Één speeldag na de wat zoutloze topper in Millen, kregen onze jonge wolven het bezoek van Zonhoven VV. Onder een laat zomerzonnetje (of vroeg herfstzonnetje) werd er stevig en geconcentreerd opgewarmd.

Lommel was vastbesloten om te tonen dat:

• vorige week de beste ploeg niet heeft gekregen wat het verdiende;
• het Gestelbos – stadion nog altijd heilige grond is;
• onze supporters niet voor niets ons altijd massaal aanmoedigen, waarvoor dank!

Dat die supporters trouwens best niet te lang achter de koffie blijven zitten is wel duidelijk. Na 43” was het reeds 1 – 0, na een 6 – tal minuten stond er reeds een 3 – 0 op het scorebord. Weggeblazen komt zelfs niet in de buurt van het gevoel dat Zonhoven na goed een kwart wedstrijd had.

In het tweede kwart van de wedstrijd ging de storm beduidend liggen en werd er slordig gevoetbald. Begrijpelijk na zo’n snelle en ruime voorsprong, maar eigenlijk mag dit niet gebeuren. Concentratie van minuut 1 tot minuut 60, dat is met de wedstrijd bezig zijn.

De trainer maakte onze jongens duidelijk dat 3 – 0 weliswaar een mooie en comfortabele ruststand was, maar zoals je bij de slager al eens zegt: “het mag wel iets meer zijn”.

De tweede helft was niettemin van een minder niveau, maar zowat elke bal die naar doel vertrok, leek binnen te gaan. We hadden wel wat medelijden met de doelman van de bezoekers, die zich weerde als een duivel in een wijwatervat. Maar in de Lommelse hel verbrandt tot nu toe iedereen…

Lommel kwam naar het einde van de wedstrijd volledig onder stoom en de bordjesman kreeg het benauwd, want dubbele cijfers passen niet op het scorebord. Zover kwam het niet, 9 – 0 was voldoende voor de jonge wolven, die nu 15 van hun 16 gemaakte doelpunten op eigen veld lieten noteren. Zoals gezegd, heilige grond…

Volgende zondag (!) wordt de verplaatsing gemaakt naar Maasmechelen, waar we om 10:00 de jongens van Patro Eisden in de ogen kijken. De mogelijkheid om tegen de enige Belgische club die de paars-witte kleuren waard is (dixit de trainer) het doelsaldo op verplaatsing wat op te krikken? Al zal diezelfde trainer vooral kijken naar de speelwijze en het uitvoeren van de taken.

Antwoord dus volgende zondag, supporters op post!

Topper – time op de derde speeldag! Onze jongens maakten de verre verplaatsing naar Riemst, waar op de velden van het vroegere Hedera Millen de strijd om de lijstaanvoering zou… euh… gestreden worden. Enfin, dat we dat met goed voetbal wilden doen, spreekt voor zich, onze talrijke supporters rijden geen x-tig kilometer om naar een potje catenaccio te komen kijken.

Op een prima bespeelbaar veld werd met een lichte vertraging afgetrapt. De thuisploeg nam het heft in handen en ontwikkelde druk naar voor, maar Lommel kweet zich prima van zijn defensieve taken. Het tweede kwartier van de wedstrijd verliep meer evenwichtig, taken werden behoorlijk uitgevoerd, maar aanvallend waren onze jongens niet in hun dagje.

Ruststand aan de Elderenweg was 0 – 0.

Tijdens de koffie had de trainer onze Mannschaft er attent op gemaakt dat dit geen tegenstander was om schrik van te hebben, dat de voetbalmotor moest aanslaan en dat de focus dus moest liggen op samenspel, combinaties en infiltraties.

En zo geschiedde! J Lommel startte aan de tweede helft met de motor op volle toeren. Er werd gecombineerd en geïnfiltreerd dat het een lieve lust was, maar het verhoopte doelpunt bleef uit. Tongeren zag zich genoodzaakt om alle middelen toe te passen die voor handen waren (en die handen kon je letterlijk nemen). De scheidsrechter, ich dèènk vun twie hieuvels vèrder, greep echter niet in en dat frustreerde onze jonge wolven. Ook naast de lijn liepen de emoties hoog op, er werd gegoocheld met termen als opvoeding, opleiding en “gij se …” (zelf in te vullen),… Een les voor iedereen, enkel kalmte en focus op voetbal kan ons redden. Niet ingaan op provocatie heeft vaak meer effect dan reageren. De trainer heeft dit al vaak ervaren, maar is niettemin een beetje hardleers J…

Door het verlies aan concentratie en de focus op frustratie werd er niet meer gescoord, waardoor deze topper ietwat teleurstellend op 0 – 0 eindigde. Optimisten verklaarden achteraf dat een punt op verplaatsing zeker niet slecht is, maar bij de trainer overheerste het gevoel dat dit Lommel meer in de benen had dan het getoond had.

Volgende week zondag, op onze heilige grond, krijgen we een nieuwe kans op een glansprestatie. De bezoekers van de Zonhovense VV zijn bij deze gewaarschuwd, de hel barst los om 10:00!

Supporters op post!

Gestelbos – stadion, 9:37. De trainer gaf zijn motivatiespeech, met daarin fragmenten als “onze heilige grond”, “niemand komt hier winnen”, “wij zijn sterk, laat het ook kijken”. En tegen wie kon dat beter, dan tegen de (weliswaar prille) leider, KSV Hoeselt? Hoewel uitslagen en stand ondergeschikt zijn aan opleiding, wil een 8-1 – zege in de eerste wedstrijd niettemin wat zeggen.

Voldoende gewaarschuwd en goed voorbereid werd de wedstrijd afgetrapt. Hoeselt zette snedig druk en trachtte al vroeg de opbouw bij United te verstoren. Onze jongens weerstonden echter de pressing van de tegenstander en reageerden hierop zoals je dat het best doet: met een doelpunt, 1-0 na goed 7’!

Hoeselt nam de bovenhand in het tweede kwartier van de wedstrijd, maar kon dit overwicht niet verzilveren. Een rustig afwachtend Lommel ving de bezoekers goed op, lanceerde voetballend de tegenaanval, maar zonder resultaat. De scherpte voor doel is nog niet optimaal, maar dat er kansen gecreëerd werden is natuurlijk positief. Ruststand dus 1-0.

Onder nog steeds geopende hemelsluizen werd de tweede helft afgetrapt. En met de regen verzoop ook langzaam alle tegenstand uit het zuiden van de provincie. United legde academisch voetbal op de mat, zette een verdiende strafschop om (onder luid protest van de bezoekende aanhang, we denken echt dat er verschillende versies van het reglement circuleren in Limburg) en rondde een hoekschop magistraal af. Ingeoefend, dat wel, maar toch knap als je het ziet.

De score werd nog aangedikt tot een droge 6-0, wat dan ook meteen het enige droge was na afloop van de wedstrijd. De “heilige grond” is alleszins een eerste keer goed verdedigd, met 3 punten tot gevolg. Maar vooral het geleverde spel stemde de trainer tevreden, na het karaktervoetbal van vorige week. Beiden verdienstelijk, maar dit is toch aangenamer om te zien, getuige ook de vele positieve reacties naast de lijn.

Volgend weekend maken we de verre verplaatsing naar de Elderenweg in Millen, 3770 Riemst, om daar KSK Tongeren HM in de ogen te kijken. Met een goede prestatie op zoek naar 3 punten…

Supporters op post!