Dinsdag 09/03 - Donderdag 11/03 en Vrijdag 12/03 : veldtraining om 18.30 uur

Zaterdag 13/03 zijn we VRIJ.

Wie de uitslag ziet zal op voorhand zeggen de match zal zoals de score geweest zijn, niets is echter minder waar.

Dan durf ik te schrijven Wat een prestatie !!

U zal hierna onmiddellijk snappen waarom.

De voorbereiding geschiedde in de minst ideale omstandigheden. Rond de middag meldde Yenti zich onklaar (blessure) en net voor de wedstrijd stelde Beau vast dat hij zijn identiteitskaart verloren was ( hij had ze nochtans bij voor zijn vertrek thuis).

Navraag bij de tegenstrever om Beau toch te kunnen laten spelen adhv een ander officieel document stuitte op een resolute “njet”. Met de reactie van “OK maar als we verliezen leggen we klacht neer………..” dan weet je het wel.

Ook de bejaarde scheids wou (weliswaar terecht) niet buiten zijn boekje gaan en opperde “reglement is reglement” (bang van zijn makkelijk verdiend weekend geld te verliezen)

Wat een verschil in tegenstelling tot vorige week waar wij als “echte gentlemen” optraden en wij onze collega’s uit Lokeren geen strobreed in de weg legden (we lieten toe dat twee spelers van hen met een ander document hun IK bewezen en ook de scheids had er geen problemen mee). Wij verloren, moeten wij nu ook klacht neerleggen, nee zo zijn wij niet !!!!

De toon voor de wedstrijd was dus meteen gezet.

Dat we voor een zeer moeilijke opdracht stonden hoeft geen betoog, het was van 17/10/2009 geleden dat Zele nog eens verloor, ze wonnen 8 keer en speelden 2 keer gelijk!

Al deze voorbeschouwingen ten spijt speelden onze jongens onmiddellijk met het mes tussen de tanden. Iedereen voerde zijn individuele taak naar behoren uit zowel verdedigend als aanvallend en in alle linies klopte het plaatje.

We waren zowel in de eerste als de tweede helft de best ‘voetballende’ ploeg, de werklust, inzet en gedrevenheid mondden bij balbezit steeds uit in verschillende mooie combinaties, de verdiende treffer bleef evenwel uit. Zele stelde daartegenover weinig voor behalve dat de bal meestal van achter naar voor werd geleld met de hoop dat hij eens tussen de palen zou belanden. De tweede helft waren we voortdurend op de Zele kant gekampeerd, zij kwamen er nauwelijks of niet aan te pas, bij zoverre dat onze goalie mij halverwege de tweede helft teken deed dat hij rustig aan het genieten was van het voorjaarszonnetje ! Toch kwamen we nog goed weg, een zoveelste lange bal kwam op de flank terecht, de voorzet werd gepareerd doch in de herneming in doel getrapt, hier had de ref buitenspel gezien en keurde de goal af. Hier ontsnapten we aan onrecht.

Een koele, sterke, motiverende uitslag voor een ploeg waar ik geen uitblinkers kan noemen, alle 13 waren ze uitblinker !! Hele dikke pluim voor jullie verbetenheid jongens, dank dat jullie ook achter mij staan. Dit sterkt mij in het vertrouwen naar jullie toe voor het komend seizoen.

Ook dank aan de verantwoordelijken van Zele om zo’n gentlemen te zijn geweest, mijn zéér koele houding, tijdens en na de wedstrijd, zal jullie hieraan niet vreemd zijn.

Speelden voor KSVO

1. Gilles – 2. Hannes – 3. Jonas – 4. Lars – 5. Egon – 6. Tim – 7. Sander – 8. Thomas – 9. Michael - 10. Simon – 11. Thijs – 12. Bastiaan – 13. Thibeau

Dinsdag 02/03, donderdag 04/03 en vrijdag 05/03 : Veldtraining

Opgelet: op woensdag 03/03 om 20.00 uur is er de, voor de spelers verplichte, infoavond over " Drugspreventie " in de KSVO Jeugdkantine. Ook de ouders zijn welkom. Deze avond kadert in het engagement naar de sociale functie die KSVO als voetbalclub heeft en wordt verzorgd door PISAD en Politiezone Vlaamse Ardennen.

Vandaag stonden we tegenover het 3^de geklasseerde Lokeren, dat dit een zware klus zou worden wisten we nog uit de heenronde, het was op één na (Dender) de best voetballende ploeg waar we in de competitie tegen uitkwamen.

Niettegenstaande de eerder zwakke prestatie van vorig weekend werd er in de week goed getraind en was iedereen er zich van bewust dat ze beter konden.

