Uitermate moeilijke uitwedstrijd dit keer tegen de ongenaakbare competitieleider K.V. Oostende, maar tegelijkertijd ook een treffen tussen de twee sterkste verdedigingen uit de reeks. De wedstrijd werd gespeeld in de vroege ochtend op het het prachtige sportcentrum “De Schorre”. De donkergroene bedauwde grasmat was rondom omzoomd door hoge bomen en voelde vanwege hun overvloedige schaduw heel zacht aan. Dit mistig mystiek West-Vlaams stukje natuur zou het schouwtoneel worden van een veelbesproken voetbalwedstrijd.

Al van in de opwarming werd iedereen op zijn taken gewezen. Een opwarming dient niet alleen om de spieren op te warmen en het juiste balgevoel terug te vinden, maar dient ook en vooral om in de juiste wedstrijdstemming te geraken. De tegenstander was dit keer competitieleider K.V. Oostende en niet (met alle respect) één of andere gewestelijke ploeg van net om de hoek. Een minder geconcentreerde start kan er ook voor zorgen dat een wedstrijd reeds in een vroeg stadium naar de knoppen gaat en dit keer was het bijna zo ver. Twee strafschoppen in de eerste 10 minuten waren ons deel. De eerste, na een lage volleybalcontrole van Arne op een doorschuivende bal vanwege de natte grasmat, verdween netjes in de linker benedenhoek. De tweede, na een tackel van Alexander, werd gelukkig mooi uit het doel geranseld door Michiel. Met slechts 1-0 kwamen we al bij al nog goed weg en konden we toch nog hoopvol aan onze remonte beginnen. Geleidelijk kwamen we steeds beter in de match en onze uitbraken werden steeds gevaarlijker. Vooral bij diepe ballen op Matis V C konden we de thuisploeg telkens pijn doen. We scoorden dan ook 2 keer op dezelfde manier. Matis spurt de linkerflank open en brengt laag voor, Ian aan de eerste paal telkens net niet en vervolgens Gianni die mooi naar binnen knijpt en met links de netten test. Wat in de beginfase niet mogelijk leek was waarheid geworden: K.V. Oostende wankelde en de eerste vermanende vervangingen bij de roodgroene thuisploeg drongen zich op. De bolwassing van trainer en oud-doelman uit eerste klasse: Kristof Lycke had echt wel zijn resultaat niet gemist en Oostende kon net voor de rust met een afstandsschot gelijkmaken.

In de tweede helft zette Oostende alle zeilen bij. De kustbewoners wilden kost wat kost vermijden dat ze voor de tweede week op rij op een 2-2 stand bleven steken. Op het middenveld verloren we de strijd, maar gelukkig hielden we achteraan heel lang stand. De opbouw was ook minder verzorgd en we konden nog slechts één keer gevaarlijk zijn via een diepe bal op Kjell. Onze linkervleugel week echter iets te veel naar buiten en dit terwijl de weg naar doel echt wel open lag. Het moet gezegd dat de plaatselijke jeugdige scheidsrechter in de tweede helft er ook alles aan deed om zijn jonge ploeggenootjes mee aan de overwinning te helpen. Bij elke twijfelachtige verdedigende actie werd het voordeel aan de thuisploeg toegekend en elke hoekschop werd van op een halve meter van de doellijn genomen (met als alibi dat er aan de hoekschopvlag ook een boogje staat). Zo’n immense druk nodigt uit tot foutjes en na lang en moedig weerwerk was het uiteindelijk zo ver. Arne speelt van dichtbij terug op de luidroepende Michiel en onze doelman raapt de bal op. (Michiel bedoelde dat je hem moest “laten” Arne, maar ik begrijp dat je ook ingesloten zat op dat moment.) Een indirecte vrije trap van heel dichtbij en gans de geelgroene bezoekende ploeg op de doellijn was het gevolg. Uiteindelijk scoort de kustploeg pas in de tweede herneming en nadat Louis uitgeteld op de grond lag. Onze winnaar van de prijs “voor moed en zelfopoffering” had namelijk het schot op de eerste uitvallende bal vol in de maag afgeblokt. Ook hier had de scheidsrechter enigszins anders kunnen beslissen, maar dit zou in strijd geweest zijn met zijn hoger vernoemde doelstelling. Uit volledigheid wil ik ook nog vermelden dat Jelle nog een bal van de lijn wegveegde en daarna in een botsballet met de paal verzeild geraakte. Uiteindelijk was 3-2 wel een correcte uitslag en onthouden we (opnieuw) de bemoedigende woorden van de plaatselijke trainer: “Wij speelden onze zwakste wedstrijd van het seizoen, maar dit had vooral ook te maken met jullie prestatie!” Wij kunnen K.V. Oostende pijn doen en we hebben nog drie keer de kans om dit te bewijzen!

27-09-2009, 11:11 geschreven door Jo  

Niet beschikbaar : Jochen en Wout

Twee moeilijke wedstrijden voor het U11-team, maar met de strijdlust van de voorbije weken én met de aanmoedigingen van onze supporters gaan we tweemaal voluit voor de overwinning !!

