Ik neem de bus om
19u in La Paz om rond 7u aan te komen in Uyuni, redelijk zuidelijk in Bolivie
en dicht bij de grens met Chilli. Uiteraard vertrekt de
bus op zijn Boliviaans, dus met vertraging. Zonder problemen bereiken we Uyuni
mar ik had er niet op gerekend dat het hier zo koud zou zijn. We zitten op
ongeveer 4800 meter en in het zuiden gaan we naar de winter toe. Het omgekeerde
van Belgie. Dus tijd voor handschoenen, eem legging onderaan, beenverwarmers,
De hele mikmak.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In Uyuni boek ik een driedaagse tour naar
de zoutvlakte. We bezoeken niet alleen de zoutvlakte maar ook verschillende
lagoenen,vulcanen,geysers,hot springs,
Het is allemaal per 4x4 jeep. Het is
enorm goed geregeld en puur genieten. De groep is gesplitst in 2 duitse waar we
weinig contact mee hebben en 3 franse en ik. Al snel krijgen we van de chauffeur de naam de 4
musketiers. Mijn Frans gaat erop vooruit want ik begin
zelfs de grappen in het frans te verstaan.


De eerste nacht slapen we in de buurt van
de lagoen Colorado, waar het in de kamer tot 4 graden gaat. Slaapzak, dekens en
warme kleding en nog is het koud. De volgende dag staan we om 5u op om de zonsopgang te kunnen bewonderen. De moeite waard aan de geyser maar zonder zon is het toch koud. Koud
is het woord dat veel in dit verslag zal staan want zo voelde ik me. De
zonsopgang is prachtig en nadien mogen we ons verwennen voor een uurtje in de
hot springs.


Mmm heerlijk.
Ontbijt nadien en op naar de lagoen verde. Door de
mineralen in het wáter kleurt het groen, prachtig om te zien.

Lagoen Colorado heeft enkele flamingos
maar niet veel, de meesten hebben warmere oorden opgezocht.

We passeren de
salvador dali desert met lamas, vogels en een soort bambi waarvan ik de naam niet kan onthouden. De tweede
nacht slapen we in Uyuni want een gedeelte van de zoutvlakte staat onder wáter
en het is te gevaarlijk om er met de jeep door te gaan. Vorige maand zijn 2 israeliers
er mete en gehuurde auto doorgegaan en werden vermist. Onze chauffeur is
gelukkig erg verantwoordelijk. Het is weer een korte nacht omdat we terug om 5u
opstaan en ook omdat sommigen zijn gaan feesten en niet echt stil naar het
hostal terug keren. Het zijn er van een andere groep.
Tegen zonsopgang hebben wij dolle pret want in hun auto zijn er wat ongemakken
en vooral geurhinder

De zonsopgang op de zoutvlakte is weer
hemels, we stoppen aan het fishers eiland. Ik weet niet vanwaar de naam komt
want er staan alleen maar cactussen op.

We
bezoeken nog een dorp waar ze het zout verwerken, het salt hotel (bestaat enkel
uit zout),
We houden ook een leuke
fotoshoot.

In de late
namiddag zijn we terug in Uyuni, een kleine siesta en dan gaan de 4 musketiers
samen uiteten. De volgende ochtend ga ik naar Tupiza en jaja weer vroeg
opstaan, om 6u de bus op. Ik twijfel o meen nacht
langer te blijven maar in Uyuni zelf is niet veel te zien. Het is normal 6u op
de bus en de bus van 20.30u vind ik niet echt praktisch want dan kom je midden
in de nacht aan. Gelukkig heb ik besloten om te bus te nemen want ik kan hier
terug in korte broek lopen!!! Tupiza is helemaal in het zuiden, 20minuten van
de grens met Argentinie. De bus zou om 6u vertrekken maar er is geen bus, voor
2u is ons vervoermiddel een jeep en we passen er met 11 in. Sardinnekes in een
blikje. Onderweg hebben we een klapband maar het vervangen van het wiel gaat
gelukkig super snel. Na 2.30u moeten we gedurende 2u wachten in een klein dorp
waar we verder reizen per bus. Ik spreek met we want ik heb 4 engelse leren
kennen. We hebben voor de komende dagen hetzelfde reisschema dus dat komt
helemaal goed.
Het is echt vreemd hoeveel het hier kan
verschillen in graden. Een halve dag reizen en je zit in korte broek. Ik heb
nog een maandje en dan moet ik in Brazilie zijn. De tijd begint te korten!
Via deze weg wil ik mijn zus een
fantastische 30ste verjaardag wensen!!! Ik hoop dat mijn verrassing is
geleverd? Morgen ga ik op trip dus zal ik je niet kunnen bellen, sorry!!! Toch
drie dike kussen!
|