Morgen, na de woensdagtraining, is er opnieuw repetitie voor het kerstfeest. De veldspelers kunnen oefenen vanaf 18u.00 tot 18u.30. De doelmannen krijgen na hun keeperstraining een "privé-sessie". Diegenen die NIET aanwezig kunnen zijn op het kerstfeest op zaterdag 19/12 hoeven ook niet aan de repetities deel te nemen.
Nat. U11 : STW - SK Ronse 7-3. Jammer van die laatste vier minuten, na een dominante wedstrijd van STW.
Ik meen te mogen stellen dat het voorbije voetbalweekend bijzonder leerrijk was voor de U11 trainers. Een aantal spelers blijken op bepaalde posities (of linies) van grote waarde voor de ploeg. Maximale snelheid op de flanken, zowel verdedigend (posities 2 en 5) als aanvallend (posities 7 en 11), zijn belangrijke wapens voor ons team. Werk- en duelkracht op het middenveld (posities 6, 8 en 10) zijn onontbeerlijk, maar dit moet gekoppeld zijn aan een voldoende technisch vermogen en vooral aan een goed spelinzicht. Centraal achteraan (posities 3 en 4) hebben we nood aan sprekers en dienen zij hun medespelers te coachen. Onze centrale spits (positie 9) moet wegen op de verdediging, en dient een balvaste speler te zijn. De doelman tenslotte dient hoger mee te voetballen, en dient constant zijn team bij te sturen vanuit zijn gezichtsveld. Het is aan ons, jeugdtrainers, om die posities in te vullen, rekening houdend met het feit dat we bezig zijn met spelers op te leiden, en dat we op die manier élke U11-speler maximale kansen moeten geven. Een aantal van onze U11-rakkers (al of niet onder invloed van de ouders ?) willen echter zelf op een positie spelen die zij OP DIT OGENBLIK, om verschillende redenen, (nog) niet kunnen spelen ! En een aantal jongens zijn gewoon (nog) niet klaar om op een volledig veld te spelen. Daarom was dit voor ons een leerrijk weekend.
De wedstrijd zelf tegen de laagst geklasseerde ploeg in onze reeks vatten we zeer dominant aan. Leverde dat de eerste 5 minuten nog geen direct doelgevaar op, nadien volgde kans na kans :
6 : Thibau wordt lanceerd vanop de middellijn, maar hij besluit van te ver op doel (dichter op doel gaan, Thibau !)
7 : Jochen besluit na een mooie aanval op de bezoekende keeper (rustig blijven voor doel, Jochen !)
8 : actie van Gianni op de linkerkant, en zijn voorzet wordt aan de tweede paal binnengeduwd door Thibau (1-0)
11 : na collectieve druk van onze U11 belandt een slecht ontzette bal voor de voeten van Sander, die hard de 2-0 binnentrapt
13 : halflange, afgemeten pass van Kjell op Gianni, die op snelheid de rechterkant van Ronse terroriseert en prachtig afwerkt over de bezoekende doelman (3-0), en het mooiste doelpunt van de dag op vlak van persoonlijke actie en afwerking.
19 : Jochen wordt alleen afgezonderd voor doel, maar besluit opnieuw op de goed uitgekomen doelman.
Ons middenveld bleek in die eerste 20 minuten opppermachtig : Sander op rechts, Kjell op links en Mathis D.S. centraal (met Louis in steun achter hem) wonnen alle duels en verdeelden het spel. Ronse heeft in gans de eerste helft welgeteld één keer gedreigd op een tegenaanval die echter over ons doel werd getrapt.
De laatste tien minuten vertraagde het combinatiespel echter op het modderige veld, en bleven de kansen uit. We zochten de oplossing ook teveel naar het overbevolkte centrum. Ruststand : 3-0.
In de tweede helft werd gevraagd om meer onze (snelle) flanken te benutten, en het veld breed te houden. Een hoekschop van de sterk ingevallen Mattis V.C. werd door Sander te zwak op de doelman getrapt in de derde minuut. Nadien ging het snel :
5 : eerst een zeer goede mogelijkheid voor Ronse op tegenaanval, maar de bal werd naast ons doel gemikt
6 : Gianni kon direct daarop alleen op de keeper gaan, maar i.p.v. de doelman de dribbelen besloot hij van (te) ver naast het doel (twee medespelers waren mee gevolgd, maar liepen m.i. voor de bal : hen aanspelen betekende buitenspel)
7 : wissel van centrale verdediger Alexander (en Louis komt op zijn plaats spelen) dit is een belangrijk gegeven voor de laatste minuten van de wedstrijd !
9 : Mattis V.C. zet zich centraal door en trapt onhoudbaar binnen (4-0)
Met Mathis D.S. opnieuw op positie 10 kwam er meer schwung en druk naar voren. Rond het kwartier was het Ian-time. Na goed inspelen van Fabrizio rolde Ian de linkerkant van Ronse op om mooi breed te leggen op Mathis D.S.,diemet de (verste) linkervoet de 5-0 scoort. Meteen het mooiste doelpunt van de dag op vlak van samenspel. Eén minuut later deed Ian dit nog eens na, maar legde nu breed op Mattis V.C. die onorthodox zijn tweede goal maakte : 6-0. Rond de 20ste minuut noteerden we nog een kans voor Robin M., die in het zijnet trapte, na opnieuw een actie van de onhoudbare Ian op rechts. Vier minuten later week centrale spits Mattis V.C. uit naar links om met een magistrale beweging uit te pakken en in te spelen aan de tweede paal op een goed gevolgde Sander, die hoog in doel de 7-0 en meteen ook zijn tweede doelpunt scoorde. Ook Thibau scoorde nog een tweede keer, maar hij is soms zo snel dat de scheidsrechter hem (volgens mij, onterecht) in buitenspel zag lopen op het moment van de pass.
In de 25ste minuut (en dus 5 minuten voor affluiten) vond de trainer het welletjes, en de sterk spelende Kjell werd vervangen samen met centrale verdediger Louis ! Met twee centrale verdedigers op de bank (Alexander en Louis), de derde, Arne R., ergens spoorloos op weekend met zijn ouders, en de vierde, Nicola, op links geposteerd, was dit eigenlijk vragen om moeilijkheden. En wat toen gebeurde zullen we maar zo vlug mogelijk vergeten, maar op nog geen vier minuten tijd scoorde Ronse nog drie keer !! Eindstand : 7-3.
Misschien spijtig voor ons doelsaldo, maar bijzonder leerijk. Een mens is nooit te oud om te leren !
Prov U11: Stw - SK Grembergen: 4 - 4 Wie met kansen morst, kan wel eens niet winnen...
Na een iets te lang uitgelopen koffiepauze (Ik was nochtans zeker op tijd op Stw ) werd ik in de kleedkamer onthaald door heel wat uitgelaten kreten van een vrolijke groep halfontklede sportievelingen. Ik meende zelfs een kleine wittekop te herkennen die ik in de voormiddag ook al eens gezien had. Op het menu: De thuiswedstrijd van onze ongeslagen provincialers tegen SK Grembergen! Hoewel het beloofde spaghetti-etentje al verworven was, wilden velen toch nog wel eens bewijzen, dat ze in de voorbije weken niet alleen voor spijs en drank gespeeld hadden. De ongeslagen reeks moest en zou verder aangehouden worden.
