Gelet op het klassement moest de tegenstrever van vandaag een haalbare kaart zijn. Waasland telde twee punten meer dan ons dus dit zou een concurrent van hetzelfde kaliber moeten zijn, ik had er alle vertrouwen in. Lang voor het afgesproken uur was bijna iedereen al present en in kledij, dit deed mij het beste vermoeden. De veldbezetting werd lichtjes aangepast en de grote lijnen bij balbezit en balverlies werden nog eens duidelijk gemaakt, ik liet verder het initiatief over aan de jongens die op het veld zelf vanuit hun buikgevoel mochten spelen. Ik zag aan hun uitdrukking dat ze dit tenvolle wilden bewijzen en er zo snel mogelijk wilden aan beginnen. Van dat snel mogelijk beginnen kwam niet veel in huis want niettegenstaande onze wedstrijd geprogrammeerd stond om 14.00 uur, bleek het "cafévoetbal" ons alwéér parten te spelen. Die mannen hun wedstrijd was niet vervroegd en duurde zoals gewoonlijk tot 14.15 uur ! Daar gaat je goede wedstrijdvoorbereiding dan ! Hoe kan je in hemelsnaam je ploeg perfect voorbereiden als er bij iedere thuiswedstrijd wel wat in het honderd loopt, je zou er moedeloos van worden. Tot overmaat van ramp stelde ik vrijdagavond vast dat de aangeduidde scheidsrechter geschrapt was en er dus geen arbiter was. Na wat over en weer geloop door de afgevaardigden wou Andy terug het fluitje in handen nemen om de wedstrijd te leiden.
Een strakke wind raasde over de lengte van het veld en de jongens opteerden er voor om de eerste helft tegen de wind in te beuken.
De voorbereidende richtlijnen werden gepast uitgevoerd en iedereen nam zijn verantwoordelijkheid zonder dat ik al te veel hoefde bij te sturen, dit stemde mij tevreden. Waasland probeerde het windvoordeel te benutten door van uit de tweede lijn naar doel te knallen maar hun kanonnen misten precisie. Onze jongens weerden zich tegen wind en tegenstrever en hadden beiden goed onder controle. Na ongeveer een kwartuur spelen werd zowat de mooiste aktie van de wedstrijd opgezet. Van achter uit onderschepte Thomas het leer, stuurde dit perfect langs het lijntje naar Thijs, die hield zijn verdediger effe aan de praat en legde gepast terug op Thomas die was komen aansluiten.
Met een uitgemeten pass bediende Thomas in één tijd Michael die randje 16 de bal opeiste. Michael controleerde even en legde gepast breed op Beau die centraal voor doel had postgevat. Beau twijfelde niet en met een droge knal zette hij de 1-0 op het bord. Doelpunt van achteruit opgebouwd, over vier stations zoals uit het boekje!! Daar leef je als trainer voor. Waasland even van slag en KSVO controleerde verder, één knal van Waasland belandde nog op de paal en bleef steken in de modder. Gilles was er als de kippen bij om de bal te recuperen, daar kwamen we goed weg! De rust werd bereikt met de kleinste voorsprong. De tweede helft dienden de jongens op hetzelfde elan door te gaan, vanuit een goede organisatie de tegenstrever opvangen om dan zelf op het gepast moment toe te slaan was de opdracht.
Dit leek hen goed te lukken want nog geen twee minuten ver in de tweede helft of de bordjes wezen 2-0. Zonder overdrijven zeker van op 40 meter dropte Beau in één tijd de bal over de verbouwereerde Waaslandgoalie, hier speelde de wind in ons voordeel, niettemin was dit een goaltje om in te kaderen. Een geruststellende voorsprong werd opgebouwd. Nog geen drie minuten later vond Beau zijn centrale kompaan dat hij niet kon achterblijven en ook Simon dropte de bal van iets dichter, maar nog ver genoeg, eveneens over de wanhopige Waaslandkeeper, in de kruising, 3-0 na 5 minuten in de tweede helft. Nog geruststellendere voorsprong, we gingen op zoek naar méér en net dat deed ons de das om. Nog geen twee minuten verder of Waasland kreeg een vrije trap van aan de zijlijn, deze werd laag over de grond gegeven en vooraleer onze jongens konden reageren hing de bal al in de netten. Gebrek aan concentratie lag hier aan de oorzaak!
De tegenstrever kreeg hierdoor een "boost", begon steviger en hoger te spelen. De degelijke gedisciplineerde organisatie die de jongens de eerste helft tentoon spreidden was verdwenen, ze dachten té veel vooruit, wilden de score opdrijven maar werden een halt toe geroepen door de stevige Waaslanders, die begonnen onze mannen uit te tikken en KSVO kon geen duel meer winnen. Na 20 minuten wandelde een Waaslandspeler de zijlijn en mede de doellijn af tussen een viertal, kon perfect de bal achteruit leggen waar een mee aangesloten collega kon binnenknallen. Hier was gebrek aan duelkracht de factor die het doelpunt aan voorafging. Het werd 3-2, het scenario van tegen Beveren waar een 3-1 voorsprong werd weggeven spookte door mijn hoofd en niet onterecht want na 28 minuten kwam de 3-3 op het bord, opnieuw gebrek een concentratie/duelkracht speelde hier een rol, nu op hoekschop. We kwamen nog goed weg want een voor Gilles alleen opduikende speler knalde nog eens de bal op de paal. Het was nog bibberen tot het eind doch de 3-3 bleef behouden.