25-09-2009, 01:15 geschreven door Eddy Maesele  

“We onderschatten R.S. Waasland best niet”, was de les van de trainer vooraf. De U11 van Waasland had nog maar twee keer gewonnen (tegen Ronse en tegen Boussu), en alle andere partijen verloren. Maar elke wedstrijd in het voetbal dient geconcentreerd aangevat te worden, want verrassingen zijn in deze sport nooit uitgesloten.

Onze U11 sloeg echter de waarschuwing op deze zonnige dag in de wind, en al in de eerste minuut liepen we bijna tegen de lamp : te wenig druk in het middenveld en de inspeelpass bereikte de snelle spits van Waasland die eerst Arne op zijn weg vond, en in de rebound op de buitenkant van de paal besloot.

Langzaamaan herstelden we het evenwicht, en begonnen onze jongens de partij zelfs te domineren. Maar buiten een hoekschop van Jochen (waarbij niemand aan de tweede paal kon binnentikken) en een goede voorzet van Kjell (weggewerkt door de Waaslandse verdediging) bleven de doelkansen uit. Er werd met iets teveel ‘blinde’ passes gewerkt en Arne R. wist zich geen raad met zijn vrije inschuivende positie in balbezit. De beste kans was zelfs voor de bezoekers in de 23ste minuut : een diepe bal op hun snelle spits, waarbij Gilles en doelman Arne naar elkaar keken (en Arne iets te laat uitkwam), maar de bal rolde gelukkig voor ons nipt naast de verste paal.

Het duurde tot de laatste 5 minuten van de eerste helft (en met de inbreng van Gianni op links), vooraleer we echt konden dreigen voor het Waaslandse doel :

- 25’ : Gianni wordt op links gelanceerd door Jochen, maar zijn poging wordt te zwak ingetrapt op de keeper

- 27’ : een één-tweetje tussen Gianni en Mattis V.C., maar opnieuw te zwak besloten op de attente doelman

- 28’ : persoonlijke actie van Gianni op links, en zijn inzenden belandde tegen de verste paal (en niemand gevolgd om in

         doel te tikken)

- 29’ : nogmaals kon Gianni zich doorzetten op links, en nogmaals kon de Waaslandse doelman de bal klemmen.

De acties en de snelheid van Gianni zijn er terug na zijn aanslepende blessure, nu nog de trefkracht en de precisie in de afwerking !

De tweede helft dienden we aan te vatten zonder Gilles (maagpijn), en Louis werd op de snelle spits ‘geplakt’ (en met succes !). Er zat nu meer tempo in de wedstrijd, en de doelkansen bleven niet uit (langs beide zijden) :

- 2’ : diepe bal van Mattis V.C. op Gianni (nu op rechts geposteerd), die alleen voor de keeper van te ver wou besluiten

        (volgende keer dichter op de doelman gaan, Gianni, en de bal dan rustig plaatsen links of rechts van de doelman)

- 8’ : een voorzet van een Waaslandse speler spat uiteen op de binnenkant van de paal !

- 10’ : een mooie collectieve aanval van onze U11 op de linkerkant, waarbij deze keer Jochen ongehinderd voor het doel

         verschijnt, en zijn poging nipt naast wordt getrapt

- 16’ : vrije trap van Waasland vanop de rechterkant die even gedevieerd wordt, waardoor de bal in ons doel belandt

         (0-1).

Dit bleek het sein voor onze jongens om nog een versnelling hoger te schakelen, en bij Waasland was het nu alle hens aan dek :

- 17’ : persoonlijke actie van Jochen door de Waaslandse verdediging en koel afgewerkt : 1-1

- 19’ : de na rust ingevallen Thibau (en intussen weet hij ook waarom hij zolang diende te wachten om in te vallen)

         slalomt tussen twee Waaslanders in en wordt foutief neergelegd in de zestienmeterzone

         Een terechte penalty (en een pluim voor de scheidsrechter !), maar Arne R. trapt dé kans op een overwinning

         huizenhoog over !

- 28’ : Jelle lanceert Thibau met een afgemeten pass, en ‘speedy Thibau’ spurt met bal aan de voet in de zone van de

          waarheid, maar het laatste tikje tegen de bal is net iets te hard en de goed uitgekomen keeper van Waasland

          kan de bal klemmen.

Dat Red Star Waasland na het fluitsignaal in groep juicht met dit gelijkspel zegt eigenlijk genoeg. Een gewonnen punt voor hen, twee verloren punten voor ons. Maar zoals collega-trainer Jo het zo mooi formuleert : “liever een wedstrijd van gemiste kansen, dan een wedstrijd zonder kansen” !!

Mijn raad aan de spelers : “efficienter omgaan met die vele doelkansen”, want volgende week rijden we met de bus richting kust voor opnieuw een spannende wedstrijd tegen de competitieleider KV Oostende ! En de weerman-weervrouw voorspelt, ook opnieuw, een stralende zon : beste supporters, het strand en de zee is niet ver weg (na de wedstrijd welteverstaan !).

