Met 16 waren we woensdagavond, 16 vrouwen die niet goed wisten wat te verwachten van de avond.

Om te beginnen nodigde Ingrid Bertrand ons allen uit in een cirkel, het vrouwelijke symbool, zodat we een eerste keer de kracht en energie van de groep konden voelen. We kregen elk een maansteen en noteerden onze “intenties” op een stukje papier.

Deze intenties, dingen in ons leven die we willen laten groeien, uistralen, maar ook negatieve dingen waar we van af willen, en de maansteen hebben we de hele wandeling met ons meegedragen.

In stilte vertrokken we richting Heibos. We hoorden de geluiden van de nacht, geluiden die je anders niet waarneemt en waar je, jammer genoeg, niet bij stilstaat.

We wandelden door het donkere bos en zochten contact met de natuur. Enkel verlicht door de nacht.

Bij het verlaten van het bos hielden we even stil bij een vijver in de wei. Ook water is een vrouwelijk symbool waar veel kracht van uitgaat. Het was heel bijzonder dat er net op dat ogenblik een reiger uit de vijver opsteeg. De reiger is samen met de kraanvogel een symbool van druïdisme.

We wandelden terug naar onze vertrekplaats, en vormden opnieuw een cirkel rond een open vuur. Weer mochten we de energie van de groep ervaren. Onze intenties gooiden we in het vuur.

De maan zelf hebben we helaas niet gezien, die zat verstopt achter de wolken. Maar ook al zie je haar niet is ze er wel met al haar kracht.

Het was een heel bijzondere, mooie ervaring. Ingrid, dank je wel daarvoor! Het heeft zeker en vast onze nieuwsgierigheid en fascinatie naar de natuurkrachten gevoed!

Ingrid Betrand kan je steeds volgen op: http://www.ingridbertrand.be/author/ingrid/

29-03-2013 om 00:00 geschreven door KVLV bestuur