Speelden voor KSVO
1. Gilles - 2. Thibeau - 3. Lars - 4. Jonas - 5. Egon - 6. Simon - 7. Thomas - 8. Beau - 9. Sander - 10. Michael - 11. Thijs - 12. Yenti

KSVO	Waasland
FCV Dender EH	VCE Aalst 2002
Temse	VB Meldert
Sp Petegem	KSC Lokeren-OVL
Beveren	KFCE Zele
Sottegem	KFC Vrasene
Opstal	St.Gillis-W
OLSA Brakel : Vrij

Vandaag stond de verre verplaatsing naar Vrasene geprogrammeerd en na lange tijd kon ik weer beroep doen op 14 spelers, en dan nog wel 14 van de eigen kern !! Dat stemde mij tevreden, terug beroep kunnen doen op de op twee na (Hannes en Sandro) volledige kern. Even niet moeten inpassen en aanpassen, schuiven en verschuiven. Hannes was wél aanwezig om zijn kompanen vooruit te stuwen.
Gelet op de klassering waarbij Vrasene 2 punten méér telde dan KSVO en waarbij het doelpuntensaldo navenant was had ik het gevoel dat dit een haalbare kaart moest zijn, ook het gevoel na de vrijdagtraining steunde mij in die overtuiging.
Ter plaatse in het complex van Vrasene werd mijn overtuiging nog gesterkt want er lag een ideale grasmat op onze techniekers te wachten!
De voorbereiding in de kleedkamer liep niet naar wens en daar zaten de collega's van Lokeren dan even tussen die persé hun ukkepukken wilden laten douchen tijdens onze wedstrijdvoorbereiding, we werden buitengekuist en konden de voorbereiding dan maar in de dug out laten doorgaan. Niet getreurd, dit ging even goed en de geur van de grasmat was meteen een bijkomende factor om er stevig tegenaan te gaan.
Er werd de jongens gevraagd een snelle start met veel druk op de tegenstrever te zetten, doch dit had men niet zo goed begrepen. Van de snelle start kwam niet veel in huis en stevige druk, op een paar spelers na, werd er niet echt gezet. Integendeel het was wéér de tegenstrever die onze frêle gastjes, met vrij agressief spel, in hun schelp deden kruipen. We kregen gaandeweg meer greep op de bal en waren het meest in balbezit maar met drieste tackels werd dat balbezit nogal snel ongedaan gemaakt. Onze jongens, die allen technisch iets meer onderlegd waren, kregen hierdoor wat de schrik te pakken en lieten zich makkelijk opzij zetten. Iets waar ze zich toch zullen moeten leren boven zetten en zelf iets agressiever uit de hoek zullen moeten komen. Na wat coaching hieromtrent had Simon het begrepen maar niet zoals werd bedoeld, hij "pakte" een tegenstrever letterlijk met een tackle langs achter en kreeg terecht "maar" geel. De eerste helft was er één met veel middenveldspel en echt uitgespeelde kansen waren er niet voor beide partijen. Op minuut 24 werd terug een zware ingreep van een Vrasene verdediger bestraft op de hoek van de 16 meter. Beau plaatste zich achter de bal en bracht die mooi voor doel waar opportunist Bastiaan in één tijd afwerkte. De 0-1 was een feit en van dan af kregen we écht greep op de wedstrijd, de bal ging vlot rond in de ploeg. De taken bij balbezit en balverlies werden goed uitgevoerd en mede daardoor werd ook de rust bereikt.
