Op de laatste dag van oktober, een uitermate zachte herfstdag, mochten onze provincialers nogmaals de beentjes uitzwaaien in de namiddag. Tegenstander dit keer was KFC Vrasene, een nobele onbekende, maar dit was zonder afgevaardigde Johan De Geest gerekend. Johan, de man met het olifantengeheugen, herinnerde zich nog een schiftingswedstrijd van vorig jaar op het tornooi van Rupel-Boom (11 nov. 2008). Ook daar speelden we een plaatsingswedstrijd tegen de gevreesden uit Vrasene. Toen scoorden de withemden een vroege treffer op een diefje en daarna zagen we alleen maar steriel éénrichtingsvoetbal van de onzen. Door de korte wedstrijdperiodes (2X10min) bleef de uitslag toen echter steken op 1-0 en achteraf was het deze uitslag die ons daar de finale kostte. Dat ook de match van vandaag ongeveer soortgelijk zou verlopen, dat wisten op dat moment alleen de voetbalgoden…

Door de namiddagprogrammatie was het opnieuw het smalle en hobbelige D-veld dat moest dienst doen als strijdtoneel. Ik wil zeker niet al te negatief overkomen, maar minder ruimte is altijd in het nadeel van de ploeg die moet aanvallen. Op dergelijke compacte velden krijg je al heel snel “stapelvoetbal” en in die overbemande zones is het soms heel moeilijk om het spel te maken. Al van in de eerste minuut waren we gewaarschuwd. Een locale aanval werd afgeslagen en overgenomen door een Waaslandse counter, die op zijn beurt gevolgd werd door een prachtig afstandsschot waarop keeper Arne al zijn kunnen moest tonen. Hiermee was de toon al direct gezet en het zou deze keer zeker niet zomaar een klusje worden. Geleidelijk kwam de thuisploeg meer in de match, maar in de 12^de minuut kon Vrasene scoren uit een hoekschop. Een strakke bal naar de eerste paal, werd niet goed verdedigd en dwarrelde door tot voorbij “de tweede zone”. Van daaruit werd de bal enig mooi in de kruising gejaagd door de blonde bezoekende spelverdeler. De geschiedenis met Vrasene herhaalde zich dus en opnieuw konden we aan een achtervolging beginnen.

En dat ze achtervolgd hebben onze mannen, dat is wel het minste dat je kan zeggen. Overal op het terrein werd er gebikkeld voor elke morzel grond om toch maar het balbezit te houden. De aanvalsgolven volgden elkaar steeds sneller op, maar de kansen werden helaas ook aan een hoog tempo gemist. Bij de rust werd er nog even herinnerd aan de spaghetti, die nu misschien wel zou gaan vliegen zijn… Dit was zeker het startsein om met nog meer overgave te spelen. Sommigen van onze spelers zouden echt het onmogelijke doen voor spijs en vertier!!!

De druk werd hierna nog feller maar de stevige bezoekende doelman gaf geen krimp. Soms werd er te vroeg afgewerkt, een andere keer te zwak. Ook werd er een tweetal keer niet gevolgd aan de tweede paal. Zo bleef het wachten tot de laatste tien minuten op de verlossing. Kamikazespits Arne werd nog toegevoegd aan de aanval en plotseling kwamen de openingen. Uiteindelijk was het twee keer “duracelleke” Robin Mestdagh, die een collectieve aanval kon afronden. Ook bij het derde en laatste doelpunt (een vrije trap na fout op rommelspits Arne) zorgde onze krullebol voor het heerlijke afleggertje. Vrasene was hiermee duidelijk een langzame dood gestorven en zo zie je maar: Als je een muur niet in één keer kan slopen, dan sloop je hem maar met zijn allen steen voor steen!!!

Met deze laatste uitslag behaalt onze provinciale ploeg een mooi puntentotaal van 28 op 30 en staan ze nu waarschijnlijk aan de leiding in een overigens onbestaande rangschikking. Week na week moeten de begeleiders van onze tegenstanders dieper putten in de trommel met excuses om uit te leggen dat ze ook nog redelijk goed speelden. Daarom wil ik jullie volgende uitspraak, die waarschijnlijk op één staat in het boek van de 1001 uitvluchten niet onthouden. Deze quote werd opgetekend door het duo Johan & Johan vorige week door een Kruibeekse begeleider: “Ge moogt blij zijn dat ge gewonnen zijt, want ik heb voor de match mijnen beste speler moeten afgeven aan de …… U10!!!!    Begrijpe, wie kan….

01-11-2009, 11:35 geschreven door Jo  

Het griepvirus heeft deze week opnieuw de U11-spelersgroep besmet. Dit keer was ons centraal verdedigersduo aangetast (van hieruit : een spoedig herstel aan Arne R. en Louis), en dus niet beschikbaar voor de thuiswedstrijd tegen RFC Tournai. Onze tegenstander van vandaag speelde een zwakke eerste ronde. Maar sinds de jeugdcoordinator van Doornik de leiding over de U11 in handen genomen heeft, boekten zij een aantal spraakmakende resultaten (o.a. een

6-2 zege tegen R.S. Waasland). Aldus waren onze jongens gewaarschuwd om de tegenstander zeker niet te onderschatten.

