Ik heb een reuze tijd gehad samen met mijn zus in New York. Alleen was het een beetje te kort. Er is toch meer te zien dat ik had verwacht. Maar we hebben onze dagen goed gevuld en toch kunnen genieten. Het empire state building, een musical op Broadway, de brooklyn bridge, ground zero, central park, rockefeller center, time square, wall street, chinatown,harlem ... allemaal een kijkje gaan nemen. Maar helaas kwam aan dit mooie sprookje ook een einde, het definitieve einde. Want van hieruit vloog ik samen met de zus via Londen naar Antwerpen. Een reis zonder al teveel nachtrust en veel wachten. Maar samen wachten is altijd leuker. In Londen werden we al geconfronteerd met het grijze k#k weer. Maar eenmaal in Deurne scheen het zonnetje. Het zonnetje op mijn gezicht om alle mensen terug te zien die daar op mij stonden te wachten. Zalig was dat. Sorry dat ik het bier en de tequila niet naar binnen heb geslagen maar voor mijn systeem was het nog ochtend.
Ondertussen zit ik al een weekje terug in Belgie, terug naar het echte leven, gedaan met spelen. Klaar om alle verhalen te vertellen, klaar om alle foto's te laten zien. Het doet deugd om terug te zijn maar het is enorm wennen. Wennen aan het ongeduld van de wachtende belg, wennen aan alle regeltjes en wetten, wennen aan het grijze weer, wennen aan structuur en dingen moeten doen, wennen aan rekening houden met anderen... Maar ook terug een grotere kleerkast, een ander paar schoenen kunnen dragen dan wandelschoenen, en andere stomme materialistische dingen. Maar vooral terug samen zijn met familie en vrienden!
Bedankt om telkens mijn blog te lezen, te reageren of aan mij te denken. Ik heb enorm van mijn reis genoten en kan het iedereen aanbevelen, en voor zij die dachten dat ik het nooit zou afmaken... ik moet jullie ongelijk geven. Reizen alleen is nooit alleen zijn, je komt altijd mensen tegen!
Velen stellen me de vraag, en wat ga je nu doen? Ik wou dat ik jullie een antwoord kon geven maar ik weet het niet. Voorlopig geef ik me nog wat de tijd om te wennen, en daarna??? Ik kom wel terug op mijn pootjes terecht. Of anders pakken we terug onze koffers, wie zal het weten?
Ik heb nog steeds hetzelfde telefoonnummer en emailadres dus dat blijft doorgaan. Mijn appartement ziet er ietske anders uit van binnen, vooral wat wereldser, maar verder nog hetzelfde.
Ik geef jullie nog een laatste bloggroet,
adios, adeus, goodbye, la, despedida, tot ziens!
Veerle
Reacties op bericht (1)
29-07-2011
't Was leuk
't Was leuk om telkens den blog te lezen en al enkele foto's te zien. 't Was nog leuker om den blog een beetje mee te maken en mee op de foto te staan in Brazilië.
Welkom thuis en geniet van alles en iedereen die je zo lang hebt gemist.
CU Els
29-07-2011 om 17:08
geschreven door Els
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
