Onze relatie heeft maar een half jaar geduurd en die jongen bedroog mij met 5 andere meisjes (waarvan ik het weet in elk geval).
Ik heb hem een jaar lang niet gezien tot in september. Nu zie ik hem af en toe in een grote groep.
Weetje wat verschrikkelijk is? Ik hou zoveel van hem, maar echt zoveel. Ik zou het allemaal terug opnieuw doormaken.
Gewoon om hem terug te hebben. Hij ziet me alleen niet meer zo. Voor hem zou ik alleen goed zijn om nog eens seks mee te hebben.
Ik heb 2 jaar aan een stuk geprobeerd hem uit mijn hoofd te zetten. Nieuwe mensen toe te laten. Maar geen van die mensen kon aan de voorwaarden voldoen. Ik kon niet van hen houden dus ik kon geen relatie met hen aangaan. Terwijl hij al wel wat relaties heeft gehad ondertussen en ook heel veel seksvriendinnetjes heeft gehad. Waarom kan ik niet gwn een andere jongen vinden. Waarom was hij zo perfect? Waarom hou ik eigelijk nog van die rotzak? Zal ik hem ooit kunnen vergeten? Of moet ik het later gewoon nog eens proberen? Of moet ik alles gwn laten zoals het is en hem voor altyd missen? Het is toch niet normaal voor mijn leeftijd (20) dat ik zo'n puberrelatie niet kan vergeten? What the hell is wrong with me?!
Wel, dat heb ik nu de laatste maanden. Ik ben begonnen aan de hogeschool en sindsdien lijkt alles zo'n race tegen de klok.
Taken die af moeten raken, al beginnen te studeren voor de examens.
Ik kan me er gewoon echt niet aan zetten. De richting interesseert me niet. Ik heb maar 1 ding dat me interesseert en dat is geschiedenis.
Jammer genoeg kan je dit alleen doen op de universiteit. Ik kom van het BSO en mijn ouders zeggen dat ik dat nooit aan zou kunnen.
Maar het is het enige dat me echt interesseert! Documentaires bekijken over het oude Egypte en het Romeinse rijk. En niet alleen dat, echt alles van geschiedenis interesseert me. Wat moet ik doen? Mijn ouders willen dit niet voor mij betalen omdat ze me het niet zien waarmaken. Zou ik er zelf voor sparen? Zou ik zelf mijn eigen studies betalen? Ik durf deze stap niet zetten...