De wedstrijd startte in een rumoerige sfeer (ook door het lawaai van de Doornikse ‘supporters’).  De trainer van Tournai presteerde het om in de eerste 5 minuten drie keer een scheidsrechterlijke beslissing te betwisten. Dat was buiten ‘onzen Willy’ gerekend, die de trainer van Doornik onmiddellijk sommeerde om achter de omheining plaats te nemen. Die weigerde dat, en de verbouwereerde Willy gaf hem daarop nog een laatste verwittiging. Dat kon beter, Willy !

Was het door deze hitsige sfeer bij de tegenstander, of door de vinnige aanpak van de Doornikse U11, of door het zanderige F-terrein, maar onze jongens bakten er de eerste tien minuten echt niks van. Drie kansen voor de bezoekers was het resultaat, maar doelman Michiel stond, gelukkig wel, paraat. Pas in de elfde minuut legde de Wetterse U11 hun eerste actie op de mat, die we een ‘kans’ kunnen noemen : Ian wijkt uit naar rechts en haalt de doellijn, maar zijn pass achteruit was niet zuiver genoeg. Rond het kwartier vond een hoekschop van Joran het hoofd van Mattis V.C. die echter recht op de keeper kopte. Vooral onze linkerflank (Brecht-Joran-Mattis V.C.) was in het eerste kwartier niet bij de les. Ondergetekende greep in, en een volledig nieuwe linkerflank (Maxime-Kjell-Thibau) moest voor meer zuurstof en meer dreiging zorgen. Tournai bleef echter de duels winnen en speelde vinniger en korter op de bal. Ook met Jelle op de tien i.p.v. een moegestreden Alexander konden we de bakens niet verzetten. Opnieuw twee kansen voor de verrassende bezoekers, die ze zelf de nek omwringden, maakten onze U11 nog niet alerter. En net voor de rust gebeurde dan het onvermijdelijke : in een kluwen voor ons doel én door een communicatiestoornis tussen Gilles en Michiel kon een Doornikse aanvaller binnentikken : 0-1 (en eigenlijk wel verdiend) bij de rust.

31-10-2009, 21:20 geschreven door Eddy Maesele  

31-10-2009, 20:09 geschreven door Frederik  

30-10-2009, 16:50 geschreven door Eddy Maesele  

Gezien het griepvirus (al of niet Mexicaans van aard) heeft toegeslagen in de U11-spelersgoep, diende ook onze nat. U11 met een beperktere spelerskern aan te treden tegen het derde geplaatste FC V. Dender. Maar slechts twee wisselspelers betekent ook meer speelminuten voor elke speler !

In het verleden kenden de wedstrijden tegen onze vrienden uit Denderleeuw steeds een heel spannend verloop, en de verwachtingen waren nu niet anders. Tussen twee goed georganiseerde ploegen, met een sterke verdediging (zie het weinig aantal tegendoelpunten van beide teams !), waren de bedoelingen duidelijk : de sleutel om de wedstrijd te winnen lag bij de creativiteit van de aanvallende linies. En die van ons bleek in deze wedstrijd afwezig !

Nochtans startten we vinnig aan de wedstrijd, en Gianni kon na een goede aanval op links een goede voorzet afleveren, die echter ontzet werd door de Denderse verdediging. Kort daarop kreeg onze verdediging een eerste waarschuwing : hun snelle spitsen konden zich centraal doorzetten en na een mooie één-twee-beweging tussen beiden belandde de bal tegen de doelpaal ! In de zevende minuut werd een aanval van onze U11 afgeblokt en in de tegenaanval was één van hun snelle spitsen opnieuw alleen doorgebroken : een handreflex van Arne D. duwde de bal in corner. De Denderse rechterspits haalde rond het kwartier opnieuw gevaarlijk uit : op snelheid voorbij onze linkerflank en opnieuw een bal tegen de paal. Pech voor Dender, geluk voor ons ! Aanvallend konden we weinig dreigen : de aanvoer naar onze spitsen was te slordig en de duels in het middenveld gingen verloren. Met Jelle i.p.v. Jochen op de tien trachtten we de bakens te verzetten, maar vergeefs. Bij een spelhervatting (scheidsrechterbal) in de 22ste minuut ging onze doelman dan ook nog eens in de fout : Arne D. plaatste de teruggespeelde scheidsrechterbal centraal in de voeten van de Denderse spits die rustig kon binnenschuiven (1-0). Het sein voor onze jongens om nog voor de rust een tandje bij te steken, en dat resulteerde in een open doelkans voor Joran, die echter met rechts te zwak besloot.

De tweede helft kon niet slechter beginnen : Arne D. loste een lage bal en de goed gevolgde spits van de thuisploeg kon binnentikken : 2-0. We kregen nog steeds geen overwicht op het middenveld, en de tot dan sterk spelende Arne R. werd een rij vooruit geschoven op de tien (i.p.v. Jelle). In de elfde minuut kon Mattis V.C. uitpakken met een hoge lob die net naast het Denderse (donderse ?) doel belandde. FC Dender bleef dominant voetballen en wij raakten niet onder de druk uit. Arne R. liep zich op het middenveld de ziel uit het lijf, maar het overzicht ontbrak. Dan maar geprobeerd met Gianni op de tien in de laatste 10 minuten. Ook dat bracht echter geen beterschap (waar was vandaag onze zes en acht ?), en het was integendeel Dender dat nog de beste kansen kreeg (met onze doelman in de hoofdrol). In de 20ste minuut redde Arne D. knap op een schot van de rechterspits, en in de 27ste minuut pakte hij een penalty, na een (lichte) duwfout.

