Het is zaterdagochtend 11 oktober en een prachtige nazomerdag. Een ideale grasmat licht te wachten op het provinciale treffen tussen de U10 van STW en FC Mere. Onze jeugdige spelertjes verzamelen bij trainer Jo in de kleedkamer. De STW-supporters doen hetzelfde, maar in de kantine. Of wat dacht U? Scheidsrechter Sven komt nog even poolshoogte nemen, vult zijn sportieve longen en spoed zich richting kleedkamer. Het zwarte pakje... staat Sven schattig krijgen we langs de zijlijn te horen. Algemeen gegrom van de mannelijke supporters. De opwarming is aan de gang, de eerste kanttekening is zichtbaar... het verschil in aanpak! Technische baltoetsoefeningen (STW) ten overstaan van het eenvoudige trappen-op-doel... Het is alvast een duidelijke indicatie richting eindresultaat; STW 9 FC Mere 1. Wat ons de afgelopen weken niet zo goed lukte, mede door de kwaliteit van de tegenstanders, lukt nu wél van bij het begin. We, supporters veréénzelvigen zich graag met hun team, komen vlot tot mooie combinaties. De opbouw van achteruit verloopt met vertrouwen, doelman Arne is hierin de eerste schakel. Acties worden op het getouw gezet, zowel langs de flanken als rechtaan rechtdoor het midden. De tegenstander wordt onder druk gezet, kan een 10-tal minuten weerwerk bieden, maar dan hangt de 1ste bal in de touwen. Thibau haalde de druk van de ketel en de STW-supporters kunnen opgelucht adem halen, 1-0. De eerste wissels worden doorgevoerd en iedereen zit steeds onmiddellijk in de match. De combinaties rollen van voet naar voet, maar de tegenstander kan ons toch regelmatig afblokken. Het spel gaat op en af, de defensie houdt het hoofd koel, de schattige man-in-het-zwart hapt naar adem, de mannelijke supporters verkneukelen zich. Onze doelman moet zich laten horen, de vaderlijke scheids valt even uit zijn neutrale rol, maar vader heeft gelijk, zoals steeds in het voetbal... Het STW-raderwerk draait... 2-0, 3-0, we gaan rusten. Trainer Jo laat zijn manschappen bijtanken, schouderklopjes worden uitgedeeld, maar toch... minpuntjes worden doorgepraat, opbouwende kritiek. Een kritisch oog, de kritische opmerking, er leren mee omgaan... het laat de sporter toe om te evolueren in zijn ontwikkeling... als je er als sporter leert mee omgaan tenminste. De scheids heeft opnieuw kleur, alhoewel... zwart is zwart vinden de mannelijke supporters. We gaan onmiddellijk op ons élan door, 4-0. We zijn er, denken we dan. Niks is minder waar! De tegenstander rukt op richting doel. We storen niet, of toch onvoldoende. Er volgt een knap schot, onze doelman scheert de bal met zijn vingertoppen, helaas... GOAL, 4-1. We zijn weer wakker, met beide voetjes op de grond, elkaar opmonteren. Supporter-en-français = steun verlenen. We laten ons horen, worden gehoord, gaan door, dreigen, combineren, kruisballen, afstandsschoten, ballen terug halen, hoekschoppen, kopballen én... scoren, 5-1, 6-1, 7-1, 8-1 en finaal 9-1! Thibau ontpopt zich tot topscorer van de dag, 5x, de mémé kan op zoek naar euros en... het is al crisis. Matthis 2x, Nicola en Louis, elk 1x, vonden ook het net, maar laat ons duidelijk wezen! Winnen doe je in het voetbal niet alleen! NOOIT. Ook Arne en Arne, Robin en Robin, Yentl en Jordi scoorden vandaag. Iedereen had een voet in elke goal, één voor allen, allen voor één, samen uit én samen thuis of met andere woorden; samen winnen én samen verliezen.
Het is opnieuw uitkijken naar woensdag, training. Trainer Jo tot zijn manschappen: Het was goed, maar het kan beter mannen! Analyseren, kritiek, opbouwen, het moet beter, opnieuw die oefening, beter die controle, kruisen, langs-het-lijntje, gáán, schieten.... Inderdaad... er valt nog een lange weg af te leggen!
Luc Dierickx
13-10-2008, 20:25 geschreven door Frederik 
|