20-09-2009, 19:04 geschreven door Eddy Maesele  

Het verloop van de wedstrijd tegen Jong Lede indachtig, kregen onze provinciale spelers vandaag de opdracht om opnieuw uit te pakken met een blitsstart. Het was ook de bedoeling om dit keer deze hoge druk proberen vast te houden tot diep in de tweede helft, mogelijks zelfs tot op het einde. Dat we voor deze wedstrijd opnieuw geprogrammeerd stonden op het oude vertrouwde F- terrein sprak -gezien de grotere ruimtes- zeker in ons voordeel. Dat we hiervoor in de opwarming eerst moesten sleuren met de doelen, om die te verhuizen van den tip naar den F, dat namen we er graag bij. Even een tussenvraagje voor de ouders en sympathisanten: Weten jullie waaraan de jeugdspelertjes van Standaard Wetteren te herkennen zijn? (Denk gerust even na, het antwoord volgt op het einde van dit verslag.)

Als trainer van deze groep kan ik niet anders dan tevreden terugkijken op deze wedstrijd. De druk op de Wase verdediging was er van in het begin, de ruimtes werden goed gebruikt en de druk werd dit keer volgehouden (zelfs na een vroege gelijkmaker). Enig minpuntje was misschien het eerste kwartier van de tweede helft. In die periode leverde de geelgroene druk veel te weinig doelpunten op gezien de kansen die we creeërden. Toch zie ik altijd liever een gemiste kans, dan een wedstrijd zonder kansen (het publiek wil ook wel wat en we hebben ze gehoord...).

Dan gaan we nu snel over naar de cruciale wedstrijdfasen:

2' Afvallende bal en Mathis is er als de kippen bij om het eerste doelpunt onder de lange bezoekende doelman binnen te schuiven.
9' Balverlies van Mathis hoog op het middenveld en de blonde pijl van Sint-Gillis rukt op, geraakt heel diep in onze verdediging en scoort de gelijkmaker.
14' Mathis bedient Yentl en deze laatste legt de bal beheerst in het mandje.
18' Mooie uitbraak op rechts met Jens en Fabrizio, vervolgens een mooie kanteling van de aanval via driehoeksspel Fabrizio en Mathis naar Robin Mestdagh. Robin pakt ditmaal wel de bal heel mooi aan en besluit rustig naast de hopeloos grabbelende Wase doelman. (Probeer iets meer op die manier af te werken Robin en laat het in één tijd afwerken voor een latere fase van de opleiding, zie ook je wedstrijd tegen K.S.K. Ronse)

Ondertussen was ook Alexander al een ganse tijd aan het dreigen door in te schuiven en uit te pakken met gevaarlijke afstandsschoten, maar voorlopig waren de "bommen" nog iets te hoog afgevuurd en de bezoekende keeper was in de andere gevallen ook iets te lang.

22' Mathis scoort op een mooi getrapte hoekschop van sfeermaker Robbe (alias Zoef) Janssens
40' Typische Zoef- aanval (We hadden er vrijdag dan ook lang genoeg op geoefend): Robbe rukt in zijn onnavolgbare stijl op vanuit de verdediging, bedient knap met een lange bal Michiel en deze poort de bezoekende keeper met een ultieme baltoets in spagaat.
44' Lange bal van Nicola tot bij Robin Mestdagh. Onze linker "kattepoot" kapt en draait zich rond twee tegenstanders en werkt zorgvuldig af met de buitenkant van zijn voorkeursvoet.

Nadat de bezoekende trainer op het veld een pannenkoek herkende en hiervoor de neutrale zone moest verlaten en in een ondertussen heerlijk laat zomerweertje werd er uiteindelijk afgefloten bij een mooi 6 - 1 eindresultaat. Proficiat aan alle spelers en supporters en doe zo verder!

O ja, het antwoord nog op de eerder gestelde vraag. Alle Wetterse jeugdspelertjes zijn herkenbaar aan hun langere armen vanwege het veelvuldig verplaatsen van de (zware) mobiele doelen. Gelukkig krimpen die armpjes weer eens het 11 tegen 11 voetbal begint, want mochten ook die doelen telkens verplaatst moeten worden...

20-09-2009, 12:26 geschreven door Jo  

Eén speler valt nog uit de provinciale selectie (12 spelers is het maximum). Indien niemand zich vrijwillig aanbiedt om niet geselecteerd te worden, zullen de trainers zelf de keuze maken na de vrijdagtraining. Gedurende het gehele seizoen kan je slechts één keer buiten de selectie vallen (Niels en Louis hun beurt is al voorbij) !
Supporters, allen op post op Dasseveld om beide ploegen in grote getale aan te moedigen !!

17-09-2009, 18:48 geschreven door Eddy Maesele  

Ondanks winderige weersomstandigheden werd in het mooie en moderne voetbal- en sportcomplex van S.K. RONSE de aftrap gegeven voor een alweer sterke wedstrijd van onze jongens tegen de rood-witte ploeg van S.K. RONSE. Op een groene grasmat met zeer harde ondergrond waren de eerste minuten van de wedstrijd nogal aftastend en de zeer sterke verdedigingstactiek van de tegenstrever bemoeilijkte alvast het samenspel van onze jongens. Bovendien waren er nogal wat jongens buiten strijd door ziekte zoals Arne Roelandt en Louis  Vlamynck.