Conclusie : de passing onder druk was bij onze U11 te zwak, en er was te beweging rondom onze speler in balbezit, waardoor deze geen afspeelpunten vond. Daardoor bleven de aanvalscombinaties uit.

Het is nu aan de trainers om te zoeken naar een oorzaak voor dit collectieve falen tegen FC Dender. Als er al een oorzaak te vinden is ! We hebben te maken met tien- tot elfjarige kinderen (voetballers-in-spe), die zeker ook het recht hebben om af en toe eens een mindere match te spelen. Al mag dit niet te vaak gebeuren ! Er is zeker geen gebrek aan inzet en motivatie. Een aantal spelers zijn misschien (nog ?) te nonchalant in de uitvoering op het veld. Ook op training blijkt de concentratie niet altijd optimaal (sommigen staan liever met elkaar te babbelen, dan te luisteren naar de trainer).

Deze week is het kwestie om op training eventjes te vereenvoudigen en terug te keren naar de basis van het aanvallend voetbal : lage, zuivere passing, driehoeksformatie in opstelling, in steun komen van de balbezitter, loshaken en vooracties maken, kaatsen indien nodig en dribbelacties in een één-tegen-één situatie.

Jongens, twee wedstrijden (= twee uur voetbal !) zonder een doelpunt te scoren is genoeg geweest ! Volgende week tegen Doornik is het aan jullie om te antwoorden op het veld !

En maandag op de training wens ik van deze dertien spelers te horen wat zij goed en slecht vonden van hun eigen wedstrijd, zoals afgesproken !

25-10-2009, 13:47 geschreven door Eddy Maesele  

Met trainer Jo ziek te bed, en trainer Filip vertoevend onder de Italiaanse zon, diende de trainer van vorig seizoen, Johan, even in te springen om onze succesvolle prov. U11 bekwaam te coachen tegen KJV Kruibeke (middenmoter in de provinciale reeks). Gezien het griepvirus (al of niet Mexicaans van aard) heeft toegeslagen in de U11-spelersgoep, kon de prov. U11 bovendien slechts rekenen op één invaller. En dan nog hopen dat doelman Michiel speelklaar geraakte om de aanvallende linie te versterken.

Hier volgt het verslag van trainer Johan :

“De trainer van Kruibeke bleek op de hoogte van de blitzstart van onze jongens, want de thuisploeg begon zeer verdedigend aan de wedstrijd (P.S. van Eddy : de verslagen op de blog hebben hun voordelen, maar blijkbaar ook een nadeel : de tegenstander leest mee !). Maar Robbe wist daar al na één minuut raad mee : een prachtige aangesneden hoekschop (ingeoefend op de vrijdagtraining !) en de opportunistische Michiel tikte binnen : 0-1. Na 5 minuten was er echter een kleine aarzeling in onze anders zo secure verdediging, en Kruibeke maakte gelijk met een lucky-goal : 1-1.

Dit was wel de enige kans die onze defense-boys weggaven in de eerste helft. Het vervolg van de eerste helft verliep enigszins gelijkopgaand, maar wij trachtten het steeds voetballend op te lossen, terwijl de thuisploeg een verdedigende muur optrok voor hun doel. Ruststand : 1-1.

In de tweede helft bleven we, zoals gevraagd tijdens de rust, druk zetten op de tegenstander. Dit resulteerde na 5 min. in de 1-2 voorsprong : een actie van Robbe op links met een mooie voorzet en opnieuw Michiel was er als de kippen bij om in te tikken. Na 10 min. stak de thuisploeg nog eventjes de neus aan het venster, en na een doorsteekpass werd het 2-2.

En alsof we nog geen pech genoeg kenden met de vele zieken, kreeg Robin M. een onvrijwillige trap op zijn achillespees en exit Robin voor de rest van de partij. Het leed was nog niet helemaal geschied, want Robbe liep in een onschuldig duel een bloedneus op. Gelukkig konden we nogmaals rekenen op de E.H.B.O. – kit van papa Luc Dierickx om Robbe op te lappen : citroen in de nek, spons in de mond, en terug het veld op (P.S. van Eddy : wanneer gaan de STW-jeugdploegen eindelijk eens beschikken over een eigen E.H.B.O. – kit, want deze toestanden zijn STW onwaardig !).

Zo kabbelde de wedstrijd verder, en kenden we ook nog veel pech in de afwerking. Een bal juist naast, een bal net over, een bal op de lat en een goede thuisdoelman verhinderden ons verdiende derde doelpunt. Waar iedereen zich al berustte in een billijk gelijkspel, bundelde Michiel nog even zijn allerlaatste krachten en....pats, daar was zijn hattrick en de oververdiende 2-3 overwinning in de laatste minuut (P.S. van Eddy : nog even en keeper Michiel wordt de topscorer van de U11 van STW) !

