Vandaag voor de laatste keer gaan werken. Alsook voor de laatste keer in de fille gestaan! Om dan door mijn collega, Harry, met de fiets ingehaald te worden. Vreselijk! Ik wilde deze morgen wel met de fiets gaan werken, maar dan kreeg ik die lekkere taart niet mee. Een super mooie en lekkere taart gemaakt door een vriendin van mij. (@Katlijn -> dikke merci!)
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maar na lang aanschuiven kwam ik eindelijk aan de Waaslandtunnel, waar een vriendelijk blauw mannetje mij teken gaf terug te keren. Er hadden mensen geknuffeld met auto's in de tunnel. Grrr

Maar vandaag was niet helemaal een dag van fille troubels alleen. Het werd ook een emo-dagje! Het afscheid nemen na zo’n leuke tijd viel toch iets zwaarder dan verwacht. Jaja, ik ben misschien een stoere tante maar ik ben ook maar een mens. Maar wees gerust, ik kom jullie zeker nog een keertje opzoeken! Want jullie hebben er voor gezorgd dat ik de weg naar de Gyproc altijd zal vinden!

Vandaag was een mooie dag, een dag die mij dichter bij mijn vertrekt brengt. En ook dichter bij het einde van mijn to do lijstje! Merci voor die leuke tijd, die veel te snel voorbij is gegaan, maar zoals jullie weten -> ik ben geen blijver!

Als slot geef ik jullie allen nog een dikke knuffel, het is tenslotte dag van de knuffel!

Tot de volgende!

Krullebol