Pas in de elfde minuut kwam de eerste echte doeltreffende actie tot stand na voorzet van Matis V.C., prachtig door Jelle in het doel gedevieerd, maar nog van de lijn gered door een rood-wit spelertje van Ronse.Rond de twintigste minuut drukten onze jongens evenwel nog eens door met een kans voor Ian en een doelpunt van Matis V.C., na een prachtige doorsteekpas van Brecht.

Een minuut later stond het al 0-2 na een sublieme doorsteekpas van Jochen naar Ian, die rustig de bal naast de keeper in doel schoof. Snel daarna in de zevenentwintigste minuut was het al 0-3 na een duetje tussen Mathis D.S. en Matis V.C., die opnieuw rustig afwerkte.

De tweede helft vertoonde ondanks sterk verweer van de tegenstrever toch meer eenrichtingsvoetbal richting doel van S.K. Ronse, waarbij tal van kansen niet benut werden.Verschillende pogingen van Robin Mestdagh alsook van Ian Bracke werden de nek omgewrongen.

Een aantal mogelijkheden bij een driedubbele doelgemeten corner van Alexander werd verkwanseld. Een iets snellere en meer accuratere reactie van onze jongens in het doelgebied van onze tegenstrever zou toch tot een veel hogere score geleid hebben.

Dankzij de uitbundige geestdrift van de Wetterse supporters langs de zijlijn werd het toch 0-4 in de negentiende minuut : een schot van de sterk spelende Ian Bracke verdween via de rechter doelpaal in het doel. Eindstand 0-4.

Welgeteld 1 schot op doelman Arne Devroe kon onze tegenstrever over de ganse wedstrijd hierbij op de mat leggen.

Al bij al heeft trainer Jo - bovendien geflankeerd door een uitgebreide technische staf met assistent-coach Phillippe en begeleidster / afgevaardigde Inge - een rustige voormiddag gehad. En zo heeft hij zijn mandje sandwiches ( of waren het pistolets ?) in de VIP-LOGE  van S.K. Ronse toch al te makkelijk verdiend !!!

Verslag ingestuurd door Dirk Van Caeneghem waarvoor dank! (moge hij navolging krijgen)

14-09-2009, 00:34 geschreven door Jo  

De provinciale U11 had het praatje van de trainer voor aanvang van de wedstrijd goed begrepen : onmiddellijk druk zetten op de speler in balbezit bij de tegenstander, en een snelle balcirculatie in balbezit (“laat de bal het werk doen, dit gaat sneller vooruit”). En zo geschiedde (mede dankzij de zwakke tegenstand van de spelertjes van Temse, die zelfs tijdens hun opwarming onder elkaar aan het ruzieen waren) !

Reeds na drie minuten vond de vinnig gestarte Jens met een goede inspeelpass Michiel, die centraal voor doel kon binnentrappen : 0-1. We bleven dominant voetballen, en voorlopig had onze Wout weinig te doen in zijn doel. We wonnen haast al onze duels, en er werd gespeeld als “ploeg” : iedereen hielp elkaar waar nodig bij balverlies, en bij balbezit werd er veel bewogen zonder bal met een goede aanspeelbaarheid tot gevolg. Dit ploegspel resulteerde in een “festivalletje Gianni-Michiel” rond de tiende minuut :

- eerst met een aanval van bij doelman Wout, opgebouwd langs rechts tot bij Michiel die met een slim tikje Gianni

  bediende : 0-2

- één minuut later : één-twee tussen Michiel en Kjell, waarbij Kjell uitstekend inspeelde op Gianni, die met een lage

  schuiver de 0-3 aantekende

- opnieuw één minuut later : assist van Yentl op Michiel, die de 0-4 hard inschoot.

Onze invallers deden het even goed, en de jongens van Temse begaven helemaal onder onze aanhoudende druk. In de 16^de minuut ging Robbe aan de haal op links maar zijn inzenden trof de paal. Niet getreurd : één minuut later kon de ook al ingevallen Nicola de bal in de rebound binnentikken : 0-5 na zeventien minuten voetbal !

Het mooiste doelpunt diende zich aan in de 22ste minuut : een uitvallende bal werd door Gianni in één tijd op de linkerslof genomen en de bal verdween hoog in doel (0-6). Het moge duidelijk zijn : Gianni staat er weer ! Nog voor de rust werd het 0-7 : een aangesneden hoekschop van Niels werd door Robin D.M. mooi binnengekopt. Op training kopte hij een tennisbal erin, in de match deed hij hetzelfde met een voetbal. Koppen is voor jeugdspelers vooral een kwestie van ‘durven’.

10-09-2009, 22:28 geschreven door Eddy Maesele  

“Vous avez une bonne équipe !”.