In de wedstrijdvoorbereiding werd nog eens héél duidelijk gesteld wat van iedere positie verlangd werd en dat elk zijn verantwoordelijkheid diende te nemen op het terrein.

De boodschap was goed overgekomen en met veel inzet en werklust werd de wedstrijd aangevat. Het was vooral zaak om geen vroege tegentreffer te pakken en de rode loper niet uit te rollen.

We wisten dat de tegenstrever over snelle flankspelers beschikten, het waren ook zij die ons het meeste pijn deden. Na 5 minuten ging de linkerflankspeler uitgekookt in de rug van Hannes lopen en trapte hij de bal op de deklat, daar kwamen we goed weg!

De jongens werkten met man en macht om baas te zijn maar dit liep niet van een leien dakje, de Lokerenboys waren stuk voor stuk stevig in de duels en vrij uitgekookt, dat hadden we ook in de heenmatch ervaren.

De nr 5 van de bezoekers was daar voor wat betreft de duelkracht een sprekend voorbeeld van, zo erg zelfs dat hij heel vaak drastisch te werk ging en niets of niemand ontzag, had hij geen bal dan had hij wel iemand anders…..Hier kon de overigens goed leidende scheidsrechter toch wel eens geel getrokken hebben. In de 11^de min beging de nr 5 alweer een stevige fout, de daaropvolgende vrije trap werd door Beau gepast voor doel gebracht, de bal belandde op het hoofd van een Lokeren verdediger waarna hij net naast de paal buitenging. Een owngoal werd vermeden.

Het spel ging goed op en af en onze jongens verzetten bergen werk om de bovenhand te krijgen, iets waar ze tot aan minuut 22 een klein beetje in slaagden. Maar dan kwam de geslepenheid van Lokeren weer boven, Hannes werd uit zijn positie gelokt en zijn rechtstreekse tegenstrever werd perfect in zijn rug aangespeeld waardoor hij alleen op doel kon oprukken, Jamy had geen verhaal tegen diens schot en ietwat gevleid stond Lokeren 0-1 voor. KSVO was even van slag en daar profiteerde Lokeren binnen de twee minuten van om ons via de andere flank met een gemeten voorzet in één tijd afgewerkt, op 0-2 te zetten. Ik kreeg een déja vu gevoel want ook ginder kregen we zo een paar goals om de oren. De jongens herstelden zich, knokten terug en werden daarvoor beloond. Door stevige druk te zetten op de Lokeren verdediging, in hun eigen 16, wisten deze niet meer wat aanvangen met de bal en Thomas profiteerde van het werk om de bal binnen te prikken en de aansluitingstreffer was een feit 1-2. De ruststand stond op het bord.

Tijdens de rust wat kleine correcties uitgevoerd maar al bij al was ik tevreden.

De tweede helft was een kopie van de eerste met een moedig en bergen werk verzettend KSVO die hier niet voor beloond werden , Integendeel, bij een van de weinige tegenacties werd té slap verdedigd op de speler in balbezit die gemakkelijk de 16 kon binnenwandelen en vanuit een vrij scherpe hoek, vermoedelijk zonder het zelf te beseffen, de 1-3 op het bord bracht, we waren 48 minuten ver.

Toch werd er met man en macht gevochten om de achterstand op te halen, het mocht echter niet baten, de tegenstrever met meer power in het duel, soms op het randje af speelde uitgekookt de wedstrijd uit.

Op basis van de inzet en werkkracht alsook de wil om de veldbezetting goed uit te voeren moet ik de jongens echt bewonderen.

Het is duidelijk dat we met de groep een leerproces doormaken, op voetbalgebied moeten we voor niemand onderdoen, enkel ontbreken we de “echte kracht” om ons willetje op te dringen.

Speelden voor KSVO

1. Yami – 2. Hannes – 3. Jonas – 4. Lars – 5. Egon – 6. Tim – 7. Thibeau – 8. Yenti – 9. Bastiaan –

10. Beau – 11. Thijs – 12. Thomas – 13. Sander – 14. Michael

Na alwéér een weekje verplichte wedstrijdrust dienden we ons te begeven naar dé carnavalstad bij uitstek.

Net zoals onze grote broer vorige week thuis dienden wij op verplaatsing de Ajuinen te bekampen!

Dat al deze onderbrekingen en alternatieve trainingen geen deugd doen zal u niet hoeven te verbazen.