Toch waren onze jongens iets te euforisch! De secondewijzer had zijn eerste omtrek nog niet voltooid of de groenwitte aanvallers plakten er al ééntje tegen de netten. Zo makkelijk zou het dus niet worden! Geleidelijk kwamen we beter in de wedstrijd, maar we moesten er wel hard voor werken. In de 5de minuut kwam Joran goed naar binnen. De bal lag niet voor zijn voorkeursvoet, maar Joran besloot zeer overtuigd en krachtig net naast. De bezoekende doelman vond dat deze moedige doelpoging veel meer verdiende, grabbelde wat hopeloos als oefening om later echt klemvast te worden, en verwerkte de bal in eigen doel. Ik wist niet Joran dat je met rechts zoveel effect kon steken In de 10de minuut was het opnieuw Joran, die het voorbereidende werk van de aandringende Brecht en Robin afmaakte. Eindelijk die geruststellende voorsprong, maar lang duurde dit niet. In de 17de minuut zagen we een ongeziene scrimmage voor het doel van Michiel. Het ene hete standje volgde op het andere (Wow!!! ) en uiteindelijk werd de bal door een bezoeker tegen de netten gewerkt. Het is heel moeilijk om deze fase correct voor de geest te halen, maar Jens, die er middenin zat, meende een duidelijk handspel en ook wel een duwfout gezien te hebben. Ik zag ook dat Michiel even twijfelde of hij de bal wel mocht pakken. In elke gelijkaardige fase zou ik de bal altijd klemmen met de handen. Deze boodschap geldt eigenlijk voor al onze doelmannen. Bij een doelworsteling van dat niveau zal geen enkele scheidsrechter een losliggende bal als een terugspeelbal beoordelen. Ondertussen waren we onze moeizaam verworven voorsprong al weer kwijt en we hadden er nochtans hard voor gewerkt. Zelfs Wout, die intussen ingevallen was op de centrale spitspositie, ontpopte zich als een volleerde kaatser. Voor heel wat mooie combinaties was onze doelman een veilig aanspeelpunt. Met een gelijke stand de rust ingaan vond Joran niet zon goed idee. Dus draaide onze linkspoot maar een hoekschopje binnen. Met een rasechte hattrick bekroonde deze precisieschutter zijn flinke eerste helft.
Terwijl onze keepers van plunje wisselden, stelden we de ploegtactiek nog wat bij. De strakke wind, die dit keer flink meezat, kon heel voordelig zijn. De kansen, die hieruit zouden voortspruiten moesten zeker verzilverd worden en zo gebeurde het in eerste instantie ook. Maxime, dit keer centraal op het middenveld, maakte heel wat diepgang. Onze dribbelaar kronkelde zich van links naar rechts tot in de zone van de waarheid. Dichtbij doel gekomen, kreeg deze rode sportdrankdrinker plotseling de kans om af te werken, maar ook deze keer lag de bal niet voor de voorkeursvoet. Maxime aarzelde echter niet en plaatste de bal rustig tegen de netten. 4-2 leek op dat moment een geruststellende voorsprong, maar het was tegelijkertijd ook de laatste keer dat we echt precies waren voor doel. Van dan af zagen we alleen maar open doelkansen, die naast of over vlogen. Toen ik na de wedstrijd vroeg, wie er allemaal een doelrijpe kans gemist had, dan zag ik heel wat handjes. Sommige van onze spelertjes waren zelfs zo eerlijk om beide handen op te steken. Hiermee zet de tendens van de laatste weken zich door en als trainer, hoewel ik het liever anders zou willen, zie ik daar zelfs helemaal geen graten in. Jeugdvoetbalopleiding draait niet om wedstrijden winnen. Het zou veel erger zijn mochten we geen kansen creëren, het veldoverwicht kwijt geraken of geen mooie combinaties op de grasmat gelegd hebben. Toch draait voetbal nu eenmaal om doelpunten en er is ergens een ongeschreven voetbalwet die zegt: Wie het verschil vergeet te maken als het kan, krijgt meestal zelf het deksel op zijn neus En zo gebeurde het ook. In het wedstrijdeinde kwam SK Grembergen nog langszij. De ultieme gelijkmaker kwam er zelfs in de allerlaatste minuut en hiermee kregen we een koekje van eigen deeg, want op Waasland waren we vorige week zelf al eens zo dodelijk efficiënt geweest. Toch maalden onze groengelen daar niet om, getuige de finale groepsglijpartij richting supporters. Maar het kan natuurlijk ook zijn dat ze Martha nog wat extra werk wilden geven
U 11 Nat: Royal Boussu Dour Borinage - Stw: 1-4: Dan maar met werkvoetbal tot op het einde (bis)!!!
Het is mijn persoonlijke overtuiging dat jeugdvoetballers van de leeftijdscategorie waar onze jongens toe behoren, nog niet geschikt zijn om het 11 tegen 11 voetbal op terreinen met maximale afmetingen te spelen. Dit volledig ter zijde gelaten, is het wel een gegeven dat de KBVB dit op nationaal vlak organiseert en dus zijn onze jongens er nu ook al een drietal maanden mee bezig. Door de succesperiode van het eerste elftal is het zelfs zo dat onze U11 deze overschakeling mag uitvoeren in concurrentie met de leeftijdsgenoten van de tweedeklassers. Dat daartussen ook nog eens twee ex-eersteklassers zitten (RAEC Mons en KFCV Dender), bovenop gevestigde waarden als KSK Beveren en KV Oostende, was een gekende beginsituatie voor iedereen. Dit alles maakt de uitdaging alleen maar mooier, maar tegelijkertijd (en dit zouden we in een euforische bui wel eens durven vergeten) ook heel wat moeilijker. Van een half veld overschakelen naar een volledig veld, de reeksverhoging (in sommige gevallen zelfs de dubbele reeksverhoging want Lauwe en Torhout speelden vorig jaar in 4de nationale) en vergeet ook de derde trainingsdag niet als bijkomende belasting, voor sommige spelertjes zijn dit toch wel een aantal grote stappen tegelijkertijd. Dit alles laat wel eens zijn sporen na en gaat zeker ook inwerken op het zelfvertrouwen en de balvastheid van onze jonge voetballers. Voor ouders, supporters en begeleiders is het belangrijk om onze jongens in moeilijke tijden meer dan ooit positief te ondersteunen, want voor je het weet, ontwikkelt dit zelfvertrouwen zich in een verdere negatieve spiraal en geraak daar dan maar eens uit!!!