Tijdens de rust even gewezen op het feit dat we nog altijd die snelle, agressieve start misten en dat dit bij aanvang van de tweede helft wel moest gebeuren, de tegenstrever zou ongetwijfeld uit een ander vaatje tappen zo konden we veronderstellen. Het was dus zaak om van bij minuut 41 geconcentreerd te zijn wilden we niet tegenkomen zoals thuis tegen Aalst! Iedereen had dit goed in de oren geknoopt en de tweede helft werd met de opperste concentratie aangevat. De aanvalspogingen van Vrasene droegen niet verder dan onze eigen 16, dit was vooral de verdienste van zowel de middenlinie als de verdediging. Eénmaal moest Gilles al zijn kunnen bovenhalen op een knal van net buiten die 16, hij loste dit op met brio!
De tegenstrever bleef de botte bijl bovenhalen en waren echt véél steviger in de duels doch daartegenover stelden onze jongens enkele vlotte balcirculaties van voet tot voet waarbij de Vrasene jongens niet beter konden dan er stevig in te vliegen.
Twee van de leuke combinaties zonderden eerst Bastiaan en daarna Yenti alleen voor de doelman af doch deze weerde die pogingen met meer geluk dan met kunde. Brute pech want de winnende treffer kwam er niet meer. Je leest het goed de winnende treffer want ondertussen had Vrasene op minuut 61 gelijkgesteld via strafschop. Vanuit mijn oogpunt gezien een terechte strafschop die onnodig veroorzaakt werd (daar hebben we het nog over op training). Dit deed de hoop op een overwinning bij Vrasene oplaaien en tweemaal kwam ook een spits van hen alleen voor Gilles opdagen doch die hield met evenveel schitterende tussenkomsten zijn netten verder ongeschonden!
Een billijk gelijkspel, waarbij KSVO (laten we even fanatiek zijn) méér verdiende dan het schamele puntje. Anderzijds moeten we zeggen dat Vrasene puur op kracht en inzet (laten we even eerlijk zijn) ook een puntje verdiende.
Conclusie: juiste uitslag !
Vaststelling: ik zag, niettegenstaande de stugge tegenstrever, terug een "team" op het veld waar onderling gecoached werd, waar iedereen voor iedereen in de bres sprong en na de wedstrijd even ontgoocheling was voor de gemiste kans om in het klassement over de tegenstrever te springen.
Dus: toch een proficiat aan alle "ploeg"makkers ! we gaan (zonder tegenslagen) er opnieuw tegenaan en hebben weer wat geleerd uit de vorige partij. And remember, zoals in eerder verslagen vermeld "goed luisteren naar de trainer en samen worden we sterker!!"
Speelden voor KSVO:
 
1. Gilles - 2. Thibeau - 3. Lars - 4. Jonas - 5. Egon - 6. Simon - 7. Thomas - 8. Beau - 9. Sander - 10. Bastiaan - 11. Thijs - 12. Tim - 13. Yenti - 14. Michael

Bijlagen:
Uitnodiging KSVO-Jeugd Drugspreventie 18-11-09 (2).doc (55.5 KB)   

Eén derde van de competitie is voorbij, dit wil zeggen dat we 10 wedstrijden speelden, de tijd is rijp om eens even stil te staan bij wat we tot nu toe presteerden.