Eindconclusie : een dikke proficiat voor de negen spelers ! We zijn blijven strijden tot de laatste minuut, en steeds blijven zoeken naar een voetballende oplossing. Een speciale vermelding ook voor doelman Wout : daar waar hij moest tussenbeide komen, was hij paraat (en aan de twee tegendoelpunten kon hij weinig doen).

Met dank ook aan de supporters, die in het begin een beetje regen moesten trotseren, en een speciale dank aan Luc Dierickx voor de geleverde produkten (P.S. van Eddy : dit waren toch geen dopingprodukten ?)”.

25-10-2009, 13:36 geschreven door Eddy Maesele  

Niet beschikbaar : Niels

Ziek : Gilles, Robin D.M., Yentl, Mathis D.S., Maxime én Jo !

Aan alle zieken : een spoedig én volledig herstel !
Aan alle spelers dit weekend : veel succes en vooral veel inzet en gedrevenheid !

22-10-2009, 22:29 geschreven door Eddy Maesele  

Beste spelers,

Twee belangrijke berichten van jullie trainers :
1°) Na overleg met jeugdcoordinator Rik, en na akkoord van Wim De Corte, kunnen de maandagtrainingen toch doorgaan (op terrein C of D),
maar vanaf november om de 14 dagen en om 17u.45 (i.p.v. 18u.15). Dus maandag 26/10 is er toch training om 17u.45 !! Een duidelijk overzicht krijg je later op de maandplanning van november.
2°) Enkele U11-spelers krijgen de kans om zaterdagavond 24/10/2009 mee het veld op te lopen met de eerste ploegen van de wedstrijd in tweede nationale tussen onze Leeuwen (STW) en KVSK United. De eerste 11 spelers die reageren krijgen die kans ! Je dient aanwezig te zijn op STW om 19u.15 (gratis toegang voor de spelers). Je kan op twee manieren reageren : - via mijn mailadres : eddy.maesele@fulladsl.be
                                                                                                                                   - via SMS : 0473/28.29.58.
Vrijdagavond na de training laat ik weten wie de 11 gelukkigen zijn (het betreft de allereerste thuiswedstrijd van STW op zaterdagavond met de nieuwe verlichting !).

Jullie trainers

21-10-2009, 23:23 geschreven door Eddy Maesele  

Ondanks koude weersomstandigheden wekte de topafffiche tussen STW en SK BEVEREN heel wat verwachtingen. De komst van onze oude vriend, Simon Lanckman, met zijn ploegmakkers was hier natuurlijk niet vreemd aan.De aanhef van de wedstrijd was vrij rommelig en pas na 4 minuten noteerden we het eerste Beverse doelgevaar. Na een voorzet vanop de linkerflank, waar nota bene met Alexander Elaut en de Beverse linkerflank aanvaller de twee kleinste spelertjes op het veld tegenover elkaar stonden, schoot de Beverse rechter spits de bal over het doel van STW.Het stug gesloten voetbal van beide ploegen werd in de twaalfde minuut plots doorbroken: Na een slecht ontzetten van de Beverse goalie besloot Matis VC met een lobbal naast een leeg doel : een gemiste kans!!!

Een paar minuten later was het dan toch raak, maar aan de verkeerde kant. Na een aarzelend uitkomen van onze doelman Arne Devroe omspeelde de linker spits van Beveren onze goalie en plaatste de bal mooi in de linker benedenhoek : 0-1 voor Beveren.
Na twintig minuten was er opnieuw een reuzekans voor STW .De sterk spelende Arne Roelandt rukte met de bal op vanuit de verdediging en lanceerde Joran, die de keeper van Beveren mooi lobde, maar de de bal viel aan de verkeerde kant van het Beverse doel. Rust 0-1.

De tweede helft was evenwel een stuk minder van niveau, deels omdat het combinatievoetbal bij onze jongens uitbleef en deels omdat er enorm veel slordige passes in hun spel gelegd werden. Enkel Joran kreeg 2 kansen : Na twee minuten besluit hij met zijn rechter voet op de Beverse keeper en na tien minuten schiet hij naast na een doorsteekpas van Mathis DS.

In de twaalfde minuut was er nog een goede kans voor STW, waarbij Jochen Van Cassel bijna kon afwerken na een mistrap van de Beverse doelman.De ganse tweede helft heeft Beveren evenwel geen enkele uitgespeelde kans gekregen, zodat onze verdedigende linies hiervoor een pluim verdienen.

Al bij al viel deze topper, ondanks het geestdriftige enthousiasme bij onze supporters, toch wat tegen.

Het verslagje van deze week liet dit keer wat langer op zich wachten, maar het werd ons dan ook ingestuurd vanuit het verre Sint-Lievens Houtem, door onze plaatselijke correspondent aldaar: Dirk Van Caeneghem (waarvoor mijn welgemeende dank!)

20-10-2009, 00:12 geschreven door Jo  

Met het bezoek van SK Lebbeke kregen onze prov. U11 op papier opnieuw een iets sterkere ploeg uit onze reeks (slechts éénmaal verloren en twee gelijke spelen).