De, in de eerste ronde, opgebouwde ploegtactiek en de daarmee gepaard gaande positieve lijn die de ploeg doortrok op het veld, werden sedert januari gedwarsboomd door deze onderbrekingen. Dit was duidelijk te merken op het (zand)veld van de ajuinen.

Ik had de jongens net voor de match al op het hart gedrukt dat wie hier het meest wou winnen ook zou winnen.

Ik had namelijk de tegenstrever al geobserveerd en merkte dat hun voorbereiding, in tegenstelling tot die van ons, echt inspiratieloos verliep dus het was zaak om onmiddellijk scherp uit de hoek te komen.

Niettegenstaande veertien dagen terug de gewijzigde ploegindeling goed werd aangenomen en uitgevoerd, bleek het dit weekend maar niet te lukken. Er werd bij wijlen lusteloos gespeeld en sommige spelers liepen blijkbaar met lood in de benen, het liep voor hen dan ook voor geen meter.

Dat we daarom slecht speelden hoor je me niet zeggen want het eerste halfuur toonden we ons de baas tegen een lustelozer EA.

We creëerden dan ook een viertal kansen waarbij een ijverige Thijs en Bastiaan de hoofdrol opeisten, het enige wat ontbrak was een doelpunt.

EA daarentegen beperkte zich tot een paar schoten van buiten de zestien. Na ongeveer een halfuur kwam EA terug tot zo’n schot die even afweek via een KSVO verdediger waardoor de bal caprioleerde over een verbouwereerde Jamy 1 - 0.

KSVO even van slag en het lood kroop nog meer in de benen van diegenen die er al mee rond liepen.

Tot overmaat van ramp kregen we net voor de rust de 2 – 0 tegen de touwen alweer op een afstandspegel van EA. Hier werd de tegenstrever letterlijk “niets” in de weg gelegd en mocht hij vrij aanleggen van een wel zeer behoorlijke afstand, hier werd door een paar spelers de verantwoordelijkheid geschuwd !

Tijdens de rust even de levieten gelezen en hopende op beterschap de tweede helft.

Het ging niet veel beter de tweede helft en net als de tegenstrever was er bij sommigen weinig inspiratie en vechtlust te bespeuren.

We hadden wel terug wat veldoverwicht en bij de schaarse kansen die we hadden werd de bal door de EA goalie  weggewerkt en een geplaatst afstandschot van Beau plukte hij uit de kruising.

Het zal u allicht niet verwonderen dat Bastiaan (weer hij vol overgave en inzet) tien minuten voor affluiten de aansluitingstreffer lobde dit op aangeven van een al even ijverige Egon, het werd zowaar  2 – 1 !

De hoop op de gelijkmaker laaide even op en plots vond het team wat vechtlust en scoorden we in blessuretijd nog de 2 – 2 via Yenti die alleen voor doel de keeper tegenvoets nam.

Op basis van het geleverde voetbal kunnen we zeggen dat dit meer dan verdiend is, zelfs kunnen we stellen dat net zoals onze grote broer vorige week ook wij méér dan EA de zege verdienden. Als trainer ben ik wel niet blind voor de zwakke prestatie van een paar individuen.

We kijken echter niet achterom en blikken vooruit naar de confrontatie van volgende week tegen Lokeren waar we uit een ander vaatje zullen tappen, daar ben ik van overtuigd ! Daar gaan we deze week werk van maken !!

Speelden voor KSVO

1. Yami – 2. Hannes – 3. Jonas – 4. Lars – 5. Egon – 6. Tim – 7. Thibeau – 8. Yenti – 9. Bastiaan –

10. Beau – 11. Thijs – 12. Oskaar

Na de ontgoochelende prestatie tegen Temse veertien dagen terug en met een weekend gedwongen rust door de ter plaatse afgelaste wedstrijd op Olsa ontvingen we vandaag Meldert.

Wie er een beetje het klassement op na houdt zal wellicht wel denken dat onze jongens geen partij zouden zijn voor de tweede in de stand.

Met dank aan de bond dienden we te elfder ure nog op zoek te gaan naar een scheidsrechter. We vonden een bereidwillige ziel die, in een ver verleden, nog de leeuw op de borst gedragen had en die ons wel wou depanneren. Bij deze bedankt mijnheer X !

We dienden ook een aanpassing aan de veldbezetting te doen en ook de nummering werd gewijzigd, dit alles om eenvormig en naar de richtlijnen van de bond te werken.