Bovenstaand persoonlijk bezinnend stukje wou ik graag kwijt, vooraleer aan het eigenlijke wedstrijdverslag te beginnen. Onrechtstreeks hebben beiden ongetwijfeld veel verband met elkaar. Alle spelers hadden in de bespreking de vaste overtuiging om in deze wedstrijd minstens het veldoverwicht aan Wetterse kant te houden. De score was van ondergeschikt belang en die volgt meestal toch vanzelf als het veldoverwicht in het voordeel is. Met dit in gedachte werd er om 10u28 afgetrapt op een erbarmelijk modderig veld met hier en daar een vijvertje ter versiering . De eerste aarzelingen aan geelgroene kant waren van in het begin zichtbaar. Wegspringende controles, wijkend verdedigen, niet durven terug spelen op de keeper, zich met moeite durven aanbieden, Het waren allemaal zichtbare getuigenissen van de vertrouwensmalaise waar onze boys momenteel in verkeren. De goede bedoelingen waren er altijd wel, maar de balvastheid en de durf lieten de juiste uitvoering niet toe. Het was meelijwekkend om te zien en de hemel weende op dat moment hard met ons mee. Omdat de plaatselijke doelman zeer gladde zeep aan de bal voelde en ook en vooral omdat Jochen nooit aflaat en goed gevolgd was, kwamen we in de 7de minuut eerst nog op voorsprong. Deze voorsprong werd in de 10de minuut echter al tenietgedaan door een schitterend afstandsschot (net onder de lat) van de plaatselijk Lukaku. Uiterst moeizaam kantelde het wedstrijdoverwicht in ons voordeel. Pas in de laatste 5 minuten van de eerste helft konden we het wedstrijdbeeld vrij duidelijk in ons voordeel doen kantelen. Dit vertaalde zich in een drietal hoekschoppen, die op dat moment nog allemaal zonder gevaar bleven.
Bij de rust, schuilend onder de nok van de grote tribune van het A-veld, kregen we de kans om één en ander bij te sturen. Bewust herinnerde ik de jongens alleen maar aan de laatste 5 minuten. Op dat elan moesten we proberen door te gaan. De schoonheidsprijs hoefden we vandaag op zon veld echt niet te winnen. De positieve boodschap was vrij duidelijk: meters maken, knokken voor elkaar en de druk van de laatste 5 minuten van de eerste helft proberen te bestendigen. Boussu hing reeds in de touwen, we moesten en zouden ze volledig op de knieën krijgen! Op zon moment kan je zeggen wat je wil als trainer, het zijn de spelers die het moeten doen
En toch, het verhoopte gebeurde. De ene aanvalsgolf volgde op de andere. Jelle en Sander stuurden Thibau voortdurend diep. De linkerkant werd eerst geteisterd door het duo Kjell-Gianni en vervolgens door Jochen en Maxime. In de spits wisselden Matis en Ian elkaar af en bij iedere Waalse uitbraakpoging stond Louis met zijn luitenanten Gilles en Fabrizio paraat om de aanvallen af te slaan. Ook Michiel keepte ver van zijn lijn om de druk op het locale doel te kunnen houden. Ondertussen wonnen Arne en Mathis bijna elke blokkering. Hadden er truffels in de Waalse middenveldsbodem gezeten, ze hadden ze allemaal gevonden. Toch duurde het nog vrij lang vooraleer we op voorsprong kwamen. Wie uiteindelijk de doelpunten maakte dat doet er niet toe. IEDEREEN had zijn aandeel en IEDEREEN moedigde elkaar heel goed en voortdurend aan. Het vertrouwen kwam al knokkend terug en vooral op links werd Gianni een aantal keer mooi vrijgespeeld. Er werden ook nog een aantal kansen gemist, maar dat vind ik helemaal niet erg. Alle spelers hadden minstens de verdienste om telkens op de juiste plaats te zijn en alleen de volhouder wint!!! De wedstrijd eindigde ten slotte op 1-4, maar dit resultaat had ook best hoger kunnen zijn. Onze U11 troepen verlieten tevreden de prachtige Waalse kantine (ergens 2 straten verder ). Moge dit herwonnen zelfvertrouwen, middels knokkend voetbalplezier, een eerste stap zijn naar een verdere groei!
PS: Op diezelfde zaterdagvoormiddag werd de wedstrijd van de Nationale U11 tussen RFC Tournai en KSK Beveren geschorst wegens vechtende supporters op het veld. Meerdere combis van de politie moesten ter plaatse komen. Het aandeel van de trainer en tevens jeugdcoördinator van Tournai was naar verluid redelijk groot. Jammer dat in het jaar 2009, sommige beleidsmensen nog altijd niet begrepen hebben, dat opvoeding een belangrijk deel van de sportopleiding uitmaakt
Opgelet : bijkomende "coordinatietrainingen" voor de U11
Op zaterdagavond 19/12/2009 vindt het spectaculaire kerstfeest van de STW-jeugd plaats in zaal Dasseveld. Om een degelijke "show" op poten te kunnen zetten, nemen de repetities voor de U11 aan aanvang op woensdag 11/11/2009 vanaf 18u.00 (tot 18u.30). Opleid(st)er van dienst is de lenige (en ex-turnster) Mireille Steurbaut : lid jeugdbestuur en afgevaardigde van de U14. Afspraak is om elke woensdag na de training een klein halfuurtje te repeteren onder haar hoede. De repetities vinden plaats in de grote kantine (na het douchen). Wat betreft de vrijdagtrainingen houden we ons aan de afspraak om voortaan max. één uur en een kwart te trainen. Aldus eindigen de vrijdagtrainingen tussen 18u.30 en 18u.45. Dit om de dag nadien frisser én scherper de wedstrijden te betwisten ! Op maandag (om de 14 dagen) en woensdag wordt er iets langer getraind (tussen anderhalf uur en twee uur).
Prov. U11 : Red Star Waasland - STW 3-4. De negende opeenvolgende overwinning in de allerlaatste minuut.
De verplaatsing naar R.S. Waasland had voor onze provinciale boys een aantal verrassingen in petto. Bij aanvang bleek dat we mochten aantreden op een prachtig kunstgrasveld (dit was positief nieuws, dachten we). De tweede (onverwachte) verrassing stond echter na tien minuten op de bordjes : een 2-0 achterstand ! Dit hadden onze provinciale jongens dit seizoen nog niet eerder meegemaakt !
Na twee minuten vergat onze verdediging een bal weg te koppen op een hoekschop, en stond het al 1-0. Twee minuten later redde Wout ons nog van een grotere achterstand, maar in de 9de minuut werd het toch 2-0 na opnieuw een hoekschop. Concentratie en afspraken op stilstaande fases blijft een werkpunt !
Na tien minuten was de aanpassing aan het synthetisch veld gelukkig voorbij, en begonnen we de wedstrijd te domineren. De onzichtbare Joran op positie tien werd vervangen door Robin M., en er kwam meer voorwaartse druk op de goed spelende thuisploeg. Lars kwam alleen voor doel na een goede diagonale steekbal, maar besloot hard op de Waaslandse lat. Op het kwartier zagen we een gouden wissel : Robbe (net op het veld gekomen) streelde een goede voorzet vanop links met het hoofd in doel (2-1). De laatste tien minuten kregen we nog enkele kansen om gelijk te maken : een persoonlijke actie van Robbe strandde op de thuisdoelman, en de ingevallen Arne D. besloot twee keer overhaast naast. In de slotminuut van de eerste helft kon Robin M. een uittrap van de keeper direct onderscheppen en slim inspelen op de opnieuw ingevallen Joran, dit keer op positie elf, die uitpakte met een typische Joran-goal : linkervoet tegen de bal en hard overhoeks en hoog in doel getrapt het blijven beauties, zulke goals van Joran ! Ruststand alsnog 2-2.