Met deze gevleugelde (??) woorden van de trainer van onze Waalse vrienden uit Boussu-Dour dienen wij onze spelers te complimenteren. En terecht !

Op bepaalde momenten werd er snel en zuiver combinatievoetbal op de mat gelegd. De geschakeerde flankopstelling bij de aanvalsopbouw dient alleszins nog meer ingeoefend te worden. Maar vooral onze linkerflank, met Brecht als eerste speler in de opbouw, wisselde de strakke inspeelpasses, de goede kaatsballen en de halflange afgemeten passing goed met elkaar af. De acties van onze aanvallers waren niet altijd even succesvol, maar vooral Mattis V.C. slaagde er dikwijls in om over zijn tegenstander te gaan, en de bal dan goed voor doel te brengen. Zo konden we al vlug de 1-0 netten : een hoge voorzet van Mattis V.C. werd door Ian even ‘gestreeld’ met het hoofd en de bal verdween net onder de deklat in doel. Mooi doelpunt op niveau U11.

De gehele eerste helft domineerden we de tegenstander, maar de hogere score bleef voorlopig uit. Tot wanneer Jochen vanuit de tweede lijn aan een solo begon en zomaar eventjes drie ‘Borains’ in de wind zette, om dan koel te besluiten : oververdiend 2-0 bij de rust. Doelman Michiel had welgeteld twee keer moeten ‘optreden’ in de eerste helft.

De tweede helft begon met een vliegende start van onze U11, die al na twee minuten met een mooie aanval succesvol werd afgerond : via Brecht naar Jelle, die opende diep op Mattis V.C. die opnieuw over zijn mannetje ging en dit keer laag achteruit voorzette, waar alweer Ian met de rechtervoet kon binnenduwen : 3-0. Een aanval uit het boekje !

We kregen nog kansen om de score te verhogen, maar zowel Ian als Kjell vergaten te trappen op het juiste moment. Eén actie willen we jullie niet onthouden : een diepe bal door het centrum (net over de middellijn), waarbij Ian zowaar vier Waaltjes voorbijrende om alleen voor de keeper te verschijnen maar niet rustig genoeg bleef om af te ronden. Of sloeg de vermoeidheid toe na zijn ‘Usain Bolt – run’ ?

Degelijke en spannende partij voetbal van beide ploegen op een niet al te beste grasmat. Pas nu wordt duidelijk hoe fel de voetbalvelden op Dasseveld hebben geleden onder de droge zomermaanden. Voor het eerst in een wedstrijd 8 tegen 8 stonden onze jongens geprogrammeerd op het D-veld. Het valt op dat dit D- veld heel wat kleiner uitvalt, dan de velden E en F waar onze mannen vorig seizoen het “breedtespel” speelden. Dit was toch wel eventjes aanpassen. Kleinere afmetingen, dit betekent ook minder te bespelen ruimte en daar hadden een aantal spelers het toch wel wat moeilijker mee.

Al bij al zagen we een wedstrijd van degelijke kwaliteit, waarin Stw furieus van start ging. Van bij het begin zorgden de geelgroenen voor hoge druk. Het siert de begeleiders van Jong Lede dat ze ondanks de hoge pressing hun spelertjes bleven stimuleren om voor voetballende oplossingen te kiezen. De Wetterse furie was in die beginperiode echter zo hevig, dat onze jongens al snel uitliepen tot een verdiende 3-0 voorsprong via Robin M, Thibau en Gianni. Toch was het jammer dat deze blitsstart niet kon doorgetrokken worden over de volledige wedstrijdduur. Het was inderdaad zo dat de bezoekers geleidelijk aan meer in de match kwamen en dit resulteerde uiteindelijk in bovenstaande uitslag als eindresultaat. Om het verhaal volledig te maken: In de laatste minuten plaatste Robin M nog een bal op de paal, maar ook een Leedse uitbraak ging maar net voorlangs. Al bij al was dit gelijkspel een billijke uitslag en de volgende keer proberen we ons sterke begin zeker iets langer aan te houden…       

06-09-2009, 14:29 geschreven door Jo  

04-09-2009, 23:41 geschreven door Eddy Maesele  

Deze vierde competitiewedstrijd werd gespeeld in de weidse vlakte van de Doornikse deelgemeente Kain. Onze tegenstrever speelde reeds 4 wedstrijden in deze nog prille competitie. RFC Tournai verloor twee keer met stevige 8 – 1 cijfers en dit zowel van de ongeslagen competitieleider KV Oostende als van RAEC Mons. De andere 2 wedstrijden tegen KSK Ronse en KV Red Star Waasland werden echter telkens heel nipt met respectievelijk 4 – 3 en 2 – 1 gewonnen. Een degelijke middenmotor dus, die op papier zeker een haalbare kaart moest zijn voor onze jongens.