1. Aantal spelers die op het scheidsrechtersblad stonden: 27 + één speler van de kern die nog niet aan spelen toe kwam.

2. Vier doelmannen en één veldspeler verdedigden reeds het doel:

Yamie	4 wedst.	16 goals
Gilles	3 wedst.	3 goals	1 clean sheet
Kevin	1 wedst.	6 goals
Andres	1 wedst.	3 goals
speler Michael	1 wedst.	0 goals	1 clean sheet

3. De doelpunten werden verdeeld onder 4 aanvallers -  2 middenvelders en 1 verdediger
   

Bastiaan	6	waaronder 1 hattrick
Sander	3
Michael	2
Lars Beau Tim Vital Simon T	1 1 1 1 1

4. we wonnen nog maar één maal op verplaatsing met een Arsenalscore, thuis wonnen we twee keer

5. we verloren 3 x met één goal verschil, 2 x met 2 goals verschil, 1 x met 3 goals verschil en 1 x met 6 goals verschil !!

6. gemiddeld aantal speelminuten op basis van selectie:
    80' : 10 spelers | 70'- 79': 5 spelers | 60'- 69' : 5 spelers | 50'- 59' : 3 spelers | 40'- 49' : 3 spelers |
    minder dan 40' : 1 speler die 0' speelde en enkel in geval van nood op de bank plaats nam.

Bovenvermelde gegevens brengen u wat stof tot nadenken, vooral interessant voor de spelers die hier toch wel één en ander moeten kunnen uit leren.

De wedstrijd van vandaag, onze tiende competitiewedstrijd, tegen KFCE Zele kondigde zich niet onder een goed gesternte aan.
We kregen te kampen met het reeds alom gekende griepsyndroom waardoor 3 spelers geveld werden en onze kern, van bij aanvang seizoen, gereduceerd werd tot 8 (acht) valabele spelers waaronder er één pas hersteld van die griep.
Hierdoor diende ik nogmaals beroep te doen op mijn collega Wouter die gelukkig vier spelers kon missen waardoor er toch 12 spelers op het wedstrijdblad stonden. Geen overtollige luxe als je het mij vraagt, doch een vijfde speler van Wouter was zo galant om op de bank te willen plaatsnemen om in geval van nood ook in te springen (speler die na onze wedstrijd nog diende aan te treden met zijn ploeg trouwens). Waarvoor mijn welgemeende dank aan Wouter en galante Nigel !!
Ik was verheugd te zien dat onze geblesseerden Tim en Yenti alsook de niet fitte spelers Simon DW en Bas/Bassie/Bastiaan aanwezig waren om hun ploeg vooruit te stuwen, maar nog meer verheugd was ik met de aanwezigheid van onze onfortuinlijke Sandro die voor het eerst sinds zijn ongeval het team kwam ondersteunen !! Hannes en Michael lagen nog ziek te bed.
Ondanks de morele steun van hun ploegleden werd de wedstrijd zelf nogal slap aangevangen en het leek alsof iedereen door het virus was aangetast. Dit vertaalde zich in de eerste helft in drie tegendoelpunten op 12 minuten tijd !!
Na 10 minuten belandde een voorzet van op links in de 16 meter, Thibeau schatte de voorzet nochtans goed in, kwam gepast voor zijn man doch wanneer de bal de grond raakte nam deze een rare capriool waardoor Thibeau verrast werd en de bal dan toch in de voeten van zijn tegenstrever kwam die koel afwerkte. Een kleine tegenslag, nog niets aan de hand. Maar nog geen drie minuten later mag er een Zele speler centraal doorgaan, hij geeft een KSVOer of drie het nakijken en werkt al even koel af. Hij werd echter geen strobreed in de weg gelegd !!
Op minuut 22 krijgt Zele een hoekschop, iedereen neemt positie doch er wordt ongeconcentreerd op de tegenstrever verdedigd. Die speler trekt evenwel het hoofd in waardoor de bal op zijn schouder komt om zo in doel te verdwijnen, ook deze tegentreffer was te vermijden !!.
Dit alles was het geval van het héél slap acteren van onze jongens. Op geen enkel moment konden we aanspraak maken of konden we de wedstrijd in handen nemen. De tweede helft moest duidelijk beter, lees steviger en gedrevener worden, wilden we niet naar de slachtbank gebracht worden !!
Zele, dat trouwens ook maar met 11 spelers op het blad stond, profiteerde van de veilige voorsprong en liet het initiatief aan ons over, wij konden hierdoor licht (zéér licht) overwicht verwerven zonder echter te overtuigen, de slapheid bleef er inzitten.
Drie minuten voor tijd zonderde Simon Travers zich af en bracht met een mooie kapbeweging zijn tegenstrever op het verkeerde been waarna hij beheerst in de verste hoek binnentrapte. De eindstand stond op het bord.
Het viel me op dat de spelers gelaten doch niet al te erg ontgoocheld het veld verlieten. De kans om een derde opeenvolgende thuisoverwinning te boeken was verkeken en dat was het dan voor hen. Iets wat ik persoonlijk als trainer erg pijnlijk vind.
We kunnen er echter niet omheen, wanneer je op 10 wedstrijden reeds 27 (zevenentwintig !!) spelers hebt gebruikt dan weet je dat het niet evident is om een hecht team te smeden. Dit wil echter niet zeggen dat men weinig of geen inzet moet betonen en de wedstrijd als een verplicht nummertje moet zien !!
Zonder afbreuk te willen doen aan de jongens die aan de kern werden toegevoegd moet ik toch vaststellen dat ik er naar uitkijk om de zieke en gekwetste kernspelers van “onze ploeg” te zien terugkeren. De ploeg die bezig was zich te profileren als “team” die niet wil verliezen, altijd met complete inzet speelt en waar iedereen voor iedereen vecht, want dit hebben we echt nodig !!
 