De tweede helft begonnen onze jongens furieus : doelman Arne D. ontzette na twee minuten met een verre bal op spits Robin D.M. die, na een mooie balaanname, naamgenoot Robin M. bediende die beheerst afrondde (2-3). Enkele minuten later werd Robbe op links afgezonderd voor doel, na een snelle aanvalsopbouw, maar i.p.v. overhoeks te trappen besloot hij naast het doel. Ook een aantal kleinere kansjes brachten ons geen grotere voorsprong, en na negen minuten stond het plots 3-3 : onze doelman werd verrast door een afgeweken bal. Robin M. deemsterde wat weg op positie tien, en met Brecht op zijn positie trachtten we opnieuw wat meer druk te zetten op de tegenstander (vooral op hun goeie 10). Aanvallend bracht Brecht iets meer dreiging, maar bij balverlies liet hij zijn man teveel alleen lopen. Gelukkig voor onze U11 stond achteraan een beresterke Nicola (gesteund op de flanken door Jens en Niels), die telkens op het goede moment instapte om de bal te ontzetten. Zo bleef het spannend tot het einde van de wedstrijd.
In de allerlaatste minuut werd Robin M. op links foutief gestuit. De goede vrije trap van Brecht belandde in de voeten van Robin D.M. die laag in de hoek besloot : 3-4, en geen tijd meer voor een moedig Waasland om dit nog recht te zetten. Aldus kropen we door het oog van de naald, maar een voetbalwedstrijd wordt steeds gespeeld tot wanneer de scheidsrechter het eindsignaal blaast. En de zegedrang van onze jongens kennende....
Ik wil hier ook even de warme ontvangst vermelden door de mensen van Waasland (zowel voor als na de wedstrijd). Onze provinciale ploeg werd nadien getrakteerd op een hapje (boterkoeken) en een drankje (frisdrank). Hier maken ze geen onderscheid tussen hun nationale en provinciale spelers op vlak van ontvangst en opvang na de wedstrijd. Zo hoort het !
Ondertussen gaat de zegetocht van onze provinciale U11 verder, maar wordt de lat week na week hoger gelegd. Week na week krijgen we ook steeds weer een gemotiveerdere tegenstander tegenover ons, die erop gebrand is om ons een eerste nederlaag aan te smeren. Indien volgende week wordt gewonnen (thuiswedstrijd tegen SK Grembergen) betekent dit de TIENDE opeenvolgende overwinning. Op provinciaal niveau kan dit tellen als referentie !
Morgen, vrijdag 06/11, zal de training beeindigd worden om 18u.30 (i.p.v. om 19u.00). De selecties voor de wedstrijden van zaterdag 07/11 worden pas vrijdagnamiddag op de blog geplaatst. De nat. U11 speelt zaterdag om 10u.30 op Royal Boussu Dour Borinage (verplaatsing met de bus). De prov. U11 speelt om 12u.30 op Red Star Waasland (stadion Puyenbeke,Watermolenstraat 104, 9111 Belsele-Sint Niklaas).
Prov U11: Stw - KFC Vrasene: 3 - 1 Dan maar met werkvoebal tot op het einde!!!
Op de laatste dag van oktober, een uitermate zachte herfstdag, mochten onze provincialers nogmaals de beentjes uitzwaaien in de namiddag. Tegenstander dit keer was KFC Vrasene, een nobele onbekende, maar dit was zonder afgevaardigde Johan De Geest gerekend. Johan, de man met het olifantengeheugen, herinnerde zich nog een schiftingswedstrijd van vorig jaar op het tornooi van Rupel-Boom (11 nov. 2008). Ook daar speelden we een plaatsingswedstrijd tegen de gevreesden uit Vrasene. Toen scoorden de withemden een vroege treffer op een diefje en daarna zagen we alleen maar steriel éénrichtingsvoetbal van de onzen. Door de korte wedstrijdperiodes (2X10min) bleef de uitslag toen echter steken op 1-0 en achteraf was het deze uitslag die ons daar de finale kostte. Dat ook de match van vandaag ongeveer soortgelijk zou verlopen, dat wisten op dat moment alleen de voetbalgoden
Door de namiddagprogrammatie was het opnieuw het smalle en hobbelige D-veld dat moest dienst doen als strijdtoneel. Ik wil zeker niet al te negatief overkomen, maar minder ruimte is altijd in het nadeel van de ploeg die moet aanvallen. Op dergelijke compacte velden krijg je al heel snel stapelvoetbal en in die overbemande zones is het soms heel moeilijk om het spel te maken. Al van in de eerste minuut waren we gewaarschuwd. Een locale aanval werd afgeslagen en overgenomen door een Waaslandse counter, die op zijn beurt gevolgd werd door een prachtig afstandsschot waarop keeper Arne al zijn kunnen moest tonen. Hiermee was de toon al direct gezet en het zou deze keer zeker niet zomaar een klusje worden. Geleidelijk kwam de thuisploeg meer in de match, maar in de 12de minuut kon Vrasene scoren uit een hoekschop. Een strakke bal naar de eerste paal, werd niet goed verdedigd en dwarrelde door tot voorbij de tweede zone. Van daaruit werd de bal enig mooi in de kruising gejaagd door de blonde bezoekende spelverdeler. De geschiedenis met Vrasene herhaalde zich dus en opnieuw konden we aan een achtervolging beginnen.
En dat ze achtervolgd hebben onze mannen, dat is wel het minste dat je kan zeggen. Overal op het terrein werd er gebikkeld voor elke morzel grond om toch maar het balbezit te houden. De aanvalsgolven volgden elkaar steeds sneller op, maar de kansen werden helaas ook aan een hoog tempo gemist. Bij de rust werd er nog even herinnerd aan de spaghetti, die nu misschien wel zou gaan vliegen zijn Dit was zeker het startsein om met nog meer overgave te spelen. Sommigen van onze spelers zouden echt het onmogelijke doen voor spijs en vertier!!!
De druk werd hierna nog feller maar de stevige bezoekende doelman gaf geen krimp. Soms werd er te vroeg afgewerkt, een andere keer te zwak. Ook werd er een tweetal keer niet gevolgd aan de tweede paal. Zo bleef het wachten tot de laatste tien minuten op de verlossing. Kamikazespits Arne werd nog toegevoegd aan de aanval en plotseling kwamen de openingen. Uiteindelijk was het twee keer duracelleke Robin Mestdagh, die een collectieve aanval kon afronden. Ook bij het derde en laatste doelpunt (een vrije trap na fout op rommelspits Arne) zorgde onze krullebol voor het heerlijke afleggertje. Vrasene was hiermee duidelijk een langzame dood gestorven en zo zie je maar: Als je een muur niet in één keer kan slopen, dan sloop je hem maar met zijn allen steen voor steen!!!
Met deze laatste uitslag behaalt onze provinciale ploeg een mooi puntentotaal van 28 op 30 en staan ze nu waarschijnlijk aan de leiding in een overigens onbestaande rangschikking. Week na week moeten de begeleiders van onze tegenstanders dieper putten in de trommel met excuses om uit te leggen dat ze ook nog redelijk goed speelden. Daarom wil ik jullie volgende uitspraak, die waarschijnlijk op één staat in het boek van de 1001 uitvluchten niet onthouden. Deze quote werd opgetekend door het duo Johan & Johan vorige week door een Kruibeekse begeleider: Ge moogt blij zijn dat ge gewonnen zijt, want ik heb voor de match mijnen beste speler moeten afgeven aan de U10!!!! Begrijpe, wie kan .