Het wedstrijdveld kende heel ruime afmetingen, maar lag er eerder hobbelig en droog bij. Het gras was dor, onbesproeid en schaars. Al van bij de opwarming was het duidelijk dat dit terrein niet uitnodigde tot technisch combinatievoetbal. Toch startten onze geelgroenen heel kordaat. De Waaltjes werden onmiddellijk bij de keel gegrepen (niet letterlijk natuurlijk, alhoewel Robin op een bepaald moment daar wel eventjes zin in had). Het duurde dan ook niet lang of de Wetterse stoomtrein raasde in 20 minuten tijd door naar een duidelijke 0 – 4 voorsprong. Eerst eindigde een collectieve aanval bij de kurkdroge linker van Joran. Vervolgens scoorde Louis twee keer op hoekschop (ééntje met de voet en ééntje met het hoofd om onze polyvalentie te demonstreren) en tussendoor nette “rustige Arne” een elfmeter na fout op Jelle.

Enige tijd later nam Stw wat gas terug. Bij een uitbraak op links won de blonde linksbuiten van Doornik een blokkering van ons Jommeke. Het was net alsof dit pittige ventje wou bewijzen dat hij in meer dan één opzicht op zijn Wetterse lookalike leek, want hij besloot van op de hoek van het strafschopgebied zomaar droogjes in de verste haak.

Net voor rust omzeilde een gretige Ian van op eigen helft de buitenspelval. Onze krachtige spits stormde alleen op doel af en elke aanwezige Ian-kenner voelde het stiftertje al van ver aankomen. Onze spits beloonde de vele meegereisde supporters dan ook door exact uit te voeren wat iedereen in gedachten had.

Na de rust verwaterde de Oost-Vlaamse dominantie en Tournai (ook de wind speelde een rol) haalde steeds meer veldoverwicht. De Walen scoorden nog op een geharrewar na een hoekschop en langs Wetterse zijde zorgden Matis en Ian voor de ruime eindcijfers. Met R. Boussu Dour Borinage, SK Ronse en Red Star Waasland volgen nu een drietal haalbare tegenstanders, zodat onze U 11 jongens terecht mogen uitkijken naar een hogere positie in het klassement.    

03-09-2009, 19:06 geschreven door Jo  

01-09-2009, 19:59 geschreven door Frederik  

31-08-2009, 23:51 geschreven door Eddy Maesele  

Het ons toegewezen grasveld op het hoofdcomplex te Zele, middenin het atletiekcentrum, bleek toch van goede kwaliteit te zijn. Enkel de kleedkamers uit de jaren ’50 voldoen niet meer aan enkele kwaliteitseisen : met twee ploegen (U10 en U11) in een afgeleefd ‘hok’ en met slechts drie beschikbare douches voor beide ploegen ! Een safe voor de waardevolle voorwerpen hoeft niet voor ons, maar iets meer ruimte en een beter onderhoud (liefst zonder spinnen !) verdienen onze jeugdspelers toch wel. Aan het bestuur van KFC Eendracht Zele : gelieve hiermee rekening te houden !

De wedstrijd zelf kon niet beter beginnen voor onze U11 : al in de 1ste min. een afstandschot van de goed opkomende Kjell, en de thuisdoelman loste de loeier, waarna de goed gevolgde Robin D.M. kon binnen tikken : 0-1. STW drukte nadien de gehele eerste helft de tegenstander weg op zijn eigen helft. Een gemotiveerde Sander recupereerde veel ballen, maar opbouwend besliste hij net iets te traag. Toch kregen we een aantal mooie doelkansen die ofwel nipt naast gingen, ofwel gepareerd werden door de (grote) keeper van Zele. Zo werd Lars een drietal keren mooi aangespeeld, maar zijn pogingen gingen telkens net voorlangs. Ook Gianni werd een tweetal keer in de diepte gestuurd, maar besloot in het zijnet of op de doelman. De stand bij de rust bleef echter 0-1, en eigenlijk hadden we meer verdiend.

In het begin van de tweede helft bleven we doorgaan op ons elan. Met een doelkans voor Gianni en één voor Fabrizio konden we de score opvoeren, maar beiden bleven net niet rustig genoeg om de bal te plaatsen naast de doelman. Na een tiental minuten begon Zele in zijn kansen te geloven, en met hun twee snelle spitsen kwamen ze gevaarlijk opzetten. Ook zij misten eerste een tweetal opgelegde kansen, maar met een kopbal na een hoekschop werd het 1-1 in de 18^de minuut van de tweede helft. Enkele minuten later hield Wout ons recht met een cruciale redding op de doorgebroken spits van Zele. Drie minuten voor het einde trapte Jens vanop links een aangesneden hoekschop die door Fabrizio mooi binnengetikt werd : 1-2. Zele dreigde nog met een slotoffensief, maar meer dan twee hoekschoppen, met veel allure ontzet door Nicola, kregen ze niet meer.

Conclusie : we hebben het onszelf moeilijk gemaakt door de vele kansen in de eerste helft niet te benutten. In de tweede helft begonnen de jongens van Zele daardoor in hun kansen te geloven, en kregen we het nog moeilijk. Maar uiteindelijk won de beste ploeg op het veld.

Volgende week wacht KVC Jong Lede, met Jordi Van Laere in hun rangen. We zijn verwittigd !

