we echter in het café binnenkwamen waar die meeting was gepland, bleek er niemand te zijn, en de uitbaters hadden er ook nog nooit van gehoord. Goed geregeld mannen! Anyway, het was een rustige avond, vermits ik vrijdag weervolop aan het werk moest. Vrijdag was het dan de laatste werkdag van pj Diana. Ze had dus muffins meegenomen, en mocht ook vroeger doorgaan die dag. Niet erg, vermits ik daardoor plots wat te doen had in de voormiddag. Ik was zelfs zo bezig dat ik geen tijd had gevonden om mijn sleutel en beeper van dienst te regelen. De dokter met wie ik zou dienst lopen bleek die dag dan ook nog eens in Hamburg te zijn, waardoor uiteindelijk er geen dienst van gekomen is. Nuja, de dag verliep voor de rest goed, twee keer ging ik het operatiekwartier binnen omdat een blockpraktikant een trein moest halen (en ook voor Antje en Jana, de blockpraktikanten, was het de laatste dag dusja). De laatste van die twee was om half 5 ongeveer. Het plan was dat de operatie een anderhalf uur zou duren. Ik was buiten om 7u. Positieve was wel dat ik een poging tot hechten heb mogen ondernemen. Nuja, ik was na deze leuke werkdag stikkapot, waardoor ik vroeg mijn bed ben ingekropen. Zaterdag heb ik dan wat verplicht papierwerk in verband met mijn kot op orde gebracht (ik ben daarvoor helemaal naar het ziekenhuis geweest, van de gelegenheid gebruik makend om te kijken of er niet toevallig een patiënt in de shockraum lag), waarna ik nog wat foto's ben gaan nemen. 's Avonds hadden we dan afgesproken om naar de halloweenfuif te gaan met de andere erasmussers. Het was wel tof en gezellig, buiten dan de rotslechte r&b die door de speakers kwam. Rond 2u waren de Polen dan doorgegaan. Ik had geen fiets, was te voet 50 minuten verwijderd van mijn kot, en de eerste bus was om kwart voor 6. Ik dus met die Hongaar nog wat op youtube cultuur uitgewisseld. De muziek in Hongarije is, euhm, bijzonder :p. Anyway, om half 6 ik dus met die jongen naar onder om mijn jas te halen, blijkt dat afgesloten te zijn. Zucht, had ge niet kunnen zeggen dat die ruimte overdag toe is. Grmpf. De kerel die de sleutel had, moet niet gelachen hebben toen we aanbelden om daar binnen te raken. Nuja, uiteindelijk had ik dan toch mijn jas, met wat vertraging. Die vertraging bleek echter uiteindelijk een kleien ramp. Ik kwam aan de bushalte om ongeveer 13 voor. Bus gemist, volgende bus is binnen 58 minuten. Juist ja. Ik ben dan maar gewandeld tot aan mijn kot, waar ik uiteraard als een blok in slaap ben gevallen. Rekenen op de bus kan toch zo tof zijn. Zondag was daardoor vrij kort. Eer ik wakker op en aan was, was het toch al half 2 ofzo. Omdat ik totaal geen zin had om zoals zaterdag weer een poging te doen om naar het ziekenhuis te gaan of om te werken voor mijn stagemap, of stagewerk, ben ik met de bus naar Travemünde gegaan. De andere erasmussers waren daar immers al geweest, en in de vele onuitgevoerde plannen van zaterdagavond om allerlei steden te bezoekn, kwam daardoor dit niet voor. Anyway, ik dus naar daar. Travemünde is de haven van Lübeck aan de Oostzee. Enfin, het was enorm koud, de havengang tok op niets, het strand was niet zo mooi, en de wind deed ook geen goed. Op de koop toe kwam ik Rita de Letse erasmusstudente tegen, die me voor het plezier nog wou benadrukken dat het wel raar was dat ik op mijn eentje dat daar ging bezoekn. Ja meid, jullie zijn de enigen die ik hier ken samen met de pj's. En die laatsten zijn getrouwd en hebben kinderen. Die hebben in het weekend wel andere zaken te doen. Grmpf. Enfin, echt meegevallen was dat dus niet. Op de terugweg was er dan ook nog eens een Hamburgse pipo die dacht dat ik graag op de bus een conversatie aanga met totale vreemdelingen. Het is natuurlijk wel eens anders: hij komt langs mij zitten en zegt dat hij vanvoor wilt zitten om een beter zicht te hebben of er iets moois te zien is. Ik vraag hem daarop vanwaar hij wel niet is. "Heb ik dan zo een duidelijk accent?" Lol, die jongen dacht dat ik van Lübeck was. Loser :p Nuja, morgen is het weer werken. Volgend weekend ga ik proberen om weer wat te zien, maar echt iets gepland heb ik nog niet.
de foto staat uiteraard verkeerd, met weeral dank aan
Enkele feiten over de voorbije week: - ik word nog een prof in vingerdraaien. Mijn kunsten verbeteren iedere dag. Andere pj's in chirurgie klagen of gaan al door 's middags. - toen ik zondag dacht naar het centrum te gaan om foto's te nemen, kwam ik te weten dat er die dag een marathon was. Het hele centrum zowat afgezet ^^ Het bewijs: %%%FOTO1%%% edit: uiteraard doet bloggen.be WEERAL moeilijk.Wie deze site goed vindt, één woord: LOL. Misschien in het vervolg werken met het toevoegen van bijlagen, misschien lukt het zo wel...
- als het onderwerp tijdens een operatie afwijkt naar een nutteloze zever-conversatie, blijkt mijn Duits toch niet zo perfect te zijn. 'Blödsinn' kan ik nog niet zo goed verkopen :p - ik heb voor de eerste keer zelf me met verbandwissels enzo kunnen bezig houden. Maagsonde en hechten is wel nog niet gelukt. - ik ben ver gekomen in het regelen van dienst. Met wat geluk, kan ik vrijdag al een keer meegaan naar de spoed. - in Duitsland krijgen de PJ's elke woensdag een 'Fortbildung'. Vandaag was het een kerel die ons probeerde om te praten om niet te specialiseren wat we wilden doen :p - ik had me dinsdag bijna verslapen. Ik had immers per ongeluk mijn wekker gezet om kwart voor 7 in plaats van kwart voor 6. Gevolg, niet gegeten en iets te laat. Ik heb dan maar wijselijk besloten die dag niet mee te doen met een operatie ;)
Omdat bloggen.be bijzonder moeilijk doet, komen er voorlopig geen foto's. Niet alleen verdwijnt alles als ge per ongeluk op de vooruit toets naast de A drukt, ook blijken de foto's te groot te zijn en zou ik me dus moeten amuseren met ze stuk voor stuk kleiner te maken. Je zou van kromzin een andere site gaan zoeken. Mabon, als ik morgen enorm veel zin heb, zullen een paar foto's online komen.