Wij dienden nog even te puzzelen op het vlak van de veldbezetting, want Robin D.M. en Yentl bleken ziek (van hieruit aan beiden : veel beterschap, jongens !) en Gianni en Michiel hadden beiden een zware bosklassenweek achter de rug. Gianni bleek niet voldoende gerecupereerd, en Michiel was er wel, maar meer dan 20 minuten kon hij het niet volhouden. Met Maxime haalden we één van de nationale spelers terug om de ruggegraat van de ploeg te versterken (samen met Kjell).

Het verzoek van de trainer om (opnieuw) snel en aanvallend van start te gaan, bleek ook nu te werken. Al na 24 seconden (!!!), en na een mooie aanvalscombinatie trapte Kjell eerst nog op de doelman, maar Lars was goed gevolgd en tikte de tweede bal beheerst binnen : 1-0. Vermoedelijk het snelst gescoorde doelpunt uit de competitie.

Het aanvalsgeweld van onze U11 bleef aanhouden :

- 3’ : Robbe ‘zoeft’ afgezonderd op de Lebbeekse keeper, die echter knap redt

- 4’ : Maxime dribbelt vaardig voorbij twee verdedigers, en passt enig mooi in de loop van Kjell die even prachtig

       afwerkt hoog in doel (2-0)

- 6’ : Kjell geselt nogmaals op links de rechterflank van Lebbeke en ziet zijn trap gepareerd door de goede Lebbeekse

       doelman, maar Robbe was attent op de uitvallende bal : 3-0.

- 8’ : na een snelle ééntijdscombinatie van achteruit kan Jens de assist geven op Kjell die met een prachtige lob uitpakt 

        en zo de 4-0 scoort.

SK Lebbeke werd 10 minuten overklast, maar kon nadien enigszins het evenwicht herstellen. Ze kregen een paar kleinere kansjes, maar ofwel ging de doelpoging naast ofwel zat onze Wout er goed tussen.  Achteraan begon de Lebbeekse U11 hun duels te winnen, en de kansen voor onze U11 bleven uit in de rest van de eerste helft.

De tweede helft ging tussen de beide ploegen gelijk op, ook op het vlak van de doelkansen. Wout bleef attent keepen, en in het eerste kwartier van de tweede helft kregen wij wel de beste doelkansen. In de 5^de minuut pakte de Lebbeekse doelman uit met een geweldige save op een vrije trap van Kjell. En de daaropvolgende hoekschop van Niels werd door Maxime magistraal tegen de lat getrapt (trap achter het steunbeen !).

18-10-2009, 22:44 geschreven door Eddy Maesele  

Ik wil U danken voor Uw reactie op onze blog.
U heeft echter, vermoedelijk, de nuances in het (nederlandstalig) wedstrijdverslag van U11 RAEC Mons tegen Standaard Wetteren niet goed begrepen. Daar U zich de moeite getroost om zelf in het Nederlands te reageren, doe ik hierbij een poging tot wederreactie in het Frans !

Cher ami de Mons,
Je veux vous remercier pour votre réaction honnête sur notre blog/kstwu11 ! Mais je ne suis pas d'accord avec votre analyse du match.
D'abord, je dois vous dire que le mot 'honnête' en néerlandais c'est 'eerlijk' et pas 'heerlijk' ('heerlijk' comme vous ecrivez veut dire en français : 'délicieux', en je ne pense pas que vous voulez dire ça). Mais c'est amusant pour lire !
Moi, je veux vous dire deux choses :
1°) Vous n'avez pas bien compris mes mots dans le rapport du match U11
2°) Je crois vraiment que vous avez vu un autre match que nous (surtout dans le deuxième mi-temps).
J'explique :
1°) Je dis clairement dans le rapport "mea culpa" au Mr. Arbitre, aux joueurs en aux supporters des deux équipes. J'ai déjà m'excusé à la fin du match au Mr. Arbitre, et je le fais maintenant de nouveau. Mais je crois encore toujours : si un joueur si-jeune se trouve sur la terre (et reste sur la terre) l'arbitre doit sifflé après la fin d'action, et il n'a pas fait ça ! Il a sifflé après la deuxième action, et c'était à mon avis trop tard.
J'ai aussi dit au mi-temps à mes joueurs (ce sont encore des enfants qui se veulent amuser sur le terrain !) de ne pas réagir aux décisions d'arbitre ou aux supporters. Ils devaient jouer de football et rien d'autre. Et ils ont fait ça dans le deuxième mi-temps sur une manière magnifique !
Je vais vous signaler encore une autre chose, que vous ne savez pas probablement. Quelques "supporters" de Mons ne voudraient pas que je me tiens debout auprés de dug-out de mon équipe, et ça je ne trouve pas très sportif !
2°) Vous avez bien raison que le U11 de Mons étaient la meilleure équipe aprés les dix premières minutes jusqu'au mi-temps. Notre numéro dix, Jochen, était malade, et j'ai attendu trop longtemps pour lui remplaçer et de retablir notre milieu de terrain. A cause de ça, Mons était mieux pour vingt minutes. Mais dans le deuxiéme mi-temps, les meilleures occasions étaient pour nous, non ? Je ne me souviens pas une belle occasion pour Mons au deuxième mi-temps. Comme vous disez : nos défendeurs étaient très solide en ils ont joué dans "un bloc" fort.