30-08-2009, 14:55 geschreven door Eddy Maesele  

Deze derde competitiewedstrijd kondigde zich aan als een heel moeilijke match. De tegenstander was ditmaal FCV  Dender, de ploeg die deze week het ongeslagen AEC Mons (op dat moment 9 op 9) met 3-1 wandelen stuurde. Onze jongens hadden deze week tegen SK Beveren een niet zo beste beurt gemaakt en bovendien viel sterkhouder Alexander uit in de opwarming wegens ademhalingsproblemen als gevolg van een verkoudheid.

Er waren dus heel wat ingrediënten aanwezig om in de rol van underdog te kruipen. Het siert de ingesteldheid van onze mannen dat ze deze rol niet opnamen. Van bij het begin ging het spel mooi heen en weer. De aanvallers kwamen heel flink voor hun man en waren een prima aanspeelpunt voor de middenvelders. Kaatsend vonden ze de weg voor het lanceren van een aanval aan de andere kant. Het herschikte middenveld dicteerde de spelpatronen en de verdedigers gaven de passende steun in de rug. Brecht, Louis, Gilles en Arne ontnamen de Denderse spitsen bijna alle ruimte. Louis nam de vooraf gemaakte afspraken zelfs zo letterlijk, dat zijn directe tegenstander nooit verder dan 3mm van hem weg kwam. Als er dan toch nog eens een balletje door kwam, dan was daar altijd nog een klemvaste Michiel, als secuur sluitstuk.

Dat Dender hierdoor aan heel weinig rijpe doelkansen kwam, werd ook toegegeven achteraf door hun coach. Het lijstje van mogelijkheden aan Wetterse kant oogde dan ook heel wat aantrekkelijker en dit kan dan ook makkelijk afgeleid worden uit volgende wedstrijdfeiten:

15’ Joran zet zich goed door op rechts, kapt terug en zijn voorzet verdwijnt in doel via een blauwzwarte rug.

22’ Ian kopt sterk door tot bij Matis V C en diens schot gaat voorlangs.

28’ Louis komt goed voor zijn man en zijn hele lange hoge bal kan maar net voor de lijn door de opspringende bezoekende doelman afgeblokt worden.

Eerste 10 min van de tweede helft: Zware -weliswaar steriele- druk van Dender.

42’ De rechterspits van Dender (de snelste aanvaller stond dit keer aan jouw kant Brecht, maar je deed het heel goed) haalt verwoestend uit naar de verste hoek, Michiel zweeft het gemaakte doelpunt in hoekschop.

45’ Maxime zet goed druk op de Denderse verdediging, graait de bal mee en gaat recht op doel af. In de zone van de waarheid kiest Maxime voor de minst egoïstische oplossing en legt af naar Matis V C , die de bal eigenlijk al niet meer verwachtte en voorlangs besloot. (Vanuit die positie mag je van mij altijd “killen” hoor, Maxime)

50’ Jochen onderbreekt een aanval en krijgt vrije baan naar doel. Onze waarschijnlijk moegestreden middenveldskrijger raakt heel dicht bij de Denderse doelman, maar verstapt zich op het moment dat hij wil besluiten.

58’ Dender probeert nog met een laatste aanval en speelt de rechterspits vrij. Zijn schot schroeit de Nagels van Michiel en de afgeweken bal wordt in de rebound naar binnen gewerkt door de Denderse centrumspits. Glijdend wilden Louis en Arne nog de poort gesloten houden, maar ook zij kunnen net zoals de vele hoopvolle supporters alleen maar vaststellen dat de late gelijkmaker een feit is.

Eindconclusie:

Het is bijzonder jammer (zeker voor alle hardwerkende spelertjes) om te moeten vaststellen, dat onze twee thuiswedstrijden tot nu toe, telkens op hetzelfde moment in de verkeerde richting kantelen. Het geluk kan alleen maar keren. We onthouden dat dit een zeer hoopgevende prestatie was, die zeker in het verdere vervolg van deze competitie moet bevestigd worden. Te beginnen met nu woensdag op Doornik. Wij volgen het voor u langs deze weg verder op.     

30-08-2009, 11:53 geschreven door Jo  

Niet beschikbaar : Thibau (verlof)

28-08-2009, 21:06 geschreven door Eddy Maesele  

Met SK Beveren werd ons een tegenstander voorgeschoteld met een roemrijk verleden in het Belgisch voetbal. Wie herinnert zich niet namen als Jean Janssens, Erwin Albert, Heinz Schonberger, en natuurlijk Jean-Marie Pfaff. Onze U11-spelers zullen, op uitzondering van de Jean-Marie, even hun wenkbrauwen fronsen, maar wie het voetbal eind jaren ’70 en begin jaren’80 gevolgd heeft, kent natuurlijk deze iconen uit het Belgisch voetbal. De Beverse Ivorianen van een paar jaar geleden, zoals Touré, Yapi-Yapo, Romaric en Eboué, zijn waarschijnlijk beter gekend bij onze jeugdspelers. Maar ondertussen is SK Beveren in tweede klasse verzeild geraakt, en zijn de Ivoriaanse sterspelers uitgezwermd over gans Europa (zelfs tot bij FC Barcelona en Arsenal). Intussen is er een paleisrevolutie gebeurd op SK Beveren, en trekt men opnieuw de kaart van de eigen jeugd (daarvoor hebben ze Johan Boskamp als T1 aangesteld, zeker ?).