Speelden voor KSVO:
1. Andres - 2. Jonas - 3. Egon - 4. Yani - 5. Thibeau - 6. Nicolas - 7. Thijs - 8. Beau - 9. Sander - 10. Lars - 11. Simon T. - 12. Thomas - 13. Noodgeval Nigel.

De gevreesde Mexicaan  is ook in ons team neergestreken liefst vijf spelers hebben met hem te kampen en liggen met hoge koorts te bed.
De o zo belangrijke wedstrijd van zaterdag zou wel eens op slappe beentjes kunnen verlopen

Om het team te besparen van verder onheil zal de vrijdagtraining dan ook niet doorgaan!

Afspraken met betrekking tot selektie en verzamelen morgen op het vertrouwde blog.

Pal op de middag vertrokken onze troepen naar KSC Lokeren-O.Vl, eigenlijk zou ik moeten zeggen troepje want met net 12 spelers kan men bezwaarlijk spreken van een overmacht.
Alweer geen eenvoudige klus want ook de jeugdwerking van deze Oost Vlaamse eerstenationaler is een goed draaiend geheel, en dat hebben we gemerkt.
Onze opponent van vandaag incasseerde thuis nog maar één schamel doelpuntje en scoorde maar liefst 15 (vijftien!!!) keer in drie wedstrijden.
Opnieuw zouden allen hens aan dekken moeten worden geroepen om de vlot scorende tegenstrever een halt toe te roepen.
De wedstrijd startte onder een goed gesternte want de KSVO jongens deden meer dan hun best en binnen het kwartier waren we het meest gevaarlijk voor het Lokeren doel, onze doelman had daarentegen nog niet bijster veel werk gehad. De snelle start van onze mannen ging na die 15 minuten wat liggen, dit liet de Lokerse trainer toe zich te laten ontvallen "de storm is over, laten we nu beginnen voetballen". Wij waren blijkbaar niet de enigen die er van uit gegaan waren om snel te starten om de grote broer uit eerste klasse een hak proberen te zetten, die mannen zijn dit blijkbaar gewoon!
En inderdaad ofdat Lokeren overnam, ze kwamen meer en meer in het spel voor en ook in de duels begonnen ze hun mannetje te staan. Ze scoorden echter uit een stilstaande fase. In de 17de minuut ging de rechterflankspeler vlotjes voorbij Egon, onze 5 had niet gezien dat Lars nog in de dekking stond en vond het nodig "truitje trek" te doen. De vrije trap ging naar de tweede paal, waar de mee opgerukte verdediger maar al te makkelijk kon binnenkoppen, de 1-0 was een feit. We kregen een kleine tik en Lokeren toonde zich sterker en uitgekookter.
Toch sloten we de eerste helft af met een goed gevoel want twee minuten voor inrukken bediende Simon onze 8 Beau, die kapte zich vrij en stifte de bal tussen twee verdedigers door naar Thijs die het flankje afging en perfect de bal voor doel bracht waar "werkmier" Bastiaan mooi afrondde met een kopbal over de doelman. Een voorbeeldje van de geoefende "flankwissel met voorzet". We gingen rusten met 1-1 ! Een niet onverdiende ruststand trouwens.