En tout cas, acceptez mes félécitations au l'entraineur et l'équipe de Mons U11. C'est vraiment techniquement une équipe très forte. Ils jouent bien ensemble en ils essaient de faire des triangles sur le terrain. Ils cherchent aussi toujours une solution  "footballistique", en ça c'est bien pour l'avenir de tous les joueurs en Belgique.
Nous vous attendons avec beaucoup de plaisir pour la troisième rencontre entre nos équipes à Wetteren.
J'ai vu que vous avez perdu contre SK Beveren la semaine dernière. C'est aussi une équipe qui veut jouer de football bien. Et alors, nous avons "le spirit" pour aussi gagner ce match !
A bientot à Wetteren !

15-10-2009, 01:32 geschreven door Eddy Maesele  

Niet beschikbaar : Gianni
Geblesseerd : Louis
Ziek : Robin D.M. en Yentl

15-10-2009, 00:00 geschreven door Eddy Maesele  

Onze jongens moesten voor hun 7^de wedstrijd van het seizoen naar Opstal (deelgemeente van Buggenhout, het geografische middelpunt van Vlaanderen). De U11 van Opstal is op papier één van de sterkere ploegen uit onze reeks (4 overwinningen, 1 gelijkspel en slechts 1 verliespartij tegen R.S. Waasland met 6-7).

Voor onze ongeslagen U11 (eindelijk !) nog eens een uitdagende match na 4 opeenvolgende, overtuigende overwinningen tegen (te) zwakke tegenstanders.

Het eerste kwartier was het langs beide kanten een beetje aftasten. Er werd onzorgvuldig ingespeeld, en onze spitsen waren niet of weinig aanspeelbaar (te weinig beweging zonder bal, te statisch). De eerste kans was na 8 minuten voor Opstal, maar hun krachtige spits stuitte op een goed uitgekomen Wout die redde met de voet. Bij onze geel-groenen bleven de kansen beperkt vanuit de tweede lijn : een drietal keer besloot Kjell te overhaast naast of over doel.

In de 16^de minuut mocht dan een Opstalse speler ongehinderd en ver oprukken vanuit zijn verdediging. Niemand van onze U11 viel hem aan en vanop zeker 20 meter besloot hij hard op doel. Te hard voor Wout, die de bal in eigen doel devieerde : 1-0, en de allereerste keer in de competitie dat onze Prov. U11 op achterstand kwam ! Maar niet voor lang, dachten onze jongens. Nog geen minuut later maakte de ingevallen Gianni zijn actie op links, en speelde breed tot bij Robin D.M die hard inschoot : 1-1. Onmiddelijk daarop ontbond onze Robin D.M. zijn duivels helemaal : op doorzetting ging hij door de verdediging van Opstal om opnieuw snoeihard binnen te trappen : 1-2. De onverwachte achterstand werd in nog geen twee minuten ongedaan gemaakt. Net voor rusten kaatste Yentl goed op Kjell, die zijn inzenden gestuit zag door de thuisdoelman, maar een goed gevolgde Lars trapte de rebound laag binnen : 1-3 bij de rust.

In de tweede helf bleek onze U11 iets beter te voetballen, maar de (kleine) kansjes werden niet efficient benut. De acties van Yentl en Robbe op de flanken lukten wel, maar het overzicht van beiden bleef uit en de laatste pass ging aldus verloren. Na een goed getrapte hoekschop van Gianni kon Fabrizio (met links, na aanname met rechts !) de uitvallende bal gericht inschieten in de 10^de minuut : een geruststellende 1-4. De laatste weken slaagt Fabrizio er telkens in om zijn doelpuntje mee te pikken, en dit meestal door een goede positionering bij de hoekschoppen.

Na een duwfout in de rug van Gilles, kon de spits van Opstal nog milderen tot 2-4, maar verder kwam de thuisploeg niet.

Aldus blijft onze provinciale U11 ongeslagen ! Volgende week wachten we op Dasseveld SK Lebbeke op (dat eerder met 3-6 verloor van Opstal). Doe zo verder, jongens, vooral op vlak van inzet, maar tracht de aanvalsopbouw iets beter te verzorgen en met meer overzicht te voetballen (KIJKEN is het coachingswoord hiervoor !).

11-10-2009, 20:28 geschreven door Eddy Maesele  

08-10-2009, 20:51 geschreven door Eddy Maesele  

De eerste wedstrijd van de tweede ronde bracht onze U11 met de bus naar RAEC Mons, met zijn prachtig stadion en dito oefenvelden, met (vermoedelijk) dank aan zijn bekendste inwoner, Elio Di Rupo. Men is echter wel vergeten om deftige kleedkamers te installeren, want deze kunnen de vergelijking met een varkensstal doorstaan.

Op de eerste speeldag van de competitie verloren we onverdiend en in extremis van de ex-eersteklasser, en we waren dan ook sterk gemotiveerd  om de Waaltjes hun eerste nederlaag aan te smeren (ze speelden totnogtoe enkel gelijk tegen Oostende, en al hun overige matchen konden ze winnend afsluiten, met o.a. een spraakmakende 7-2 tegen SK Beveren). In de bespreking vooraf bleken onze jongens al vlug heel geconcentreerd en een aantal spelers dachten luidop mee met de tactiek van de trainer. Zo hoort het, jongens !