En wie loopt daar bij de U11 van Beveren ? Inderdaad, Simon Lanckman, die na een jaartje V.W. Hamme, opgemerkt werd door de talentscouts, en dus vandaag tegen zijn ex-ploegmakkers van bij de duiveltjes mocht aantreden.

De snelheid van de Beverense spitsen verraste ons van bij de aanvang van de wedstrijd. Al in de eerste minuut kon hun centrale aanvaller zich te gemakkelijk doorzetten, en slechts een tackle van Ian kon op het nippertje redding brengen. Maar de vlugge achterstand kwam er toch : in de derde minuut werd Sander letterlijk ter plaatse gezet door de kleine, snelle linkerspits van Beveren (die weliswaar een jaartje ouder is), en in de rebound werd het 1-0. Waarom werd die tweede bal niet ontzet door onze centrale verdedigers ?

Onze jongens probeerden, meer op inzet dan op kunde, de bakens te verzetten. Onder druk van Jochen en Maxime ging de Beverense verdediging in de fout en Joran kon met een hoge lob de gelijkmaker netten : 1-1 in de negende minuut.

Maar al vlug werd duidelijk dat Beveren sneller op de bal zat, de bal beter van voet naar voet liet gaan, en onze verdediging alles uit de kast moest halen tegen de snelle spitsen. In de 17^de minuut werd onze rechterkant opnieuw op snelheid gepakt, en Arne diende tweemaal goed tussen te komen. Het onvermijdelijke geschiedde echter drie minuten later : opnieuw aanval van Beveren via links, en na drie doelpogingen ging de bal erin : 2-1. Waarom werd de bal niet telkens afgeblokt door onze verdedigers ?

Net voor de rust, in de 27ste minuut, slaagden we erin om (weliswaar onverdiend) opnieuw gelijk te maken. Een snelle counteraanval via Louis over Joran naar Mattis V.C. die vanuit een korte hoek (bijna tegen de doellijn) overhoeks kon scoren : 2-2 bij de rust.

Bij de rust werd gevraagd om bij balverlies de aanvoer naar de Beverse spitsen te onderscheppen en dus sneller druk te zetten op de speler in balbezit, opdat hun snelle spitsen minder konden dreigen. Tevens legden we de nadruk op de balaanname (vooral in het middenveld) en vroegen we om rustiger te blijven in balbezit.

Maar de tweede helft startte zoals de eerste : STW onder zware druk, en na drie minuten stond het 3-2. Waarom tikte Ian die bal in de voeten van Simon (die speelt toch niet meer bij ons !) ? Onze U11 trachtte met veel inzet terug te vechten, maar de bal werd te slordig ingespeeld en veelal in de verkeerde voet. Beveren kreeg nog een aantal rijpe doelkansen, maar die werden ofwel gemist, ofwel gepareerd door Arne. Onze doelman had een lastige namiddag, en blijft problemen ondervinden bij de uittrap vanop de grond. Met een paar positiewissels hoopten we meer druk te kunnen zetten op het Beverense middenveld (Arne R. op de 10, Joran op de 8 en Jochen op de 6), maar het bleek ijdele hoop. Integendeel zelfs. Sander, verplaatst naar de 5, laat zijn tegenstander zomaar naar binnen komen, die met een slimme breedtepass de centrale aanvaller kon bereiken. Achttiende minuut : 4-2. Waarom laat Sander zich verrassen, en dan nog op zijn goede voet ?         

Met nog een paar wissels vooraan (met Ian, Mathis D.S. en Mattis V.C. opnieuw in de aanval), speelden we de laatste 10 minuten alles of niets. Enkel twee minuten voor affluiten kon Mathis D.S. zich op snelheid doorzetten op links, maar hij besloot op de Beverense doelman.

Aldus won SK Beveren, na twee eerdere nederlagen (tegen Oostende en Bergen), zijn eerste puntjes tegen een onherkenbaar STW. Ter illustratie : we dwongen geen enkele hoekschop af tijdens één uur voetbal !

De trainer van Beveren verklaarde achteraf dat dit hun beste wedstrijd was tot nu toe. Maar laat dit geen excuus zijn voor onze U11 ! We weten dat ze beter kunnen voetballen. Het is aan de trainers om ze beter te leren omgaan met het grotere speelveld, en dit houdt niet in dat er voortdurend met lange ballen moet gewerkt worden. Het korte combinatiespel dient echter door de ganse ploeg gespeeld te worden, en niet alleen door een paar enkelingen. Onze tegenstander van vandaag heeft dit afdoende bewezen !

27-08-2009, 20:59 geschreven door Eddy Maesele  

24-08-2009, 00:00 geschreven door Eddy Maesele  

24-08-2009, 00:00 geschreven door Eddy Maesele