Tijdens de rust werden nog wat correcties uitgevoerd en werd er ook voor gewaarschuwd dat we absoluut moesten vermijden om méér dan één doelpuntje te slikken want dat dan pas de machine van Lokeren op gang zou komen, dit hadden we geleerd uit de voorgaande uitslagen thuis!
Blijkbaar was de boodschap niet goed begrepen want na vier minuten in de tweede helft ging een ogenschijnlijk ongevaarlijk schot/lob op doel binnen (2-1), ik had de indruk dat onze goalie hier niet vrijuit ging, hij sloeg de bal glansrijk mis! Het was even balen want de gevreesde machine van Lokeren zou nu zeker op gang komen, en of! Nog geen drie minuten ver of een voorzet van op de flank werd in één tijd overgenomen en binnen geknald (3-1) en KSVO op de knieën. De klap was te groot en na 14 minuten wezen de bordjes (4-1), ook hier ging onze keeper niet vrijuit.
Dit was voor de jongens een mentale tik want in géén tijd stond het na 20 minuten in de tweede helft 6-1.  Op minuut 16 speelde Jonas de bal centraal slecht in waardoor de tegenaanval in zijn rug werd gelanceerd (5-1) en op minuut 20 werd Egon in de rug gepakt waardoor de flankspeler makkelijk kon voorzetten en de bal (het moet gezegd) enig mooi in één tijd werd binnen "gevlamd" (6-1). Met nog twintig minuten te gaan en de kopjes lichtjes gebogen werd gevreesd voor een rampscenario en nog meer tegendoelpunten. Dit was echter zonder de wilskracht van de KSVO jongens gerekend. Op  de 29ste minuut stuurt Thijs perfect Bastiaan (Bas) in het straatje en die liet de kans niet onbenut, met een heerlijk lobje werd de thuisdoelman een tweede keer gevloerd (6-2). KSVO kreeg zijn élan een beetje terug en werd opnieuw de evenknie van de gastheren. Dit resulteerde in nog een derde treffer. Opnieuw stond "Bassie" aan het kanon, nu was het Beau die hem mooi afzette voor de doelman en, bijna identiek aan zijn tweede treffer, lobde onze "10" de bal tegen de touwen, zijn niet "echte" hattrick was een feit, een gevolg van zijn noeste werk op het veld en van de spelers die hem drie maal gepast "bedienden". Meer en meer weten de jongens wat ze van elkaar kunnen verwachten en hoe ze elkaar het best mogelijk aan spelen.
Dat de uitslag correct is daar zal geen mens aan twijfelen, het was er duidelijk aan te zien dat die jongeren een "eerste klas" opleiding genieten, niet zozeer voetbaltechnisch (alhoewel) maar vooral op het vlak van uitgekooktheid en sluwheid ten opzichte van de tegenstrever en vooral de scheidsrechter.
Toch een pluim voor de KSVO jongens die na de vroege opdoffers in de tweede helft zich herpakten en de verdienste hadden om tot de allerlaatste minuut te knokken.
Speelden voor KSVO:
1. Kevin - 2. Jonas - 3. Lars - 4. Simon DK - 5. Egon - 6. Simon DW - 7. Thijs - 8. Beau - 9. Sander - 10. Bastiaan (Bas/Bassie) - 11. Michael - 12. Thibeau