Na de (korte) opwarming op een kunstgrasveld, voegde de U11 de daad bij het woord. Met snel combinatievoetbal werd de thuisploeg overdonderd in de eerste 10 minuten. Ze wisten niet wat ze over hen kregen, en al snel kon Ian na een goed opgebouwde aanval op links en een afgemeten assist van Mattis V.C. de Bergense doelman voorbij dribbelen om in de lege doelmond te besluiten : 0-1 in de derde minuut, en Ian op zijn best ! Voor wat, hoort wat, dacht Ian, en drie minuten later, na opnieuw een goede aanvalsopbouw, kon hij met een steekbal Mattis V.C voor doel afzonderen die rustig maar beslist de 0-2 aantekende. De Bergense U11 stond eventjes paf, en de plaatselijke scheidsrechter begon dan maar de duels en de betwistingen telkens in het voordeel van de thuisploeg te fluiten. Daarbovenop diende een sterk gestarte Alexander vervangen te worden, en zijn snelle tegenstander kreeg plots meer ruimte.

04-10-2009, 22:10 geschreven door Eddy Maesele  

Op zaterdag 3 oktober moest onze provinciale selectie de wei in voor een wedstrijd tegen KFC Svelta Melsele. Het enige referentiepunt van Melsele was een gewonnen wedstrijd tegen Sint-Gillis-Waas met een score van 5-1. Wijzelf hadden twee weken geleden met 6-1 gewonnen tegen datzelfde Sint-Gillis-Waas, dus het beloofde een spannende partij voetbal te worden.

Met twee vreemde bleekgezichten in de kleedkamer na een laat familiefeest, werd er gekozen voor een lange opwarming om iedereen bijtijds wakker te krijgen tegen het moment van de waarheid. Melsele kwam pas veel later opwarmen en de verschijning van de blauwe opponente stormtroepen ontlokte bij onze jongens heel wat onzelfzekere uitspraken. “Jo, die zijn toch een jaar ouder…?” en “zitten die wel op het juiste veld…?” klonk het hier en daar. Na een bijkomende peptalk waarin ik de jongens herinnerde aan hun sterke prestatie eerder deze week op training bij het 11 tegen 11 gebeuren tegen onze nationalers, ging de grootste angst al wat weg. Ook dat zij in deze competitie tot nu toe nog altijd ongeslagen zijn gaf hun heel wat zelfvertrouwen. Bovendien wees ik hen er op dat in voetbal gestalte en kracht niet altijd een zekerheid bieden tot beter resultaat. De snelheid van balbehandeling, de vlotheid van uitvoering, een groot loopvolume en het hoog en onophoudend pressen zijn andere belangrijkere hefbomen, die er zeker kunnen voor zorgen dat een wedstrijd in je eigen voordeel kantelt.

Met die wetenschap in de hoofdjes begonnen onze geelgroenen zelfzeker, hoopvol en verbeten aan hun wedstrijd. Net zoals in de voorgaande wedstrijden pakten ze uit met hun inmiddels beruchte flitsende (of moet ik zeggen zoevende) start. Van bij de aanvang van de wedstrijd werden de tegenstanders onder een verstikkende “pressing” geplaatst door Robbe, Lars, Yentl en de twee Robins. De linies sloten heel goed aan en de spitsen werden onbereikbaar gemaakt door Jens, Nicola, Fabrizio en Niels.

Dit alles leidde tot volgende wedstrijdfragmenten:

3’ : Mathis speelt Robin DM vrij en onze blonde spits werkt netjes af (1-0).

7’ : Omgekeerde van bovenstaande fase en 2-0.

11’ : Mathis solo van op het middenveld en 3-0.

Daarna viel de druk op de bezoekende defensie wat weg en Melsele kwam geleidelijk aan in de wedstrijd. De blauwwitte aanvallers werkten echter niet zo zorgvuldig af en als ze dat wel deden, dan was er altijd nog Arne of een ander blokkerend voetje om ons te redden.

Bij het begin van de tweede helft werd er op uitzondering van Arne (vervangen door Wout), nogmaals gekozen voor dezelfde starters als in de eerste helft. Aan de rust was duidelijk gevraagd om nogmaals te openen met een hoge druk en het resultaat liet opnieuw niet lang op zich wachten.

1’ : De opgejaagde bezoekende doelman verdedigt zwak uit in de voeten van Lars en veel meer heeft ons Larske niet nodig om de netten bol te zetten en het scorebord op 4-0 te brengen.

3’ : Robin De M denkt dit kan ik ook… Hij brengt zijn zienswijze dan ook direct in praktijk en knalt na een collectieve aanval kurkdroog binnen en de forfaitscore is een feit. (5-0)

5’ : Tegendoelpunt en 5-1

12’ : Robin M scoort op een afleggertje van Yentl. (6-1)

14’ : Scherp aangesneden hoekschop van Fabrizio verdwijnt via de verraste bezoekende keeper in doel. (7-1)

21’ 23’ en 25’: Doelpunten van Melsele. (7-4)

We onthouden vooral de sterke wedstrijdmomenten met hoge druk over gans het veld met heel dominant spel ten opzichte van een krachtige tegenstander, maar zijn ook streng voor onszelf en proberen te leren uit het minder geslaagde wedstrijdeinde.