Nat. U11 : STW - RFC TOURNAI 1-2. Een les in vinnigheid en duelkracht !
Het griepvirus heeft deze week opnieuw de U11-spelersgroep besmet. Dit keer was ons centraal verdedigersduo aangetast (van hieruit : een spoedig herstel aan Arne R. en Louis), en dus niet beschikbaar voor de thuiswedstrijd tegen RFC Tournai. Onze tegenstander van vandaag speelde een zwakke eerste ronde. Maar sinds de jeugdcoordinator van Doornik de leiding over de U11 in handen genomen heeft, boekten zij een aantal spraakmakende resultaten (o.a. een
6-2 zege tegen R.S. Waasland). Aldus waren onze jongens gewaarschuwd om de tegenstander zeker niet te onderschatten.
De wedstrijd startte in een rumoerige sfeer (ook door het lawaai van de Doornikse supporters).De trainer van Tournai presteerde het om in de eerste 5 minuten drie keer een scheidsrechterlijke beslissing te betwisten. Dat was buiten onzen Willy gerekend, die de trainer van Doornik onmiddellijk sommeerde om achter de omheining plaats te nemen. Die weigerde dat, en de verbouwereerde Willy gaf hem daarop nog een laatste verwittiging. Dat kon beter, Willy !
Was het door deze hitsige sfeer bij de tegenstander, of door de vinnige aanpak van de Doornikse U11, of door het zanderige F-terrein, maar onze jongens bakten er de eerste tien minuten echt niks van. Drie kansen voor de bezoekers was het resultaat, maar doelman Michiel stond, gelukkig wel, paraat. Pas in de elfde minuut legde de Wetterse U11 hun eerste actie op de mat, die we een kans kunnen noemen : Ian wijkt uit naar rechts en haalt de doellijn, maar zijn pass achteruit was niet zuiver genoeg. Rond het kwartier vond een hoekschop van Joran het hoofd van Mattis V.C. die echter recht op de keeper kopte. Vooral onze linkerflank (Brecht-Joran-Mattis V.C.) was in het eerste kwartier niet bij de les. Ondergetekende greep in, en een volledig nieuwe linkerflank (Maxime-Kjell-Thibau) moest voor meer zuurstof en meer dreiging zorgen. Tournai bleef echter de duels winnen en speelde vinniger en korter op de bal. Ook met Jelle op de tien i.p.v. een moegestreden Alexander konden we de bakens niet verzetten. Opnieuw twee kansen voor de verrassende bezoekers, die ze zelf de nek omwringden, maakten onze U11 nog niet alerter. En net voor de rust gebeurde dan het onvermijdelijke : in een kluwen voor ons doel én door een communicatiestoornis tussen Gilles en Michiel kon een Doornikse aanvaller binnentikken : 0-1 (en eigenlijk wel verdiend) bij de rust.
Na een donderspeech van de trainer (meer vinnigheid en duelkracht nodig en maak dat geelgroen truitje nat) hoopte iedere Wetterse U11-supporter op een kentering in de tweede helft. Het was echter opnieuw keeper Michiel die een dubbele kans voor Tournai ongedaan maakte in de openingsminuten van de tweede helft. Met nadien Jochen op de tien i.p.v. Jelle toch een opflakkering : iets meer dreiging via onze snelle flankspitsen, Gianni en Thibau, die ons een dubbele hoekschop opleverden. De tweede, getrapt door Kjell, belandde via een tikje van Mattis V.C. tot bij Gianni die kruiselings in doel schoot : 1-1 in de 11de minuut. Daarop kenden we een betere periode met iets meer veldoverwicht, maar zonder echte doelkansen. De goed ingevallen Maxime kleefde kort op hun krachtige rechterspits, die met geen acties meer kon uitpakken. Consternatie echter in de 21ste minuut : i.p.v. de bal, na een zwakke trap, op te rapen legde de anders zo secure Michiel zich plat en loste de bal, die een goed gevolgde Doornikse aanvaller zomaar kon binnentikken. Op een moment dat we het niet meer verwachtten werd het toch 1-2. We konden deze achterstand niet meer rechtzetten. Enkel op een hoekschop van Kjell in de 25ste minuut, te zwak ingekopt door Mattis V.C., konden we nog even dreigen.
Aldus een derde, dit keer totaal onverwachte, opeenvolgende nederlaag voor onze U11-boys.
We kunnen alleen maar vragen : HERPAK JULLIE !! Tracht het tempo en het ritme op te pikken van de maand september. Ikzelf had de indruk dat een groot aantal spelers er ietwat vermoeid bijliepen. Na overleg met trainer Jo hebben we dan ook beslist om de trainingen op vrijdag (de dag voor de match) in te korten tot een uur. Pittiger, vinniger en met (nog) iets meer plezier trainen om op zaterdag scherper en met meer zelfvertrouwen de match te betwisten. En aan de spelers (en ouders !) willen we vragen om op vrijdagavond tijdig in bed te kruipen, gezien het vroege aanvangsuur van de nationale wedstrijden op zaterdag. En nu zullen jullie mij vragen : wat is tijdig ? Wel, als je weet dat een kind van 10-11 jaar toch zeker 10 uren slaap nodig heeft om goed uitgerust te zijn : reken zelf maar uit.
Gezien de vele vraagtekens rond de wedstrijdfitheid van een aantal spelers, volgen hier de (nogal late) selecties :
Nat. thuiswedstrijd tegen RFC TOURNAI om 10u.30Prov. thuiswedstrijd tegen KFC VRASENE om 14u.30 Samenkomst op STW, uiterlijk om 09u.15 Samenkomst op STW, uiterlijk om 13u.30
1. Michiel 1. Arne D. 2. Sander 2. Jens 3. Gilles 3. Nicola 4. Arne R. ??? 4. Niels 5. Brecht 5. Fabrizio 6. Jochen 6. Wout 7. Gianni 7. Robbe 8. Jelle 8. Robin D.M. 9. Ian 9. Lars 10. Alexander 10. Mathis D.S. 11. Mattis V.C. 11. Robin M. 12. Maxime 13. Joran 14. Thibau 15. Kjell
Trainer : Eddy Trainer : Jo Afgev. : Frederik en Filip Afgev. : Johan en Johan
Nat. U11 : FC V. Dender - STW 2-0. De Denderse pressing bleek dit keer te zwaar voor onze U11.
Gezien het griepvirus (al of niet Mexicaans van aard) heeft toegeslagen in de U11-spelersgoep, diende ook onze nat. U11 met een beperktere spelerskern aan te treden tegen het derde geplaatste FC V. Dender. Maar slechts twee wisselspelers betekent ook meer speelminuten voor elke speler !
In het verleden kenden de wedstrijden tegen onze vrienden uit Denderleeuw steeds een heel spannend verloop, en de verwachtingen waren nu niet anders. Tussen twee goed georganiseerde ploegen, met een sterke verdediging (zie het weinig aantal tegendoelpunten van beide teams !), waren de bedoelingen duidelijk : de sleutel om de wedstrijd te winnen lag bij de creativiteit van de aanvallende linies. En die van ons bleek in deze wedstrijd afwezig !