Na een half seizoen hard werken om een bepaald stramien in de ploeg te krijgen, vaststellen dat dit bijna lukt, dan alles moeten herschikken is geen sinecure. Doch bereidwillig als ze zijn pakten de jongens de omschakeling goed op. Ze hebben ondertussen geleerd dat voetbal ook met de hersenen gespeeld wordt en het niet meer alleen een balletje trappen is, dat een team bestaat uit alle spelers van de groep en niet 11 individuen, dat men met veel inzet en karakter een tegenstrever kan doen afzien……

De wedstrijd tegen Meldert was daar een sprekend voorbeeld van, alhoewel……na amper 1 minuut wezen de bordjes al 0-1 ! Het doemscenario van tegen Temse kwam me even voor de ogen maar dit was enkel bij mij want de jongens werden plots krijgers en vochten zich snel terug in de match! Verder dan wat afstandsschoten kwam Meldert niet, terwijl KSVO stevig druk zette op iedere tegenstrever en onderling coachend probeerde de meegegeven opdrachten en posities zo goed mogelijk uit te voeren. Ik was aangenaam verrast hoe snel de nieuwe veldbezetting degelijk tot bijna perfect werd uitgevoerd.

Er werd degelijk gebikkeld en de scheids liet dit ook toe (zo worden ze groot en sterk zei hij achteraf) hij onderbrak niet steeds de wedstrijd, legde hem niet veel stil maar liet de spelers hun gang gaan. Als het echt over de schreef ging greep hij gepast in.

De volledige eerste helft was er een van werken, vechten en wroeten, onze achterste vier probeerden de tegenstrever ver van het doel te houden, de centrale driehoek zweefde in de breedte van het veld en was de ideale bumper voor de verdediging, onze aanvallers waren bijna steeds de eerste verdedigers. Zo hoort het, werken voor elkaar !

Na een half uurtje zwoegen werden we rijkelijk beloond voor de inzet,  en schotje van Yani kwam terecht tegen de hand van een Meldert verdediger, deze claimde gezichtsbescherming zoals dat heet maar de ref wees onverbiddelijk naar de stip ! Thomas nam zijn verantwoordelijkheid en zette de keeper op het verkeerde been we kwamen op een enigszins verdiend "gekregen" 1 – 1 ! Bij de supporters van Meldert was de scheids de gebeten hond en elke bal die maar iet of wat in de richting van de hand van een KSVO speler ging was voor hun genoeg om hem de volle lading te geven, hij bleef echter stoïcijns kalm !

We haalden de rust met de gelijke stand.

De vier bankzitters werden in de 2^de helft allen tegelijk in de ploeg gedropt en ook zij dienden een aanpassingsperiode aan de nieuwe richtlijnen te ondergaan, ze kweten zich goed van hun taak doch konden niet vermijden dat Meldert het meest op onze helft parkeerde, er waren enkele hete standjes voor het doel van Gilles, die gaf zich echter niet gewonnen en met lijf en leden stortte hij zich steeds weer in de vuurlinie om zijn netten verder ongeschonden te houden.

Bij één van die kamikazetussenkomsten werd hij door de nr. 7 van Meldert aangetrapt in het gezicht, effe groggy maar na luttele minuten weer paraat om keihard verder te doen, dit verdient een pluim ! Wij zelf konden daar maar weinig tegenover stellen en de keeper van Meldert kreeg een rustige tweede helft voorgeschoteld. Bij ons was het alle hens aan dek en net toen we er begonnen in te geloven dat we de 2^de geklasseerde maar met één punt naar huis zouden sturen viel in de allerlaatste minuut hun winnende treffer. Een zoveelste hoekschop werd in het pak gedropt en uit het daaropvolgende geharrewar wist niemand meer waar de bal was tot we de vreugdekreten van de Meldert aanhang hoorden. We moesten dan toch het onderspit delven en met het kleinste verschil gingen we weer eens de boot in.

Zeggen dat het een onverdiende overwinning is zou de waarheid geweld aan doen zijn, maar op basis van de getoonde inzet, karakter, discipline en organisatie hadden de jongens wel dat punt verdiend. Voor mij hebben ze zelfs drie punten, we blijven samen verder werken en moeten blijven geloven in eigen kunnen, dat werd vandaag nogmaals bewezen enkel het resultaat spreekt dit tegen. Maar dit is dan ook het enige negatieve.

Ik weet het, je koopt er niks mee maar toch een welgemeende proficiat aan de ganse groep !

Ook mijn dank aan Mister X voor het in goede banen leiden van de wedstrijd.

Speelden voor KSVO

1. Gilles – 2. Hannes – 3. Jonas – 4. Lars – 5. Egon – 6. Tim – 7. Thibeau – 8. Thomas – 9. Bastiaan –

10. Yenti – 11. Yani – 12. Sander – 13. Thijs – 14. Beau – 15. Simon