Langs deze weg willen de spelers, de afgevaardigden en de trainer ook de talrijk opgekomen supporters bedanken voor hun vocale ondersteuning. Allen passeerden ze kassier Leon en we hopen in ieder geval dat onze prestatie hun financiële inspanning waard was.

.

04-10-2009, 11:36 geschreven door Jo  

01-10-2009, 22:45 geschreven door Frederik  

 Geen selectie : Gilles (gelieve je wel stand-by te houden, in het geval er toch nog iemand zou afvallen !)

01-10-2009, 20:35 geschreven door Eddy Maesele  

Op een werkelijke supergrasmat (egaal gazon met ruime afmetingen) heeft onze provinciale U11 de positieve trend van de laatste weken verdergezet. Met flitsend voetbal en in een hoog tempo werd de thuisploeg op eigen terrein van het kastje naar de muur gespeeld ! De bal ging uitstekend van voet naar voet vanuit de achterlinie, en Beveren holde achter de bal aan. Op alle vlakken bleken we de betere ploeg : zowel op vlak van techniek, snelheid en spelinzicht. Bijna elke bal werd door de verdediging (Jens, Nicola, Fabrizio en Niels) zuiver en snel ingespeeld, de acties van de flankaanvallers (Robbe, Lars, Yentl) lukten bijna steeds, de centrale middenvelder(afwisselend Joran en Robin M.) zocht en vond de ruimte in de rug van de tegenstander en onze centrale aanvaller (Robin D.M.) kaatste uitstekend naar zijn medespelers. En om de doelman niet te vergeten : Arne hervatte het spel zo snel als kon, en voor het laatste doelpunt verzorgde hij zelfs de assist ! Bij balverlies werd er snel en hoog druk gezet, en de balrecuperatie gebeurde bijna steeds op de helft van de tegenstander (vooral Jens en Fabrizio verloren zo goed als geen enkel duel, en de aanvalsopbouw begon veelal bij hen).

Wedstrijdfasen :

3’ : balrecuperatie van Jens op rechts, die goed centraal inspeelt op Robin M. die zijn doelpoging ziet afgeweerd door de Beverense keeper, en goaltjesdief Lars kon in de rebound binnentikken (0-1)

4’ : Robbe wordt alleen voor de doelman afgezonderd na diagonale pass van Joran, maar de thuisdoelman weert af in hoekschop (en Joran trapt de uitvallende bal bij die hoekschop nipt naast)

7’ : de tegenstander wordt goed vastgezet en de keeper speelt zijn intrap op Lars die zijn schot ziet afgeweerd, maar Joran trapt de uitvallende bal dit keer hoog in doel (0-2)

12’ : opnieuw hoge druk van STW, en door het aandringen van Robbe trapt de Beverense doelman op zijn eigen verdediger : own-goal en 0-3

Nadien werd het tijd om wat wissels door te voeren, en bleven echte doelkansen een tijdje uit.

20’ : Robin D.M. besluit centraal voor doel te zwak in de handen van de thuisdoelman

23’ : aanval vanuit de achterlinie via Nicola en Niels tot bij Robin M. die met een uitstekende steekbal Lars kan bedienen op links die in de rebound de 0-4 scoort

24’ : even twijfel in onze verdediging op een uitbraak van de Beverense tien die al te gemakkelijk de 1-4 maakt

25’ : antwoord van STW via Robin M., die een hoekschop via de doelman rechtstreeks in doel slingert (1-5, en rust).

In de tweede helft gingen onze jongens gewoon door op hun elan.

1’ : balrecuperatie van Fabrizio op rechts die inspeelt op Robin D.M., die op zijn beurt terugkaatst op Robin M. die Yentl kan afzonderen voor doel; Yentl kapt de bal voor zijn rechtervoet en de 1-6 was een feit (dit leek bovendien een copy-aanval van de oefening op de vrijdagtraining !)

8’ : prachtige centrale doorsteekpass van Robin D.M. op Robbe die met een tip-in de 1-7 scoort

10’ : opnieuw balrecuperatie van Fabrizio die Jens aanspeelt in de voet, die op zijn beurt passt naar Robin D.M. die met een deviatie Robbe kan bedienen en die “zoeft” de 1-8 op de scorebordjes

Opnieuw zorgden nadien de wissels ervoor dat het tempo uit de wedstrijd verdween. We kregen nog een paar kleinere kansjes, maar het duurde tot de laatste minuut vooraleer de eindstand vastgelegd werd. Met een snelle centrale uittrap zorgde Arne D. ervoor dat Robin D.M. alleen voor het Beverense doel afgezonderd werd. Iedereen verwachtte een lob (ook op aangeven van ondergetekende !), maar onze stoere spits verraste de doelman met een lage schuiver : 1-9.

Conclusie : een bijna perfecte wedstrijd van onze provinciale U11, die daarmee ongeslagen blijft en samen met de provinciale van Sp. Lokeren de beste ploeg in de reeks blijkt te zijn (tot nu toe !).

27-09-2009, 19:22 geschreven door Eddy Maesele