Nochtans startten we vinnig aan de wedstrijd, en Gianni kon na een goede aanval op links een goede voorzet afleveren, die echter ontzet werd door de Denderse verdediging. Kort daarop kreeg onze verdediging een eerste waarschuwing : hun snelle spitsen konden zich centraal doorzetten en na een mooie één-twee-beweging tussen beiden belandde de bal tegen de doelpaal ! In de zevende minuut werd een aanval van onze U11 afgeblokt en in de tegenaanval was één van hun snelle spitsen opnieuw alleen doorgebroken : een handreflex van Arne D. duwde de bal in corner. De Denderse rechterspits haalde rond het kwartier opnieuw gevaarlijk uit : op snelheid voorbij onze linkerflank en opnieuw een bal tegen de paal. Pech voor Dender, geluk voor ons ! Aanvallend konden we weinig dreigen : de aanvoer naar onze spitsen was te slordig en de duels in het middenveld gingen verloren. Met Jelle i.p.v. Jochen op de tien trachtten we de bakens te verzetten, maar vergeefs. Bij een spelhervatting (scheidsrechterbal) in de 22ste minuut ging onze doelman dan ook nog eens in de fout : Arne D. plaatste de teruggespeelde scheidsrechterbal centraal in de voeten van de Denderse spits die rustig kon binnenschuiven (1-0). Het sein voor onze jongens om nog voor de rust een tandje bij te steken, en dat resulteerde in een open doelkans voor Joran, die echter met rechts te zwak besloot.
De tweede helft kon niet slechter beginnen : Arne D. loste een lage bal en de goed gevolgde spits van de thuisploeg kon binnentikken : 2-0. We kregen nog steeds geen overwicht op het middenveld, en de tot dan sterk spelende Arne R. werd een rij vooruit geschoven op de tien (i.p.v. Jelle). In de elfde minuut kon Mattis V.C. uitpakken met een hoge lob die net naast het Denderse (donderse ?) doel belandde. FC Dender bleef dominant voetballen en wij raakten niet onder de druk uit. Arne R. liep zich op het middenveld de ziel uit het lijf, maar het overzicht ontbrak. Dan maar geprobeerd met Gianni op de tien in de laatste 10 minuten. Ook dat bracht echter geen beterschap (waar was vandaag onze zes en acht ?), en het was integendeel Dender dat nog de beste kansen kreeg (met onze doelman in de hoofdrol). In de 20ste minuut redde Arne D. knap op een schot van de rechterspits, en in de 27ste minuut pakte hij een penalty, na een (lichte) duwfout.
Conclusie : de passing onder druk was bij onze U11 te zwak, en er was te beweging rondom onze speler in balbezit, waardoor deze geen afspeelpunten vond. Daardoor bleven de aanvalscombinaties uit.
Het is nu aan de trainers om te zoeken naar een oorzaak voor dit collectieve falen tegen FC Dender. Als er al een oorzaak te vinden is ! We hebben te maken met tien- tot elfjarige kinderen (voetballers-in-spe), die zeker ook het recht hebben om af en toe eens een mindere match te spelen. Al mag dit niet te vaak gebeuren ! Er is zeker geen gebrek aan inzet en motivatie. Een aantal spelers zijn misschien (nog ?) te nonchalant in de uitvoering op het veld. Ook op training blijkt de concentratie niet altijd optimaal (sommigen staan liever met elkaar te babbelen, dan te luisteren naar de trainer).
Deze week is het kwestie om op training eventjes te vereenvoudigen en terug te keren naar de basis van het aanvallend voetbal : lage, zuivere passing, driehoeksformatie in opstelling, in steun komen van de balbezitter, loshaken en vooracties maken, kaatsen indien nodig en dribbelacties in een één-tegen-één situatie.
Jongens, twee wedstrijden (= twee uur voetbal !) zonder een doelpunt te scoren is genoeg geweest ! Volgende week tegen Doornik is het aan jullie om te antwoorden op het veld !
En maandag op de training wens ik van deze dertien spelers te horen wat zij goed en slecht vonden van hun eigen wedstrijd, zoals afgesproken !
Prov. U11 : KJV Kruibeke - STW 2-3. Een moeilijke maar verdiende zege !
Met trainer Jo ziek te bed, en trainer Filip vertoevend onder de Italiaanse zon, diende de trainer van vorig seizoen, Johan, even in te springen om onze succesvolle prov. U11 bekwaam te coachen tegen KJV Kruibeke (middenmoter in de provinciale reeks). Gezien het griepvirus (al of niet Mexicaans van aard) heeft toegeslagen in de U11-spelersgoep, kon de prov. U11 bovendien slechts rekenen op één invaller. En dan nog hopen dat doelman Michiel speelklaar geraakte om de aanvallende linie te versterken.
Hier volgt het verslag van trainer Johan :
De trainer van Kruibeke bleek op de hoogte van de blitzstart van onze jongens, want de thuisploeg begon zeer verdedigend aan de wedstrijd (P.S. van Eddy : de verslagen op de blog hebben hun voordelen, maar blijkbaar ook een nadeel : de tegenstander leest mee !). Maar Robbe wist daar al na één minuut raad mee : een prachtige aangesneden hoekschop (ingeoefend op de vrijdagtraining !) en de opportunistische Michiel tikte binnen : 0-1. Na 5 minuten was er echter een kleine aarzeling in onze anders zo secure verdediging, en Kruibeke maakte gelijk met een lucky-goal : 1-1.
Dit was wel de enige kans die onze defense-boys weggaven in de eerste helft. Het vervolg van de eerste helft verliep enigszins gelijkopgaand, maar wij trachtten het steeds voetballend op te lossen, terwijl de thuisploeg een verdedigende muur optrok voor hun doel. Ruststand : 1-1.
In de tweede helft bleven we, zoals gevraagd tijdens de rust, druk zetten op de tegenstander. Dit resulteerde na 5 min. in de 1-2 voorsprong : een actie van Robbe op links met een mooie voorzet en opnieuw Michiel was er als de kippen bij om in te tikken. Na 10 min. stak de thuisploeg nog eventjes de neus aan het venster, en na een doorsteekpass werd het 2-2.
En alsof we nog geen pech genoeg kenden met de vele zieken, kreeg Robin M. een onvrijwillige trap op zijn achillespees en exit Robin voor de rest van de partij. Het leed was nog niet helemaal geschied, want Robbe liep in een onschuldig duel een bloedneus op. Gelukkig konden we nogmaals rekenen op de E.H.B.O. kit van papa Luc Dierickx om Robbe op te lappen : citroen in de nek, spons in de mond, en terug het veld op (P.S. van Eddy : wanneer gaan de STW-jeugdploegen eindelijk eens beschikken over een eigen E.H.B.O. kit, want deze toestanden zijn STW onwaardig !).
Zo kabbelde de wedstrijd verder, en kenden we ook nog veel pech in de afwerking. Een bal juist naast, een bal net over, een bal op de lat en een goede thuisdoelman verhinderden ons verdiende derde doelpunt. Waar iedereen zich al berustte in een billijk gelijkspel, bundelde Michiel nog even zijn allerlaatste krachten en....pats, daar was zijn hattrick en de oververdiende 2-3 overwinning in de laatste minuut (P.S. van Eddy : nog even en keeper Michiel wordt de topscorer van de U11 van STW) !
