Het seizoen 2007-2008 is al halverwege en eigenlijk is het eens tijd om een round-up te maken van de voorbije maanden. Vorig jaar speelden enkel Gianni, Henry, Thomas en Jasper voor KSVO, zij waren de enige overgebleven spelers van de gewestelijke préminiemen -9 van vorige seizoen. Een team dat uit 5 jongens van 8 jaar en 5 spelers van 9 jaar bestond. De achtjarigen waren de voortrekkers van het team en kwamen gesterkt uit een seizoen waar ze elke week tegen één en soms twee jaar oudere spelers moesten opboksen.
Er moest versterking komen en die werd gevonden in onze naburige clubs. Scout Freddy haalde er een snelle spits uit Sparta Bevere (Sander), een blonde verdediger uit Nederename (Joren), een sterk sluitstuk uit Kruishoutem (Jonas), een stevige achtjarige uit Kluisbergen (Emile) en een serieus trio uit Zegelsem (Bram, Ken en Lucas). De geelzwarte familie was gevormd, nu het kon werk voor de trainer beginnen. Het eerste wat mij opviel, was dat er een homogeen groep stond. Een mengeling van techniek, snelheid, kracht en gestalte op het veld en dat motiveerde mij om er iets moois van te maken.
In augustus startte de voorbereiding met veel goede wil. De eerste weken voorspelden veel goeds met een derde plaats op het sterkbezette tornooi van Sottegem, tornooiwinst in Ouwegem en twee sterke oefenwedstrijden tegen Aalter en Diegem. Het vertrouwen groeide en ook de entourage had er goed oog in.
Vol goede moed vingen we de competitie aan tegen Sottegem, maar kwamen van kale reis terug. 5-2 verlies. Op zich geen erg, maar de manier waarop (kopjes laten hangen) was niet aanvaardbaar. De week daarna kregen we een totaal ander KSVO te zien tegen het wel heel zwakke Appelterre (22-1). Achteraf bleken onze eerste twee tegenstanders totale uitersten te zijn.
Naarmate de weken vorderden, zagen we KSVO progressie maken. Sommige matchen ging het heel gemakkelijk (Terjoden, Mere, Olsa), soms moesten we het gaspedaal heel hard indrukken (Lede, Gent-Zeehaven, Geraardsbergen), maar de resultaten bleven niet uit. Negen keer winst, twee keer verlies, twee keer gelijk, 82 goals voor en 27 tegen, cijfers die gezien mogen worden.
Maar het allerbelangrijkste is dat de ploeg op voetballend gebied een stap vooruit heeft gemaakt. Het samenspel is verbeterd, technisch maken de jongens enorme vorderingen en het geloof in eigen kunnen is gegroeid.
Naast de ploeg en de trainer is ook een goede entourage van groot belang. Eerst en vooral kunnen we rekenen op twee schitterende afgevaardigden, Wim en Philip, die zich steeds voor 100% inzetten voor de groep. Op de wedstrijden hoeven de spelers en de trainer zich enkel en alleen op de match te concentreren. Alles wordt voor ons tot in de puntjes verzorgd. Waarvoor onze dank.
En daar blijft het zelfs niet bij. Ook op training kunnen we op Wim en Philip rekenen. Een voorbeeld : Thomas komt terug uit kwetsuur en herstart met aparte loopoefeningen onder leiding van Wim. Chapeau.
De trainingen worden druk bezocht door diverse ouders en grootouders wat ook de band in de groep heeft vergroot.
Op de wedstrijden kunnen onze jongens steeds rekenen op de steun van onze supportersschare. Een goede sfeer heerst in de groep en dit vertaalde zich op onze spaghetti-avond van 8 december. Daar ontdekten we dat er heel wat ongekende talenten in onze groep schuilen.
Na Nieuwjaar start KSVO aan de terugronde en we kijken al uit naar de volgende trainingen en wedstrijden. Doelen moeten worden nagestreefd. Voetballend progressie maken moet het allerbelangrijkste zijn. De wedstrijduitslagen zijn van ondergeschikt belang, maar deze groep zal zijn huid steeds heel duur verkopen.
Ik hoop dat we met z'n allen mogen uitkijken naar een heel leuke terugronde.
Tenslotte wil ik besluiten met jullie allen prettige eindejaarsfeesten te wensen en vooral een gelukkig en gezond 2008.
Tot volgend jaar.
Thomas, Rita en Erwin
23-12-2007 om 09:07
geschreven door EDP 
|