Eindconclusie : een dikke proficiat voor de negen spelers ! We zijn blijven strijden tot de laatste minuut, en steeds blijven zoeken naar een voetballende oplossing. Een speciale vermelding ook voor doelman Wout : daar waar hij moest tussenbeide komen, was hij paraat (en aan de twee tegendoelpunten kon hij weinig doen).
Met dank ook aan de supporters, die in het begin een beetje regen moesten trotseren, en een speciale dank aan Luc Dierickx voor de geleverde produkten (P.S. van Eddy : dit waren toch geen dopingprodukten ?).
Selecties wedstrijden U11 voor zaterdag 24/10/2009
Gezien de vele afwezigen, vnl. door ziekte, wordt het voor onze U11-teams heel nipt om aan de nodige spelers te geraken dit weekend. Gelukkig beschikken we over een ruime én sterke spelersgroep, waardoor we er toch in slagen om twee strijdbare teams in de wei te brengen ! Aan alle zieken geven we één goede raad mee (en dit geldt ook voor trainer Jo !) : "tracht VOLLEDIG uit te zieken, en keer pas terug als je VOLLEDIG hersteld bent !". Door maar half fit terug te willen beginnen, ga je jezelf forceren, en dat maakt het op termijn alleen maar erger.
Samenkomst op terrein van Kruibeke, uiterlijk om 09u.00
1.Arne D.
2.Alexander
3.Louis
4.Arne R.
5.Brecht
6.Sander
7.Mattis V.C.
8.Jelle
9.Ian
10. Jochen
11. Gianni
12. Kjell
13. Joran
Trainer : Eddy
Afgev. : Dave en Inge
1.Wout
2.Jens
3.Nicola
4.Lars
5.Fabrizio
6.Thibau
7.Robbe
8.Robin M.
9.Michiel
Trainer : Johan V.H.
Afgev. : Johan D.G. en Frederik
Niet beschikbaar : Niels
Ziek : Gilles, Robin D.M., Yentl, Mathis D.S., Maxime én Jo ! Aan alle zieken : een spoedig én volledig herstel ! Aan alle spelers dit weekend : veel succes en vooral veel inzet en gedrevenheid !
Twee belangrijke berichten van jullie trainers : 1°) Na overleg met jeugdcoordinator Rik, en na akkoord van Wim De Corte, kunnen de maandagtrainingen toch doorgaan (op terrein C of D), maar vanaf november om de 14 dagen en om 17u.45 (i.p.v. 18u.15). Dus maandag 26/10 is er toch training om 17u.45 !! Een duidelijk overzicht krijg je later op de maandplanning van november. 2°) Enkele U11-spelers krijgen de kans om zaterdagavond 24/10/2009 mee het veld op te lopen met de eerste ploegen van de wedstrijd in tweede nationale tussen onze Leeuwen (STW) en KVSK United. De eerste 11 spelers die reageren krijgen die kans ! Je dient aanwezig te zijn op STW om 19u.15 (gratis toegang voor de spelers). Je kan op twee manieren reageren : - via mijn mailadres : eddy.maesele@fulladsl.be - via SMS : 0473/28.29.58. Vrijdagavond na de training laat ik weten wie de 11 gelukkigen zijn (het betreft de allereerste thuiswedstrijd van STW op zaterdagavond met de nieuwe verlichting !).
U11 Nat: Stw - KSK Beveren: 0 -1 We gaven zelf bijzonder weinig weg, maar vergaten ondertussen te scoren...
Ondanks koude weersomstandigheden wekte de topafffiche tussen STW en SK BEVEREN heel wat verwachtingen. De komst van onze oude vriend, Simon Lanckman, met zijn ploegmakkers was hier natuurlijk niet vreemd aan.De aanhef van de wedstrijd was vrij rommelig en pas na 4 minuten noteerden we het eerste Beverse doelgevaar. Na een voorzet vanop de linkerflank, waar nota bene met Alexander Elaut en de Beverse linkerflank aanvaller de twee kleinste spelertjes op het veld tegenover elkaar stonden, schoot de Beverse rechter spits de bal over het doel van STW.Het stug gesloten voetbal van beide ploegen werd in de twaalfde minuut plots doorbroken: Na een slecht ontzetten van de Beverse goalie besloot Matis VC met een lobbal naast een leeg doel : een gemiste kans!!!
Een paar minuten later was het dan toch raak, maar aan de verkeerde kant. Na een aarzelend uitkomen van onze doelman Arne Devroe omspeelde de linker spits van Beveren onze goalie en plaatste de bal mooi in de linker benedenhoek : 0-1 voor Beveren. Na twintig minuten was er opnieuw een reuzekans voor STW .De sterk spelende Arne Roelandt rukte met de bal op vanuit de verdediging en lanceerde Joran, die de keeper van Beveren mooi lobde, maar de de bal viel aan de verkeerde kant van het Beverse doel. Rust 0-1.
De tweede helft was evenwel een stuk minder van niveau, deels omdat het combinatievoetbal bij onze jongens uitbleef en deels omdat er enorm veel slordige passes in hun spel gelegd werden. Enkel Joran kreeg 2 kansen : Na twee minuten besluit hij met zijn rechter voet op de Beverse keeper en na tien minuten schiet hij naast na een doorsteekpas van Mathis DS.
In de twaalfde minuut was er nog een goede kans voor STW, waarbij Jochen Van Cassel bijna kon afwerken na een mistrap van de Beverse doelman.De ganse tweede helft heeft Beveren evenwel geen enkele uitgespeelde kans gekregen, zodat onze verdedigende linies hiervoor een pluim verdienen.
Al bij al viel deze topper, ondanks het geestdriftige enthousiasme bij onze supporters, toch wat tegen.
Het verslagje van deze week liet dit keer wat langer op zich wachten, maar het werd ons dan ook ingestuurd vanuit het verre Sint-Lievens Houtem, door onze plaatselijke correspondent aldaar: Dirk Van Caeneghem (waarvoor mijn welgemeende dank!)
Prov. U11 : STW - SK Lebbeke 5-1. Zesde overwinning op een rij voor onze prov. U11 !
Met het bezoek van SK Lebbeke kregen onze prov. U11 op papier opnieuw een iets sterkere ploeg uit onze reeks (slechts éénmaal verloren en twee gelijke spelen).
Wij dienden nog even te puzzelen op het vlak van de veldbezetting, want Robin D.M. en Yentl bleken ziek (van hieruit aan beiden : veel beterschap, jongens !) en Gianni en Michiel hadden beiden een zware bosklassenweek achter de rug. Gianni bleek niet voldoende gerecupereerd, en Michiel was er wel, maar meer dan 20 minuten kon hij het niet volhouden. Met Maxime haalden we één van de nationale spelers terug om de ruggegraat van de ploeg te versterken (samen met Kjell).
Het verzoek van de trainer om (opnieuw) snel en aanvallend van start te gaan, bleek ook nu te werken. Al na 24 seconden (!!!), en na een mooie aanvalscombinatie trapte Kjell eerst nog op de doelman, maar Lars was goed gevolgd en tikte de tweede bal beheerst binnen : 1-0. Vermoedelijk het snelst gescoorde doelpunt uit de competitie.
Het aanvalsgeweld van onze U11 bleef aanhouden :
- 3 : Robbe zoeft afgezonderd op de Lebbeekse keeper, die echter knap redt
- 4 : Maxime dribbelt vaardig voorbij twee verdedigers, en passt enig mooi in de loop van Kjell die even prachtig
afwerkt hoog in doel (2-0)
- 6 : Kjell geselt nogmaals op links de rechterflank van Lebbeke en ziet zijn trap gepareerd door de goede Lebbeekse
doelman, maar Robbe was attent op de uitvallende bal : 3-0.
- 8 : na een snelle ééntijdscombinatie van achteruit kan Jens de assist geven op Kjell die met een prachtige lob uitpakt
en zo de 4-0 scoort.
SK Lebbeke werd 10 minuten overklast, maar kon nadien enigszins het evenwicht herstellen. Ze kregen een paar kleinere kansjes, maar ofwel ging de doelpoging naast ofwel zat onze Wout er goed tussen.Achteraan begon de Lebbeekse U11 hun duels te winnen, en de kansen voor onze U11 bleven uit in de rest van de eerste helft.
De tweede helft ging tussen de beide ploegen gelijk op, ook op het vlak van de doelkansen. Wout bleef attent keepen, en in het eerste kwartier van de tweede helft kregen wij wel de beste doelkansen. In de 5de minuut pakte de Lebbeekse doelman uit met een geweldige save op een vrije trap van Kjell. En de daaropvolgende hoekschop van Niels werd door Maxime magistraal tegen de lat getrapt (trap achter het steunbeen !).
In de zeventiende minuut zette Robbe zich met veel inzet door op rechts, legde de bal mooie achteruit op Michiel die hard inschoot : 5-0. Zelfs een half-fitte Michiel slaagt er nog in om te scoren ! Kort daarop kon Lebbeke de verdiende eerredder scoren (5-1). In de laatste vijf minuten diende Wout nog uit te pakken met een dubbele redding, waaronder één met een voetveeg.
Conclusie : we konden onze blitzstart slechts 10 minuten volhouden tegen een toch vrij sterk Lebbeke. Genoeg voor de zesde overwinning op rij, maar de trainer kan niet helemaal tevreden zijn over de ganse wedstrijd ! Er blijft nog werk aan de winkel voor de U11 !
Ik wil U danken voor Uw reactie op onze blog. U heeft echter, vermoedelijk, de nuances in het (nederlandstalig) wedstrijdverslag van U11 RAEC Mons tegen Standaard Wetteren niet goed begrepen. Daar U zich de moeite getroost om zelf in het Nederlands te reageren, doe ik hierbij een poging tot wederreactie in het Frans !
Cher ami de Mons, Je veux vous remercier pour votre réaction honnête sur notre blog/kstwu11 ! Mais je ne suis pas d'accord avec votre analyse du match. D'abord, je dois vous dire que le mot 'honnête' en néerlandais c'est 'eerlijk' et pas 'heerlijk' ('heerlijk' comme vous ecrivez veut dire en français : 'délicieux', en je ne pense pas que vous voulez dire ça). Mais c'est amusant pour lire ! Moi, je veux vous dire deux choses : 1°) Vous n'avez pas bien compris mes mots dans le rapport du match U11 2°) Je crois vraiment que vous avez vu un autre match que nous (surtout dans le deuxième mi-temps). J'explique : 1°) Je dis clairement dans le rapport "mea culpa" au Mr. Arbitre, aux joueurs en aux supporters des deux équipes. J'ai déjà m'excusé à la fin du match au Mr. Arbitre, et je le fais maintenant de nouveau. Mais je crois encore toujours : si un joueur si-jeune se trouve sur la terre (et reste sur la terre) l'arbitre doit sifflé après la fin d'action, et il n'a pas fait ça ! Il a sifflé après la deuxième action, et c'était à mon avis trop tard. J'ai aussi dit au mi-temps à mes joueurs (ce sont encore des enfants qui se veulent amuser sur le terrain !) de ne pas réagir aux décisions d'arbitre ou aux supporters. Ils devaient jouer de football et rien d'autre. Et ils ont fait ça dans le deuxième mi-temps sur une manière magnifique ! Je vais vous signaler encore une autre chose, que vous ne savez pas probablement. Quelques "supporters" de Mons ne voudraient pas que je me tiens debout auprés de dug-out de mon équipe, et ça je ne trouve pas très sportif ! 2°) Vous avez bien raison que le U11 de Mons étaient la meilleure équipe aprés les dix premières minutes jusqu'au mi-temps. Notre numéro dix, Jochen, était malade, et j'ai attendu trop longtemps pour lui remplaçer et de retablir notre milieu de terrain. A cause de ça, Mons était mieux pour vingt minutes. Mais dans le deuxiéme mi-temps, les meilleures occasions étaient pour nous, non ? Je ne me souviens pas une belle occasion pour Mons au deuxième mi-temps. Comme vous disez : nos défendeurs étaient très solide en ils ont joué dans "un bloc" fort.
En tout cas, acceptez mes félécitations au l'entraineur et l'équipe de Mons U11. C'est vraiment techniquement une équipe très forte. Ils jouent bien ensemble en ils essaient de faire des triangles sur le terrain. Ils cherchent aussi toujours une solution "footballistique", en ça c'est bien pour l'avenir de tous les joueurs en Belgique. Nous vous attendons avec beaucoup de plaisir pour la troisième rencontre entre nos équipes à Wetteren. J'ai vu que vous avez perdu contre SK Beveren la semaine dernière. C'est aussi une équipe qui veut jouer de football bien. Et alors, nous avons "le spirit" pour aussi gagner ce match ! A bientot à Wetteren !
) werd ik in de kleedkamer onthaald door heel wat uitgelaten kreten van een vrolijke groep halfontklede sportievelingen. Ik meende zelfs een kleine wittekop te herkennen die ik in de voormiddag ook al eens gezien had. Op het menu: De thuiswedstrijd van onze ongeslagen provincialers tegen SK Grembergen! Hoewel het beloofde spaghetti-etentje al verworven was, wilden velen toch nog wel eens bewijzen, dat ze in de voorbije weken niet alleen voor spijs en drank gespeeld hadden. De ongeslagen reeks moest en zou verder aangehouden worden. 
) en uiteindelijk werd de bal door een bezoeker tegen de netten gewerkt. Het is heel moeilijk om deze fase correct voor de geest te halen, maar Jens, die er middenin zat, meende een duidelijk handspel en ook wel een duwfout gezien te hebben. Ik zag ook dat Michiel even twijfelde of hij de bal wel mocht pakken. In elke gelijkaardige fase zou ik de bal altijd klemmen met de handen. Deze boodschap geldt eigenlijk voor al onze doelmannen. Bij een doelworsteling van dat niveau zal geen enkele scheidsrechter een losliggende bal als een terugspeelbal beoordelen. Ondertussen waren we onze moeizaam verworven voorsprong al weer kwijt en we hadden er nochtans hard voor gewerkt. Zelfs Wout, die intussen ingevallen was op de centrale spitspositie, ontpopte zich als een volleerde kaatser. Voor heel wat mooie combinaties was onze doelman een veilig aanspeelpunt. Met een gelijke stand de rust ingaan vond Joran niet zon goed idee. Dus draaide onze linkspoot maar een hoekschopje binnen. Met een rasechte hattrick bekroonde deze precisieschutter zijn flinke eerste helft. 
